LOGINShare
ตอนที่ 37 - 1 ผู้บงการยังคงลอยนวล
Last Updated:
2025-05-07 11:01:33“ขอบน้ำใจท่านหัวหน้ามือปราบในวันนี้มาก เรื่องลงโทษพวกนาง…ท่านวางใจ ข้าจะเป็นผู้ตัดสินเอง”
“ท่านย่า…โปรดเมตตาท่านแม่ด้วยเถิดขอรับ หลานรู้ว่าสิ่งที่ท่านแม่กระทำลงไปเป็นสิ่งที่ผิดอย่างใหญ่หลวง แต่ได้โปรดไว้ชีวิตของท่านแม่ด้วย ถึงเยี่ยงไรแล้วนางก็เป็นแม่ของพวกข้า”ซิ่วหวงรีบคุกเข่าลงต่อหน้าท่านย่าพร้อมกับกล่าวอ้อนวอนออกมา เขาไม่อาจทนเห็นมารดาตายไปต่อหน้าต่อตาได้ ถึงแม้ว่าความผิดของมารดาจะไม่น่าให้อภัยก็ตาม“ท่านย่า.. โปรดไว้ชีวิตของท่านแม่ด้วยเถิดขอรับ หลานสัญญาว่าจะตั้งใจศึกษา หลานจะสอบเป็นขุนนางให้ได้ เพื่อที่จะได้สร้างชื่อเสียงให้ตระกูลของเรา” ซิ่วจิ่งซึ่งเคยเป็นเด็กที่ไม่เคยสนใจเรื่องการเป็นขุนนางมาก่อน อ้อนวอนผู้เป็นย่าทั้งน้ำตา“หากวันนี้เป็นข้าที่ตายไป พวกเจ้าจะคุกเข่าร่ำไห้ให้ข้าเช่นนี้หรือไม่”ผิงหลันเอ่ยถามออกมาอย่างปวดใจ ชิงเหมยเห็นเช่นนั้นจึงจับมือของนางเข้ามากุมไว้พลางบีบเบาๆ หญิงวัยกลางคนหันไปมองใบหน้าที่งดงามของหลานสาว ก่อนที่จะพยักหน้าให้เป็นเชิงบอกกล่าวว่า ย่าไม่เป็นอันใด จากนั้นจึงหั
Related chapters
ชิงเหมย...บุปผาซ่อนคม ตอนที่ 38 หน้าที่ชั่วคราว
หลังจากที่โม่หลัน หรือภรรยาเอกของใต้เท้าซิ่วถูกลงโทษด้วยการให้นางเดินทางไปสำนึกตนที่อารามซีโถวแล้ว อนุภรรยาทั้งสองของใต้เท้าซิ่วจึงเริ่มปรากฏตัว เพราะก่อนหน้านี้พวกนางถูกฮูหยินใหญ่ใช้อำนาจ และความโปรดปรานที่นายท่านมีให้ต่อนาง กดพวกตนเอาไว้ให้อยู่แต่ในเรือนหลัง ยามนี้พวกนางจึงมีอิสระและพอได้รู้สึกหายใจหายคอโล่งยิ่งนัก แต่ถึงกระนั้นพวกนางก็ยังมิได้รับมอบหมายให้ดูแลงานสำคัญในเรือนหลังจากฮูหยินผู้เฒ่าอยู่ดีมีแต่งานพิธีปักปิ่นของหลานสาวอีกคนของนายท่านและฮูหยินผู้เฒ่าเท่านั้น ที่พวกนางได้รับความไว้วางใจจากฮูหยินผู้เฒ่าให้พวกนางช่วยงานได้ พวกนางได้รับรู้มาว่าทางฮูหยินผู้เฒ่าเคยสั่งให้นายท่านตามหาหลานสาวผู้นี้มานานหลายปีแล้ว แต่ทว่ายังไม่มีทีท่าว่าจะพบ บัดนี้กลับมาเยือนจวนตระกูลซิ่วในขณะที่นายหญิงใหญ่กลับไม่อยู่ที่จวน ทำให้พวกนางอดที่จะสงสัยไม่ได้“เจ้าว่า…บุตรสาวของนายท่านรอง จะมีรูปโฉมงดงามเช่นเดียวกับนายท่านรองหรือไม่”เจียงอีเหนียงเอ่ยถามเหยาอีเหนียง ยามนี้อนุทั้งสองกำลังนั่งปักลายลงบนผ้าเช็ดมืออยู่ภายในศาลากลางน้ำข้างเรือนนอนของพวกนางเอง“ย
Last Updated : 2025-05-07ชิงเหมย...บุปผาซ่อนคม ตอนที่ 38 - 1 หน้าที่ชั่วคราว
