ชารัณรู้สึกสนุกอีกทั้งยังชื่นชอบผู้หญิงตรงหน้า และเธอทำให้เขารู้สึกคลับคล้ายคลับคลาในท่าทาง มิหนำซ้ำแววตานั่นมันก็ดูคล้ายกับใครบางคน
“เรื่องเงินฉันไม่มีปัญหา ดูแค่ฉันจ่ายค่าตัวของเธอไปเมื่อคืนนั่นก็หลักแสนแล้วมั้ง แต่เรื่องนั้นเอาไว้เราค่อยคุยกันทีหลัง และตอนนี้ฉันได้สั่งคนของฉัน ให้ไปจัดการกับยายแม่เล้าที่เอาเธอมาส่งให้ฉันแล้ว ผู้หญิงคนนั้นหัวหมอ เพราะยังมาขอเก็บเงินในส่วนที่ฉันต้องการจ่ายให้เธอเอาเข้ากระเป๋าของตัวเองได้อย่างหน้าด้านๆ คนคดในข้องอในกระดูกแบบนั้นฉันละเกลียดที่สุด”
ดวงตาของชารัณแข็งกร้าวดุดันตอนพูด ชวนให้ขวัญยิหวารู้สึกขนลุกซู่ เพราะไม่รู้ว่าเขาจะลงมือทำอะไรกับกุลธิดา แต่ที่แน่ๆ หลังจากนี้ไปเธอคงต้องใช้สติและสมองของตนเพื่อไม่ให้เสียเปรียบผู้ชายคนนี้ อย่างน้อยก็เพื่ออนาคตในวันข้างหน้าของขวัญยิหวานั่นเอง
“เมื่อเธอยอมรับข้อเสนอของฉัน แล้วหลังจากที่เราต้องจากกันตามระยะเวลาที่กำหนด เธอไม่กลัวเหรอว่าถ้าต่อไปหากมีผู้ชายดีๆ เขารู้ประวัตินี้ของเธอ แล้วเขาเกิดรับไม่ได้เธอจะทำยังไง”
“เรื่องนั้นฉันจะต้องสนทำไมละคะ ในเมื่อสังคมทุกวันนี้ผู้ชายส่วนใหญ่เขาไม่ได้ยึดติดกับผู้หญิงที่ซิงหรือไม่ซิง ถ้าวัดกันด้วยเงินนั่นถึงจะสน มีใครบ้างอยากรู้ว่าใต้กระโปรงของผู้หญิงสักคน มันจะหลงเหลือของมีค่าสักแค่ไหนกัน”
เฉียบ!
เธอช่างเปรียบเปรยทุกอย่างได้ดี มีความคิดที่โตเกินวัย ถึงแม้ว่าตัวเขาจะยังไม่มั่นใจเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์นัก ว่าผู้หญิงคนนี้เล่นละครตบตาฉากใหญ่อยู่หรือเปล่า แต่เกินครึ่งเขามั่นใจว่าปฏิกิริยานี้ไม่ใช่เป็นพวกผู้หญิงหิวเงิน
ดวงตาคมยังคงจับจ้องมาที่เธอจนทำให้รู้สึกอึดอัดใจ ในตอนนี้นอกจากค่าตัวที่เพิ่งจะได้รับมาเพียงแค่ครึ่งเดียวจากกุลธิดาแล้ว เงินส่วนอื่นส่วนใดก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงา วันพรุ่งนี้เธอมีเตรียมพรีเซนต์งานให้กับอาจารย์ก่อนที่จะเข้าสอบไล่กลางภาค ดังนั้นข้อเสนอที่ชารัณพูดออกมา มันก็สมควรแก่เวลาที่เธอจะต้องได้ข้อสรุป
“ตกลงคุณจะจ้างฉันหรือเปล่า ถ้าจ้างจะตั้งข้อเสนอมายังไงก็ว่ามาเลยสิคะ ฉันไม่เกี่ยงขอแค่เงินถึงเท่านั้นก็พอ”
“ไม่เกี่ยงเลยงั้นเหรอ?”
