All Chapters of Forced to Marry the Cold, Blind Billionaire: Chapter 71 - Chapter 80

Nakaupo sa wheelchair, nakatingin si Conrad sa papalayong likod ni Mandy. Hindi niya namalayang napahawak siya sa pisngi kung saan siya hinalikan kanina.Napangiti siya at mahinang bulong, “Tanga.”“Sir.”Nang marinig ang ingay ng sasakyan ni Kuya Greg sa labas, saka lamang lumapit si Butler Dan sa likuran ni Conrad at maingat na nagsalita. “Kailangan ko na po bang ihanda para kay Madam… ‘yung gamot na may kinalaman sa gano’n?”Umangat ang kilay ni Conrad. “Anong gano’n?”Nagpaalala si Butler Dan, “Si Madam po ay bata pa, at kayo naman ay hindi dapat magkaanak sa mga darating na taon…”Naramdaman niyang unti-unting lumalamig ang presensya ni Conrad kaya bumaba nang bumaba ang tono ng kanyang boses. “Bukod pa roon… kung sakali po talagang mabuntis si Madam, hindi ba’t magiging ayon iyon sa plano ng matanda…”Ngumiti si Conrad, malamlam ngunit may bahid ng lambing. “Sabi mo, kung mabuntis ang tanga, lalo ba siyang magiging tanga?”“Okay, Sir. Naiintindihan ko na po.”Huminga nang maluwag

Kahit gaano pa karaming pag-unawa ang pilitin niya, ang magiging kapalit lang ay kahihiyan.Naalala ni Miguel noong unang magkakilala sila ni Mandy. Ganoon din ang tingin sa kanya ng dalaga noon—punô ng kumikislap na bituin ang mga mata nito.Noong panahong iyon, tinukso pa siya ng isang kaklase, “Parang gusto ka talaga ng junior mo. Hindi ka ba manliligaw sa kanya?”Ngumiti lang siya nang malamig, “Marami namang junior na gusto ako.”…Ngayon, kahit may bakas pa rin ng paghanga sa mga mata ni Mandy tuwing tinitingnan siya, ang mga bituin doon ay para na sa ibang lalaki.Hindi nagtagal, nakarating na sila sa ospital para sa mga may karamdaman.Ibinaba ni Miguel si Mandy sa lugar kung saan ito nagtatrabaho bago tuluyang umalis.“Tsk, tsk, tsk… may gwapo ka pang bodyguard, ha?”Sarkastikong ngumiti si Miss Carsen habang itinatapon sa harap ni Mandy ang sandamakmak na maruruming kumot at bedsheet.“Hindi ka kasi pumasok kahapon, kaya tinambak ko lahat ng ito para sa’yo.”Napangiwi si Mand

Hindi man lang napansin ni Mandy ang tensyon sa pagitan ng dalawang lalaki. Tahimik siyang umiling, seryosong nagsalita.“Mali ka ng hula, asawa ko. Si Miguel, kakagraduate lang noong nakaraang taon. Siguro mas matanda lang siya sa iyo nang kaunti.” Sabi ni Mandy.Mariing pinisil ni Miguel ang mga kamao niya sa tabi ng katawan. “Bente singko ako. Mas bata pa ako sa iyo, Conrad, ng isang taon.”Napatigil si Mandy at medyo nahiya. Kinalmot niya ang kanyang ulo. “Pasensya na, Kuya Miguel. Lagi kasi kitang nakikitang matalino at mukhang seryoso, kaya mali ang hulang edad ko.”Biglang nagsalita si Conrad, malamig pero may bahid ng pang-aasar. “Pwede ring sabihin na medyo mukhang mas matanda si Miguel kaysa sa tunay niyang edad.”Hindi nakapagsalita si Mandy.Sa wakas ay napalambot niya ang sitwasyon, pero sa isang salita lang ni Conrad, kita niyang muling nag-apoy ang galit ni Miguel. Mariin nitong sinarado ang kanyang mga kamao.Mula pa noong nag-aaral hanggang sa pagtatrabaho, si Miguel a

“Bilang estudyante ng prestihiyosong Medical College, at pinakabatang orthopedic doctor ng City Central Hospital, hindi ba nakakahiya sa’yo, Miguel, ang gumawa ng ganitong kababuyan?”Bahagyang tinaas ni Miguel ang kilay. “At ang katulad mo naman, Conrad, na dahil lang sa yaman ay puwersahang kinuha ang isang inosenteng probinsyana para gawing asawa—hindi ba mas kahiya-hiya iyon? Kaya sa tingin ko, wala akong ginagawang mali.”Lumapit siya sa harap ni Conrad at sinamantala ang pagkakataon para abutin at alisin ang itim na telang nakatali sa mga mata nito. Ngunit nanatiling kalmado si Conrad sa kanyang wheelchair. Ang mahaba at matikas niyang mga daliri ay mabilis na kumapit sa pulso ni Miguel.Isang matinding kirot ang dumaloy at nagsimulang manginig ang buong katawan ni Miguel.Namutla siya at halos hindi na makapagsalita nang diretso. “Bi… bitawan mo!”May bahagyang ngiti pa rin sa labi ni Conrad. “Miguel, ganito ba kalaki ang interes mo sa mga mata ko?”Nanggigigil si Miguel, pinili

Ang isa doon ay ang head nurse at direktang tauhan ng direktor ng sanatoryo.Natigilan si Carsen sandali, bago siya mapuno ng tuwa at pasasalamat. Alam kaya nila na siya’y naagrabyado, kaya’t sinadyang dalhin ng direktor mismo ang dean upang ipagtanggol siya?Mabilis siyang tumayo mula sa sahig, dama ang kasiyahan—mukhang nakatulong ang mga pulang sobre na ibinibigay niya tuwing may okasyon.Sa may pintuan, dumilim ang mukha ng direktor habang tinitigan si Carsen, saka ito mabilis na lumapit sa kanya.“Direktor…” nanginginig na sabi ni Carsen, hindi maitago ang pagkasabik.Hindi pa man siya natatapos magsalita, agad siyang sinampal ng direktor. Umalingawngaw sa buong pasilyo ang malutong na tunog ng sampal.Natigilan si Carsen, halos hindi makapaniwala. “Director…”Samantala, ang dean ng sanatoryo ay mabilis na lumapit kay Conrad, may halong kaba at takot.“Mr. Conrad, kung may nakasakit sa inyo mula sa mga tao namin, nakikiusap ako na huwag n’yo na sanang palakihin pa. Patawarin n’yo