“ปล่อยคุณน่ะเหรอ” เขาหัวเราะในลำคอ
“ฉันว่าคุณเมาแล้วนะ กลับไปก่อนเถอะ”
“คุณก็เห็น ผมดื่มไปนิดเดียว”
“แต่ฉันง่วง” เธอพยายามไล่
“ยังไม่ดึกเลยจะรีบง่วงไปไหน หาความสุขกันก่อนนะ”
“ฉันนึกว่าคุณมีความสุขดีแล้วเสียอีก คู่รักของคุณออกจะสวยปานนั้น”
“หึงเหรอ”
“ไม่เลยสักนิด”
“แต่ผมว่าคุณหึงนะ ถ้ายังงั้นคงไม่เอาแต่หน้างอตลอดทางตอนที่ผมมาส่งหรอก”
“ไม่หึงก็คือไม่หึง อีกอย่างเราก็ไม่ได้เป็นอะไรกัน ฉันจะหึงคุณทำไม” ท่าทางแสนงอนนั้นทำเขาใจเต้นแรง
“แล้วอยากเป็นไหมล่ะ” เขาไม่รอคำตอบท่อนแขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อกระชับร่างบางเข้าหาตัว สะโพกกลมกลึงแนบกับร่างกายแกร่ง
ทรวงอกนุ่มหยุ่นปะทะเข้ากับแผงอกกว้าง ยอดปทุมถันหดตัว แม้จะมีเชิ้ตเนื้อดีขวางอยู่แต่เธอก็รู้สึกได้ว่ามันภายใต้เนื้อผ้านั้นมีกล้ามเนื้อกำยำซ่อนอยู่ หญิงสาวรู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งตัว
รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะเป็นไข้ ใบหน้าแดงก่ำ ไม่กล้าสบตา สะโพกผายถอยหนี
คาร์ลอสมองกิริยานั้นอย่างชอบใจ เขากระตุกสายชุดคลุมอาบน้ำครั้งเดียวก็หลุด
สาบชุดคลุมแยกออก เขากดสะโพกของเธอเข้าหาร่างแกร่ง
อัญญาหน้าแดงก่ำเมื่อได้สัมผัสกับความแข็งของท่อนเอ็นที่บดเบียดกับหน้าท้องเปลือยเปล่า
“ปล่อยฉันนะ” เธอดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมกอด แต่ยิ่งดิ้นเขาก็ยิ่งรัดแน่นขึ้น
“ผมทนคิดถึงแทบไม่ไหว” เขากระซิบเสียงแหบพร่า พร้อมมอบจุมพิตที่แผ่วเบาไปทั่วใบหน้า
ร่างหญิงสาวสั่นสะท้านเมื่อเขาประกบปากลงมาช้าๆ ค่อยๆ บดขยี้กลีบปากเบาๆ ปลุกเร้าจนยอมให้เขาใช้ลิ้นเข้ามาในโพรงปาก รสสัมผัสที่เขามอบให้เต็มไปด้วยความคิดถึง แล้วแปลเปลี่ยนเป็นความหิวกระหาย
ลิ้นร้อนล่วงล้ำเข้ามาในโพรงปากที่หวานฉ่ำอย่างช่ำชอง
“อืม หวาน หวานเหลือเกิน” เขาถอนจูบออกเพียงครู่พอให้ได้พักหายใจ ก่อนที่จะมอบจูบวาบหวามให้กับหญิงสาว อัญญาโอบคออย่างเผลอไผล แลกจูบที่เร่าร้อนขึ้นเรื่อยๆ
อัญญาอ่อนระทวย เมื่อจูบของเขาลากเรื่อยลงมาที่ซอกคอขาว เขาดูดเม้ม ซุกไซ้ ลงมาจนถึงสองเต้างาม