“เอ่อ...ก็ได้บ้าง...อย่างเช่น กอด”
“ดูเหมือนเธอจะเอาเปรียบฉัน มากเกินไปแล้วมั้งขวัญยิหวา” เขาหรี่ตามองหน้าเธอตอนพูด พร้อมกับเงียบเสียงของตัวเองลงไปคล้ายกับกำลังคิดอะไรสักอย่าง ด้วยเกรงว่าอีกฝ่ายจะเปลี่ยนใจ เธอจึงรีบพูดออกไปว่า
“คุณจะเอายังไงก็เอาเถอะค่ะ ต่อให้ฉันนั่งอยู่ตรงนี้ตลอดวันตลอดคืน มันก็ไม่ทำให้คุณสมหวังหรอกนะ ที่สำคัญสิ่งที่ฉันควรจะต้องได้รับมันก็คือเงินห้าหมื่น ไม่ใช่สองหมื่นห้า เงินแค่นี้เอาไปจ่ายเจ้าหนี้เจ้าเดียวยังไม่พอเลยด้วยซ้ำ ก็ถ้าตามที่คุณพูดมาเมื่อคืน ฉันคือผู้หญิงที่มีคุณสมบัติครบถ้วนที่สุดเท่าที่คุณอยากได้ เห็นแบบนี้ฉันเก็บความลับอยู่นะ ที่สำคัญฉันไม่ได้อยากจะเข้ามายุ่งวุ่นวายกับพวกมีอิทธิพลอย่างพวกคุณตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ที่ฉันต้องการก็แค่เงิน”
“มันก็เหมือนกันหมดนั่นแหละ ผู้หญิงที่ไหนมันก็ต้องการแค่เงินทั้งนั้น”
มันเป็นคำพูดที่แทงเข้าไปในใจจนขวัญยิหวาอยากจะกรีดร้องใส่หน้าเขาทันที แต่ถึงอย่างนั้นสิ่งที่ทำได้ก็มีเพียงแค่ช้อนสายตาขึ้นมองเขาแรงๆ แต่สบตากันได้ไม่นาน เป็นขวัญยิหวาเองที่ต้องเป็นฝ่ายลดระดับสายตาของตัวเองให้ต่ำลง
ชารัณเห็นท่าทางกล้า ๆกลัว ๆ ก็ได้แต่แอบลอบยิ้มขำ ยอมรับเลยว่านี่เป็นครั้งแรกที่ได้ต่อปากต่อคำกับผู้หญิงที่มีอายุอ่อนกว่ามาก อีกทั้งยังต้องมาออกแรงฉีกกระชากเสื้อผ้า เพราะอยากจะได้เธอมาครอบครอง
การขู่ฆ่าตัวตายของขวัญยิหวาใช่ว่าชารัณจะสนใจ เพราะความตายสำหรับเขามันเป็นเรื่องง่าย แต่สิ่งที่สามารถหยุดทุกอย่างไว้ได้ นั่นเป็นเพราะเขาเสียดายของ เขาจึงต้องหาทางทำอะไรสักอย่างกับเธอ
“ฉันมีสัญญาที่ร่างเอาไว้แล้ว เดี๋ยวคนของฉันจะเอาเข้ามาให้อ่าน เมื่ออ่านทุกอย่างเข้าใจเธอก็เซ็นลงนามเสียให้เรียบร้อย ในสัญญามีกฎระเบียบและข้อปฏิบัติทุกอย่างครบถ้วน”
“โอ้โห ทำเหมือนอย่างกับในหนังเลยนะคะนั่น ขอร้องละถ้าหากมีสัญญาแล้วกรุณาอย่าฉีกสัญญาตัวเองก็แล้วกัน เพราะฉันเป็นแค่คนรับจ้างที่ต้องการเงินเป็นค่าตอบแทนอย่างอื่นไม่เอา”
“ฉันก็คงจะอยากเลี้ยงเด็กเจ้าปัญหาอย่างเธอเอาไว้นักหรอก ผู้หญิงที่ไม่มีความอ่อนนุ่มอ่อนโยนอย่างเธอ หากเลี้ยงเอาไว้ก็เหมือนกับเลี้ยงหมาเลี้ยงแมว ที่ไม่ได้รับการฝึกฝนนั่นแหละ” เขาย้อนหญิงสาวกลับทันควันในนาทีนั้นเลย
