Semua Bab Her Possessive Sugar Ninong (SPG): Bab 81 - Bab 90

SAMARAH Sumunod na araw, pinuntahan ni Samarah ang kanyang amang si Jackson Ambers. Naabutan niyang hinang-hina na ang kanyang ama. Pero nang mahawakan niya ito, tila lumakas ang kanyang ama. Tila sumigla.Habang nakatitig si Samarah sa kanyang ama, hindi niya maitatangging masaya siya. May galak sa kanyang puso. May kakaibang saya siyang nararamdaman sa mga oras na iyon. "Sa-Samarah... anak ko," nangingilid ang luhang sabi ni Mr. Ambers. "Da-Daddy..." Sa unang pagkakataon, tinawag niyang daddy si Mr. Ambers ka labis na ikinatuwa ng matanda. Nakita ni Samarah ang pagningning sa mga mata ng kanyang ama. Napaluha na si Mr. Ambers kaya niyakap na niya ito. Nag-iyakan silang dalawa habang lumuluha. Nakangiting nakatingin si Hendrix sa kanila. Hinila ni Samarah si Hendrix kaya naman nakiyakap na rin ito sa kanilang mag-ama. "Anak, salamat. Salamat dahil kinilala mo ako bilang iyong ama. Hindi na ako umasa na mapapatawad mo ako at kikilalaning ama mo dahil sa ginawa ko sa inyo

SAMARAH Isang buwan pa ang lumipas, bago pa tuluyang lumaki ang tiyan ni Samarah, ikinasal na silang dalawa ni Hendrix. Natupad ang hiling niyang mala-secret wedding. Sobrang saya ni Samarah dahil sa wakas, mag-asawa na silang dalawa ni Hendrix. Pakiramdam niya, buo na siya. "Mahal ko, magpahinga ka na muna. Kanina ka pa aral nang aral diyan," wika ni Hendrix sabay yakap sa kanya. Sa susunod na linggo, mag-aaral na si Samarah. Pero hindi sa mismong eskuwelahan. Sa bahay lang siya dahil buntis siya. Nag-hire si Hendrix ng private teacher niya. Hindi na niya kailangan pang umalis ng bahay para makapag-aral. Ang isang bakanteng kuwarto sa bahay ni Hendrix ay pinaayos na niya. Iyon ang magiging mini school room niya sa bahay. "Sige na nga. Tutal, gabi na at bawal sa akin ang magpuyat palagi," wika niya bago itinabi ang binabasa niyang libro. Sobrang saya ni Samarah dahil makakapag-aral siyang muli. Hanggang ngayon, hindi siya makapaniwala sa nangyayari sa kanyang buhay. Parang

LIGAYA Lalong nangitngit sa galit si Ligaya nang malaman niyang kinasal na pala sina Hendrix at Samarah. Kahapon lang niya nalamang kasal na pala ang dalawa. Ang buong akala niya, nagsasama lang ang dalawa dahil may anak na sila. Pero hindi niya lubos akalain na mag-asawa na pala ang mga ito. "Buwisït talaga ang babaeng iyon! Talagang hindi siya tumigil sa hangga't hindi siya nagtagumpay na makuha ang kapatid ko! Itong tanga-tanga namang si Hendrix, naniwala sa babaeng iyon! Tingnan lang natin kung hindi niya pagsisihan ang lahat kapag inubos ng bruhang iyon ang pera niya!" galit na sabi ni Ligaya sa sarili. Kinuha niya ang kanyang cellphone. Nanlaki ang mata niya nang maalalang pupunta nga pala siya ngayon sa Amber's Corporation. May mahalagang announcement daw kasi si Mr. Jackson Ambers sa lahat. At inimbitahan naman siya ni Hendrix. "Bakit niya ako inimbitahan? Hindi ko naman kaibigan ang matandang iyon. Kakilala lang. Anong mayroon mamaya?" takang sabi niya pa sa sarili.

SAMARAH Isang linggo ang lumipas, nakatanggap ng tawag si Hendrix mula sa ospital. Sinugod sa ospital si Ligaya dahil nabagok ito matapos maligo sa banyo. Dali-dali naman silang nagpuntang mag-asawa. "Ate, kumusta ang lagay mo?" kaagad na tanong ni Hendrix sa kapatid. Nakatingin lamang si Samarah sa magkapatid. Napansin niya ang biglang pagbagsak ng katawan ni Ligaya. Huling kita niya kasi kay Ligaya, hindi naman ganoon ang itsura at katawan nito. "Maayos na. Mabuti naidala kaagad ako sa ospital. Salamat dumating kayo para bisitahin ako dito," mabagal na sabi ni Ligaya. Pinukol ni Ligaya ang tingin nito sa kanya. Napalunok siya ng laway. Kahit na hindi naging maganda ang trato sa kanya ni Ligaya, hindi naman siya nagtanim ng sama ng loob. Kapatid pa rin ng asawa niya si Ligaya. At isa pa, ayaw na rin niya ng gulo. "Samarah, gusto kong sabihin sa iyo na salamat. Salmat dahil pinakikitunguhan mo pa rin ako ng maayos sa kabila ng mga sinabi at ginawa ko sa iyo. Patawad sa hi

SAMUEL ARAW ng pasukan. Unang araw ni Samuel bilang fourth year college student. Tamad na tamad na kaagad siya. Parang fusto mo na nga lang niyang matulog at umuwi. Tatlong taon ding nagpabalik-balik sa kolehiyo si Samuel. Panay kasi ang cutting niya at saka absent. May subject siyang hindi niya pinapasukan kapag hindi niya gusto ang professor niya. At kahit mayaman sila at kilala ang pamilya, sinabi mismo ng mommy Samarah niya sa mga professor ni Samuel na ibagsak ang kanilang kung deserve niya naman. "Tamad ka na namang pumasok. Gusto mo yatang bumalik na naman ulit, ha," mapang-asar na sabi ni Shaun sa kanya. Tumawa siya ng mahina. "Parang ako lang ang bumabagsak, at bumabalik ha. Ikaw din naman. Mas malala ka nga sa akin dahil iisang subject lang pinapasukan mo noon." Humagalpak ng tawa si Shaun. "Papangit kasi ng mukha ng mga professor natin. Nauumay ako sa mga mukha nila." "Gagó! Parang napakaguwapo mo naman!" Nagkibit balikat si Shaun. "Aba, syempre naman! Guwapo