Semua Bab Hunter Buencamino: My Runaway Groom : Bab 41 - Bab 50

HUNTER'S POV Hindi ko napigilan ang sarili ko na angkinin si Nathalie at ngayon lang ako nakipagtalik sa isang babae na walang proteksyon. Hindi ko rin sukat akalain na isang virgin pala ang babaeng kinuha ko sa isang agency. Nagkamali pala ako ng akala sa kanya. Inaamin ko nakaramdam ako ng saya nang malaman ko na ako ang unang lalaki na umangkin sa kanya. Kaya naman naging si Thalie ang tingin ko sa kanya, habang inaangkin ko siya. Sinadya kong ilabas sa loob niya ang aking katas upang magkaroon ako ng anak na hindi na kailangan pang dumaan sa isang proseso. Kapwa kami habol hininga ni Nathalie nang maabot namin ang sukdulan at nanatili pa rin ako sa kanyang ibabaw at sinigurado kong walang katas mula sa akin ang masasayang. Pagkatapos ng ilang sandali ay humiga na ako sa katabi ni Nathalie na masayang nakatitig sa akin. “I'm sorry, Nathalie, hindi ako nakapagpigil na galawin ka,” paghingi ko ng paumanhin kay Nathalie. “Wala kang dapat ihingi ng sorry sa akin. Pareh

HUNTER'S POV Tinulungan ko si Nathalie na makababa sa kotse at magkahawak kamay kaming naglakad papunta sa entrance ng Buencamino Corporation. Pagpasok namin ng building, ang lahat ng staff namin ay nakatingin sa amin ni Nathalie. “Good morning po, Sir Hunter and Ma’am_” hindi na naituloy ng security guard ang sasabihin niya nang magsalita ako. “Good morning, siya si Nathalie Buencamino, my wife,” pagpapakilala ko sa dalawang security guard kung sino ang kasama kong babae na labis nilang ikinagulat. “Sir, kasal na po pala kayo?” paniniguro ng isang security guard na narinig ng isang babae na empleyado sa HR department habang dumadaan. “Yes, kahapon lang,” pagtatapat ko at pagkatapos ay nagtungo na kami ni Nathalie sa lift. Halos lahat ng mga office staff na kasabay namin ay parang mga bubuyog na nagbubulungan kung sino ang kasama ko. Nang makarating na kami sa pinakamataas na palapag ng building kung saan naroon ang opisina ng aking ama. Napapangiti na lang ako

NATHALIE’S POV Nang sabihin kanina ni Hunter na kakausapin ako ng daddy niya ay kinabahan talaga ako. Pero sa nagiging takbo ng usap namin ngayon, pakiramdam ko’y nagkaroon ako ng kakampi laban kay Gilbert Brown. “Nathalie, you said that Gilbert Brown ruined your dad's reputation in the business society. What did he do to ruin your family?” seryosong tanong sa akin ng daddy ni Hunter. Ngumiti ako nang pilit at tinitigan ko ang ama ni Hunter. “He told everyone that dad owed him a lot, because of dad's gambling addiction,” pagtatapat ko na ikinagulat ng aking kausap. “It's impossible for your dad to be involved in gambling. I know him well and your dad doesn't like gambling,” wika ng ama ni Hunter. “Alam ko po ‘yan, sir, dahil kilala ko rin po ang daddy. Pero nakasulat sa last will ni daddy na nabaon siya sa utang kay Gilbert Brown dahil sa sugal, at walang kakayahan na magbayad. Kaya ibinayad niya lahat ng naipundar niya, pati ang sarili kong negosyo,” pagtatapat ko at nagsi

HUNTER'S POV FLASHBACK “Thalie, bakit ba ang tagal mo maglakad diyan?!” reklamo ko kay Thalie na may kasamang inis. “Pasensya ka na, Hunter, nasira kasi ‘tong sapatos ko,” paliwanag ni Thalie sa akin na ikinalungkot ko. Simula nang ipakilala sa akin ni Sir Edmond si Thalie ay naging mag-bestfriend na kaming dalawa. Siya lang ang naging kaibigan ko rito sa Montessori School at ang kapatid niya na si Gabriel. “Kawawa ka naman. Baka masugatan ang mga paa mo niyan,” sabi ko kay Thalie at pagkatapos ay tumupo ako sa harapan niya. “Oh, anong ginagawa mo diyan?” tanong sa akin ni Thalie. “Eh, ‘di ano pa? Eh, 'di babahin kita,” wika ko na tinawanan lang niya. Gusto kong mainis kay Thalie, pero hindi ko magawa dahil nagkakaroon na ako ng crush sa kanya. Sa araw-araw na palagi kaming magkasama ay nahuhulog na ang loob ko sa kanya, pero alam kong napakabata ko pa para manligaw. Kaya hihintayin ko na lang ang tamang panahon para ligawan siya. “Hunter, sigurado ka ba nababa

NATHALIE’S POV Hanggang ngayon ay wala pa ring nagsasalita sa amin ni Hunter. At nakikiramdam din ako kay Hunter kung ano ang isasagot niya sa kanyang ama. “Dad, hindi ba p'wedeng ligawan ko muna ng formal si Nathalie? Bago kami magkaroon ng church wedding?” Tumingin sa akin si Hunter. “Nathalie, payagan ka bang manligaw ako sa ‘yo? Pagkatapos kitang husgahan?” Sabay hawak niya sa aking kamay. “Is this for real, Hunter?” paniniguro ko. Hindi ko alam kung isang palabas pa rin ang gagawin na panliligaw sa akin ni Hunter, dahil hindi lingid sa kaalaman ko ang kagustuhan niyang makuha ang project sa Brown Corporation. Ngumiti si Hunter. “I know you still have doubts about what I said. But I'll admit to you, when we were just kids, I had a crush on you. Until I became a teenager, you ou were the only girl I loved,” pagtatapat ni Hunter na labis na nagpasaya sa puso ko. “What about Tiffany?” seryosong tanong ko kay Hunter. Gusto kong makasigurado na wala talagang namamagit