ขวัญยิหวาสะดุ้งเพราะไม่เคยมีผู้ชายคนไหนกล้าพูดกับเธอแบบนี้ เพราะเธอเป็นถึงนักศึกษาระดับเกียรตินิยมอันดับต้นๆ และทุกคนในคณะต่างยกย่องให้เธอเป็นดาว โดยที่ไม่จำเป็นต้องเข้าประกวดบนเวที จะมีก็แต่ผู้ชายคนนี้ที่กล้าพูดเปรียบเปรยอย่างไม่มีมารยาท
“ฉันต้องการอ่านสัญญานั้นทันที และฉันคงจะต้องขอรับค่าแรงครึ่งหนึ่งก่อน เพื่อเป็นการยืนยันว่าฉันจะไม่ถูกเบี้ยว”
“เดี๋ยวฉันจัดการให้ เธอมีหน้าที่ทำตามที่ฉันสั่ง อยู่ต่อหน้าคนอื่นเธอรู้ใช่ไหมว่าการเป็นคนรัก เขาต้องปฏิบัติต่อกันยังไง เรื่องนั้นฉันคงไม่ต้องสอนเธอใช่ไหม”
“ทราบแล้วค่ะ...ฉันก็ไม่ได้โง่สักหน่อย อย่างน้อยเรื่องการแสดงฉันก็ไม่เป็นรองใครคุณวางใจได้”
ชารัณกระตุกยิ้มที่มุมปาก หากว่าลลิตาได้เจอกับขวัญยิหวา เขายังคิดไม่ออกเลยว่ามันจะกลายเป็นการจับมวยที่ถูกคู่ ให้มาปะทะกันมันจะดูดุเดือดมากแค่ไหน ก็คงต้องรอดูกันต่อไป
“ว้าว!”ฉันสวยขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย!? ขวัญยิหวาอุทานออกมาอย่างไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง เมื่อมองเห็นภาพของตน สะท้อนอยู่บนกระจกเงาบานใหญ่ภาพสะท้อนของผู้หญิงในนั้นดูมีเสน่ห์เย้ายวนใจ จากฝีมือของคนที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นนายหน้า หรือเรียกอีกอย่างหนึ่งว่าแม่เล้า...ซึ่งมีหน้าที่คอยเสาะหาหญิงสาว เพื่อเอาไปบำเรอความใคร่ ให้กับบรรดาพวกผู้ชายทั้งหลายเหล่านั้นและแน่นอนว่าขวัญยิหวา ก็กำลังจะกลายเป็นเด็กไซด์ไลน์ในชั่วโมงถัดไป ด้วยความเต็มใจและยินดีโดยที่ไม่มีใครบังคับขวัญยิหวาถูกจับแต่งหน้าให้ดูโฉบเฉี่ยว และใส่เสื้อสายเดี่ยวที่ผูกเกี่ยวกันไว้ที่หลังคอ พอๆ กับกระโปรงสั้นที่ใส่แนบไปกับเรือนร่าง ซึ่งรับกับส่วนเว้าส่วนโค้งของเธอได้อย่างลงตัวขวัญยิหวาเป็นนักศึกษาเรียนดี ของมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง ซึ่งเธอไม่เคยทำให้คนเป็นอาจารย์ หรือเหล่าบรรดาเพื่อนพ้องของเธอต้องผิดหวัง เพราะด้วยมันสมองและความตั้งใจบวกกับความขยัน มันจึงทำให้หญิงสาวกลายเป็นนักศึกษาเกียรตินิยมที่อยู่ในอันดับต้นๆ ของสถาบันแต่มันก็แค่นั้นเอง...เรียนดีเรียนเก่งแล้วเป็นยังไง...เพราะเมื่อสุดท้ายหากเธอมีเงินไม่มากพอ มันก็ทำให้ไปต่อ
