All Chapters of รับจ้างรักฉบับมาเฟีย: Chapter 1 - Chapter 10

“ว้าว!”ฉันสวยขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย!? ขวัญยิหวาอุทานออกมาอย่างไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง เมื่อมองเห็นภาพของตน สะท้อนอยู่บนกระจกเงาบานใหญ่ภาพสะท้อนของผู้หญิงในนั้นดูมีเสน่ห์เย้ายวนใจ จากฝีมือของคนที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นนายหน้า หรือเรียกอีกอย่างหนึ่งว่าแม่เล้า...ซึ่งมีหน้าที่คอยเสาะหาหญิงสาว เพื่อเอาไปบำเรอความใคร่ ให้กับบรรดาพวกผู้ชายทั้งหลายเหล่านั้นและแน่นอนว่าขวัญยิหวา ก็กำลังจะกลายเป็นเด็กไซด์ไลน์ในชั่วโมงถัดไป ด้วยความเต็มใจและยินดีโดยที่ไม่มีใครบังคับขวัญยิหวาถูกจับแต่งหน้าให้ดูโฉบเฉี่ยว และใส่เสื้อสายเดี่ยวที่ผูกเกี่ยวกันไว้ที่หลังคอ พอๆ กับกระโปรงสั้นที่ใส่แนบไปกับเรือนร่าง ซึ่งรับกับส่วนเว้าส่วนโค้งของเธอได้อย่างลงตัวขวัญยิหวาเป็นนักศึกษาเรียนดี ของมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง ซึ่งเธอไม่เคยทำให้คนเป็นอาจารย์ หรือเหล่าบรรดาเพื่อนพ้องของเธอต้องผิดหวัง เพราะด้วยมันสมองและความตั้งใจบวกกับความขยัน มันจึงทำให้หญิงสาวกลายเป็นนักศึกษาเกียรตินิยมที่อยู่ในอันดับต้นๆ ของสถาบันแต่มันก็แค่นั้นเอง...เรียนดีเรียนเก่งแล้วเป็นยังไง...เพราะเมื่อสุดท้ายหากเธอมีเงินไม่มากพอ มันก็ทำให้ไปต่อ

รถยนต์คันหรูค่อย ๆ วิ่งเข้ามาจอดหน้าคฤหาสน์หลังใหญ่ของตระกูลพงษ์สวัสดิ์วัชรเสวี ที่เป็นอาคารแบบโรมันร่วมสมัย ซึ่งถูกปลูกสร้างบนพื้นที่กว่าสามสิบไร่ อีกทั้งยังเป็นพื้นที่ที่อยู่ในใจกลางเมืองตระกูลพงษ์สวัสดิ์วัชรเสวี มีความเฟื่องฟูและร่ำรวยมานาน ด้วยการทำธุรกิจสีขาวแต่ส่วนใหญ่ที่เห็นก็น่าจะเป็นสีเทาเสียมากกว่า แล้วที่ยืนยงและสามารถอยู่ท้าทายสายตา ของผู้คนได้จนถึงทุกวันนี้ เนื่องมาจากพวกเขามีเส้นสายอยู่มาก มันจึงเป็นเรื่องยากที่จะถูกโค่นล้มให้จมลงง่ายๆเมื่อล้อกลมสีดำจอดสนิท ประตูรถที่ถูกปิดไว้ได้ถูกเปิดออกให้ ด้วยฝีมือของคนคุ้มกันที่อยู่ในชุดสูทสีเดียวกัน และทันทีที่ปลายเท้าของชารัณหย่อนลงถึงพื้น เสียงของลูกน้องที่ยืนอยู่ก็ดังขึ้นมาอย่างพร้อมเพรียง“ยินดีต้อนรับกลับครับเจ้านาย”ชารัณเพียงแค่พยักหน้าให้เบาๆ ก่อนที่เขาจะเบี่ยงหน้าหันไปมองอีกคน ที่กำลังลงจากรถยนต์ตามกันออกมาขวัญยิหวาในสภาพที่สวมเพียงเสื้อยืดตัวโคล่ง ซึ่งคลุมชุดกระโปรงของเธอที่ใส่เอาไว้จนเกือบจะถึงหัวเข่า และใบหน้าของหญิงสาวก็ยังเปรอะเปื้อนไปด้วยเครื่องสำอางที่ผสมกับคราบของน้ำตาแล้วเมื่อลูกน้องทุกคนเห็นเจ้านายพาผู้หญิงก

ชารัณรู้สึกสนุกอีกทั้งยังชื่นชอบผู้หญิงตรงหน้า และเธอทำให้เขารู้สึกคลับคล้ายคลับคลาในท่าทาง มิหนำซ้ำแววตานั่นมันก็ดูคล้ายกับใครบางคน“เรื่องเงินฉันไม่มีปัญหา ดูแค่ฉันจ่ายค่าตัวของเธอไปเมื่อคืนนั่นก็หลักแสนแล้วมั้ง แต่เรื่องนั้นเอาไว้เราค่อยคุยกันทีหลัง และตอนนี้ฉันได้สั่งคนของฉัน ให้ไปจัดการกับยายแม่เล้าที่เอาเธอมาส่งให้ฉันแล้ว ผู้หญิงคนนั้นหัวหมอ เพราะยังมาขอเก็บเงินในส่วนที่ฉันต้องการจ่ายให้เธอเอาเข้ากระเป๋าของตัวเองได้อย่างหน้าด้านๆ คนคดในข้องอในกระดูกแบบนั้นฉันละเกลียดที่สุด”ดวงตาของชารัณแข็งกร้าวดุดันตอนพูด ชวนให้ขวัญยิหวารู้สึกขนลุกซู่ เพราะไม่รู้ว่าเขาจะลงมือทำอะไรกับกุลธิดา แต่ที่แน่ๆ หลังจากนี้ไปเธอคงต้องใช้สติและสมองของตนเพื่อไม่ให้เสียเปรียบผู้ชายคนนี้ อย่างน้อยก็เพื่ออนาคตในวันข้างหน้าของขวัญยิหวานั่นเอง“เมื่อเธอยอมรับข้อเสนอของฉัน แล้วหลังจากที่เราต้องจากกันตามระยะเวลาที่กำหนด เธอไม่กลัวเหรอว่าถ้าต่อไปหากมีผู้ชายดีๆ เขารู้ประวัตินี้ของเธอ แล้วเขาเกิดรับไม่ได้เธอจะทำยังไง”“เรื่องนั้นฉันจะต้องสนทำไมละคะ ในเมื่อสังคมทุกวันนี้ผู้ชายส่วนใหญ่เขาไม่ได้ยึดติดกับผู้หญิงที่ซิงหร