เช้าวันใหม่มาเยือนในยามเหม่า ชิงเหมยลุกขึ้นจากเตียงนอนตามปกติ หยวนเวยนำอ่างน้ำเข้ามาเพื่อให้นางล้างหน้าและบ้วนปาก จากนั้นเซียงซุนจึงช่วยนางผลัดเปลี่ยนอาภรณ์ และหวีผมพร้อมกับจัดแต่งทรงผมให้นางอย่างเบามือ หลายวันที่ผ่านมาชิงเหมยได้รับการปรนนิบัติดูแลจากสองสาวรับใช้ของท่านย่าเป็นอย่างดี แรกๆ แม้จะรู้สึกไม่คุ้นชิน แต่ทว่าพอหลายวันเข้านางก็เริ่มปรับตัวได้ ถึงแม้ชีวิตเช่นนี้จะสะดวกสบายยิ่งนัก แต่นางก็ไม่ปรารถนาที่จะพักอาศัยอยู่ที่จวนแห่งนี้อยู่ดี ได้แต่เฝ้ารอวันที่นางจะเข้าพิธีปักปิ่นและเดินทางกลับหมู่บ้านซานฉีพร้อมกับท่านยาย“คุณหนูเจ้าคะ ท่านยายของคุณหนูเดินทางมาถึงจวนแล้วเจ้าค่ะ”สาวรับใช้นางหนึ่งเข้ามารายงานชิงเหมยที่กำลังนั่งอ่านบัญชีอยู่ในเรือนนอน หลังจากที่นางออกจากเรือนไปในยามเฉินเพื่อกินมื้อเช้าร่วมกับผู้เป็นย่าเสร็จ นางก็ขอตัวกลับมายังเรือนนอนเพื่อตรวจสอบบัญชีต่อ จนยามนี้เวลาได้ล่วงเลยเข้าสู่ยามซื่อแล้ว“ข้าจะออกไปต้อนรับท่านยาย”ชิงเหมยผละมือจากสมุดบัญชีตรงหน้า แล้วลุกขึ้นเยื้องย่างออกจากเรือนนอน มุ่งหน้าสู่เรือนรับรองโดยมีสามสาวรับใช
Last Updated : 2025-05-07ชิงเหมย...บุปผาซ่อนคม ตอนที่ 1 วีรสตรีของแผ่นดินสยาม
ปีพุทธศักราช ๒๓๐๘อาณาจักรอยุธยา สมัยราชวงศ์บ้านพลูหลวง พม่าส่งกองทัพเข้าโจมตีทั่วแคว้นแดนสยาม ข้าศึกได้เหิมเกริมรุกรานเข้ามาทั่วแดน จนทำให้ชาวบ้านล้มตายไปเป็นจำนวนไม่น้อย บ้างก็ถูกจับไปเป็นเชลย บ้างก็ถูกฆ่าตาย บ้างก็ถูกข่มเหงรังแก จนทำให้มีชาวบ้านหลายกลุ่มพากันลุกขึ้นมาต่อสู้ เพื่อปกป้องชีวิตและบ้านเมืองจากทหารของข้าศึก เช่นเดียวกับหมู่บ้านแห่งนี้ที่มีชาวบ้านลุกขึ้นมาฝึกฝนตนเองเพื่อเตรียมพร้อมที่จะรับมือในการถูกพวกข้าศึกเข้ามารุกราน“เคร้ง! เคร้ง! เคร้ง!’เสียงของคมดาบปะทะกันดังไปทั่วทั้งบริเวณลานฝึกภายในหมู่บ้านบางระกำ หมู่บ้านที่ห่างไกลออกมาจากเมืองอยุธยามากโข แม้จะเป็นหมู่บ้านเล็กๆ แต่ทว่ากลับมีความแข็งแกร่งจนข้าศึกไม่อาจตีพ่ายได้ในคราเดียว เพราะสถานที่แห่งนี้มีทั้งบุรุษและสตรีแกร่งรวมตัวกันอาศัยอยู่มากมาย จึงถือเป็นด่านหน้าคอยปกป้องเมืองอโยธยาได้เป็นอย่างดี“ย๊าก.....”“เคร้ง!!!” ดาบยาวที่มือหนาของบุรุษหนุ่มร่างโตถืออยู่กระเด็นหลุดออกจากมือร่วงหล่นลงสู่พื้นดิน“เฮ้อ!!! นี่ข้าแพ้ให้เอ็งอีกแล้วรึ นังคำเอื้อย” นายดู่กล่าวออกมาก่อนที่จะเดินไปเก็บดาบของตน“พี่ดู่ก็อย่ามัวแต่เกียจคร้าน
Last Updated : 2025-04-22ชิงเหมย...บุปผาซ่อนคม ตอนที่ 1 - 1 วีรสตรีของแผ่นดินสยาม
ในขณะที่ทุกคนกำลังไปทำตามหน้าที่ของตน จู่ ๆ พวกทหารพม่าที่ยังคงซุ่มอยู่บริเวณนี้ก็ได้นำกำลังกลับมายังหมู่บ้านนี้อีกครา พวกมันใช้กำลังพลนับห้าสิบปิดล้อมหมู่บ้านเอาไว้ เพราะมีทหารลาดตระเวนได้เห็นว่ายังมีชาวบ้านหลงเหลืออยู่“แย่แล้วนังคำเอื้อย!!! ไอ้พวกข้าศึกมันล้อมพวกเราเอาไว้รอบหมู่บ้านเลย แล้วพวกเราจะทำเยี่ยงไรกันดีรึ”แม่ลำดวนเอ่ยถามออกมาด้วยน้ำเสียงตื่นตกใจครั้นได้เห็นว่าพวกทหารพม่ามันพากันย้อนกลับมา