ตอนที่ 88 แผนร้ายของเสี้ยนจู 1.4

ณ.กระท่อมท้ายจวน

 บริเวณหน้ากระท่อมเต็มไปด้วยใบไม้แห้งร่วงหล่นกองสูงจนเต็มลานไปหมด ลมพาดผ่านมากับอากาศที่เหน็บหนาวจนเย็นยะเยือกไปทั่วกาย ดีที่ว่ายังไม่ถึงช่วงหิมะตกโปรยปรายจึงทำให้เมืองฉางอานปราศจากสีขาวโพลนของเกล็ดหิมะ จึงยังสามารถเดินทางโดยไม่มีอุปสรรคเสียเท่าใดนอกเสียจากความเย็นยะเยือกเท่านั้น

 หลัวอี้หลางก้าวเดินออกมาจากประตูทางทิศเหนือมุ่งไปยังทางเดินเพื่อผ่านประตูทางทิศใต้รีบเร่งไปพบกับหลิวเหวินซานอาจารย์ผู้เปรียบเสมือนบิดาคนที่สองก็ว่าได้ ผ้าคลุมผืนใหญ่คลุมร่างเอาไว้อย่างมิดชิดเพื่อปกป้องความหนาวเย็นถูกสะบัดไปมาครั้นเดินมาถึงหน้าประตู

 ทว่ายังไม่ทันได้เปิดประตูเข้าไปเสียงของบุรุษที่มีจำนวนไม่น้อยดังแทรกขึ้นท่ามกลางกระแสลมที่พัดพาความเย็นยะเยือกจนใบไม้ร่วงหล่นอยู่เต็มลานกว้างปลิวว่อนกระจายไปทั่วบริเวณดังกล่าว

 “คิดเห็นเช่นไรท่านผู้เฒ่าในฐานะที่เป็นผู้อาวุโสสูงสุดของพรรค พวกเราทั้งเจ็ดต่างแอบปะปนไปสังเกตการณ์ที่จวนตระกูลจางด้วยกันทั้งสิ้น จนเป็นที่แน่ใจแล้วว่าหินโลหิตที่พรรคมารของเราเฝ้าเก็บรักษามานับพันปีบัดนี้เข้าไปสถิตอยู่ในกายของสตร