ชารัณ เป็นชายหนุ่มที่มีใบหน้าหล่อเหลาคมเข้มและดูน่าเกรงขาม แถมเจ้าตัวยังมีรูปงามตรงตามสเปคในแบบที่หญิงสาวทั้งหลายเฝ้าไฝ่ฝันเจ้าของร่างใหญ่ไม่ใช่ลุงพุงพลุ้ยหัวล้าน รูปร่างเตี้ยล่ำอย่างที่ขวัญยิหวาคาดเดานั่นเลยสักนิด หากดูไม่ผิดอายุของเขาน่าจะยังไม่เกินสามสิบปี และที่สำคัญกว่านั้นในความหล่อนั่นมันยังดูดุดันอยู่ในที เขาจ้องมองขวัญยิหวาด้วยนัยน์ตาที่ไม่สามารถจะคาดเดาได้ แต่สายตาของเขามันทำให้คนถูกมอง ถึงกับหายใจไม่ทั่วท้อง เพราะเจ้าของร่างใหญ่เอาแต่มองสบตากับอีกฝ่ายอย่างที่ไม่ยอมละสายตา แล้วเมื่อกุลธิดาเห็นอย่างนั้นเธอถึงกับอุทานออกมาทันที“อุ้ยดูสิ คุณชารัณคงจะถูกใจกับสินค้าของธิดามากเลยใช่ไหมคะ ธิดาขอรับประกันเลยค่ะว่า ขวัญยิหวาคือของใหม่แกะกล่อง ที่ยังไม่เคยผ่านมือของใครมาทั้งนั้น”ขวัญยิหวาถึงกับหน้าม้าน เมื่อได้ยินกุลธิดาพูดถึงเธอราวกับว่า เธอเป็นแค่สินค้าชิ้นหนึ่งเท่านั้น ซึ่งชารัณก็ไม่ได้สนใจฟังคำสาธยายของคนเป็นนายหน้า เพราะสายตาของเขามัวแต่จับจ้องมองอีกคนที่กำลังยืนอยู่ด้านหลังถึงแม้ขวัญยิหวาจะมีอาการตื่นกลัวเขาอยู่บ้าง แต่อย่างน้อยหญิงสาวก็ยังสามารถควบคุมสติของตัวเองได้ดี “หม
รถยนต์คันหรูค่อย ๆ วิ่งเข้ามาจอดหน้าคฤหาสน์หลังใหญ่ของตระกูลพงษ์สวัสดิ์วัชรเสวี ที่เป็นอาคารแบบโรมันร่วมสมัย ซึ่งถูกปลูกสร้างบนพื้นที่กว่าสามสิบไร่ อีกทั้งยังเป็นพื้นที่ที่อยู่ในใจกลางเมืองตระกูลพงษ์สวัสดิ์วัชรเสวี มีความเฟื่องฟูและร่ำรวยมานาน ด้วยการทำธุรกิจสีขาวแต่ส่วนใหญ่ที่เห็นก็น่าจะเป็นสีเทาเสียมากกว่า แล้วที่ยืนยงและสามารถอยู่ท้าทายสายตา ของผู้คนได้จนถึงทุกวันนี้ เนื่องมาจากพวกเขามีเส้นสายอยู่มาก มันจึงเป็นเรื่องยากที่จะถูกโค่นล้มให้จมลงง่ายๆเมื่อล้อกลมสีดำจอดสนิท ประตูรถที่ถูกปิดไว้ได้ถูกเปิดออกให้ ด้วยฝีมือของคนคุ้มกันที่อยู่ในชุดสูทสีเดียวกัน และทันทีที่ปลายเท้าของชารัณหย่อนลงถึงพื้น เสียงของลูกน้องที่ยืนอยู่ก็ดังขึ้นมาอย่างพร้อมเพรียง“ยินดีต้อนรับกลับครับเจ้านาย”ชารัณเพียงแค่พยักหน้าให้เบาๆ ก่อนที่เขาจะเบี่ยงหน้าหันไปมองอีกคน ที่กำลังลงจากรถยนต์ตามกันออกมาขวัญยิหวาในสภาพที่สวมเพียงเสื้อยืดตัวโคล่ง ซึ่งคลุมชุดกระโปรงของเธอที่ใส่เอาไว้จนเกือบจะถึงหัวเข่า และใบหน้าของหญิงสาวก็ยังเปรอะเปื้อนไปด้วยเครื่องสำอางที่ผสมกับคราบของน้ำตาแล้วเมื่อลูกน้องทุกคนเห็นเจ้านายพาผู้หญิงก