ทุกคนรีบมารวมตัวกันเพื่อฟังทางออกที่จะออกจากสถานที่แห่งนี้“ไม่มีหนทางอื่นนอกจากตีฝ่าวงล้อมของพวกมันออกไป”คำเอื้อยบอกถึงหนทางแก้ปัญหาในเพลานี้ของนาง นางไม่หวั่นเกรงหากว่านางต้องตายไปในวันนี้ แต่นางจะไม่มีวันยอมสวามิภักดิ์ต่อพวกกบฏแน่นอนนายคล้าวเริ่มวางแผนด้วยการที่จะยอมเป็นตัวหลอกล่อพวกมันแล้วให้พวกสตรีหนีออกไปก่อน คำเอื้อยไม่เห็นด้วยเพราะนางจะไม่มีวันยอมทอดทิ้งสหายร่วมรบของนางเป็นอันขาด ทุกคนก็มีความเห็นเช่นเดียวกันกับคำเอื้อย สุดท้ายทางออกเดียวคือฝ่าออกไปแม้จะต้องสิ้นชีพไปในวันนี้ก็ตามทันทีที่นายคล้าวส่งสัญญาณทุกคนก็หยิบดาบซึ่งเป็นอาวุธคู่กายของตนออกมา เพลานี้แม้จะต้องแลกด้วยเลือดเ
Last Updated : 2025-04-22ชิงเหมย...บุปผาซ่อนคม ตอนที่ 2 ชิงเหมย เด็กหญิงผู้อาภัพ
ณ หมู่บ้านซานฉี เมืองถิงฮวา แคว้นเจียงโจว“ขนมจ้า…. แวะมาชิมแวะมาอุดหนุนกันก่อนสิจ๊ะ ขนมของยายข้านั้นรสหวานอร่อยหาผู้ใดในเมืองนี้เทียบเคียงมิได้เลยเจ้าค่ะ” เสียงเล็กกำลังร้องเรียกลูกค้าที่กำลังเดินเลือกซื้อสินค้าในตลาดซานฉี ให้แวะเวียนมาซื้อขนมหวานในร้านเล็กๆ ของท่านยายเด็กหญิงวัยสิบปีที่กำพร้าทั้งบิดามารดาตั้งแต่นางยังเยาว์วัย นางอาศัยอยู่กับยายที่มีอาชีพทำขนมขายในตลาดเมืองถิงฮวา แม้จะอยู่กันเพียงสองยายหลาน ซุนฉีก็ไม่เคยปล่อยให้หลานสาวเพียงคนเดียวอย่างชิงเหมยอดอยาก แม้นว่านางยังเยาว์วัยแต่ก็รู้ความนัก คอยช่วยเหลือผู้เป็นยายขายขนมทุกวัน“เหมยเอ๋อร์… มาดื่มน้ำสักนิดเถิดลูก เสียงของเจ้าแหบแห้งหมดแล้ว”ซุนฉีบอกหลานสาวเพียงคนเดียว ชิงเหมยหันกลับไปมองใบหน้าของท่านยายแล้วส่งยิ้มให้ก่อนที่จะเดินกลับเข้าไปภายในร้านขนม มือเล็กหยิบถ้วยน้ำขึ้นมาดื่มเพื่อดับกระหายลูกค้าเริ่มแวะเวียนกันเข้ามาเลือกซื้อขนมของซุนฉีที่มีหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นขนมเซาปิ่ง ขนมกุ้ยฮวา และหมั่นโถวอุ่นร้อน ร้านของซุนฉีแม้จะเป็นร้านเล็กๆ แต่ก็เป็นที่รู้จักของชาวบ้านซานฉีแห่งนี้ ลูกค้าหลายคนต่างรู้สึกเอ็นดูสงสารหลานสาวของนาง
Last Updated : 2025-04-22ชิงเหมย...บุปผาซ่อนคม ตอนที่ 2 - 1 ชิงเหมย เด็กหญิงผู้อาภัพ
หมอสวีหันกลับไปมองเด็กหญิงผู้น่าสงสารที่นอนหายใจแผ่วเบาอยู่บนเตียง ขึ้นอยู่กับโชคชะตาของนางแล้ว ว่านางจะพ้นวิบากกรรมในครานี้ไปได้หรือไม่ เพราะเขาเองก็จนปัญญาที่จะรักษานาง ที่เขาทำได้แค่เพียงต้มยาให้แก่นางเพื่อรักษาสัญญาณชีพของนางเอาไว้เพียงเท่านั้นหนึ่งคืนกับการนอนที่โรงหมอของท่านหมอสวี ซุนฉีจึงขอพาหลานสาวกลับไปพักที่เรือนของนาง ร่างเล็กถูกเคลื่อนย้ายไปยังเรือนหลังเล็กที่อยู่ไม่ไกลจากตลาดมากนัก ชาวบ้านฉีซานต่างมองมาที่สองยายหลานด้วยแววตาเวทนา บ้างก็ตำหนิญาติฝั่งบิดาของชิงเหมยที่ทอดทิ้งหลานแท้ๆ ให้มาตกระกำลำบากกับสตรีที่เป็นแม่หม้ายตั้งแต่ยังสาวเช่นนางซุนฉี