บททั้งหมดของ Contract Marriage with Mr. Impotent: บทที่ 131 - บทที่ 140

Napipikon na si Cassandra, ngunit sa halip na umalis na lamang palayo tulad ng matinong payo ng kanyang pride, bigla siyang bumalik. May diin ang bawat pitik ng kanyang stiletto sa lupa, tila nilindol ang sementadong daan sa bawat hakbang niya."Ruben!" sigaw niya sa bodyguard. "Ibalik mo ang upuan. Dito tayo. Ngayon din!"Napakamot ng ulo si Ruben, halatang mas gusto pa niyang ipatapon ang sarili sa septic tank kaysa makisawsaw sa drama ng amo niya. Pero utos ay utos. Dahan-dahan niyang binuksan ulit ang folding chair at inayos ito sa ilalim ng lilim ng puno ng mangga.Ngumiti nang malapad si Aling Doray, sabay taas ng kilay. "Ay 'wag mong sabihin... Cass, nakapagdesisyon ka na? Gusto mo na bang kuhanan kita ng discount sa punerarya? Marami akong connection sa memorial services, bigyan kita ng VIP package, may libreng lamay pa at sampung araw na dasal!""Ano?!" halos pasabog ang boses ni Cassandra. "Tigilan mo ako, Doray! Hindi mo ako kilala!""Talaga lang, ha?" sabat ni Aling Doray

Sa puntong iyon, inilapag ni Fae ang dala niyang tray sa mesang malapit sa lilim ng puno. Maayos ang kilos at kalmado, para bang siya ang bida sa isang prime-time teleserye.Lumapit siya kay Richard at mahinang nagtanong, "Anong nangyayari rito?"Ngumiti si Richard, bahagyang umiling. "Dumating na 'yung mga tao. Maya-maya pa magsisimula na ang meeting."Tumango si Fae. "Sige, babalik muna ako, malapit nang matapos 'yung niluluto." Ngumiti siya at tumalikod na.Ngunit bago siya tuluyang makaalis..."Miss, teka!"Napatigil si Fae at lumingon, magalang na nginitian ang tumawag. "Bakit po?" tanong niya, inisip na isa lamang itong villager ng Gold Village.Pak! Parang tinamaan ng kidlat si Bryan.Ang ngiti ni Fae ay parang liwanag na direktang sumuntok sa puso niya. Muntik na siyang mapaatras — hindi dahil sa kaba, kundi dahil sa ganda at lambing ng boses ni Fae. Hindi niya alam kung ano ang susunod na sasabihin at mabilis na nag-isip at walang malay na nagtanong:"May turon ba?"Napakagat

"Troy? Ikaw pala. First day mo nga pala," sabi ni Fae, pilit na ngumiti. "Good luck sa trabaho.""Salamat," sagot ni Troy. "Hindi ko akalaing sabay tayong darating."Ang hindi alam ni Fae, kanina pa naghihintay si Troy sa gilid ng lobby. Nagtago pa ito para lang mag-abang sa kanya.Habang nakatitig si Fae sa floor panel, akma na siyang pipindot nang kunwaring sabay si Troy at hinawakan ang kamay ni Fae.Napaatras si Fae.Agad niyang binawi ang kamay, hindi nagustuhan ang pagkakapersonal ni Troy."Sorry, sorry…" kunwaring tawa ni Troy. "Anong floor mo?""13th."Tumango si Troy at pinindot ang 12 at 13."Ako sa 12. Malapit lang."Habang paakyat ang elevator, nagdadaldal si Troy. Kwento tungkol sa training, sa HR orientation, at kung paano siya halos hindi makatulog sa excitement.Pero si Fae, walang interes.Tumatango lang. Hindi na nagbigay ng komento.Dumating sa 12th floor."See you around," sabi ni Troy sabay kaway.Ngumiti lang si Fae. At nang magsara ang pinto—"Hay salamat." Napa

Kinabukasan, maagang dumating sina Richard at Fae sa Everest Corporation. Gaya ng nakasanayan, sabay silang naglakad papasok, magkatabing parang hindi lang mag-asawa kundi tunay na power couple. Hindi nagtagal at umakyat sila ng elevator.Habang papasara na ang pinto ng elevator, isang kamay ang biglang humarang.Pak!Tumigil ang pinto at bumukas muli. At doon, pumasok si Troy—suot ang kanyang paboritong polo na masikip sa dibdib, akala mo ay pupunta sa photoshoot. Nakangiti siya at handang sabihing, "Coincidence!"—pero ang ngiti niya ay biglang nanlupaypay nang makita kung sino ang kasama ni Fae sa loob."Sh*t," bulong niya sa sarili.Nasa tabi pala ni Fae si Richard. Malamang, hindi niya napansin kanina na sabay pumasok ang dalawa. Para siyang binuhusan ng malamig na sabaw ng ampalaya.Napansin ito ni Richard at agad na may banat."Bakit parang nakakain ka ng apdo ng baboy sa pangit ng mukha mo?" biro ni Richard habang nakangisi, 'yung ngiting alam mong may laman.Napakamot ng ulo s

Napalunok siya. Umiling, pilit inaalis ang ideya sa kanyang isip. Ngunit lumapit pa siya sa desk at dahan-dahang binuksan ang isang folder sa tray ng confidential records. Isa-isa niyang sinilip ang ilang dokumento—at bawat isa, may parehong pirma.Richard Gold.Position: President.Nanlamig ang kanyang likod. Ang mga tuhod niya ay tila gustong bumigay."Si Richard... ang presidente?" bulong niya sa sarili. "Hindi siya driver... siya ang totoong presidente?"Pilit niyang pinroseso ang lahat ng ito, at saka dahan-dahang tumingala. Mabilis na kumislap ang isang ideya sa kanyang isipan."At mukhang... hindi ito alam ni Fae."Unti-unting gumuhit ang isang mapanlinlang na ngiti sa kanyang mga labi. Isang ngiting hindi makatarungan. Hindi inosente."Kung ganun…" ani niya, mas lalong lumalalim ang ngiti, "...hindi ako papayag na ikaw ang makinabang sa katotohanang 'yan, Faerie White. Aagawin ko ang asawa mo. At sisiguraduhin kong ako, si Jane Vasquez, ang magiging tunay na Madam Gold.""Ang