Semua Bab It's Payback Time, My Ex-Husband! (Filipino Version): Bab 11 - Bab 20

“Yan talaga ang susuotin mo sa meeting?” sarkastikong tanong ni Julian pagkapasok na pagkapasok pa lang sa bahay. Mabilis ang mata niyang tumama sa suot ni Sophia.Nasa kusina si Sophia, nakatalikod habang abala sa paghahalo ng niluluto. Nang marinig ang sinabi ng asawa, dahan-dahan siyang lumingon na para bang kunwari’y nagulat.“Bakit, anong problema?” sagot niya, bahagyang nakangiti. “Komportable naman ‘to.”“Komportable?” Umirap si Julian at inihagis ang briefcase sa counter. “Pwede ba, Sophia. Baka pwedeng mag-effort ka naman kahit konti. Ayusin mo man lang itsura mo.”Tumango si Sophia, tinaasan siya ng kilay, pero hindi nawala ang bahagyang ngiti sa labi niya.“Ayusin ang itsura?” kunwaring nag-isip siya. “Hindi ba si Vanessa ang expert diyan?”Biglang nanigas ang panga ni Julian. Kita sa mukha niyang hindi nagustuhan ang nabanggit.“Wag mong idamay si Vanessa dito.”“Ay pero kasama na siya, ‘di ba?” Walang pakialam na balik ni Sophia habang patuloy lang sa pagkahalo. Kunwari’y

Napakunot ang noo ni Vanessa. Halatang may bumabagabag sa kanya habang nakatitig sa mukha ni Sophia na parang may gustong alamin.“Talaga bang iniisip mong kaya mong tapatan ako?” madiin at punong-puno ng pang-uuyam ang boses ni Vanessa.Bahagyang ngumisi si Sophia habang tumagilid ang katawan niya at nagkrus ng mga braso.“Kahit wala siya, buo pa rin ako.” Tumindig siya nang diretso. “Ikaw? Sa tingin mo ba may halaga ka kung wala siya?”Napataas ang kilay ni Vanessa. “Akala mo lang ikaw ang may laban. Don’t get too comfortable. Hindi ako papayag na apak-apakan mo lang ako. May sarili akong plano.”Napangisi si Sophia, isang ngising nakakapikon.“Plano? Eh anong gagawin mo, Vanessa?”Lumapit si Sophia, halos isang dangkal na lang ang pagitan nila. Bumababa ang tono ng boses niya, parang isang lihim na ibinubulong pero may matinding impact.“Let’s just say… may paraan ako para ipaalam sa kanya na ako pa rin ‘to. Gusto mong manatili sa tabi niya? Be my guest. Pero wag mong iisipin na ma

Pumasok si Sophia sa nursery, agad na lumambot ang puso niya nang makita ang anak niyang mahimbing na natutulog, mahigpit ang pagkakayakap sa maliit niyang kumot. Lumuhod siya sa tabi ng crib at mahina niyang ibinulong,"Konti na lang, baby... Tayong dalawa na lang. Sa mas maayos na lugar."Habang nagpapahinga siya sa sofa, sinubukan niyang damhin ang kaunting kapayapaan, pero biglang tumunog ang cellphone niya. Unknown number. Akala niya abugado lang ulit, kaya sagot agad siya."Hello, Sophia Sebastian speaking," mahina niyang sabi, baka magising ang anak niya."Mrs. Sebastian?" May kaba sa boses sa kabilang linya, parang nagmamadali pa."This is St. John’s Hospital. Na-admit po ang asawa ninyo."Napakagat-labi si Sophia, napaupo ng diretso. Tiningnan niya ang repleksyon niya sa salamin—halatang nag-aalala pa rin kahit anong pilit niyang maging kalmado."Ano pong nangyari?" halos pabulong niyang tanong."May insidente po involving his company... Hindi pa po buo ang details, pero kail

Hawak-hawak ni Sophia ang kanyang baby sa nursery, habang marahang pumapailanlang ang tunog ng lullaby mula sa maliit na machine sa tabi ng crib. Kumapit ang maliliit na daliri ng anak niya sa kanya, at kahit sandali lang, parang lahat ng problema sa mundo nawala.Pero hindi nagtagal ang katahimikan. Biglang bumalik sa isip niya ang boses ng kanyang ama—matigas, walang kapaguran."Sophia, nagkakamali ka. Ginagamit ka lang niya. Ulit."At sumunod naman ang boses ni Jamella, mas matalas, mas diretso sa point."Bulag ka kung iniisip mong nagbago siya. Mga katulad ni Julian? Hindi nagbabago 'yan—gumagaling lang manloko."Napapikit si Sophia, pilit itinataboy ang mga salita.Pinipilit niya kasing maniwala—pinipilit niyang paniwalaan na nag-e-effort si Julian. Lagi na itong nasa bahay, nakikipag-bonding sa baby nila, minsan pa nga, siya na ang nagluluto ng breakfast. Pero kahit anong pilit, may bahid ng pagdududa na ayaw siyang bitawan.May mahinang tunog ng pinto na bumungad sa kanya, dahi

Nakatago si Sophia sa labas ng opisina ni Julian, ang mahihinang liwanag mula sa bahagyang nakabukas na pinto ay nagpapakita ng mga luhang tumulo sa kanyang pisngi. Pinipilit niyang makinig sa usapan sa loob, pakiramdam niya’y parang unti-unti na naman bumagsak ang mundo niya, ngunit sa pagkakataong ito… hindi na siya nanghihina. Galit ang nararamdaman niya. "Akala mo ba naniniwala siya sa palabas mong 'bigla akong maging mabuting asawa'? Ang kabobohan," panunuya ni Vanessa kay Julian, tinutukso si Sophia. "Syempre, naniwala siya. Lagi naman kasing tanga si Sophia, umaasa na may happy ending pa kami. Ang kailangan ko lang gawin, magbigay ng ilang sweet na salita at magkunwaring magka-‘family moments’ kami," sagot ni Julian, halatang inis. Nang makita ni Vanessa ito, tumawa siya ng malamig. "Ang galing mong magtago ng kasinungalingan, darling. Pero anong plano ngayon? Mukhang tumatagilid na siya, feeling niya nakuha na niya ang buhay niya," tanong ni Vanessa habang nauupo si Julian