แม้นางจะขยันขันแข็งแต่ก็มิอาจทำให้ชีวิตของหลานสาวดีขึ้นได้“วันนี้ยายจะทำน้ำแกงที่เจ้าชอบ ตื่นขึ้นมาเถิดหลานยาย เจ้านอนไปสองวันหนึ่งคืนแล้วหนา” มือหยาบกร้านที่ทำงานหนักมาตั้งแต่ยังสาวกุมมือเล็กของหลานสาววัยเจ็ดปีเอาไว้พลางกล่าวออกมาทั้งน้ำตา“เคราะห์กรรมอันใดกัน เหตุใดถึงได้เลือกเจ้า เหตุใดถึงมิไปเลือกพวกคนใจดำตระกูลซิ่ว”ซุนฉีพึมพำออกมาทั้งน้ำตา หากโชคชะตาจะเลือกผู้ที่ต้องทนทุกข์ทรมาน เหตุใดถึงมิใช่พวกฝั่งพ่อของหลานสาว เหตุใดถึงให
Last Updated : 2025-04-22ชิงเหมย...บุปผาซ่อนคม ตอนที่ 3 จากมือที่เคยถือดาบต้องมาปั้นแป้ง
หลังจากหลานสาวตื่นขึ้นมาจากการนอนหลับไปถึงสามคืน ซุนฉีก็ได้ไปตามท่านหมอสวีให้กลับมาช่วยตรวจดูอาการของชิงเหมยอีกครา คำเอื้อยที่เพิ่งได้กลับมาเกิดใหม่ยังคงไม่อาจปรับตนให้เข้ากับชีวิตใหม่ได้ แม้นภาพในอดีตของเด็กหญิงจะวนเวียนเข้ามาภายในห้วงนึกคิดของนาง ราวกับได้รับรู้ทุกเหตุการณ์ที่เจ้าของร่างประสบพบเจอมาตั้งแต่เกิดเหตุใดเด็กหญิงผู้นี้ถึงช่างอาภัพและน่าสงสารยิ่งนัก เทียบกับชีวิตของนางในชาติภพก่อนแล้ว ชีวิตของเด็กหญิงนั้นช่างโชคร้ายกว่านางยิ่งนัก ทั้งสูญเสียบิดาที่เป็นขุนนางไปในสนามรบ และสูญเสียมารดาไปตั้งแต่นางเยาว์วัย ตระกูลของบิดาก็ทอดทิ้งทำให้นางต้องมาอาศัยอยู่กับท่านยายที่เป็นเพียงแม่ค้าขายขนมในตลาด ถูกเด็กๆ วัยเดียวกันที่เป็นลูกหลานของขุนนางกับพวกเศรษฐีกลั่นแกล้งรังแก“เหมยเอ๋อร์… ไหนขอลุงตรวจดูอาการของเจ้าเสียหน่อยเถิด…”เด็กหญิงนอนมองผู้ที่นางรู้มาจากท่านยายว่าเขาเป็นท่านหมอที่รักษาให้แก่นางอีกทั้งยังเป็นสหายเก่าของท่านยาย เรียวแขนเล็กยื่นออกไปให้เขาจับชีพจรที่ข้อมือของนาง ใบหน้าที่มีร่องรอยตามวัยเผยรอยยิ้มออกมา“อาการของนางเป็นเช่นไรบ้างท่านหมอสวี” ซุนฉีเอ่ยถามอาการของหลานสาวด้วย
Last Updated : 2025-04-22ชิงเหมย...บุปผาซ่อนคม ตอนที่ 3 - 1 จากมือที่เคยถือดาบต้องมาปั้นแป้ง
สามวันต่อมาร้านขายขนมของซุนฉีในวันนี้นั้นดูจะมีลูกค้ามาอุดหนุนมากกว่าทุกวัน เป็นเพราะเด็กหญิงที่กำลังป่าวร้องเชิญชวนลูกค้าให้เข้ามาเลือกซื้อขนมที่ร้าน ผู้ใดผ่านมาเห็นนางเข้าก็รู้สึกเอ็นดู เด็กที่ขยันขันแข็งเช่นนี้เหตุใดถึงได้มีชีวิตที่อาภัพยิ่งนัก ยิ่งหลังจากที่ได้รับรู้เรื่องที่ว่าเด็กหญิงผู้อาภัพต้องล้มป่วยและนอนหลับไปนานถึงสามคืนทุกคนจึงพร้อมใจกันมาอุดหนุนขนมของซุนฉีเพราะอยากช่วยเหลือนาง ซุนฉีเป็นคนดีและมีน้ำใจ ยามที่นางลำบากจึงไม่มีผู้ใดในตลาดเมินเฉยต่อนางครั้นเห็นว่าซาลาเปากับเกี๊ยวใกล้จะหมด สองยายหลานจึงช่วยกันลงมือปั้นแป้งอย่างเคย แต่สิ่งที่ทำให้ซุนฉีรู้สึกประหลาดใจนั่นก็คือฝีมือการปั้นแป้งของหลานสาวนั้นเปลี่ยนไป ดูเชื่องช้าลงจากที่เคยและดูเละเทะไม่จับก้อนเช่นก่อนหน้า หรือการล้มป่วยลงจะทำให้หลานสาวของนางลืมเลือนการปั้นแป้งไปเสียแล้ว“เหมยเอ๋อร์… ก่อนหน้านี้ดูเหมือนว่าเจ้าจะช่วยยายปั้นแป้งได้ไวกว่านี้อีกหนา หากเจ้ายังรู้สึกไม่ค่อยดีกลับไปพักผ่อนที่เรือนก่อนดีหรือไม่ อีกไม่นานก็ยามโหย่วแล้ว" ซุนฉีกล่าวออกมาชิงเหมยจึงชะงักมือพลางมองก้อนแป้งตรงหน้าของนางกับของท่านยายมันช่างแตกต่
