All Chapters of Her Possessive Sugar Ninong (SPG): Chapter 61 - Chapter 70

SAMARAH Lumipas ang tatlong araw, bumisita ang kaibigan niyang si Dina sa kanyang bahay. Masaya ulit siya dahil nandiyan ang kanyang kaibigan. "Ano? Muntik ka na niyang makita?" bulalas ni Dina nang ikuwento niya ang nangyari. Mabilis na tumango si Samarah. "Oo muntikan na talaga. Mabuti na lang hindi na ako nahabol ng mga tauhan niya. Pero kagaya nga ng sinabi ko kanina, kung mahanap na niya ako dito, hindi na ako aalis pa. Hindi na ako magtatago. Haharapin ko na siya." Humalukipkip si Dina. "Baka naman maging marupok ka niyan. Baka bumigay ka agad. Baka magpatusok ka agad. Kurutin mo talaga iyang púday mo," paalala ng kanyang kaibigan. Natawa si Samarah sabay iling. "Hindi 'no! Parang sinasabi mo naman na masyado kong na-miss ang titï niya ay may ibang púday na ngang pinasukan, 'di ba?" "Siyang tunay! Tapos papasukin ulit ang púday mo? Very makapal ang face ng Hendrix na iyon! Pero kung talagang mahal mo siya at gusto mo siyang bigyan ng second chance, nasa sa iyo na iya

SAMARAH Kinabukasan, tinanghali ng gising si Samarah. Hindi kasi siya nakatulog ng maayos kagabi dahil magulo ang isipan niya. Pagkalabas niya ng kuwarto, naabutan niyang may niluluto ng ulam si Dina. "Gising ka na pala. Nagluto na ako ng ulam natin for today! Nag-crave ako bigla sa adobong baboy. Sino pala iyong kausap mo kagabi? Bakit parang na-badtrip ka bigla pagbalik mo? Hindi mo na kami pinansin ni Limuel," wika ni Dina. Pabagsak siyang naupo sabay hawak sa ulo. "Si Hendrix." Halos lumuwa ang mga mata ni Dina. "Ano?! Nahanap ka na niya?!" Mabagal siyang tumango. "Ano pa nga ba? Napakayaman ng lalaking iyon. Maraming puwedeng bayaran para hanapin ako. Madali lang para sa kanya ang lahat lalo na't mayaman siya." "Sabagay. Pero ano ang mga sinabi niya sa iyo? Baka naman lumambot ka agad sa harapan niya kagabi?" Bumuga ng hangin si Samarah. "Matigas pa rin ako syempre. Iniwan niya sa akin ang cellphone niya. May video raw si Amelia room. Patunay na hindi niya talaga ak

SAMARAH Namilog ang mga mata ni Samarah nang tawagin siya ni Mr. Ambers bilang anak nito. Sa unang pagkakataon na marinig niya iyon mula sa kanyang ama, hindi niya maitatagong tila kaysarap itong pakinggan. Tumikhim si Hendrix sa kanilang tabi. "Sir, maiwan ko na muna kayo," ani Hendrix bago tumingin sandali sa kanya at saka lumabas na ng silid na iyon. Ipinukol ni Samarah ang tingin sa kanyang amang lumuluha habang nakangiting nakatingin sa kanya. Halo-halo ang kanyang nararamdaman sa mga oras na iyon. May galit, may inis, may lungkot at may galak. "Samarah, anak... kay tagal kong hinintay ang pagkakataong makita ka. Matagal na kitang hinahanap. Si Hendrix lang pala ang magdadala sa iyo palapit sa akin," basag ang tinig ng kanyang ama. Umismid si Samarah sabay tawa ng naasar. "Matagal? Imposible naman yatang hindi niyo kaagad ako magtatagpuan eh napakayaman niyo?" "Siguro dahil ayaw ka talagang ipakita sa akin ng mama mo. Itinago ka niya sa akin," tugon ni Mr. Ambers.

SAMARAH Sumunod na araw, naisipang panuorin ni Samarah ang video na sinasabi sa kanya ni Hendrix. Kinuha niya ang cellphone sa kanyang drawer at pinanuod ang video. Nagulat siya sa itsura ni Amelia. "Ang pangit na niya," mahinang usal niya. Habang pinapanuod niya ang video, naawa naman siya kay Amelia. Lalo pa't ibang-iba na ang itsura nito. Pumayat ng husto at mayroon pang may mga galos sa mukha. "Tsk! Kalandian kasi inuuna! Tapos ngayon iiyak-iyak!" bulalas niya. Bumuga siya ng hangin nang matapos niya ang video. Ngayon, naniniwala na siya kay Hendrix. At sa kanyang sarili, pinatawad na niya ang binata. Ngunit gusto niyang magsimula silang ulit ni Hendrix. Gusto niyang hindi madaliin ang lahat at ibalik ang kilig. Kaya hahayaan niyang ligawan siya ng binata. "Samarah, sa tingin mo ba may pag-asa pa akong magkaroon ng tunay na pag-ibig? I mean, may tatanggap pa kaya sa akin na lalaki? Kahit na dati akong bayaran?" malungkot na wika ni Dina nang puntahan siya nito. Pi

HENDRIX Hindi nakatulog ng maayos si Hendrix nang gabing umuwi siya sa kanyang bahay. Iniisip niya ang mukha ni Samarah habang sarap na sarap. "Fück," mahinang mura niya sabay hawak sa sintido. Huminga siya ng malalim at saka tinuon ang tingin sa hawak niyang papel. Lalo niyang nami-miss si Samarah. Hiling niya na sana magpakain muli sa kanya si Samarah kapag nagkita sila mamayang gabi. "Hendrix..." Tumingin siya sa taong tumawag sa kanya. Walang iba kun'di ang kapatid niyang si Ligaya. Humingi na ng pasensya sa kanya ang kanyang ate pero wala pa rin siyang ganang kausapin ito. "Bakit? May kailangan ka ba?" walang gana niyang sabi. Tipid na ngumiti si Ligaya bago naupo sa kanyang harapan. "Wala naman. Na-miss lang kita, kapatid ko. At gusto ko lang ding ibalita sa iyong dito na titira sa Maynila si Angela. Sa wakas, nakalaya na siya mula sa asawa niyang gagó." Tumaas ang isang kilay ni Hendrix. Matanda ng sampung taon si Hendrix kay Angela. Anak ito ng kasambahay nila