All Chapters of แม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า: Chapter 51 - Chapter 60

จ้าวมี่อิงจำต้องเปิดปากในสิ่งที่เธอรู้จากบันทึกของประวัติศาสตร์ที่เคยอ่านและเรียนรู้มา โดยผ่านปานแดงที่อยู่บนกลางหน้าผากของเธอที่เพิ่งคิดออกได้เมื่อครู่ว่าในยุคสมัยโบราณเช่นนี้ อะไรก็ไม่ดีเท่ากับสิ่งที่เรียกว่าญาณหยั่งรู้เรื่องของอนาคตมากกว่าเทคโนโลยีของยุคสมัยปัจจุบันเช่นอินเทอร์เน๊ต ซึ่งสามารถค้นหาได้จากโทรศัพท์มือถือที่ติดตัวเธอมากับห่อผ้า ทว่ามันกลับโดนจางเย่วฉินยึดไปหมดแล้ว ก่อนจะอธิบายกลับไป“ตามจริงก่อนหน้านั้นข้าก็พอจะรู้เรื่องอะไรอยู่บ้างหรอกนะ แต่พอมาอยู่ในร่างของท่านแล้วสิ่งที่เคยล่วงรู้มากลับเลือนหายไปเพราะว่าข้าจะรับรู้เหตุการณ์นี้ได้จากปานแดงตรงกลางหน้าผากของข้านี่แหละ มันเป็นสิ่งที่จะบอกเหตุการณ์บางอย่างที่จะเกิดขึ้นล่วงหน้า”คำกล่าวของจ้าวมี่อิงทำให้การดื่มชาอันแสนละเมียดละไมของจางเย่วฉินพลันต้องหยุดชะงักลงทันที พร้อมเงยหน้าขึ้นมองร่างของตัวเองที่กำลังนั่งอยู่ตรงหน้าในขณะนี้“ปานแดงกลางหน้าผากของเจ้าสามารถทำให้เห็นเหตุการณ์ล่วงหน้าที่จะเกิดขึ้นได้อย่างนั้นเหรอ”จางเย่วฉินถามย้ำกลับไปเสียงเข้มใบหน้าหล่อเหลาพยักขึ้นลงติดต่อกันแทนคำพูดที่จะกล่าวออกมาตึก! ถ้วยชาถูกวางลงบน

ทว่ามี่อิงไม่รู้ตัวเลยว่าคำพูดที่เพิ่งพูดออกไปนั้นทำให้จางเย่วฉินซึ่งอยู่ในร่างของเธอในขณะนี้มีอาการใจหายวาบขึ้นมาทันทีครั้นได้ยินเช่นนั้นก่อนจะรีบเรียกสติและความเป็นตัวตนของตัวเองกลับคืน “เมื่อวันนั้นมาถึงข้าจะจุดดอกไม้ไฟฉลองเจ็ดวันเจ็ดคืนที่เจ้าออกไปจากชีวิตของข้าเสียทีนางมารน้อย”จางเย่วฉินพูดพร้อมเดินเอามือไพล่หลัง หันหลังเดินกลับออกจากตรอกดังกล่าว โดยมีสายตาของมี่อิงมองตามด้วยความหมั่นไส้ “อีตาแม่ทัพบ้า! เล่นจุดดอกไม้ไฟฉลองที่ฉันไปจากชีวิตเลยเหรอ.เชอะ! คิดว่าทำเป็นคนเดียวหรือไง ฉันก็จะจุดประทัดเอาสักแสนนัดไปเลย จุดมันตรงหน้าจวนตระกูลจางก่อนจะกลับบ้านนี่แหละ”จ้าวมี่อิงยืนบ่นพึมพำ “จะยืนอยู่ตรงนั้นอีกนานไหม! เดี๋ยวก็โดนมือสังหารดักจับไปฆ่าขึ้นมาหรอก!”จางเย่วฉินตวาดกลับมา แต่แล้วเพียงครู่แม่ทัพหนุ่มพลันเปลี่ยนใจหันหลังกลับเดินตรงเข้ามาหาร่างของตัวเองกระชากข้อมือใหญ่พร้อมใช้เชือกที่เตรียมมาด้วยตรงเข้าผูกเงื่อนไว้ที่ข้อมือของตัวเองและจ้าวมี่อิงท่ามกลางเสียงโวยวายของอีกฝ่าย “ท่านมาผูกข้อมือของท่านกับข้าเอาไว้แบบนี้ทำไมท่านแม่ทัพ”หญิงสาวถามกลับไป “ก็ผูกเอา