Last Updated : 2025-04-22
Latest chapter
ชิงเหมย...บุปผาซ่อนคม ตอนที่ 38 - 1 หน้าที่ชั่วคราว
เช้าวันใหม่มาเยือนในยามเหม่า ชิงเหมยลุกขึ้นจากเตียงนอนตามปกติ หยวนเวยนำอ่างน้ำเข้ามาเพื่อให้นางล้างหน้าและบ้วนปาก จากนั้นเซียงซุนจึงช่วยนางผลัดเปลี่ยนอาภรณ์ และหวีผมพร้อมกับจัดแต่งทรงผมให้นางอย่างเบามือ หลายวันที่ผ่านมาชิงเหมยได้รับการปรนนิบัติดูแลจากสองสาวรับใช้ของท่านย่าเป็นอย่างดี แรกๆ แม้จะรู้สึกไม่คุ้นชิน แต่ทว่าพอหลายวันเข้านางก็เริ่มปรับตัวได้ ถึงแม้ชีวิตเช่นนี้จะสะดวกสบายยิ่งนัก แต่นางก็ไม่ปรารถนาที่จะพักอาศัยอยู่ที่จวนแห่งนี้อยู่ดี ได้แต่เฝ้ารอวันที่นางจะเข้าพิธีปักปิ่นและเดินทางกลับหมู่บ้านซานฉีพร้อมกับท่านยาย“คุณหนูเจ้าคะ ท่านยายของคุณหนูเดินทางมาถึงจวนแล้วเจ้าค่ะ”สาวรับใช้นางหนึ่งเข้ามารายงานชิงเหมยที่กำลังนั่งอ่านบัญชีอยู่ในเรือนนอน หลังจากที่นางออกจากเรือนไปในยามเฉินเพื่อกินมื้อเช้าร่วมกับผู้เป็นย่าเสร็จ นางก็ขอตัวกลับมายังเรือนนอนเพื่อตรวจสอบบัญชีต่อ จนยามนี้เวลาได้ล่วงเลยเข้าสู่ยามซื่อแล้ว“ข้าจะออกไปต้อนรับท่านยาย”ชิงเหมยผละมือจากสมุดบัญชีตรงหน้า แล้วลุกขึ้นเยื้องย่างออกจากเรือนนอน มุ่งหน้าสู่เรือนรับรองโดยมีสามสาวรับใช
ชิงเหมย...บุปผาซ่อนคม ตอนที่ 38 หน้าที่ชั่วคราว
หลังจากที่โม่หลัน หรือภรรยาเอกของใต้เท้าซิ่วถูกลงโทษด้วยการให้นางเดินทางไปสำนึกตนที่อารามซีโถวแล้ว อนุภรรยาทั้งสองของใต้เท้าซิ่วจึงเริ่มปรากฏตัว เพราะก่อนหน้านี้พวกนางถูกฮูหยินใหญ่ใช้อำนาจ และความโปรดปรานที่นายท่านมีให้ต่อนาง กดพวกตนเอาไว้ให้อยู่แต่ในเรือนหลัง ยามนี้พวกนางจึงมีอิสระและพอได้รู้สึกหายใจหายคอโล่งยิ่งนัก แต่ถึงกระนั้นพวกนางก็ยังมิได้รับมอบหมายให้ดูแลงานสำคัญในเรือนหลังจากฮูหยินผู้เฒ่าอยู่ดีมีแต่งานพิธีปักปิ่นของหลานสาวอีกคนของนายท่านและฮูหยินผู้เฒ่าเท่านั้น ที่พวกนางได้รับความไว้วางใจจากฮูหยินผู้เฒ่าให้พวกนางช่วยงานได้ พวกนางได้รับรู้มาว่าทางฮูหยินผู้เฒ่าเคยสั่งให้นายท่านตามหาหลานสาวผู้นี้มานานหลายปีแล้ว แต่ทว่ายังไม่มีทีท่าว่าจะพบ บัดนี้กลับมาเยือนจวนตระกูลซิ่วในขณะที่นายหญิงใหญ่กลับไม่อยู่ที่จวน ทำให้พวกนางอดที่จะสงสัยไม่ได้“เจ้าว่า…บุตรสาวของนายท่านรอง จะมีรูปโฉมงดงามเช่นเดียวกับนายท่านรองหรือไม่”เจียงอีเหนียงเอ่ยถามเหยาอีเหนียง ยามนี้อนุทั้งสองกำลังนั่งปักลายลงบนผ้าเช็ดมืออยู่ภายในศาลากลางน้ำข้างเรือนนอนของพวกนางเอง“ย
