All Chapters of แม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า: Chapter 41 - Chapter 50

ค่ายทหารเมืองลั่วหยาง กระโจมผู้บัญชาการทัพจางเย่วฉินซึ่งอยู่ในร่างของมี่อิง นั่งอยู่บนตั่งของผู้บัญชาการทัพแห่งต้าถัง ใบหน้ายังคงบึ้งตึงดวงตาจิกแรงมองตรงไปที่ร่างของตัวเองซี่งกำลังนั่งคุกเข่าอยู่กับพื้นตรงหน้าโต๊ะเขียนหนังสือขนาดใหญ่ ด้วยยังคิดไม่ออกว่าจะทำอย่างไรต่อไปกับเหตุการณ์ไม่คาดฝัน สลับร่างเปลี่ยนวิญญาณเช่นนี้“ทะ..ท่านแม่ทัพมองข้าแบบนี้กะจะเล่นกันให้ตายหรือไง ก็บอกแล้วไงว่าข้าไม่มีวิชาสลับวิญญาณอะไรนั่น เคล็ดวิชาที่ท่านถามข้าก็ไม่รู้ ผู้หญิงธรรมดาเช่นข้าจะไปรู้วิชาของพวกมารได้อย่างไง..จริงม้า! ท่านคิดว่าข้าอยากอยู่ในร่างของท่านหรือไง ไม่เห็นมีอะไรน่ามองสักอย่าง ร่างของข้ามีดีและน่ามองกว่าเยอะ”จ้าวมี่อิงบอกอีกฝ่ายกลับไป“อย่างนั้นเหรอนางมารน้อย! ในเมื่อภายในกายเจ้าไม่เคยฝึกวิชามารอีกทั้งไม่มีเคล็ดวิชาสลับวิญญาณ แล้วเหตุใดจึงสามารถสลับวิญญาณข้ามาอยู่ในร่างของเจ้า และเจ้ามาอยู่ในร่างของข้า! จะทำอะไรไม่ได้ดั่งใจสักอย่าง มิหนำซ้ำยังต้องมาเจ็บปวดแทนเจ้าอีก..มันน่าครึกครื้นหรือไง!!!”จาวเยว่ฉินตวาดกลับไปหากแต่เสียงนั้นกลับเป็นเสียงผู้หญิงดุดันเข้ามาแทนที่จะเป็นเสียงใหญ่ก้องกังวานสุ

ด้านนอกกระโจมผู้บัญชาการทัพ “ออกไป! ไม่ต้องเข้ามา...ข้าทำเองได้”เสียงหวานของสตรีสาวดังก้องภายในกระโจม “ข้าเข้ามาดูแล! จะปล่อยให้ร่างของข้าคลาดสายตาได้อย่างไง! อีกอย่างมาบอกวิธีการใช้งาน รู้จักวิธีใช้อย่างนั้นเหรอ...อย่าชักช้านะ”เสียงแม่ทัพใหญ่คำรามลั่นด้วยความรำคาญ “ไม่เอา! ออกไป!”เสียงขับไล่ตวาดแว้ดๆ ออกมาตลอดเวลา ท่ามกลางเสียงโต้เถียงของทั้งสองดังออกไปจนถึงข้างนอก บรรดาทหารที่ยืนรักษาการณ์อยู่ในขณะนั้นต่างหันหน้ากลับมามองตากัน ด้วยความแปลกใจอย่างเหลือกำลังกับการเปลี่ยนแปลงของผู้บัญชาการทัพที่ไม่เคยปรากฏมาก่อน  ทุกสายตาต่างพากันมองไปที่กัวเหยียนไฉเป็นจุดเดียวกัน ซึ่งกำลังเดินกลับไปกลับมาอยู่นอกกระโจมด้วยความกลัดกลุ้มใจอย่างเห็นได้ชัด “ทำไมท่านแม่ทัพของข้าถึงเปลี่ยนไปเช่นนี้นะ เพียงข้าไม่ได้ติดตามในครั้งนี้กลับเกิดเรื่องวุ่นวายมากมาย มิหนำซ้ำยังเปลี่ยนแปลงชนิดหน้ามือเป็นหลังมือ จากท่านไม่เคยแย้มยิ้มกลับปรากฏออกมาให้เห็นอยู่ตลอด ไม่เคยเข้าใกล้ชิดสตรีนางใด แต่กลับเข้าถึงเนื้อถึงตัวก็ครานี้ถึงขนาดที่ว่าอาบน้ำให้ด้วยกันเกิดอะไรขึ้นกับท่านแม่ทัพ