มือหนาแหวกชายเสื้อคลุมออกจากร่างเผยให้เห็นสองเต้าเต่งตึง เพียงแค่เห็นความอวบอิ่มตรงหน้าคาร์ลอสก็แทบความคุมตัวเองไม่ได้ ทั้งๆ ที่เคยเห็นเคยสัมผัสมาก่อนหน้าแล้ว เขากลืนน้ำลายลงคอ
“สวย คุณสวยมาก คุณรู้ไหม ครั้งที่แล้วคุณทำผมแทบเป็นบ้า” อัญญายืนนิ่งเหมือนถูกมนตร์แห่งตัณหาสะกดไว้
ชายหนุ่มมองสองเต้าที่กระเพื่อมตามจังหวะขึ้นลงของการหายใจแล้วก็อดใจแทบไม่ไหว ท่อนเอ็นแข็งชันจนกางเกงแทบปริ
เขาก้มลงดูดเม้มปลายถันที่ชูชันอย่างคนกระหาย อีกมือก็ปรนเปรออีกข้าง เคล้าคลึงจนหญิงสาวซีดปาก พยุงตัวแทบไม่อยู่
“คาร์ลอส อย่าค่ะ” เธอร้องห้ามสองมือดันแผงอกแกร่ง
“ที่รัก อย่าปฏิเสธผมเลย” เขาเรียกเธอว่าที่รัก อัญญาเหมือนล่องลอยเมื่อได้ยินคำเรียก
“ผมต้องการคุณ นะ นะ”
ร่างบางสะท้านเมื่อเสียงของเขาแหบพร่า ชายหนุ่มผละจากสองเต้างาม ก่อนจะเลื่อนมาบดขยี้ริมฝีปากอย่างหนักหน่วง มันทั้งรุ่มร้อน วาบหวาม เพลิงสวาทร้อนแรงจนสติสัมปชัญญะของหญิงสาวแตกกระจาย มือบางตวัดรอบลำคอ จูบตอบเรียกเสียงครางกระเส่าออกจากลำคอของชายหนุ่ม
คาร์ลอสอุ้มร่างบางตรงไปยังห้องนอน แสงไฟสลัวส่องให้เห็นว่าเธอเองก็ไม่ได้ปฏิเสธเขาอีกต่อไปแล้ว
เขามือไม้สั่นคุมตัวเองแทบไม่อยู่เมื่อเห็นร่างขาวโพลนเด่นอยู่บนเตียง จากที่คิดว่าจะให้เธอเป็นคนแกะกระดุมเสื้อให้ก็กลายเป็นกระชากมันออกด้วยตัวเอง เอาไม่อยากเสียเวลาแม้แต่วินาทีเดียว
คาร์ลอสทาบทับร่างบางจนแนบชิด ก้อนเนื้ออวบอิ่มเบียดกับอกแกร่งจนแทบหลอมละลาย
เขาขบกรามแน่น ปวดร้าวไปทั่วท่อนล่าง
เขาไม่เคยมีความต้องการผู้หญิงคนไหนแบบนี้มาก่อน เสียงของเธอจุดไฟปรารถนาในตัวเขาให้แทบหลอมละลายเมื่ออยู่ใกล้
“ผมต้องการคุณ อ่าส์” เขาบอกความต้องการออกไปอีกครั้ง
“คาร์ลอส อือ อ่าส์ อ่าส์” อัญญาพยายามที่จะต่อต้านแต่เหมือนว่าจะแสดงออกตรงกับข้าว เธอคิดว่านี่ต้องเป็นไวน์แดงของอีริคแน่ๆ
ลมหายใจของอัญญาสะดุด เมื่อปลายนิ้วของเขาบดขยี้ยอดถันที่ชูแข็งเป็นไต ส่วนอีกข้างปากของเขาก็กลืนกิน ขบเม้ม สลับกับดูดดึงอย่างเมามัน หญิงสาวเสียวไปทั้งร่าง ศีรษะแอ่นไปข้างหลัง เมื่อเขารัวลิ้นร้อนใส่ยอดทรวง
“อ๊ะ อ๊ะ อือ อ่าห์” ร่างเธอกระตุกเกร็งอย่างสุขสม