ขวัญยิหวาทำให้ชารัณขาดความมั่นใจในเสน่ห์ของตนที่มีอย่างล้นเหลือ ถึงแม้เขาจะยอมจ่ายเพื่อให้ได้เธอสักครั้ง แต่เธอก็ยังไม่ยินยอมด้วยความที่อยากได้เธอมาครอบครอง เขาจึงต้องว่าจ้างให้หญิงสาวมาเป็นคนรักชั่วคราวของเขาในราคาสามล้าน พอเจ้าตัวได้ยินตัวเลขเท่านั้นดันตอบตกลงทันที แต่ก็ยังคงมีข้อแม้กลับมาให้อีกว่า...ขอรับจ้างงานนี้เป็นเวลาแค่หกเดือนเป็นคนรักกันแค่หกเดือนเพื่อแลกกับเงินสามล้านนี่นะ!สงสัยเจ้าตัวน่าจะอ่านนิยายน้ำเน่ามากเกินไป ถามว่าเขายอมไหม?ยอมสิถามได้...ในเมื่อเงินสามล้านนั่น ชารัณสามารถหาได้โดยใช้เวลาแค่ไม่กี่นาทีแต่ถึงอย่างนั้นชารัณก็ได้บอกให้เธอมาตกลงทำสัญญาด้วยกันที่บ้าน เพียงเพราะเขาต้องการจะแกล้งเธอเล่นเพราะเห็นว่ามันสนุกดี ที่สำคัญเขาถูกใจที่ได้เจอกับผู้หญิงมือหนึ่ง ถึงแม้ขวัญยิหวาจะเรียกราคาเขามากยิ่งกว่านี้ เขาก็ยินดีที่จะจ่ายให้เธอ“ฉันแค่อยากรู้ความจริงว่า ทำไมเธอถึงได้ตัดสินใจเอาตัวเข้าแลกกับเงินแบบนี้”ขวัญยิหวาทำท่าทางกลืนไม่เข้าคายไม่ออก แต่ก็ต้องยอมบอกเขาออกไปตามตรง“ชีวิตของฉันมีค่ามากมาย ไหนจะค่าเช่าหอ ไหนจะค่าเทอม แล้วค่าใช้จ่ายจิปาถะต่างๆ เพราะจู่ ๆ คนที่เ
ชารัณรู้สึกสนุกอีกทั้งยังชื่นชอบผู้หญิงตรงหน้า และเธอทำให้เขารู้สึกคลับคล้ายคลับคลาในท่าทาง มิหนำซ้ำแววตานั่นมันก็ดูคล้ายกับใครบางคน“เรื่องเงินฉันไม่มีปัญหา ดูแค่ฉันจ่ายค่าตัวของเธอไปเมื่อคืนนั่นก็หลักแสนแล้วมั้ง แต่เรื่องนั้นเอาไว้เราค่อยคุยกันทีหลัง และตอนนี้ฉันได้สั่งคนของฉัน ให้ไปจัดการกับยายแม่เล้าที่เอาเธอมาส่งให้ฉันแล้ว ผู้หญิงคนนั้นหัวหมอ เพราะยังมาขอเก็บเงินในส่วนที่ฉันต้องการจ่ายให้เธอเอาเข้ากระเป๋าของตัวเองได้อย่างหน้าด้านๆ คนคดในข้องอในกระดูกแบบนั้นฉันละเกลียดที่สุด”ดวงตาของชารัณแข็งกร้าวดุดันตอนพูด ชวนให้ขวัญยิหวารู้สึกขนลุกซู่ เพราะไม่รู้ว่าเขาจะลงมือทำอะไรกับกุลธิดา แต่ที่แน่ๆ หลังจากนี้ไปเธอคงต้องใช้สติและสมองของตนเพื่อไม่ให้เสียเปรียบผู้ชายคนนี้ อย่างน้อยก็เพื่ออนาคตในวันข้างหน้าของขวัญยิหวานั่นเอง“เมื่อเธอยอมรับข้อเสนอของฉัน แล้วหลังจากที่เราต้องจากกันตามระยะเวลาที่กำหนด เธอไม่กลัวเหรอว่าถ้าต่อไปหากมีผู้ชายดีๆ เขารู้ประวัตินี้ของเธอ แล้วเขาเกิดรับไม่ได้เธอจะทำยังไง”“เรื่องนั้นฉันจะต้องสนทำไมละคะ ในเมื่อสังคมทุกวันนี้ผู้ชายส่วนใหญ่เขาไม่ได้ยึดติดกับผู้หญิงที่ซิงหร
