All Chapters of ชิงเหมย...บุปผาซ่อนคม: Chapter 71 - Chapter 80

หลังจากที่ชิงเหมยมาเยือนจวนตระกูลซิ่วได้เพียงเจ็ดวัน อาการของฮูหยินผู้เฒ่าก็ทรุดลงตามความต้องการของใครบางคน สตรีที่เคยเป็นใหญ่ในเรือนหลังของจวนตระกูลซิ่วยามนี้นั้น กำลังนอนแน่นิ่งราวกับผักอยู่บนเตียง ลูกหลานต่างพากันมารายล้อม เพราะท่านหมอบอกว่าอาการของฮูหยินผู้เฒ่านั้นไม่ค่อยจะสู้ดีนัก“เหตุใดอาการของท่านแม่ถึงได้ทรุดลงอย่างรวดเร็วเช่นนี้” ซิ่วฮูหยินเอ่ยถามท่านหมอออกมาด้วยน้ำเสียงคร่ำครวญ“ข้าน้อยพยายามสุดความสามารถแล้วขอรับซิ่วฮูหยิน” ท่านหมอจูที่ฮูหยินใหญ่เชิญให้มาดูอาการของฮูหยินผู้เฒ่าในวันนี้กล่าวออกมา“ท่านย่า…”หลานชายทั้งสองพากันหลั่งน้ำตาเพราะสงสารผู้เป็นย่าจับใจ ถึงเยี่ยงไรแล้วพวกเขาก็รักและผูกพันกับท่านย่า อาจจะมากกว่ามารดาของตนด้วยซ้ำ“ท่านแม่ เหตุใดท่านถึงได้อาการทรุดลงอย่างรวดเร็วเช่นนี้ ก่อนหน้านี้ดูดีขึ้นอยู่แท้ๆ”ใต้เท้าซิ่วกล่าวออกมาบ้าง เขานึกแผนการบางอย่างขึ้นมาได้กะทันหัน ยามที่ได้มองไปเห็นดวงหน้างามของผู้เป็นหลานสาว ยามนี้นางนั้นมิได้แสดงท่าทีถึงความกังวลใจอันใดออกมาเลยแม้แต่น้

ในขณะที่ทุกคนกำลังตกตะลึงกับการที่ฮูหยินผู้เฒ่า ซึ่งเคยนอนแน่นิ่งราวกับเป็นผักอยู่บนเตียง ทว่าบัดนี้นางกลับสามารถนั่งหลังตรงได้อย่างสง่างาม นัยน์ตาคมกริบของนางจ้องมองไปยังบุตรชายคนโตและลูกสะใภ้ คราแรกนางไม่เชื่อเรื่องที่นางถูกวางยามานาน ครั้นรู้สึกว่าร่างกายเริ่มอ่อนแอลง นางจึงให้สาวรับใช้คนสนิทคอยจับตาดูผู้ที่ไปยุ่มย่ามกับสำรับอาหารของนาง จนได้รับรู้ความจริงที่เจ็บปวดหัวใจ ไม่รู้ว่าเรื่องในครานี้บุตรชายมีส่วนรู้เห็นมากน้อยเพียงใดนางล้มป่วยจริงแต่ไม่ใช่เพราะถูกวางยาพิษตามที่หมอจีเข้าใจ นี่คือแผนที่นางแอบวางเอาไว้ เป็นเพราะเมื่อหนึ่งปีก่อน นางได้พบกับคุณชายหนุ่มจากตระกูลเยว่โดยบังเอิญที่อารามหัวชาง ยามนั้นนางไปไหว้พระขอพร เพื่อขอให้ได้พบหน้าหลานสาวที่นางเคยทอดทิ้งอีกสักครา เด็กหนุ่มรุ่นราวคราวเดียวกับหลานชายคนรองเข้ามาคำนับทักทายนางก่อน ไม่รู้ว่าเขาทราบได้เยี่ยงไรว่านางคือผู้ใด“คารวะฮูหยินผู้เฒ่าตระกูลซ่ง ผู้น้อยคือคุณชายรองแห่งตระกูลเยว่ มีนามว่าเยว่อู่ชาง” เด็กหนุ่มรูปงามเข้ามาทักทายยามที่นางเยื้องย่างออกมาจากศาลาหลังคาสูง นางรับการคารวะจากเขาด้วยความงุนงง เ

