All Chapters of I Was Forced To Marry My Enemy: Chapter 41 - Chapter 50

Jean Nagising ako ng bahagya nanakit ang ulo ko lalo na ang katawan ko. Madaling araw na kasi kami natulog ni Kaizer, dahil umulit pa ng isa. Lumingon ako sa tabi ko. Wala na si Kaizer. Binalot ako ng lungkot. Balik na ba ulit sa pagiging malamig ni Kaizer, ngayon umaga. Tumingin ako sa pader kung saan nakakabit ang orasan. Alas-nueve ng umaga. Pumasok na kaya si Kaizer? Hindi man lang nagpaalam sa akin ang hilaw kong asawa kaya slight akong nasaktan. Pero ano pa ba ang aasahan ko. Hindi naman kami normal na mag-asawa. Mangyayari lang ang iniisip ko kung kinasal kami ni Kaizer na parehong mahal ang isa't isa. Kaya lang galing mismo sa bibig ni Kaizer na hindi siya naniniwala sa pag-ibig. Napabangon ako ngunit muli akong bumalik sa kama dahil sa kirot ng katawan ko lalo na sa bahagi ng pagkababa e ko. Makirot para bang may sugat ako roon kapag ako'y gumalaw masakit. Uminit ang mukha ko ng maalala ang mainit naming pinagsaluhan ni Kaizer kagabi. Mariin akong napapikit. Naalala ko pa

Jean “Tss mabagal ako magbihis kaya nasabi ko iyon!” Paano aliw ang loko. Nahiya na nga ako pero parang sirang plaka pangisi-ngisi dahil sa kadaldalan ko. “Kapag hindi mo tinigilan Kaizer. Hindi na ako sasama,” Malakas na tumawa si Kaizer. Maging si Manang Rosa bumungisngis din. Ako naman gusto ko na lang magtago sa ilalim ng lamesa dahil sa kahihiyan. Nagmumukha kasi akong excited na bumuntot kay Kaizer iyon lang ang una kong naisip kaya tuwang-tuwa si Kaizer. “I don't want you to suddenly change your mind, baby, titigil na po. Binibiro lang kita pikon ka pala,” sabi niya at ayan ulit pinagmasdan niya ako. “Hindi ako pikon,” “Uh-huh,” sagot niya animo pumayag na lang kahit hindi ko siya napaniwala. Naging tahimik na kaming dalawa hanggang matapos kaming mag-almusal. Nang bumalik kami sa k'warto. Nauna akong magbihis kay Kaizer, dahil may tumawag sa kaniya. Narinig ko lola niya ang kausap. Mabuti rin para hindi niya ako sabayan at binilisan ko na lang upang hindi niy

Jean Mahigit ng isang oras ang program nilalamig na. Off shoulder kasi ang dress ko at hanggang tuhod lang ang haba kaya naman nanuot ang lamig sa balat ko. Matagal pa yata ito matapos pero ako hindi na yata kaya. Gusto ko ng lang magpaalam kay Kaizer, na sasakyan na lang siya antayin kasi sa kotse hindi gano'n kalamig p'wede rin i-adjust kung gusto ko ng katamtaman buga ng aircon. Pinagkiskis ko ang aking magkabilang palad pagkatapos nilagay ko sa pisngi ko saktong tumingin sa akin si Kaizer kumunot ang noo niya kaya para akong bata hindi malaman kung tatawa o seryoso na lang dahil nahuli sa ginagawang kalokahan. “Are you cold?” nagtatanong pero kita sa reaksyon niya sigurado siya sa nakikita. “H-hindi naman okay lang ako,” tugon ko sa kaniya ngumiti pa ako upang ipakitang mali siya. Tumango si Kaizer nakatingin pa rin sa akin pagkatapos narinig ko ang pagbuntonghininga niya. Hinubad ang tuxedo niya. Naiwan ang panloob long sleeve polo. Wala sa isip ko sa akin pala niya i

Jean “Salamat po ate Jean,” sabi ni Zha-Zha ng matapos siya kumain. “Gusto mo pa ba? Ikukuha kita roon sa buffet table?” “Busog na po ako. Ikaw po hindi ka pa kumain,” “Kakain na inantay lang kitang matapos bago kita iwanan. Sige ha? Pupuntahan ko lang ang asawa ko kapag naglaro ka. Babantayan ko ang pagdating ng Mama mo. Kakain muna si ate Jean kasi wala ng kausap ang asawa ko at nakatingin na rito sa atin,” ani ko itinuro ko si Kaizer. “Wow…ikaw po ang asawa ni sir Kaizer?” hindi siya makapaniwala. “Hindi ba kami bagay?” pabirong tanong ko sa kaniya. “Bagay na bagay nga po kayo eh. Ang ganda mo po kasi ate Jean at ang bait pa.” "Aysus naman marunong ka pala mambola,” biro ko sa kaniya. “Eheheh. Totoo po ang sinasabi ko ate Jean. Hindi nga po inalis tingin ni sir Kaizer sa iyo po eh,” aniya na kaagad kong kinalingon kay Kaizer. Dito nga sa amin nakatingin. Sumenyas ako na saglit lang pupunta na ako. "Diba rito po nakatingin si sir Kaizer kahit marami po siyang kausa

Jean Simula ng binanggit ko si Noel. Napansin ko kay Kaizer naging tahimik na. Gusto ko s'yang kausapin ngunit hindi ako nabigyan na ng pagkakataon dahil nag-umpisa na ng ang program. Nalibang na rin akong manood sa mga batang sumali sa palaro. Napansin ko si Zha-Zha lumingon sa kinauupuan ko kaya kinawayan ko siya upang lumapit sa amin. Nakatitig na pala si Kaizer sa akin ng pumaling ako ng tingin sa kaniya. “Lalapitan ko lang. Ahmm saglit lang ako kasi may sasabihin yata sa akin nahihiyang lumapit,” paalam ko sa kaniya. “Kaizer!” inulit ko dahil hindi ako pinansin. Tumango naman. “Sorry kung lumakas ang boses ko. Hindi ka kasi sumagot,” wika ko pa kay Zha-Zha na tumingin sumenyas ako saglit lang. Bumuntonghininga si Kaizer. Pero nagulat ako ng tumayo, at pagkatapos nilahad ang kamay niya sa akin. “Sasamahan na lang kita,” sabi nito ng may pagtataka akong nakatingin sa kamay niya. Ngumiti ako at para akong batang napagbigyan ng inuunngot ko sa kaniya. “Thank you. Kasi naaw