Tous les chapitres de : Chapitre 51 - Chapitre 60

อินทรีย์ยังไม่รู้เลยว่าด้านนอกทางช่องเขาแคบมีกลุ่มโจรกลุ่มหนึ่งที่โกรธแค้นเขามาก เพราะเขาเคยฆ่าลูกชายของพวกมันเมื่อครั้งหนึ่งโดยไม่รู้ตัว เสือดำผู้เป็นโจรปล้นควายฆ่านายฮ้อยตายไปหลายสิบคนเมื่อต้องสูญเสียลูกอันเป็นที่รัก จึงหมายหัวพ่อคุ้มอินทรีย์ในบัญชีดำ แม้กระทั่งเคยส่งลูกน้องมือดีมาปล้นฆ่าถึงเรือน แต่ก็ไม่มีใครกลับออกไปสักคน"กูจะต้องเด็ดหัวไอ้อินทรีย์ผู้นี้ให้จงได้ กูจะแก้แค้นให้ลูกของกู..!" เสียงของผู้เฒ่าเสือดำที่บอกกับเหล่าลูกสมุนในดงโจรนับสิบแต่เหล่าลูกสมุนก็มีความยำเกรงต่อพ่อคุ้มอินทรีย์อยู่ไม่น้อย เพราะชื่อเสียงที่เลื่องลือรวมถึงลูกสมุนที่หายไปล่าสุดก็ไม่มีข่าวคราวอะไรออกมาเลย จนกระทั่งไอ้มอญส่งข่าวออกมาถึงไอ้ใหญ่เมื่อไม่กี่วันมานี้"พ่อเสือดำจ๊ะ ข้าส่งไอ้มอญปนเปไปกับชาวบ้าน ตอนนี้มันฝังตัวอยู่ทำงานในโรงเหล้าของเศรษฐีคนหนึ่ง" "ได้ข่าวว่าคนของเราที่ส่งไปจัดการ ไอ้อินทรีย์ตายเรียบเลย คนหนึ่งโดนยิงตายคาเรือน ส่วนอีกสองคนที่เหลือข่าวแว่วออกมาว่า....""ว่าอะไรว่ะ..! รีบ ๆ พูด""มันโดนทรมา

ไอ้มอญเป็นตัวแปรสำคัญที่จะนำศึกเข้ามาสู่บ้านเมืองของอินทรีย์ มันไปฝังตัวเป็นลูกน้องของเศรษฐีอ๋องอยู่นานร่วมปี มันเก่งกาจในด้านการพูดคุย ไม่เคยแสดงตนเลยว่ามีฝีไม้ลายมือเช่นใด ใครจะรังแกมันเช่นใด มันกลับนิ่งเฉย แต่ความเป็นจริงนั้นมันคือสุดยอดนักฆ่าที่ถูกฝึกปรือทนการทรมานได้มาเป็นอย่างดีจากตาเฒ่าเสือดำอินทรีย์และไอ้กล้า ไอ้ดำ ควบม้าสามตัวออกจากหมู่บ้าน พร้อมกับเดินลัดเลาะตลอด 1 กิโลเมตร ดูลักษณะการทำงานของทุกคนที่ผลัดเปลี่ยนเวรยามกันมานอน ทุก ๆ สองชั่วโมงจะเปลี่ยนเวรยามกัน"ข้าว่าเช่นนี้ดีมากเลยพี่ มีแสงสว่างตลอดทั้งคืน ชาวบ้านที่สัญจรมายามดึกก็ยังรู้สึกอบอุ่นใจ" "ส่วนด่านหน้าที่เราใช้คนถึงสิบคน ตรวจตราเข้มงวด ข้าว่าเป็นอะไรที่สมเหตุสมผลมาก" ไอ้กล้าได้เอ่ยปากบอกความคิดของอินทรีย์"แล้วเอ็งล่ะ มีอะไรจะโต้แย้งหรือเปล่าวะไอ้สน?" อินทรีย์หันไปถามความคิดเห็นของลูกน้องคู่กายอีกคนหนึ่ง"ข้าว่าด่านหน้ามีสิบคน แต่ละจุดที่เหลือเราใช้คนเพียงจุดละ 3 คน จะดีหรือไม่พี่ จะได้ไม่เปลืองคนและไม่เปลืองเบี้ยหวัดด้วย""เด

ค่ำคืนผ่านพ้นคนสองคนได้เริ่มชีวิตผูกพันเกินเลยเกินกว่าจะแก้ไขและย้อนกลับ อินทรีย์และอัญชันได้ก้าวพ้นความสัมพันธ์ที่เกินขอบเขตใจจริงและเนื้อแท้ของอินทรีย์ก็รักและเอ็นดูอัญชันตั้งแต่ในแต่ไรแต่เพิ่งจะแน่ใจในหัวใจของตัวเองเมื่อไม่นานมานี้ สองร่างที่เปลือยเปล่า นอนกอดกันอยู่บนเตียงความรักที่พรั่งพรูเพิ่งจะเริ่มต้นขึ้น อินทรีย์นอนจ้องหน้าอัญชันอย่างเงียบ ๆ เสียงลมหายใจแผ่วเบาเข้าจังหวะ ใบหน้าเรียวเล็กหลับตาพริ้ม ขนตางอนเรียงเป็นแพ เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ทำให้อินทรีย์รู้สึกอิ่มเอมหัวใจและอยากจะขออัญชันแต่งงานอย่างเป็นเรื่องเป็นราว แต่เนื่องจากอินทรีย์ก็ไม่เหลือญาติผู้ใหญ่อัญชันก็ไม่เหลือญาติผู้ใหญ่เหลือเพียงพ่ออย่างไอ้ทองอินที่หายสาบสูญไปหลายปี อัญชันที่ได้ยินเสียงไก่ขัน ก็ลุกขึ้นขยี้ตาเล็กน้อยหันกลับมามองที่อินทรีย์ก็นอนหลับตาอยู่บนเตียง อัญชันคิดว่าอินทรีย์ยังไม่ตื่น จึงนั่งจ้องใบหน้าหล่อเหลาคมเข้มของอินทรีย์ยังไม่วางตา "พ่อคุ้มอินทรีย์ของอัญชันก็หล่อไม่แพ้ชายใดในหมู่บ้านเลย"อัญชันที่ใช้มือเรียวจิ้มไปที่สันจมูกโด่งของอินทรีย์อย่างแผ่วเบาเพราะกลัวอินทรีย์จะตื่น แต่อัญชันหา