ชิงเหมย...บุปผาซ่อนคม ตอนที่ 37 - 1 ผู้บงการยังคงลอยนวล
“ขอบน้ำใจท่านหัวหน้ามือปราบในวันนี้มาก เรื่องลงโทษพวกนาง…ท่านวางใจ ข้าจะเป็นผู้ตัดสินเอง”“ท่านย่า…โปรดเมตตาท่านแม่ด้วยเถิดขอรับ หลานรู้ว่าสิ่งที่ท่านแม่กระทำลงไปเป็นสิ่งที่ผิดอย่างใหญ่หลวง แต่ได้โปรดไว้ชีวิตของท่านแม่ด้วย ถึงเยี่ยงไรแล้วนางก็เป็นแม่ของพวกข้า”ซิ่วหวงรีบคุกเข่าลงต่อหน้าท่านย่าพร้อมกับกล่าวอ้อนวอนออกมา เขาไม่อาจทนเห็นมารดาตายไปต่อหน้าต่อตาได้ ถึงแม้ว่าความผิดของมารดาจะไม่น่าให้อภัยก็ตาม“ท่านย่า.. โปรดไว้ชีวิตของท่านแม่ด้วยเถิดขอรับ หลานสัญญาว่าจะตั้งใจศึกษา หลานจะสอบเป็นขุนนางให้ได้ เพื่อที่จะได้สร้างชื่อเสียงให้ตระกูลของเรา” ซิ่วจิ่งซึ่งเคยเป็นเด็กที่ไม่เคยสนใจเรื่องการเป็นขุนนางมาก่อน อ้อนวอนผู้เป็นย่าทั้งน้ำตา“หากวันนี้เป็นข้าที่ตายไป พวกเจ้าจะคุกเข่าร่ำไห้ให้ข้าเช่นนี้หรือไม่”ผิงหลันเอ่ยถามออกมาอย่างปวดใจ ชิงเหมยเห็นเช่นนั้นจึงจับมือของนางเข้ามากุมไว้พลางบีบเบาๆ หญิงวัยกลางคนหันไปมองใบหน้าที่งดงามของหลานสาว ก่อนที่จะพยักหน้าให้เป็นเชิงบอกกล่าวว่า ย่าไม่เป็นอันใด จากนั้นจึงหั
ชิงเหมย...บุปผาซ่อนคม ตอนที่ 37 ผู้บงการยังคงลอยนวล
หลังจากตรวจอาการของซิ่วฮูหยินเสร็จ ฮูหยินผู้เฒ่าก็ได้สั่งให้บ่าวรับใช้พาท่านหมอจูไปส่งที่โรงหมอของเขา แต่ก่อนที่เขาจะออกจากเรือนไป ฮูหยินผู้เฒ่าก็ไม่ลืมที่จะกำชับให้อีกฝ่ายช่วยเก็บเรื่องราวที่น่าอับอายของตระกูล ที่เขาได้พบเห็นในวันนี้ไว้เป็นความลับ ท่านหมอจูก็รับปากนางอย่างดีโดยมีหัวหน้ามือปราบหนุ่มเป็นพยาน“ท่านแม่… ฮูหยินเป็นลมไปเช่นนี้แล้ว เห็นทีคงสอบสวนได้ไม่ง่ายนัก ลูกเห็นว่าพวกเราคุมขังอี๋นั่วเอาไว้ก่อน รอให้ฮูหยินอาการดีขึ้น แล้วเราค่อยสืบสวนเรื่องนี้ใหม่กันอีกคราได้หรือไม่ขอรับ” ใต้เท้าซิ่วเอ่ยขึ้นหลังจากที่ท่านหมอจูกลับไปแล้ว“ผู้ใดจะเป็นลมก็เป็นไป แต่อี๋นั่ว…ข้าจะให้ท่านหัวหน้ามือปราบเป็นผู้สอบสวนนางเอง คนใกล้ตัวของเมียเจ้าเป็นผู้วางยาฆ่าแม่ เจ้าเป็นลูกยังจะทำใจเย็นอยู่ได้อีกรึ หรือว่า…แท้ที่จริงแล้วเป็นเจ้าเอง ที่อยากเห็นข้าตายไปสักคน”ฮูหยินผู้เฒ่าเสียงแข็งขึ้นมาทันใดเพราะรู้ทันแผนการของบุตรชาย ใต้เท้าซิ่วหน้าชาไม่กล้าปริปากเอ่ยสิ่งใดออกมาอีก เพราะยิ่งพูดไปก็ยิ่งเข้าเนื้อตนเอง เขาจึงยินยอมปล่อยให้หัวหน้ามือปราบห
ชิงเหมย...บุปผาซ่อนคม ตอนที่ 36 - 1 เป็นเพราะแผนซ้อนแผน