ขวัญยิหวาทำให้ชารัณขาดความมั่นใจในเสน่ห์ของตนที่มีอย่างล้นเหลือ ถึงแม้เขาจะยอมจ่ายเพื่อให้ได้เธอสักครั้ง แต่เธอก็ยังไม่ยินยอมด้วยความที่อยากได้เธอมาครอบครอง เขาจึงต้องว่าจ้างให้หญิงสาวมาเป็นคนรักชั่วคราวของเขาในราคาสามล้าน พอเจ้าตัวได้ยินตัวเลขเท่านั้นดันตอบตกลงทันที แต่ก็ยังคงมีข้อแม้กลับมาให้อีกว่า...ขอรับจ้างงานนี้เป็นเวลาแค่หกเดือนเป็นคนรักกันแค่หกเดือนเพื่อแลกกับเงินสามล้านนี่นะ!สงสัยเจ้าตัวน่าจะอ่านนิยายน้ำเน่ามากเกินไป ถามว่าเขายอมไหม?ยอมสิถามได้...ในเมื่อเงินสามล้านนั่น ชารัณสามารถหาได้โดยใช้เวลาแค่ไม่กี่นาทีแต่ถึงอย่างนั้นชารัณก็ได้บอกให้เธอมาตกลงทำสัญญาด้วยกันที่บ้าน เพียงเพราะเขาต้องการจะแกล้งเธอเล่นเพราะเห็นว่ามันสนุกดี ที่สำคัญเขาถูกใจที่ได้เจอกับผู้หญิงมือหนึ่ง ถึงแม้ขวัญยิหวาจะเรียกราคาเขามากยิ่งกว่านี้ เขาก็ยินดีที่จะจ่ายให้เธอ“ฉันแค่อยากรู้ความจริงว่า ทำไมเธอถึงได้ตัดสินใจเอาตัวเข้าแลกกับเงินแบบนี้”ขวัญยิหวาทำท่าทางกลืนไม่เข้าคายไม่ออก แต่ก็ต้องยอมบอกเขาออกไปตามตรง“ชีวิตของฉันมีค่ามากมาย ไหนจะค่าเช่าหอ ไหนจะค่าเทอม แล้วค่าใช้จ่ายจิปาถะต่างๆ เพราะจู่ ๆ คนที่เ
รถยนต์คันหรูค่อย ๆ วิ่งเข้ามาจอดหน้าคฤหาสน์หลังใหญ่ของตระกูลพงษ์สวัสดิ์วัชรเสวี ที่เป็นอาคารแบบโรมันร่วมสมัย ซึ่งถูกปลูกสร้างบนพื้นที่กว่าสามสิบไร่ อีกทั้งยังเป็นพื้นที่ที่อยู่ในใจกลางเมืองตระกูลพงษ์สวัสดิ์วัชรเสวี มีความเฟื่องฟูและร่ำรวยมานาน ด้วยการทำธุรกิจสีขาวแต่ส่วนใหญ่ที่เห็นก็น่าจะเป็นสีเทาเสียมากกว่า แล้วที่ยืนยงและสามารถอยู่ท้าทายสายตา ของผู้คนได้จนถึงทุกวันนี้ เนื่องมาจากพวกเขามีเส้นสายอยู่มาก มันจึงเป็นเรื่องยากที่จะถูกโค่นล้มให้จมลงง่ายๆเมื่อล้อกลมสีดำจอดสนิท ประตูรถที่ถูกปิดไว้ได้ถูกเปิดออกให้ ด้วยฝีมือของคนคุ้มกันที่อยู่ในชุดสูทสีเดียวกัน และทันทีที่ปลายเท้าของชารัณหย่อนลงถึงพื้น เสียงของลูกน้องที่ยืนอยู่ก็ดังขึ้นมาอย่างพร้อมเพรียง“ยินดีต้อนรับกลับครับเจ้านาย”ชารัณเพียงแค่พยักหน้าให้เบาๆ ก่อนที่เขาจะเบี่ยงหน้าหันไปมองอีกคน ที่กำลังลงจากรถยนต์ตามกันออกมาขวัญยิหวาในสภาพที่สวมเพียงเสื้อยืดตัวโคล่ง ซึ่งคลุมชุดกระโปรงของเธอที่ใส่เอาไว้จนเกือบจะถึงหัวเข่า และใบหน้าของหญิงสาวก็ยังเปรอะเปื้อนไปด้วยเครื่องสำอางที่ผสมกับคราบของน้ำตาแล้วเมื่อลูกน้องทุกคนเห็นเจ้านายพาผู้หญิงก