หลังจากตรวจอาการของซิ่วฮูหยินเสร็จ ฮูหยินผู้เฒ่าก็ได้สั่งให้บ่าวรับใช้พาท่านหมอจูไปส่งที่โรงหมอของเขา แต่ก่อนที่เขาจะออกจากเรือนไป ฮูหยินผู้เฒ่าก็ไม่ลืมที่จะกำชับให้อีกฝ่ายช่วยเก็บเรื่องราวที่น่าอับอายของตระกูล ที่เขาได้พบเห็นในวันนี้ไว้เป็นความลับ ท่านหมอจูก็รับปากนางอย่างดีโดยมีหัวหน้ามือปราบหนุ่มเป็นพยาน“ท่านแม่… ฮูหยินเป็นลมไปเช่นนี้แล้ว เห็นทีคงสอบสวนได้ไม่ง่ายนัก ลูกเห็นว่าพวกเราคุมขังอี๋นั่วเอาไว้ก่อน รอให้ฮูหยินอาการดีขึ้น แล้วเราค่อยสืบสวนเรื่องนี้ใหม่กันอีกคราได้หรือไม่ขอรับ” ใต้เท้าซิ่วเอ่ยขึ้นหลังจากที่ท่านหมอจูกลับไปแล้ว“ผู้ใดจะเป็นลมก็เป็นไป แต่อี๋นั่ว…ข้าจะให้ท่านหัวหน้ามือปราบเป็นผู้สอบสวนนางเอง คนใกล้ตัวของเมียเจ้าเป็นผู้วางยาฆ่าแม่ เจ้าเป็นลูกยังจะทำใจเย็นอยู่ได้อีกรึ หรือว่า…แท้ที่จริงแล้วเป็นเจ้าเอง ที่อยากเห็นข้าตายไปสักคน”ฮูหยินผู้เฒ่าเสียงแข็งขึ้นมาทันใดเพราะรู้ทันแผนการของบุตรชาย ใต้เท้าซิ่วหน้าชาไม่กล้าปริปากเอ่ยสิ่งใดออกมาอีก เพราะยิ่งพูดไปก็ยิ่งเข้าเนื้อตนเอง เขาจึงยินยอมปล่อยให้หัวหน้ามือปราบห

หลังจากที่โม่หลัน หรือภรรยาเอกของใต้เท้าซิ่วถูกลงโทษด้วยการให้นางเดินทางไปสำนึกตนที่อารามซีโถวแล้ว อนุภรรยาทั้งสองของใต้เท้าซิ่วจึงเริ่มปรากฏตัว เพราะก่อนหน้านี้พวกนางถูกฮูหยินใหญ่ใช้อำนาจ และความโปรดปรานที่นายท่านมีให้ต่อนาง กดพวกตนเอาไว้ให้อยู่แต่ในเรือนหลัง ยามนี้พวกนางจึงมีอิสระและพอได้รู้สึกหายใจหายคอโล่งยิ่งนัก แต่ถึงกระนั้นพวกนางก็ยังมิได้รับมอบหมายให้ดูแลงานสำคัญในเรือนหลังจากฮูหยินผู้เฒ่าอยู่ดีมีแต่งานพิธีปักปิ่นของหลานสาวอีกคนของนายท่านและฮูหยินผู้เฒ่าเท่านั้น ที่พวกนางได้รับความไว้วางใจจากฮูหยินผู้เฒ่าให้พวกนางช่วยงานได้ พวกนางได้รับรู้มาว่าทางฮูหยินผู้เฒ่าเคยสั่งให้นายท่านตามหาหลานสาวผู้นี้มานานหลายปีแล้ว แต่ทว่ายังไม่มีทีท่าว่าจะพบ บัดนี้กลับมาเยือนจวนตระกูลซิ่วในขณะที่นายหญิงใหญ่กลับไม่อยู่ที่จวน ทำให้พวกนางอดที่จะสงสัยไม่ได้“เจ้าว่า…บุตรสาวของนายท่านรอง จะมีรูปโฉมงดงามเช่นเดียวกับนายท่านรองหรือไม่”เจียงอีเหนียงเอ่ยถามเหยาอีเหนียง ยามนี้อนุทั้งสองกำลังนั่งปักลายลงบนผ้าเช็ดมืออยู่ภายในศาลากลางน้ำข้างเรือนนอนของพวกนางเอง“ย

หลังจากพิธีปักปิ่นของชิงเหมยผ่านไปเพียงหนึ่งวัน ซุนฉีก็ขอตัวกลับหมู่บ้านซานฉีไปก่อน เพราะนางปิดร้านขนมมาหลายวันแล้ว จึงเกรงว่าลูกค้าขาประจำที่ร้านจะหายไปเสียหมด คราแรกชิงเหมยคิดว่านางจะเดินทางกลับไปพร้อมท่านยายของนาง แต่ทว่าก็มีเหตุให้นางต้องเปลี่ยนใจในภายหลัง นั่นก็เพราะเรื่องที่พี่ชางขอร้องให้นางอยู่ต่อ เพื่อช่วยเขาสืบหาความจริงบางอย่างที่คนของเขาไม่อาจสืบหาได้ ชิงเหมยยินดีที่จะตอบแทนเขา เพราะนางเองก็ได้รับความช่วยเหลือจากเขาเสมอมาทั่วทั้งเมืองถิงฮวาในยามนี้ ชิงเหมยได้กลายเป็นที่รู้จักมากขึ้นในฐานะหลานสาวอีกคนของตระกูลซิ่ว แม้ในภายหลังนางเลือกที่จะออกจากจวนไปใช้ชีวิตอยู่ที่หมู่บ้านซานฉีกับนางซุนฉีผู้เป็นยายของนางเช่นเดิม แต่ทว่าสิ่งที่นางได้รับจากฮูหยินผู้เฒ่าตระกูลซิ่วนั้น ครั้นผู้ใดได้ยินก็ไม่นึกดูแคลนนางอีกต่อไป เพราะนอกจากทรัพย์สินที่เป็นเงินทอง เครื่องประดับและผ้าไหมแล้ว นางยังได้รับเรือนหนึ่งหลังในหมู่บ้านซานฉี และไร่นาในหมู่บ้านซานตงที่ติดกับหมู่บ้านซานฉีอีกยี่สิบหมู่“ท่านย่า…หลานรับเอาไว้ไม่ได้หรอกเจ้าค่ะ”ชิงเหมยรีบปฏิเสธผู้เป็นย่าทันที