Semua Bab ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม: Bab 281 - Bab 290

เข้าสู่สารทฤดู ฝนตกถี่อากาศชื้นพื้นเฉอะแฉะ ขี้ผึ้งทาเท้าสามารถรักษาโรคที่เกิดจากน้ำกัดเท้าและเชื้อราได้จึงเป็นที่นิยมมาก แค่คำสั่งซื้อจากกองทัพก็มหาศาลแล้ว“แต่พวกเจ้าต้องจำไว้ให้ขึ้นใจ จะรีบแค่ไหนก็ต้องสะอาดและมีคุณภาพ ถ้าใครหย่อนยานเรื่องนี้ก็ให้ไล่ออกไปจากโรงผลิตได้เลย หาไม่ทิ้งไว้จนเกิดปัญหาจะแย

ซึ่งหากจะกล่าวออกไปแล้ว ก็บอกได้ว่าสาเหตุการตายของเซี่ยฉงอวิ๋นคนเดิม เซี่ยหว่านหรูเองก็มีส่วนไม่น้อยเช่นกันพอย้อนคิดถึงการกระทำอันเห็นแก่ตัวของเซี่ยหว่านหรูที่มีต่อเจ้าของร่างเดิม เซี่ยฉงอวิ๋นพลันรู้สึกว่าการที่ตนไม่ได้เล่นงานนางถึงตายก็ถือว่าใจดีมากแล้วดังนั้นเซี่ยฉงอวิ๋นจึงไม่มีความรู้สึกเห็นอกเ

“ไม่มีทาง! ฝันไปเถอะ!”แม่เฒ่าเซี่ยได้ฟังแล้วใจสั่นสะท้าน ตวาดกร้าวน้ำเสียงดุดันแข็งขืน ทว่าใบหน้าชรากลับซีดขาวไร้สีเลือดสิ่งที่คนผู้นี้ต้องการจากนางก็คือความจริงเรื่องชาติกำเนิดของเขาแต่….ไม่ได้! จะบอกความจริงออกไปไม่ได้เด็ดขาด!หากพูดไปแล้วละก็…คำพูดไม่น่าฟังของแม่เฒ่าเซี่ยทำให้ทุกคนหน้าเปลี่ย

ทำอย่างไรน่ะหรือ ด้วยนิสัยของครอบครัวใหญ่ ไม่ว่าใครก็คงโกรธแค้นแม่เฒ่าเซี่ยโดยไม่ฟังเหตุผลแน่“เจ้าอาจคิดว่าทำทุกอย่างก็เพื่ออนาคตของครอบครัว ถ้าบุตรคนนั้นของเจ้ากระทำการสำเร็จตามที่หวัง ถึงยามนั้นเจ้าก็จะไปปรากฏตัวต่อหน้าเขา ขอร้องให้เขาเห็นแก่สายสัมพันธ์ ช่วยเหลือเกื้อกูลพี่น้องคนอื่นๆ แต่...มันจะ

“ท่านแม่ ข้าคิดว่าจะกลับไปเรียนใหม่อีกครั้งขอรับ” เซี่ยหยวนชางบอกมารดาสีหน้าจริงจัง ทว่าสายตายังคงไม่ละจากตั๋วเงินในมือผู้เป็นมารดา“นี่...” แม่เฒ่าเซี่ยฟังแล้วลังเลเล็กน้อย ถึงอย่างไรที่ผ่านมา นางก็ฝากความหวังไว้ที่บุตรชายคนนี้มาตลอด ยามนี้ได้ยินคำพูดของบุตรชาย ในใจจึงเกิดความคาดหวังขึ้นมาอีกครั้ง