ชารัณ เป็นชายหนุ่มที่มีใบหน้าหล่อเหลาคมเข้มและดูน่าเกรงขาม แถมเจ้าตัวยังมีรูปงามตรงตามสเปคในแบบที่หญิงสาวทั้งหลายเฝ้าไฝ่ฝันเจ้าของร่างใหญ่ไม่ใช่ลุงพุงพลุ้ยหัวล้าน รูปร่างเตี้ยล่ำอย่างที่ขวัญยิหวาคาดเดานั่นเลยสักนิด หากดูไม่ผิดอายุของเขาน่าจะยังไม่เกินสามสิบปี และที่สำคัญกว่านั้นในความหล่อนั่นมันยังดูดุดันอยู่ในที เขาจ้องมองขวัญยิหวาด้วยนัยน์ตาที่ไม่สามารถจะคาดเดาได้ แต่สายตาของเขามันทำให้คนถูกมอง ถึงกับหายใจไม่ทั่วท้อง เพราะเจ้าของร่างใหญ่เอาแต่มองสบตากับอีกฝ่ายอย่างที่ไม่ยอมละสายตา แล้วเมื่อกุลธิดาเห็นอย่างนั้นเธอถึงกับอุทานออกมาทันที“อุ้ยดูสิ คุณชารัณคงจะถูกใจกับสินค้าของธิดามากเลยใช่ไหมคะ ธิดาขอรับประกันเลยค่ะว่า ขวัญยิหวาคือของใหม่แกะกล่อง ที่ยังไม่เคยผ่านมือของใครมาทั้งนั้น”ขวัญยิหวาถึงกับหน้าม้าน เมื่อได้ยินกุลธิดาพูดถึงเธอราวกับว่า เธอเป็นแค่สินค้าชิ้นหนึ่งเท่านั้น ซึ่งชารัณก็ไม่ได้สนใจฟังคำสาธยายของคนเป็นนายหน้า เพราะสายตาของเขามัวแต่จับจ้องมองอีกคนที่กำลังยืนอยู่ด้านหลังถึงแม้ขวัญยิหวาจะมีอาการตื่นกลัวเขาอยู่บ้าง แต่อย่างน้อยหญิงสาวก็ยังสามารถควบคุมสติของตัวเองได้ดี “หม
“ว้าว!”ฉันสวยขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย!? ขวัญยิหวาอุทานออกมาอย่างไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง เมื่อมองเห็นภาพของตน สะท้อนอยู่บนกระจกเงาบานใหญ่ภาพสะท้อนของผู้หญิงในนั้นดูมีเสน่ห์เย้ายวนใจ จากฝีมือของคนที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นนายหน้า หรือเรียกอีกอย่างหนึ่งว่าแม่เล้า...ซึ่งมีหน้าที่คอยเสาะหาหญิงสาว เพื่อเอาไปบำเรอความใคร่ ให้กับบรรดาพวกผู้ชายทั้งหลายเหล่านั้นและแน่นอนว่าขวัญยิหวา ก็กำลังจะกลายเป็นเด็กไซด์ไลน์ในชั่วโมงถัดไป ด้วยความเต็มใจและยินดีโดยที่ไม่มีใครบังคับขวัญยิหวาถูกจับแต่งหน้าให้ดูโฉบเฉี่ยว และใส่เสื้อสายเดี่ยวที่ผูกเกี่ยวกันไว้ที่หลังคอ พอๆ กับกระโปรงสั้นที่ใส่แนบไปกับเรือนร่าง ซึ่งรับกับส่วนเว้าส่วนโค้งของเธอได้อย่างลงตัวขวัญยิหวาเป็นนักศึกษาเรียนดี ของมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง ซึ่งเธอไม่เคยทำให้คนเป็นอาจารย์ หรือเหล่าบรรดาเพื่อนพ้องของเธอต้องผิดหวัง เพราะด้วยมันสมองและความตั้งใจบวกกับความขยัน มันจึงทำให้หญิงสาวกลายเป็นนักศึกษาเกียรตินิยมที่อยู่ในอันดับต้นๆ ของสถาบันแต่มันก็แค่นั้นเอง...เรียนดีเรียนเก่งแล้วเป็นยังไง...เพราะเมื่อสุดท้ายหากเธอมีเงินไม่มากพอ มันก็ทำให้ไปต่อ