จวนสกุลจ้าว  จวนขนาดใหญ่ตั้งอยู่ในเมืองหลวงฉางอาน ห่างจากใจกลางเมืองซึ่งเป็นย่านการค้าและพระราชวังหลวงไท่จีไม่มากนัก ด้วยเพราะมีพื้นที่กว้างขวางนับพันหมู่จึงทำให้มีบริเวณกว้างขวาง ข้าทาสบริวารมีหลายร้อยชีวิต โดยมีประมุขของบ้านคือจ้าวฟ่านกั๋ว  มหาเสนาบดีหนึ่งในขุนนางชั้นผู้ใหญ่ผู้ยรับใช้แผ่นดินมาตั้งแต่อดีตถังไท่จงฮ่องเต้จนถึงรัชสมัยของถังเกาจง ซึ่งเป็นฮ่องเต้องค์ปัจจุบันที่เพิ่งขึ้นครองราชย์ได้ไม่นานและยังอยู่ในวัยหนุ่มฉกรรจ์ด้วยในปีนี้ทรงมีพระชนมายุเข้าสู่ปีที่ 27  สกุลจ้าวถือเป็นหนึ่งในห้าสกุลใหญ่ในสายขุนนางแห่งต้าถัง กล่าวกันว่าผู้ใดได้แต่งเข้ามาอยู่ในสกุลใหญ่ทั้งห้าตระกูล อันได้แก่ สกุลหลิว สกุลหวัง สกุลจ้าว สกุลจางและสกุลโจว ไม่ว่าจะเข้ามาในฐานะลูกเขยหรือลูกสะใภ้ ล้วนแล้วแต่อยู่ในสายสำคัญทางราชสำนักทั้งสิ้น อำนาจอยู่ในกำมือสืบทอดต่อไปนับรุ่นต่อรุ่นและพยายามที่จะรักษาเอาไว้ให้ได้นานที่สุดเพื่อความยิ่งใหญ่ของตระกูล  ทว่าในยามนี้จวนของขุนนางชั้นผู้ใหญ่เกิดความวุ่นวายชนิดที่ว่าเสื่อมเสียและเป็นสิ่งที่อัปยศที่สุดกำลังเกิดขึ้นอยู่ในขณะน

สิบวันผ่านไป กองทัพแห่งต้าถังซึ่งเดินทางกลับมาถึงนครฉางอาน เมืองหลวงอันรุ่งโรจน์ที่ถูกบันทึกในหน้าประวัติศาสตร์ของชนชาติที่มีความเจริญในทุกๆ ด้านเป็นยุคทองเต็มไปด้วยความรุ่งเรือง ขบวนทหารนับหลายหมื่นชีวิตต่างแยกย้ายพากันเข้าค่ายทหารหลวงซึ่งตั้งอยู่นอกเมืองเป็นฐานที่ตั้งบัญชาการทัพของจางเย่วฉิน รองรับทหารหลายหมื่นนายเข้าที่พำนักหลังจากมีบางส่วนแยกย้ายเข้าประจำการที่เมืองลั่วหยางไปแล้ว ท่ามกลางแสงแดดอันแรงกล้าขบวนม้าของแม่ทัพผู้กล้ากำลังเดินลอดประตูโค้งเมืองหลวงมาอย่างไม่ขาดสาย พร้อมเสียงปรบมือของชาวเมืองต่างออกมายืนรอต้อนรับขบวนทหารที่เพิ่งเดินทางกลับมาถึงบ้านเกิดของตนเองหลังจากไปนานกว่าห้าปี เสียงปรบมือดังกึกก้องและเสียงร้องเรียกชื่อของแม่ทัพหนุ่มรูปงาม ที่ยังคงความโสดและหล่อเหลาเป็นที่หมายปองของสตรีสาวทุกนางเมื่อได้เห็นโฉมหน้าของยอดนักรบในวัย 27 ปี “ท่านแม่ทัพดอกไม้เจ้าค่ะ!” “ท่านแม่ทัพข้าน้อยขอมอบของขวัญต้อนรับการกลับมาเจ้าค่ะ” “ท่านแม่ทัพทางนี้เจ้าค่ะ มองทางนี้” เสียงสาวงามเรียกหาแม่ทัพหนุ่มดังเอ็ดอึงไปทั่วบริเวณ ตลอดเส้นทางของถนนที่ทอดยาวซึ่งขบวนม้าต้องเดินผ่าน สองฝั่งถนนเต

จวนไต้อ๋องคันฉ่องตั้งสูงอยู่บนโต๊ะสะท้อนใบหน้าของสตรีสาวนางหนึ่ง ซึ่งมีเชื้อสายราชวงศ์แห่งต้าถัง เป็นหนึ่งในเชื้อพระวงศ์สกุลหลี่ นามว่าหลี่เพ่ยหลินธิดาของไต้อ๋องหลี่ฝู ซึ่งเป็นพระราชโอรสของอดีตฮ่องเต้ถังไท่จงและหยางเสียนเฟย โฉมสะคราญมีบรรดาศักดิ์ติดตัวตั้งแต่เกิด ด้วยเพราะมีพระบิดาเป็นพระราชโอรสของอดีตฮ่องเต้ มีตำแหน่งที่ราชสำนักต้าถังเรียกขานกันทั่วไปและภายในจวนของไต้อ๋องว่าเสี้ยนจู  โฉมสะคราญนั่งเพ่งพิศมองใบหน้าของตัวเองผ่านคันฉ่อง มือเรียวขาวโพลนหยิบชาดทาปากนำมาคาบไว้บนริมฝีปากก่อนจะกดเม้มแรงๆ เพื่อให้สีแดงสุกปลั่งติดทนอยู่บนริมฝีปากอิ่มเย้ายวนใจท่ามกลางความพึงพอใจของเจ้าตัว “เสี้ยนจูงามจังเลยเพคะ งานเลี้ยงรับรองวันนี้เชื่อเถอะว่าบรรดาผู้มาร่วมงาน ต่างต้องตกตะลึงในความงดงามไปตามๆ กันเลยทีเดียว ไต้อ๋องทรงมีรับสั่งว่าให้จัดงานเลี้ยงคืนนี้เทียบเท่ากับที่องค์ฮ่องเต้จะทรงจัดขึ้นในอีกไม่กี่วันข้างหน้าเลยนะเพคะ”นางกำนัลคนสนิทจีบปากจีบคอรายงานให้กับเสี้ยนจูของนางล่วงรู้ความเคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลา “ผู้อื่นข้าไม่สนใจ...มีเพียงผู้เดียวเท่านั้นที่ใจฝักใฝ่เฝ้ารอมาโด