All Chapters of Lustful Series (RATED SPG): Chapter 41 - Chapter 50

Sa gitna ng plaza kung saan nakarating si Jasmine mula sa paglalakad, may isang malaking rebulto na iniaalay sa isang kilalang tao. Paligid nito’y may mga maayos na upuan at ang mga puno at hardin ay maayos ang pagkakaayos sa gilid ng buong espasyo. Tahimik ang paligid, pero buhay ang galaw ng mga tao.Naupo si Jasmine sa isang bench na nakaharap sa gusali ng Mansyon. Mula roon, tanaw niya ang mga kotse at mga taong papasok at palabas sa malaking gate ng compound. Lahat sila ay may ipinapakitang identification card bago makapasok.Si Jasmine naman ay walang ganoon, kaya’t nanatili lang siyang nakaupo, pinagmamasdan ang mga dumadaan na may halong pagkainggit at pananabik. Wala pa man siyang plano kung paano makakapasok, tanging obserbasyon lang muna ang kaya niyang gawin.Bigla, isang estranghero ang dumaan sa harap niya. Napansin niyang may panyo itong nahulog. Agad niya iyong pinulot at tinawag ang lalaki.“Excuse me! Nahulog niyo po ‘to!”Lumingon ang lalaki. Isang disente at kagala

Narinig ni Yohan ang reklamo ni Daniel habang pababa na sila sa gusali. Hindi na nito napigilan ang sarili, ramdam sa tono ang pagkainis.“Hindi ba’t sobra naman ‘yon? Ang balita pa nga, siya pa raw mismo ang nag-request na isama ka sa pagtanggap sa kanila. Pero bakit ganon ang asal ng babaeng ‘yon? At kahit pa sabihin mong matagal nang kaharian ang Kerion, mas mataas pa rin ang estado natin sa ngayon. Kung sila ang lumapit, ibig sabihin may kailangan sila, di ba?”Lumingon si Yohan kay Daniel, kaya’t agad tumigil ito sa pagdadaldal. Ngunit kabaligtaran sa inaasahan niyang reaksyon, hindi mukhang galit si Yohan.“Napansin mo rin, ano?” mahinahon niyang sabi.“Opo, sir. Kahit na paborita siya ng hari ng Kerion, sobra naman ‘yong kayabangan niya. Sa mga ganitong pagkakataon, dapat ipinapakita ang dignidad natin bilang bansa. Bakit kailangan natin mag-adjust sa kanila? Kung ako lang, mas pipiliin ko pang bumalik.”“May punto ka,” sagot ni Yohan habang nakatingin sa kawalan. Tumahimik siy

Nabigla si Leron, ang matagal nang katiwala ng pamilya, nang biglang dumating si Yohan na galit na galit at hindi man lang nag-abiso. Simula nang mawala ang dalaga, abala si Leron sa paghahanap, pero hanggang ngayon wala pa rin siyang makitang bakas.Nakita niya ang nakakatakot na ekspresyon ni Yohan habang mabilis itong umakyat papunta sa kuwarto sa ikalawang palapag.‘Lagot ako.’ bulong niya sa sarili. Ramdam ni Leron ang malamig na pawis na tumulo sa kanyang likod. Kahit wala pang sinasabi si Yohan, alam niya kung bakit ito nagkakaganon. Hindi na siya nakasunod pa at natigilan lang sa kinatatayuan niya.Habang naglalakad si Yohan sa hallway, nakarinig siya ng mga boses ng mga babae na nag-uusap. Natural na binagalan niya ang kanyang mga hakbang at dahan-dahang lumapit sa pinanggagalingan ng tunog.Sumilip siya sa bahagyang nakabukas na pinto at nakita ang ilang kasambahay na nagkukumpulan at nagbubulungan. Tumayo siya sa gilid ng pader at nakinig.“Tumakas siya?” sabi ng isa.“Oo…

Minsan kapag may nahuhuli silang magnanakaw, ganoon din, hinihila papunta sa taas. Kaya karamihan sa mga empleyado akala, pareho lang din ang nangyari. “Nasaan na naman si Lira sa ganitong oras?” bulong ng isa.Nasa opisina pa rin sa itaas si Danilo. Ilang araw na lang ang palugit niya, kung hindi niya makita ang babae, hindi niya alam kung paano ipapaliwanag sa boss.“Paano kung hindi pala tugma ang itsura niya?” usal niya sa sarili.Sa totoo lang, hindi rin sigurado si Danilo kung kilala pa talaga ng boss ang mukha ni Jasmine. Ilang beses lang niya itong nakita noong bata pa, tapos madalas siyang pinapadala sa mga branch kaya hindi na sila muling nagkita nang malaki na si Jasmine.Lahat ng mga empleyadong tunay na nakakakilala sa hitsura ni Jasmine, tinanggal at pinalayo, dahil mga tauhan sila ng dating may-ari at siguradong ipagtatanggol nila si Jasmine Deniz.Pero ang alam ng karamihan, kulay ginto ang buhok, asul ang mata, at maganda.“Pero mas mabuti kung sigurado…” napakamot si

Pinilit ni Jasmine na hindi pansinin ang kaba sa dibdib niya, kumatok siya sa pinto ng opisina, at pumasok nang marinig ang boses na nagsabing, “Pasok.”“So, nakapagdesisyon ka na ba?” tanong agad ni Danilo, habang nakaupo at nakatingin sa kanya.Biglang sumagi sa isip ni Jasmine ang napanaginipan niya kagabi. Parang pareho lang ang itsura ng lugar, pero may ilang bagay na tila magkaiba. Pilit niyang inalis ang kalituhan at nagtanong na lang.“Sino ba yong makikita ko roon? Yong pinapakiusap n’yo na harapin ko?”“Bakit interesado ka pa diyan? Ang kailangan mo lang gawin, sundin yung sasabihin. Pero sige na nga, kung matanong ka talaga…”Kinuha ni Danilo ang isang sulat at ipinakita sa kanya. Pinakita niya ang selyo sa ibabaw ng papel.“Tingnan mo ‘to. May pirma at tatak ng big boss. Ibig sabihin, baka siya mismo ang humarap. Hindi ko alam kung bakit ikaw ang hinahanap, pero sa amin, kailangan naming maisakatuparan ‘to kahit proxy lang ang gagamitin.”“Siya mismo…?” bulong ni Jasmine.