“อืมมม” เสียงเขาพอใจ
อัญญาสั่นระริกเมื่อได้ยินเสียงทุ้มของเขา
“ผมอยากจะกลืนกินคุณไปทั้งตัว”
ลิ้นร้อนของเขาเลื่อนต่ำพรมจูบไปที่หน้าท้องแบบราบ ส่วนมือหนาก็ยังฟอนเฟ้นเต้าอวบอิ่ม
“อ๊ะ! อย่าค่ะ”
“อย่าอายไปเลยที่รัก ของคุณสวยกว่าทุกคนที่ผมเคยเห็น” คำหวานเปรียบดังไฟร้อนที่โลมเลียไปทั่วร่าง เธอเหมือนกำลังลอยเคว้งอยู่กลางแสงแดดที่แผดเผา
เกสรเสียวบวมเด่น ชายหนุ่มส่งริ้นร้อนโลมเลียอย่างนุ่มนวล จากนั้นก็แย้มกลีบกุหลาบดอกตูมที่ปิดสนิทด้วยลิ้นอย่างช้าๆ จนเนื้อสาวสีสวยแยกออกจากกัน
“อ๊ะ อ่า อ่า ซี๊ดดด” บั้นท้ายงอนงามยกขึ้นจากเตียงนอนอย่างลืมตัว
“อืม ของคุณทั้งหอม ทั้งหวาน” เขาดูดกลืนน้ำหวานจากกุหลาบดอกนี้อย่างหิวโหยดูเหมือนจะกินเท่าไหร่ก็ยังไม่หนำใจ
คาร์ลอสพยายามจะควบคุมตัวเองให้ได้นานที่สุด เขาอยากเล้าโลมให้เธอสุขสม เพื่อบทรักอันยาวนานที่เขาตั้งใจมอบให้
ปลายลิ้นโลมเลีย ปาดไล้ ซอกซอน ปากก็ขมเม้มติ่งเกสร ดูดกินอย่างช่ำชอง และเมื่อลิ้นสากสอดร่องเสียวได้เพียงนิดน้ำหวานก็ไหลทะลักอีกรอบ
อัญญากรีดร้องเมื่อความสุขมาเยือนอีกรอบ
“อืม อ่าส์” เขาครางอย่างชอบใจเมื่อเธอขยับต้นขาให้กว้างขึ้นเพื่อให้เขาได้ดูดกินอย่างสะดวก
มือน้อยแทรกเข้าเรือนผมน้ำตาลเข้ม ออกแรงกดศีรษะอย่างลืมอาย สะโพกผายยกสูงขึ้นตามอารมณ์พิศวาส ยิ่งเขาสอดลิ้นเข้าไปลึกเท่าไหร่ อัญญาก็แทบคลั่ง
คาร์ลอสถอนปลายลิ้นออก ย้ายมาโลมเลียกลีบเนื้อสีชมพูด้านใน นิ้วเรียวยาวเข้าแทนที่
“คาร์ลอส อ่า ได้โปรด” เธอเรียกร้อง ไม่ใช่แค่เธอที่อยากให้เขาเติมเต็ม ตัวเขาเองก็จวนเจียนจะระเบิด อัญญาร้อนแรงดังเปลวเพลิง เธอตอบรับเขาด้วยความเร่าร้อน จนเขาแทบขาดใจ เมื่อนิ้วแกร่งเข้าไปควานร่องสวาทที่หยาดเยิ้มและคับแน่น มันบีบรัดรอบนิ้วเขาอย่างรุนแรง เจ้ามังกรใหญ่เหยียดขยายอย่างเต็มที่จนเขาปวดร้าวไปไปหมด
“ผมต้องการคุณ ที่รัก” เสียงเขากระซิบข้างหู
“ฉันก็ต้องการคุณค่ะ” เธอเองก็แทบไม่ต่างกัน
“คุณแน่ใจนะ...ว่าจะไม่เสียใจ” เขาถามเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง แม้จะรู้ดีว่าถ้าตอบว่าไม่ เขาก็คงจะหยุดตัวเองไม่ได้
