All Chapters of Her Possessive Sugar Ninong (SPG): Chapter 51 - Chapter 60

AMELIA "Hendrix, nakita kong bumaba sa magarang sasakyan ang girlfriend mo. Ano iyon? Binigay mo sa kanya o pinahiram mo lang?" tanong ni Amelia sa binata. Walang ganang tumingin sa kanya si Hendrix. "Binigay ko. Bakit? May masama ba doon?" Ngumiti ng peke si Amelia. "Pero bakit? Napakamahal ng sasakyan mong iyon, binigay mo lang sa kanya? Hindi mo ba napapansin na unti-unti na niyang nilalabas ang tunay niyang kulay? Pasimple siyang humihingi ng magaling bagay sa iyo! Huwag kang magpabulag sa kanya, Hendrix. Gumising ka!" Mahinang tumawa si Hendrix. "Alam mo, Amelia... noong una akala ko matino kang babae. Pero ngayon napagtanto ko na may sayad ka pala." Kumunot ang noo niya. "What? At bakit mo naman nasabi iyan?" "Dahil kung anu-ano ang sinasabi mo na wala namang kwentang. Hindi nanghihingi sa akin si Samarah. Kusa ko iyong binibigay sa kanya. Ako ang namimilit sa kanya na tanggapin ang mga bagay na alok ko. Kaya huwag mo na nga kaming pakialaman pa. Hindi mo ba matanggap na s

SAMARAH "Dina..." Umagos muli ang luha ni Samarah nang yakapin niya ang kanyang kaibigan. Nanghihina siya at naninikip ang kanyang dibdib. Labis siyang nasasaktan. Durog na durog ang puso niya. Niyakap din siya ni Dina habang hinahaplos ang kanyang likod. "Bakit? Ano ang nangyari?" nag-aalalang tanong ni Dina sa kanya. Patuloy ang pag-iyak ni Samarah. Humahagulgol siya. Mahal na mahal niya si Hendrix. At iyon ang unang lalaking kanyang minahal. Kaya ganoon na lang kung masaktan siya. "Sandali, kukuha ako ng tubig," wika ni Dina bago magtungo sa kusina. Humikbi si Samarah at saka huminga ng malalim. Hinawakang niya ang kanyang dibdib at pinilit na pigilan ang sariling umiyak pa. "Tubig ka muna. Ubusin mo. Mukhang madaming tubig na ang nawala sa katawan mo. Namumugto na ang mga mata mo kaiiyak," saad ni Dina. Kinuha niya ang isang basong tubig at saka inubos iyon bago tumingin kay Dina. "Niloko ako ni Hendrix. Akala ko, iba siya. Akala ko, mahal niya talaga ako. Pero ak

SAMARAH Isang linggo na ang lumipas simula nang lumayas si Samarah. Ngayon, nakapaghakot na siya ng gamit sa kanyang negosyo. Nilakad na rin niya ang documents nito para palitan ang pangalan. "Ayos ka lang ba? Pagod na pagod ka na. Isang linggo ka na ring busy," sabi sa kanya ni Dina. "Ayos lang ako. Huwag mo akong alalahanin. Ang mahalaga, nahakot na natin ang mga gamit ko. Mas malawak ang bagong shop kong ito," nakangiting sabi ni Samarah. Bumuntong hinonga si Dina. "Kumusta ang sarili mo? Ang puso mo?" "Ito syempre durog. Niloko eh. Pero ayos lang. Mabubuo ko rin ito. Maaayos ko rin ulit ang sarili ko. Maganda ako at sexy 'no. Maraming lalaki diyan ang kababaliwan ako," mayabang na sabi ni Samarah. Humagikhik si Dina. "Sus! Yabang mo sa part na iyan! Pero tunay naman kasi!" Nag-apir silang dalawa. "Alam mo iyan! Oh siya, kumain na muna tayo. Sa labas na lang tayo kumain para wala ng ligpitin pa. Halika na!" sabi niya kay Dina. Habang kumakain sila, nadako ang ting

AMELIA "Ano ang pumasok sa isip mo para gawin ang nakadidiring bagay na iyon?" galit na tanong ng daddy ni Amelia. Iyak nang iyak si Amelia simula pa nang magalit sa kanya ng husto si Hendrix sa ginawa niya. Akala niya, isang tagumpay ang ginawa niyang iyon. Ngunit iyon pala ang magpapahamak sa kanya ng sobra. "Hindi ko akalain na makagagawa ka ng ganoong klaseng bagay. Kababae mong tao! Malandi ka! Hindi ka na nahiya 'no? Kay Hendrix mo pa talaga ginawa iyon! Tanga-tanga ka talaga! Kapag nalaman ng ibang tao ang ginawa mo kay Hendrix, siguradong ikahihiya nila tayo lalo na ang mga kaibigan kong negosyante! Ang mga kaibigan kong mayayaman!" galit na sigaw ng ama ni Amelia. "Sorry, daddy... sorry talaga. Hindi ko naman ginusto talaga iyon. Sobrang mahal ko lang talaga si Hendrix at wala akong ibang naiisip na paraan para mapunta siya sa akin," umiiyak niyang sabi. Isang malakas na tunog ng pagsampal ang natamo ni Amelia. Namanhid ang kanyang mukha sa lakas ng pagkakasampal sa

SAMARAH Hindi maipaliwanag na kaba ang nadarama ni Samarah sa mga oras na iyon. Bago pa man lumingon si Hendrix sa kinaroroonan nila, bigla niyang sinabunutan si Limuel at saka hinila patungo sa kaliwa. "Aray ko, ma'am!" daing ni Limuel ngunit hindi niya ito pinakinggan. Hila-hila niya pa rin si Limuel habang tumatakbo. Ngunit bihla na lang siyang nadulas. Napaupo siya at bumagsak ang balakang. Mabuti na lang, walang masyadong tao sa parte ng mall na iyon. "P*****a ang sakit!" daing ni Samarah sabay ngiwi. Mabilis siyang tumayo at saka pinulot ang nagkalat nilang pinamili. Taranta siyang kumilos habang si Limuel, naguguluhan sa mga nangyayari. "Ma'am?! Ano ba ang nangyayari sa inyo? Bakit niyo naman ako sa buhok hinila? Ang sakit! Parang natanggal na anit ko sa iyo!" pagrereklamo ni Limuel sa kanya. Pinandilatan niya ng mata ang binata. "Manahimik ka muna siyan at bilisan mong kumilos! Halika na! Sa bahay ka na lang kumain! Bilis! Umuwi na tayo!" asik niya sa binata bago pat