“ทะ…ท่านย่า!!!” ซิ่วหวังที่หาเสียงได้ก่อนผู้ใดร้องเรียกฮูหยินผู้เฒ่าออกมา ทำให้ทุกคนในเรือนนี้ต่างพากันหันมองไปยังเตียงที่ฮูหยินผู้เฒ่านอนอยู่เป็นตาเดียวกัน“ท่านย่ามิได้อาการหนักหรอกหรือขอรับ”ซิ่วจิ่งกล่าวถามออกมาด้วยความงุนงง แต่ก็รู้สึกยินดีที่ท่านย่าฟื้นขึ้นมาราวกับปาฎิหารย์ ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้อาการของท่านย่าอยู่ระหว่างความเป็นกับความตายแท้ๆ“อืม…แล้วเจ้าอยากให้ย่าล้มป่วยไปจนตายจริงๆ น่ะหรือจิ่งเอ๋อร์”น้ำเสียงที่เยือกเย็นกว่าที่เคยดังขึ้นจากผู้เป็นย่า ทำให้ผู้เป็นหลานชายคนรองถึงกับผงะ เขามิได้หมายความเช่นนั้น เพียงแค่ดีใจจนพูดสิ่งใดไม่ถูกต่างหาก“หามิได้ขอรับ หลานเพียงแค่ดีใจจนสิ้นสติเสียมากกว่า” ซิ่วจิ่งยิ้มทั้งน้ำตา ฮูหยินผู้เฒ่ามิได้ติดใจกับคำถามของหลานชายคนรอง นางมองไปยังหัวหน้าปราบหนุ่มก่อนที่จะกล่าวออกมา“ข้าต้องขออภัยท่านหัวหน้ามือปราบยิ่งนัก ที่ต้องขอร้องให้ท่านช่วยเหลือในเรื่องที่น่าอับอายเช่นนี้” สองสามีภรรยาถึงกับรู้สึกงุนงงในคำพูดของฮูหยินผู้เฒ่า ครั้นคิดตามได้ก
ชิงเหมย...บุปผาซ่อนคม ตอนที่ 36 เป็นเพราะแผนซ้อนแผน
ในขณะที่ทุกคนกำลังตกตะลึงกับการที่ฮูหยินผู้เฒ่า ซึ่งเคยนอนแน่นิ่งราวกับเป็นผักอยู่บนเตียง ทว่าบัดนี้นางกลับสามารถนั่งหลังตรงได้อย่างสง่างาม นัยน์ตาคมกริบของนางจ้องมองไปยังบุตรชายคนโตและลูกสะใภ้ คราแรกนางไม่เชื่อเรื่องที่นางถูกวางยามานาน ครั้นรู้สึกว่าร่างกายเริ่มอ่อนแอลง นางจึงให้สาวรับใช้คนสนิทคอยจับตาดูผู้ที่ไปยุ่มย่ามกับสำรับอาหารของนาง จนได้รับรู้ความจริงที่เจ็บปวดหัวใจ ไม่รู้ว่าเรื่องในครานี้บุตรชายมีส่วนรู้เห็นมากน้อยเพียงใดนางล้มป่วยจริงแต่ไม่ใช่เพราะถูกวางยาพิษตามที่หมอจีเข้าใจ นี่คือแผนที่นางแอบวางเอาไว้ เป็นเพราะเมื่อหนึ่งปีก่อน นางได้พบกับคุณชายหนุ่มจากตระกูลเยว่โดยบังเอิญที่อารามหัวชาง ยามนั้นนางไปไหว้พระขอพร เพื่อขอให้ได้พบหน้าหลานสาวที่นางเคยทอดทิ้งอีกสักครา เด็กหนุ่มรุ่นราวคราวเดียวกับหลานชายคนรองเข้ามาคำนับทักทายนางก่อน ไม่รู้ว่าเขาทราบได้เยี่ยงไรว่านางคือผู้ใด“คารวะฮูหยินผู้เฒ่าตระกูลซ่ง ผู้น้อยคือคุณชายรองแห่งตระกูลเยว่ มีนามว่าเยว่อู่ชาง” เด็กหนุ่มรูปงามเข้ามาทักทายยามที่นางเยื้องย่างออกมาจากศาลาหลังคาสูง นางรับการคารวะจากเขาด้วยความงุนงง เ
ชิงเหมย...บุปผาซ่อนคม ตอนที่ 35 - 1 ใส่ร้าย
“จากคำพูดของท่านใต้เท้า ฟังดูเหมือนว่าท่านจะมั่นใจยิ่งนักนะขอรับ ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นนี้เป็นฝีมือของแม่นางชิงเหมย” ใต้เท้าซ่งกับซ่งฮูหยินถึงกับหน้าซีดเผือด เพราะน้ำเสียงอันเยือกเย็นราวกับน้ำแข็งของหัวหน้ามือปราบที่เปล่งออกมาจากริมฝีปากสีชาด“ขะ…ข้าก็คาดเดาจากสถานการณ์เอาน่ะสิ เพราะที่ผ่านมาอาการของฮูหยินผู้เฒ่าไม่ได้หนักหนาถึงขั้นที่นางจะนอนไม่รู้สึกตัวเช่นนี้”ใต้เท้าซ่งรีบแก้ตัว เพราะการที่เขาเจาะจงกล่าวโทษผู้เป็นหลานสาวนั้นคงจะดูชัดแจ้งเกินไป ทำให้หัวหน้ามือปราบหนุ่มผู้นี้นึกคลางแคลงใจ ชิงเหมยนั้นยังคงนั่งมองการแสดงฉากนี้ด้วยใบหน้าที่สงบนิ่งราวกับว่าไม่ได้รู้สึกหวั่นใจอันใด นางเองก็อยากจะรู้เช่นกัน ว่าการแสดงฉากนี้จะจบลงเช่นไร ภายในใจแม้จะนึกขอบน้ำใจท่านพี่ชาง แต่ก็รู้สึกอับอายเหลือเกินที่ทำให้เขาต้องมาข้องเกี่ยวกับสถานการณ์ที่น่าขันเช่นนี้“อ้อ…ถ้าเป็นเช่นนั้น ผู้น้อยขอให้พยานเข้ามาได้หรือไม่ขอรับ เพราะพยานผู้นี้รู้เห็นทุกการกระทำของทุกคนในที่นี้เป็นอย่างดี”ทั้งใต้เท้าซ่งและซ่งฮูหยินต่างพากันหวาดหวั่นใจ ด้วยค