ณ.บริเวณงานเลี้ยงของสมาพันธ์รถยนต์คันหรูของชารัณขับผ่านประตูหน้างานเข้ามาจอดเทียบกับฟุตบาท ที่ถูกปูพรมลาดเป็นทางยาว นั่นจึงทำให้รถคันดังกล่าว ดึงสายตาของผู้คนที่อยู่ในงานให้หันมาสนใจขวัญยิหวาในชุดราตรีรัดรูปสีแดงที่รับกับช่วงขาเรียวงามบนรองเท้าส้นสูงสีเดียวกัน ได้ก้าวลงมายืนเด่นเป็นสง่า แต่หญิงสาวดันเกิดอาการประหม่า เมื่อเห็นสายตาหลายคู่ ต่างมองมาที่ตนแค่เพียงคนเดียวชารัณที่ลงจากประตูรถอีกฝั่งจึงเดินอ้อมมาทางด้านหลัง พลางใช้ฝ่ามือกว้างโอบเข้ามาที่เอวบางของหญิงสาว จนเจ้าตัวถึงกับสะดุ้งร่างพลางตั้งท่าจะกระทุ้งศอกใส่ แต่ยังดีที่อีกฝ่ายใช้ฝ่ามือของเขารับเอาไว้ได้ทัน“ทำอะไรของเธอน่ะยิหวา อย่าหลุดสิ” เขาหันมากระซิบเบาๆ ที่ข้างใบหูเชิงดุให้แต่ก็ไม่ได้จริงจังอะไร “ขอโทษค่ะ ยิหวาลืมตัวไปหน่อย ก็ใครใช้ให้คุณปุบปับ เข้ามาจับกันแบบนี้ละคะ”ขวัญยิหวาย้อนกลับและเปลี่ยนสรรพนามนำหน้า ตามที่ถูกชารัณบังคับให้พูดกับเขามาก่อนหน้านั้นโดยปกติคนอย่างชารัณไม่เคยยอมให้ใครมาตำหนิหรือติเตียนเขาได้ง่ายๆ แต่ไม่รู้ว่าทำไมถึงยอมให้กับผู้หญิงคนนี้ ทั้งที่เจ้าตัวก็ไม่เคยพูดจาดี ๆ หวานๆ กับเขาสักเท่าไหร่เมื่

อีกฟากฝั่งของงานลูกน้องของชารัณ ที่คอยติดตามขวัญยิหวา ก็กำลังวิ่งตามหาตัวเจ้านายกันให้จ้าละหวั่น เนื่องจากขวัญยิหวากำลังเมาและเอาเรื่องกับทุกคนที่เข้าใกล้ แถมเจ้าตัวยังทำท่านักเลงใส่ จึงไม่มีใครกล้าแตะต้องด้วยเธอเป็นเด็กของเจ้านายเมื่อชารัณเดินพ้นประตูเข้ามา เขาก็ได้เห็นว่าอีกคนกำลังนั่งโอนเอนอยู่บนโซฟา อีกทั้งใบหน้าของเจ้าตัวยังแดงจัด เพราะดันซัดไวน์เข้าไปจนหมดขวด“เจ้านายรีบพาตัวนายหญิงกลับบ้านก่อนเถอะครับ นายหญิงท่าจะเมาแล้วนั่นแหละถึงได้นั่งทำตาหวานเยิ้มซะขนาดนั้น ไอ้พวกผู้ชายทั้งหลายมันเลยพากันเข้ามาจีบ แล้วพวกเราก็ได้ช่วยกันพวกมันออกไปตอนที่เจ้านายไม่อยู่ เมื่อสักครู่ก็หิ้วปีกออกไปโยนไว้ข้างนอก บอกได้เลยว่านายผู้หญิงของนายคนนี้ช่างเสน่ห์แรงเหลือร้ายจริงๆ ”คนเป็นลูกน้องรีบฟ้องคนเป็นนาย เพราะหากพวกเขาดูแลขวัญยิหวาได้ไม่ดีตามคำสั่ง แล้วยังกล้าขัดใจ ซึ่งคนที่จะโดนส้นตีนของเจ้านายก่อนใคร ก็น่าจะไม่พ้นคนเป็นลูกน้องอย่างพวกเขานี่แหละชารัณพยักหน้ารับเบาๆ เชิงเข้าใจ ก่อนเดินเข้าไปหาหญิงสาวที่นั่งกอดขวดไวน์เปล่าเอาไว้แน่น ดูเธอหวงแหนมันซะจนอีกคนรู้สึกขำ ปนเอ็นดูท่าทางของหญิงสาวที่ทำรา