All Chapters of ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ: Chapter 121 - Chapter 126

เดิมทีพวกเขาจะกลับหมู่บ้านทันที แต่หลินมู่อิงนึกอะไรขึ้นได้ จึงพูดกับโจวอี้หมิงว่า"คุณตามฉันมาด้วยสิ ฉันจะไปไป๋เฉาถังเพื่อซื้อยาจีน" หลินมู่อิงพูดกับโจวอี้หมิง เขาเองก็ไม่ได้คัดค้านอะไร พยักหน้า แล้วตามจักรยานของหลินมู่อิงไป ไป๋เฉาถังอยู่ไม่ไกลจากร้านอาหารของรัฐทั้งสองมาถึงอย่างรวดเร็ว คนละแถวกัน หลังจากมาถึงไป๋เฉาถัง หลินมู่อิงก็ขอให้โจวอี้หมิงและโจวเฉินตรออยู่ข้างนอกก่อนจะเข้าไปซื้อของ และไม่นานก็ออกมา โจวอี้หมิงพยักหน้าเห็นด้วย หลินมู่อิงเข้าไปในไป๋เฉาถังและพบกับหมอวัยกลางคนที่เขาขอสูตรยาของเธอไว้ก่อนหน้านี้"สวัสดีค่ะ คุณหมอ ฉันต้องการสมุนไพรค่ะ นี่คือรายการสมุนไพรทั้งหมดที่ฉันต้องการ"หลินมู่อิงยื่นรายการสมุนไพรกว่ายี่สิบชนิด ให้หมอดูและบอกว่ามีครบทุกอย่างแล้ว เขาจึงจัดวางยาทีละชนิดตามปริมาณที่หลินมู่อิงต้องการ"คุณหมอคะ มีร้านไหนในเขตเราขายเข็มเงินสำหรับฝังเข็มบ้างไหมคะ" หลินมู่อิงถามพร้อมรอยยิ้มถึงแม้ว่าหลินมู่อิงจะรู้ว่าต้องมีขายในเมือง แต่จะดีกว่านี้ถ้าเธอซื้อตอนนี้"เข็มเงินเหรอครับ คุณฝังเข็มด้วยเหรอครับ" หมอวัยกลางคนรู้ว่าหลินมู่อิงเป็นแพทย์แผนจีน แต่ไม่ใช่ทุกคนที่รู้ศา

สีหน้าของหลินมู่อิงดูจริงจังขึ้นเล็กน้อย เธอกำลังคิดหาวิธีฟื้นฟูขาของโจวเฉินตงให้กลับมาเป็นปกติให้ได้มากที่สุดแต่ถึงอย่างนั้น เขาก็ต้องทนทุกข์ทรมานมากขึ้นแต่ถ้าเขาไม่สามารถฟื้นตัวกลับมาเป็นปกติได้ ต้องใช้ไม้ค้ำยัน หรือเดินไม่ได้ หลินมู่อิงก็รู้สึกว่าการรักษานั้นไร้ความหมายทุกอย่างขึ้นอยู่กับว่าโจวเฉินตงจะยอมทนกับความยากลำบากและความทุกข์ทรมานนี้ หรือไม่ เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ สีหน้าของหลินมู่อิงก็ยิ่งจริงจังมากขึ้นไปอีกคนรอบข้างแทบจะกระโดดออกจากที่นั่ง นี่มัน... รักษาไม่หายหรือ?ความหวังของโจวเฉินตงที่ฟื้นคืนมาดูเหมือนจะดับวูบลงเขาทรุดตัวลงพิงพนักเก้าอี้จากการนั่งตัวตรง โจวอี้หมิงอดขมวดคิ้วไม่ได้ หรือขาของพี่ชายเขาสาหัสมากจนหินมู่อิงรักษาไม่หาย?เขาเชื่อมั่นในตัวหลินมู่อิงมาก และรู้ว่าเธอจะทำเต็มที่ ดังนั้นเขาจะไม่โทษเธอ เขาแค่รู้สึกสงสารพี่ชายเล็กน้อย แม่โจวไม่ได้สงบนิ่งเหมือนลูกชายอีกสองคน เมื่อสังเกตเห็นสีหน้าของหลินมู่อิง เธอจึงถาม“มู่อิง...ไม่มีทางรักษาได้หรือ” เสียงของแม่โจวดังไปถึงหูของหลินมู่อิง เธอส่ายหน้าหัวใจของแม่โจวตกตะลึง“ไม่มี ไม่มีวิธีรักษา” เมื่อเห็นปฏิกิริยาของแม่

ในขณะที่เจ้าเสือน้อยยืนตะลึงงันอยู่ไม่ไกล มันกำลังสงสัยตัวเองว่าทำพลาดไปหรือ? ไม่หรอก ดูเหมือนพวกเขากำลังสนุกกันอยู่ หลังจากกอดกันครู่หนึ่ง หลินมู่อิงก็ผลักโจวอี้หมิงในที่สุด เป็นสัญญาณว่าถึง เวลาลงมือทำงานแล้ว ต้นกล้าของเขายังคงรอปลูกอยู่ โจวอี้หมิงปล่อยหลินมู่อิงอย่างไม่เต็มใจ หยิบเครื่องมือทำไร่ข้างๆ ขึ้นมาเตรียมลงมือ โจวอี้หมิงเป้นคนแข็งแรงและมีพละกำลังมหาศาล ดังนั้นการปลูกต้นกล้าจึงเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขา หลินมู่อิงอยากช่วยขุดหลุม แต่โจวอี้หมิงปฏิเสธ "ตอนนี้ร่างกายฉันแข็งแรงมาก แข็งแรงมาก" หลินมู่อิงตบต้นแขนตัวเองเบาๆ บ่งบอกว่าเธอแข็งแรงมาก "ผมไม่อยากให้คุณทำงาน" โจวอี้หมิงพูดจบก็กลับไปทำงานต่อ เจ้าเสือน้อยนอนอยู่ไม่ไกล มองโจวอี้หมิงขุดหลุม ฉันก็ทำได้เหมือนกัน! เจ้าเสือน้อยบิดตัวแข็งแรงเซไปเซมาอยู่ห่างจากโจวอี้หมิงสองสามเมตร โบกขาหน้าหน้าสองข้างแตะพื้น ไม่นานนักก็ขุดหลุมสำเร็จ เจ้าเสือน้อยมองหลินมู่อิงด้วยสีหน้าประจบประแจงหลินมู่อิง ยกนิ้วโป้งให้เป็นการชมเชยว่าเจ้าเสือน้อยทำดีมากเจ้าเสือน้อย เข้าใจและขุดต่อไป ต้องบอกว่าหลินมู่อิงไม่เคยเห็นเสือขุดหลุมได้ดีขนาดนี้มาก่อน แต่เจ้า