Lahat ng Kabanata ng Marrying My First Love's Brother: Kabanata 21 - Kabanata 30

Naramdaman ni Domino ang matinding pagkapahiya dahil sa talim ng mga napiling salita ni Dimitri. Kaya wala siyang ibang nagawa kundi ang manahimik na lang. Ni hindi nga niya magawang tingin ito.Katulad ng huli, hindi rin nagustuhan ng ama nito ang mga naging pahayag ng kaniyang asawa. Lalo na’t para rito ay one sided lang ang nais nito. Dante sighed harshly but just when he was about to say something, Felipe interrupted.“Dimitri,” malumanay na sambit nito. Napatingin dito ang binata na hindi pa rin mababakasan ng kahit na katiting na emosyon sa mukha. “I know where you are coming from, son. Naiintindihan ko na nasasaktan ka rin sa nangyayari. Pero sa mga naging desisyon mo ba ay inisip mo ang maaaring maramdaman ni Tasha? O kinonsidera mo ba ang maaaring maging reaksyon ng kaniyang inang si Esmeralda oras na malaman niya ang lahat ng ito? Masyado kayong nagpapadalos-dalos. Ni wala ngang pundasyon ang relasyon ninyo. Sa tingin niyo ba magiging masaya kayo sa pinasok ninyo? Masyado n

Hindi nagawang sumagot ni Domino sa mga isinatinig ni Anastasha. Masyado siyang sanay na puro kabutihan lamang at pagmamahal ang ipinakikita nito sa kaniya. Kaya ngayon na kabaliktaran ang pagtrato nito sa kaniya ay naninibago siya. Unti-unting nawalan ng lakas ang kamay niya hanggang sa mabitawan na niya ng tuluyan ang braso ng dalaga.“Teka,” agap ng kaniyang ama at saka siya nilampasan upang lapitan si Anastasha na nasa harapan pa rin ni Dimitri. “Kailangan muna nating ipaliwanag ng masinsinan sa iyong ina ang sitwasyon ni Domino. Kami na muna ang haharap sa kaniya upang humingi ng dispensa.” Sinilip nito ang paganay na anak mula sa likod ng dalaga. “Dimitri, pumirmi na muna kayo ni Anastasha rito sa bahay at magpahinga. Kami na muna ang bahala.”Nakaramdam ng kapanatagan sa puso si Anastasha dahil doon. Kaya naman ay marahan siyang tumango sa kanila.Sa kabilang banda, puno nang pag-aalangan si Domino. Alam niya sa puso niya na tama ang kaniyang ama. Na kailangan nilang magtungo s

“O sige, ngayon, magpaliwanag ka,” seryoso saad ni Esmeralda nang maiwan na silang dalawa roon.Hindi niya pa rin magawang burahin ang galit sa puso niya para sa lalaking kaharap. Maisip pa lang ang komplikadong sitwasyong kinabibilangan ng kaniyang anak ay nangagalaiti na siya sa galit.“I want to start this conversation about my Mom, Tita…”Hindi na narinig pa ni Anastasha ang kasunod na pag-uusap ni Dimitri at ng kaniyang ina. Lumabas siya at nagtungo sa maliit na patio kanan na parte ng kanilang bahay. Doon niya napiling tumambay habang hinihintay na matapos ang dalawa sa pag-uusap.Pilit man niyang burahin ang pagkabalisang kaniyang nararamdaman sa puso niya, hindi niya pa rin magawa. Kilala man niya ito bilang miyembro ng pamilyang Lazatine, hanggang sa batian lang ang namagitan sa kanila. Masyado itong mailap at masyadong malamig kung trumato ng kaharap kaya hindi sila nagkaroon pa ng pagkakataon na mapalapit sa isa’t isa.Mula pa kanina nang magtagpo ang landas nila kanina sa

Huminto ang elevator na kanilang sinasakyan sa pinakamataas na palapag ng gusali. Si Norman an nabukas ng pintuan para sa kanila habang tulak-tulak niya pa rin ang wheelchair ni Dimitri. Nang tuluyang makapasok ay ang lalaki na ang nagkontrol ng wheelchair niya hanggang sa marating nila ang sala. Hindi tulad noong umaga na halos lutang na ang pag-iisip niya sa mga sunud-sunod na kaganapan, ngayon ay mas malaya na niyang napapagmasdan ang paligid. Mula sa mamahaling chandelier, fireplace, marmol na sahig, at mamahaling gamit.Kaya ngayon lang din niya napansin na mayroon palang ikalawang palapag ang penthous ng kaniyang mapapangasawa. Bahagyang nangunot ang kaniyang noo. Hagdan?Nabalot siya ng pagtataka dahil paano iyon magagamit ni Dimitri kung mayroon itong diperensya sa paa. Gayunpaman, ang kaisipang ito ay nawala sa isang iglap nang kaniyang mapagtantong wala pang isang taon nang maging ganito ang kalagayan ni Dimitri. Marahil ay matagal na itong property ng lalaki kaya ganito na

Tahimik na pinagmasdan ni Dimitri si Anastasha nang simulan siya nitong alayayan. Hindi siya nagreklamo. Hindi rin siya nagsalita.Inalalayan niya ang kaniyang sarili paupo sa tabi ni Anastasha pamamagitan nang pagtukod ng kaniyang kamay sa magkabilang gilid niya. Nang makitang okay na siya, sunod na binalingan ng dalaga nang muli nitong itayo ang wheelchair na binat niya kanina dahil sa inis.Ininspeksyon nito ang wheelchair kung may sira ba o ano? She also tried testing the buttons if they are still working properly. Nang masigurong ayos pa ito ay nakangiti binalingan siya nito.Bahagya tuloy siyang natigilan habang pinagmamasdan sa unang pagkakataon ang sinserong ngiti sa kaniyang mga labi.“Ayos pa!” masayang anito sa kaniya. Nanatili lang siyang walang imik habang tinutulak palapit sa kaniya. Bigla itong nagseryoso at sinabing, “Huwag mo nang ulitin iyon, Dimitri. You should consider it as your friend as this serves as your feet to help you go places you want to be.”Walang ekspr