ชิงเหมย...บุปผาซ่อนคม ตอนที่ 35 ใส่ร้าย
หลังจากที่ชิงเหมยมาเยือนจวนตระกูลซิ่วได้เพียงเจ็ดวัน อาการของฮูหยินผู้เฒ่าก็ทรุดลงตามความต้องการของใครบางคน สตรีที่เคยเป็นใหญ่ในเรือนหลังของจวนตระกูลซิ่วยามนี้นั้น กำลังนอนแน่นิ่งราวกับผักอยู่บนเตียง ลูกหลานต่างพากันมารายล้อม เพราะท่านหมอบอกว่าอาการของฮูหยินผู้เฒ่านั้นไม่ค่อยจะสู้ดีนัก“เหตุใดอาการของท่านแม่ถึงได้ทรุดลงอย่างรวดเร็วเช่นนี้” ซิ่วฮูหยินเอ่ยถามท่านหมอออกมาด้วยน้ำเสียงคร่ำครวญ“ข้าน้อยพยายามสุดความสามารถแล้วขอรับซิ่วฮูหยิน” ท่านหมอจูที่ฮูหยินใหญ่เชิญให้มาดูอาการของฮูหยินผู้เฒ่าในวันนี้กล่าวออกมา“ท่านย่า…”หลานชายทั้งสองพากันหลั่งน้ำตาเพราะสงสารผู้เป็นย่าจับใจ ถึงเยี่ยงไรแล้วพวกเขาก็รักและผูกพันกับท่านย่า อาจจะมากกว่ามารดาของตนด้วยซ้ำ“ท่านแม่ เหตุใดท่านถึงได้อาการทรุดลงอย่างรวดเร็วเช่นนี้ ก่อนหน้านี้ดูดีขึ้นอยู่แท้ๆ”ใต้เท้าซิ่วกล่าวออกมาบ้าง เขานึกแผนการบางอย่างขึ้นมาได้กะทันหัน ยามที่ได้มองไปเห็นดวงหน้างามของผู้เป็นหลานสาว ยามนี้นางนั้นมิได้แสดงท่าทีถึงความกังวลใจอันใดออกมาเลยแม้แต่น้
ชิงเหมย...บุปผาซ่อนคม ตอนที่ 34 - 1 ไม่คุ้นชิน
หลังจากที่คุณชายทั้งสองจากไปแล้ว ชิงเหมยจึงเดินกลับเข้าเรือนนอนที่ตนได้รับอนุญาตให้อาศัยหลับนอนในค่ำคืนนี้ ไม่ว่าพรุ่งนี้จะต้องเจอกับเรื่องอันใด นางก็ต้องเตรียมพร้อมที่จะรับมือ แม้พี่ชางจะบอกให้นางวางใจ เพราะว่าในจวนแห่งนี้มีผู้ที่จะคอยช่วยเหลือนาง แต่นางก็ไม่อาจไว้ใจผู้ใดได้อยู่ดี“ท่านพี่… ท่านคิดจะปล่อยนางให้อยู่ในจวน จนกว่าท่านแม่จะจากไปจริงๆ หรือเจ้าคะ”ซิ่วฮูหยินเอ่ยถามสามีออกมาในขณะที่กำลังนั่งจิบชาปรึกษากันอยู่ภายในเรือนนอน นางเองก็ไม่แน่ใจว่าอาการของฮูหยินผู้เฒ่าในยามนี้นั้นหนักหนาถึงเพียงใด พวกท่านหมอที่มาตรวจก็บอกว่าหมดหวัง ไร้ความสามารถในการรักษา แต่นางก็ยังเห็นว่าหญิงเลยวัยกลางคนผู้นั้นก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะจากไปเสียที“แล้วฮูหยินคิดว่าข้าจะปล่อยให้เป็นเช่นนั้นรึ” ริมฝีปากหนายิ้มร้ายออกมา ใบหน้าที่เคยอ่อนโยนยามที่อยู่ต่อหน้าผู้เป็นหลานสาวเปลี่ยนไปราวกับเป็นคนละคน“ซิ่วหวังกับซิ่วจิ่งจะทำเช่นไรกับเด็กสองคนนั้นดีล่ะเจ้าคะ หากลูกๆ พักอยู่ที่จวน ข้าเกรงว่าเราจะทำอันใดเด็กนั่นลำบาก ท่านพี่มอบหมายงานให้พวกเขาออกจากจวนไปสั
