All Chapters of Lustful Series (RATED SPG): Chapter 61 - Chapter 70

Maingat na lumapit si Melinda at bahagyang yumuko. “Sir… bumagsak si Ma’am Cara nang makita niya yong babae. Akala ng mga gwardiya siya ang dahilan, kaya agad nila siyang inilabas bago pa namin mapigilan. Hindi na kami nakaisip kung ano ang dapat gawin.”Tumalim ang tingin ni Yohan. “Nangyari na pala ‘yon sa kanya… bakit hindi niyo agad sinabi sa’kin?”“Dahil po… matagal kayong wala.”“Pero pagkatapos kong ipaalam na hinahanap ko siya, bakit hindi niyo pa rin nireport?”Walang naisagot ang dalaga.“Sino ang nagsabi na hindi nila kilala yong babae?”“Siguro po si Hakira… siya yong nagsabi.”Bihira para sa mga kasambahay ng kabilang bahay na kabisaduhin ang mga pangalan ng taga-main house, pero kilala nila si Hakira dahil matagal na itong naninilbihan doon. At dahil siya mismo ang pinagmulan ng sabi-sabi, natural lang na naniwala ang iba.Pabulong na inulit ni Yohan ang pangalan, “Hakira…” na tila pamilyar sa kanya. At bigla niyang naalala, siya ang kasambahay na minsan nagkainitan kay

Pagmulat ng mga mata ni Jasmine, madilim pa rin ang paligid. Saglit siyang natigilan, hindi niya alam kung nananaginip ba siya o gising na. Ramdam pa rin niya ang matinding takot na parang totoo.Itinaas niya ang kamay at tumitig dito bago dahan-dahang idinampi sa leeg niya. Pinisil niya iyon nang mariin.“Uhh…”Naramdaman niya ang kirot pero hindi niya inalis ang kamay niya. Habang unti-unti nang bumibigat ang pakiramdam niya at para bang mawawalan siya ng malay, may biglang humawak sa kamay niya at marahas na inalis iyon mula sa kanyang leeg.“Anong ginagawa mo?”“Hah…”Unti-unting luminaw ang paningin ni Jasmine. Sa ilalim ng malamlam na ilaw ng buwan, nakilala niya ang mukha ng lalaki.“…Yohan.”“Gusto mo bang mamatay?”“Hindi… hindi ‘yon ang ibig kong gawin…”Bubuka pa sana siya ng bibig para magpaliwanag pero nanginig ang katawan niya at biglang nag-init ang mga mata. Sa halip na takot, ang naramdaman niya ay ginhawa, ginhawa na buhay pa siya.Si Yohan na kanina’y galit, biglang

Nang alisin ni Jasmine ang natitirang saplot ni Yohan, tumambad sa kanya ang matigas nitong ari. Napahinto siya saglit, dahil ngayon lang niya ito nasilayan nang buo.Tahimik lang si Yohan habang pinagmamasdan siya, pilit na nagpapakalma kahit ramdam niya ang kaba at pananabik. Dahan-dahang inilapit ni Jasmine ang labi niya roon, marahang dumampi. “Jasmine,” tawag ng lalaki, kaya napatingin siya pataas.“Bakit? Sabi ko, huwag kang gagalaw,” sagot niya, pilit pinapakalma ang sarili.“Lumapit ka rito.”Sumunod siya, hawak pa rin ang ari nito, at pumwesto nang mas malapit. Bigla siyang hinila ni Yohan, pinaikot at ipinatong sa dibdib niya.“Mas nakaka-boring kung nanonood lang ako,” bulong niya, sabay lapit ng mukha sa puwitan ng babae.“Oh, teka… Ganito pala…” bulong ni Jasmine, ramdam ang init ng sitwasyon.“Ituloy mo lang ang ginagawa mo. Kung dito lang matatapos, baka ako mismo ang hindi makatiis,” sagot ni Yohan na halos may halong ungol.“Ahh… sige… ohh…” napaungol si Jasmine nang

Pagkasabi ni Jasmine na hindi siya gutom, agad naman siyang pinahiya ng sariling tiyan. Umalingawngaw ang malakas na ugong nito, at kahit ang mga katulong ay napayuko para pigilan ang pagtawa.“Ma’am, halata pong gutom kayo. Ihahanda ko na po agad ang pagkain,” mabilis na sabi ni Lily sabay alalay kay Jasmine papasok ng kuwarto. Sumunod agad si Wendy.Pinaupo si Jasmine sa harap ng malaking tokador. Tulad ng ipinangako, inasikaso siya ng dalawang dalaga. Pinahiran ng malamig na toner ang mukha niyang tuyo at pagod, inayos ang buhok niyang magulo hanggang sa kumintab ito at bumalik sa ayos.Medyo lutang si Jasmine habang pinapaganda, pero nang makabawi sa ulirat, natanong niya rin, “Si Yohan ba ang nag-utos nito?”Maingat na sumagot si Lily, habang namimili ng damit sa gilid. “Opo, kahapon po ng hapon, pinatawag kami ng butler. Sinabi niya, kung sino raw ang gustong mag-volunteer para maging personal maid ninyo, magtaas ng kamay…” Sandali siyang napahinto at nagkatinginan sila ni Wendy

“Jasmine. Kung papayag ka, pakakasalan kita bilang ikaw mismo. Ikaw ang sinabi ko kagabi.”Napakunot ang noo ni Jasmine, malamig ang boses niya kahit nanlalamig din ang dibdib niya. “Hindi ko maintindihan ang sinasabi mo. Pakasalan ako kapalit ng isang tao na hindi naman ako? Hindi tama ‘yon.”Nabahala si Yohan sa naging sagot niya. Hindi niya inaasahan ang ganoong pagtanggi. “Ibig mong sabihin… ayaw mo talaga?”“Yohan,” malamig na ulit niyang sambit, “ayokong manatili sa ganitong sitwasyon. Hindi ko kayang gumanap bilang ibang tao habang buhay.”Maliwanag at buo ang sinabi ni Jasmine. Sa totoo lang, sinadya niyang ipakita ang layo ng loob niya sa pamamagitan ng paraan ng pagsasalita. Hindi siya nagbibiro.Hindi agad nakasagot si Yohan. Akala niya ay handa si Jasmine sa posibilidad na iyon. “Jasmine—”“Wag mo na akong tawagin sa pangalang ‘yon. Alam mo ang pangalan ko. Ayesha, ikaw ang nagbigay sa’kin no’n. Kung makikinig ka sa akin, pakinggan mo ’to, hindi ko ginusto ang kasal na ‘to