All Chapters of I Was Forced To Marry My Enemy: Chapter 21 - Chapter 25

Jean Malakas na tulak ng pinto ang naulinigan ko kaya ako'y nagising. Madilim ang mukha ng asawa ko ang bumungad sa akin. Shit! Nilibot ko ang aking paningin sa buong sulok ng silid. Sa terrace pala ang binuksan ni Kaizer. Diyan ba siya dumaan? Pero paano pala siya nakaakyat dito? Oo nga naman si Kaizer iyan maraming paraan. Sa daming tauhan ng asawa ko madali lang mag-utos. Terrace lang naman kayang-kaya akyatin. Ni locked ko pala sa loob ang pinto kaya siguro umakyat na lang sa terrace atat na bulabugin ako. Ano naman kaya hindi na lang niya ako hayaan dito matulog. Wala naman audience para pasikat na okay kami kailangan pa niyang pumunta rito. Hindi pa rin mawawala ang ngitngit ko sa kaniya dahil hindi ulit tutupad sa usapan namin na uuwi ako kapag lumabas si mama. Kaya galit ulit ako sa hudas na ito kakaurat walang puso. Tumingin ako sa suot kong pambisig na relo. Hmp! Alas-dose na pala ng gabi ang oras ngayon. Medyo matagal din pala akong nakatulog kasi kanina bago ako pum

Jean Nang makalabas kami ni Kaizer ng office niya. Natanaw ko ng pasalubong naman si Manang Rosa sa ‘min. Nag-angat ako ng tingin kay Kaizer ngunit tinasaan lang niya ako ng kilay. “Sasabihin ko lang naman nand'yan ang Manang Rosa,” bubulong-bulong ako. Tumikhim si Kaizer ngunit wala naman sinabi kaya nanahimik na lamang ako. Nakangiti na agad ang Manang Rosa malayo pa sa amin. Tipid akong ngumiti rito ng malapit na siya dahil ang saya nito ayaw ko naman masira ang mood ng mabait na si Manang Rosa. “Kakain kayo mga anak?” tanong nito sa asawa ko pagkatapos sa akin ay tumingin din. “Inantay ko kayo hija,” aniya sa akin. Tumango si Kaizer. “Ayaw umalis ng asawa ko sa office ko kapag hindi ako kasama,” sagot ni Kaizer na kinaangat ko ng tingin sa kaniya. Ano raw? Gagawa ng kwento ah. Pero ayos lang nakakapagod makipagtalo late na ang oras ngayon. Pumalakpak pa si Manang Rosa sa sagot ng bugnutin kong asawa. Mabait naman siguro ang mama ni Kaizer kasi hindi tatagal dito kung hindi

Jean Nang makapasok ako ng comfort room. Agad akong naghanap ng cubicle na walang tao. Mabuti may isang bakante at timing din na sa dulo ang nakuha ko. Dali-dali akong nagbihis ng damit pagkapasok ko sa loob. Kahit ayaw kong mag-makeup ginawa ko para mag-iba ang itsura ko. Inayos ko rin ang buhok ko. Kung kanina naka ladlad lang ang buhok ko. Ngayon inipon ko sa likuran at paikot ang ipit niyon para lalong hindi ako makilala. Naglagay rin ako ng fake na nunal sa gitna ng pisngi ko. Nagsuot pa ako ng face mask para sure. Hindi alam nila kuya Nardo may plan B ako if ever hindi ako makatakas sa kanila. Idadaan ko sa makeup ko ngayon. Problema ngayon itong bag ko paano ko maitatago. Kilala nila itong shoulder bag kong dala ito ang problema ko kaya natagalan ako sa loob ng CR. Nakalabas na ako sa cubicle. Tapos na ako lahat mag-ayos itong dala ko na lang na bag ang problema ko. Nang mayroon pumasok na janitor may naisip ako. P'wede na siguro plastic bag ang lagyan ko ng gamit pero