ร่างสูงใหญ่ของจางเย่วฉินก้าวออกมาจากห้องเก็บเครื่องประทินโฉมเพื่อเลือกเครื่องหอมสำหรับใช้กับเส้นผมและร่างกายตลอดจนสิ่งของทุกอย่างที่บุรุษสามารถใช้ได้ เพื่อสร้างความประหลาดใจให้กับแม่ทัพหนุ่มชื่อก้อง  และเธอยืนฟังการตอบโต้ระหว่างทั้งสองอยู่หลังร้านพร้อมกับเจ้าหอฝูหรงซึ่งรู้จักจางเย่วฉินเป็นอย่างดี ทำให้เธอล่วงรู้รายละเอียดจากปากของเจ้าหอเพิ่มเติมว่าเสี้ยนจูเพ่ยหลินตกหลุมรักแม่ทัพแห่งต้าถัง และมีแรงปรารถนาอย่างยิ่งยวดที่จะสมรสกับจางเย่วฉินให้จงได้ จ้าวมี่อิงเลียนแบบกิริยาของแม่ทัพหนุ่มที่มักใช้อยู่เป็นประจำ คือการใช้มือไพล่เอาไว้ทางด้านหลังอยู่ตลอดเวลาไม่ว่าจะทำอะไรก็ตามด้วยความเคยชินและเธอก็สวมบทบาทเป็นเจ้าของร่างดังกล่าวทันที  ท่ามกลางความตกใจของธิดาไต้อ๋อง ครั้นเห็นบุรุษร่างสูงใหญ่กำลังเดินออกมาจากหลังร้าน ใบหน้าหล่อเหลาเกินต้านจนทะลุเบ้าตาที่ยากนักจะมีบุรุษใดมีใบหน้าที่คมเข้มและสูงใหญ่กว่าผู้คนทั่วไปเช่นนี้ หากแม้นคนผู้นั้นไม่ใช่แม่ทัพผู้กล้าจางเย่วฉินเพียงหนึ่งเดียวของนาง “ทะ..ท่าน...นี่...ท่านคะ..คือ”เสี้ยนจูเพ่ยหลินถึงกับออกอาการติดอ่างขึ้นมาโดยพลั

“ตอนนี้เหตุการณ์ที่เจ้าบอกข้าเป็นจริงทุกอย่าง แล้วที่บอกว่าองค์หญิงน้อยพระองค์นี้จะสิ้นพระชนม์เมื่อทรงมีพระชนมายุ 7 เดือนรู้ไหมว่าด้วยสาเหตุอะไร”จางเย่วฉินถามกลับไปด้วยความอยากรู้ เออ...จ้าวมี่อิงนั่งอ้ำอึ้งไปชั่วขณะเมื่อถูกถามกลับมาเช่นนั้น “ประวัติศาสตร์ช่วงนี้มีบันทึกแตกต่างกันหลายฉบับ บางบันทึกก็บอกว่าเป็นฝีมือของอู่เจาอี๋ลงมือฆ่าลูกตัวเองเพื่อใส่ร้ายหวังฮองเฮาจะได้โค่นอำนาจลงและให้ตัวเองได้รับการสถาปนาแทน บางบันทึกก็บอกว่าคนใกล้ตัวนางเป็นคนทำเพื่อหวังผลในราชบัลลังก์ แต่ไม่ว่าจะพูดอะไรออกไปจะต้องไม่เกิดผลดีอย่างแน่นอน เดี๋ยวเส้นประวัติศาสตร์ที่เคยเดินอยู่ดีๆ จะเปลี่ยนไปเสียหมด”จ้าวมี่อิงครุ่นคิดอยู่ภายในใจ “เจ้านิ่งเงียบเช่นนี้แสดงว่าเป็นสิ่งเลวร้ายกระทบถึงราชบัลลังก์ของฝ่าบาทใช่หรือไม่ จงบอกข้ามานางมารน้อย”จางเย่วฉินเป็นฝ่ายเอ่ยถามทำลายความเงียบ ในขณะที่หญิงสาวสบจังหวะที่เขาพูดขึ้นมาพอดีทำให้มีตัวช่วยรีบแก้สถานการณ์ให้แลดูกลมกลืนและน่าเชื่อถือ “ข้าเงียบก็เพราะว่าสาเหตุที่องค์หญิงน้อยผู้นี้สิ้นพระชนม์ลงเพราะมองไม่เห็นว่าเกิดจากสาเหตุใดกันแน่ เห็นแต่เพียง

ในขณะเดียวกัน จวนตระกูลจางร่างอรชรเจ้าของหุ่นนาฬิกาทราย อกภูเขาไฟขนาด 36 นิ้วคัพดี สองเต้าชูสล้างตั้งชันเต่งตึงถูกปลายนิ้วเรียวสวยค่อยๆ ไล้เครื่องหอมไปทั่วผิวกายอันขาวโพลนลออตา ผิวเนื้อเรียบเนียนนุ่มและใสราวกระเบื้องเคลือบ  อาภรณ์ขาวสูงค่าทอด้วยไหมควันโปร่งแสงเปล่งประกายระยิบระยับยามต้องแสงสว่างถูกสวมลงบนเรือนร่างงาม ดวงตาสีชาคู่สวยยืนมองสตรีที่สะท้อนอยู่บนกระจกเงาด้วยความรู้สึกพึงพอใจและหวงแหนร่างนี้เป็นอย่างยิ่ง “นางมารน้อยเจ้างามมากถึงเพียงนี้เชียว ไม่แปลกใจเลยว่าเพราะเหตุใดจึงห่วงแหนร่างของตัวเองเป็นยิ่งนัก เพราะแม้แต่ตัวข้าเมื่อมาอยู่ในร่างนี้ยังมีความรู้สึกไม่แตกต่างกัน ดูจะมากกว่าเสียด้วยซ้ำ”จางเย่วฉินพูดอยู่คนเดียวตรงหน้ากระจก แอดดดด!!! เสียงเปิดประตูห้องดังทำลายความเงียบพร้อมร่างสูงใหญ่ของจางเย่วฉิน สวมอาภรณ์สีขาวปักเหลี่ยมลวดลายงามวิจิตร เกล้าผมมวยขึ้นสูงครอบด้วยกวานสีเงินทรงอลังการในฐานะที่เป็นขุนนางชั้นสูงและยังเป็นผู้ที่เกิดในตระกูลขุนนางเก่าแก่สืบต่อกันมาหลายชั่วอายุคน จวบจนกระทั่งมาเป็นใหญ่ในยุคสมัยแผ่นดินของต้าถัง “เจ้าเข้ามาทำไม