ไอ้มอญก่อนที่ไอ้โกสุมจะถูกจับได้ ก็ได้ลาเศรษฐีอ๋อง แจ้งว่าจะออกไปเยี่ยมญาติที่ต่างเมือง จึงได้ลางานหลายวัน ในตอนนั้นยังไม่มีใครรู้เรื่องการแฝงตัวของไอ้มอญ แต่ไอ้กล้าและไอ้สนที่จับตาดูคนแปลกหน้าที่มาอาศัยอยู่ในหมู่บ้าน ก็มีเพียงไอ้มอญคนเดียวเท่านั้น แต่ความลับก็แตกเมื่อแผนการของอินทรีย์ครั้งล่าสุดรั่วไหล การปล้นชิงสดจากโจรปล้นควายในครั้งนี้กลับมีคนล่วงรู้ แต่หนึ่งในนั้นที่ประชุมมีไอโกสุม ไอ้กล้า และไอ้สนเท่านั้น ทุกคนต่างเป็นคนที่จงรักภักดีเป็นอย่างมาก แต่ความลับนี้กลับรั่วออกไปสู่คนภายนอก อินทรีย์จับตาดูไอ้โกสุมที่มีท่าทีแปลก ๆ กลับไปสนิทชิดเชื้อกับไอ้เด็กที่ชื่อมอญ หลังจากที่ความลับแตกแล้ว ไอ้มอญที่รู้ตัวไวก็รีบออกจากหมู่บ้านของพ่อคุ้มอินทรีย์อย่างไม่คิดชีวิต หากมันโดนจับได้คงมีจุดจบไม่ต่างกับไอ้พวกโจรก่อนหน้านี้เป็นแน่ จุดหมายปลายทางของมันคือซุ้มของเสือดำ "เอ็งมาหาใครวะ มาที่นี่ไม่กลัวตายหรือไง ไอ้หน้าอ่อน" ลูกสมุนคนหนึ่งที่ยืนเฝ้าปากทางเข้าซุ้มโจรได้เอ่ยปากถามไอ้มอญ "กูมาหาพี่ใหญ่" ไอ้มอญพูดกับคนเฝ้าหน้าชุมเสือด้วยท่าทีกวนโอ๊ยอย่างไม่กลัวใคร ถึงไอ้มอญจะเด็ก แต่ก

ผ่านมาเกือบเช้า สถานการณ์ดูเงียบสงบลง แต่ราวกับว่าพวกลูกสมุนโจรยังคงพากันวนเวียนอยู่ด้านหน้าถ้ำไม่ขาดสาย อินทรีย์จึงตัดสินใจพาทุกคนเดินสำรวจเข้าไปด้านในถ้ำอินทรีย์สัมผัสได้ถึงลมพัดเอื่อยเย็นๆมาตรงปลายถ้ำอินทรีย์จึงเดินตามไปและเห็นแสงที่ปลายอุโมงค์เล็กๆตรงแสงนั้นมีรูพอให้คนรอดผ่านไปได้เขาจึงตัดสินใจที่จะมุดเข้าไปด้วยตัวเขาเอง"พี่แน่ใจหรือว่าเราจะเข้าไปในนั้น มันดูแคบมากเลยนะพี่" ไอ้สนที่เห็นเป็นเพียงแสงเล็กๆ ปลายอุโมงค์จึงบอกอินทรีย์ว่าให้ตัดสินใจให้ดีก่อนที่ตัวเขาจะมุดลงไป"ตอนนี้กูไม่มีทางเลือก หากกูจะพาพวกมึงฝ่าออกไปก็มีแต่ตายกับตาย" อินทรีย์หันมา บอกไอ้สนกับไอ้กล้าอินทรีย์มุดตัวเข้าไปในปลายแสงอุโมงค์เล็กๆ พอเขาโผล่ไปอีกฝั่ง จึงทำให้เห็นว่าทางสามารถเชื่อมไปออกด้านล่างของหน้าผาได้ หากแต่น่าจะต้องยกหินก้อนใหญ่ช่วยกันถึงจะออกมาได้ทั้งม้าและคน"ที่นี่คงเป็นเส้นทางลับเก่าสินะ" อินทรีย์พอจะตระหนักได้ว่าเท่าที่เขาสังเกตการณ์ ที่นี่น่าจะเป็นเส้นทางลัดเหมือนกับหมู่บ้านของพวกเขาที่ใช้เฉพาะคนพื้นที่ที่รู้เท่านั้นอินทรีย์จึงตัดสินใจมุดกลับเข้าไปอีกด้านหนึ่งเพื่อบอกข่าวดีแก่ลูกน้องทุกคน"พี่