“ฉันแน่ใจค่ะ คาร์ลอส ได้โปรด” เธอดึงศีรษะเขาเข้ามาจูบอย่างเรียกร้องและเชิญชวน
ฟังก็รู้ว่าเธอกำลังปรารถนาเขาดูเหมือนว่ามันจะเป็นความต้องการอย่างรุนแรงที่แม้แต่ตัวเธอเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่ามันเกิดเรื่องแบบนี้กับเธอได้ยังไง
เสียงหวานร้องขอ สะโพกส่ายเย้ายวนเชิญชวนเขาอย่างเต็มที่ คาร์ลอสตาเป็นประกาย ร่างสูงใหญ่สุดจะทานทนกับแรงพิศวาสที่เธอเชื้อเชิญอีกต่อไป
ชายหนุ่มพลิกตัวลงจากร่างของเธอ
“คาร์ลอส” เรียกเขาอย่างเว้าวอน กลัวเหลือเกิน กลัวว่าเขาจะกลับไปแบบครั้งก่อน
กางเกงสแล็คสีเข้มถูกถอดออกพร้อมกับบอกเซอร์ เขาเตะมันออกจากขาอย่างรวดเร็ว อัญญามองรูปร่างของเขาอย่างชื่นชม กล้ามเนื้อของเขาเรียงตัวเป็นลอนสวยจนเธออยากเอื้อมมือไปสัมผัส เธอมองต่ำลงเรื่อยๆ เบิกตากว้างเมื่อมองเห็นท่อนเอ็นใหญ่เส้นเลือดปูดโปนหัวของมันบานฉ่ำสีแดงสด ใบหน้าเธอแดงก่ำเมื่อคิดว่าขนาดของมันช่างใหญ่โตกว่าที่เคยเห็นในหนัง AV เป็นอย่างมาก ลำคอเธอแห้งผาก เมื่อคิดว่ามันจะเข้ามาข้างในตัวเธอได้อย่างไร
“มันจะเจ็บแค่นิดเดียว เชื่อผม” เมื่อเห็นใบหน้าที่เหมือนหวาดกลัว เขาก็ปลอบใจ
เขาจูบปลอบใจเธออีกครั้งเหมือนเติมเชื้อไฟแห่งตัณหาให้โหมกระหน่ำ
ด้วยความปรารถนาอยากให้เขาเติมเต็ม อัญญายกสะโพกสูงขึ้นจนเนินสาวที่อวบอูมชนกับท่อนเอ็นร้อนๆ
“อูวซ์ ร้อนแรงเหลือเกิน” คาร์ลอสสูดปากด้วยความเสียวซ่าน ท่อนเอ็นเหยียดขยายใหญ่กว่าครั้งไหนๆ ชายหนุ่มถูมันเข้ากับกลีบกุหลาบสีชมพูที่ฉ่ำเยิ้มไปด้วยหยาดน้ำหวาน
“อ่า ซีด” เสียงสาวครางกระเส่า เมื่อท่อนเอ็นร้อนๆ สัมผัสแค่ปลายเกสร
“ผมจะคลั่งตายก็เพราะคุณ ที่รัก อ่า ซี๊ด อ่าส์”
แขนแข็งแรงช้อนใต้บั้นท้ายอันอวบอิ่มยึดตรึงแน่นแล้วแทรกตัวลงไปเพียงครึ่งก็ต้องเป่าลมออกปาก
“ชู่วว มันช่างคับแน่นอะไรอย่างนี้” เขารู้ทันทีว่านี่เป็นครั้งแรกของเธอ
“อ่า คาร์ลอส ฉันเจ็บ” เธอพยายามถอยหนี
“ผมรู้ว่าคุณเจ็บ แต่มันจะค่อยๆ ดีขึ้น เชื่อผมนะ” เขาปลอบประโลม ริมฝีปากงับ เลียไปที่เม็ดทับทิมบนยอดอก ให้เธอรู้สึกเสียวซ่าน
“อ่าส์”
เมื่อเห็นเธอพร้อมเขาก็แทรกท่อนเอ็นทีเดียวจดมิด
กรี๊ดดดด
เล็บทั้งสิบจิกลงบนแผ่นหลังอย่างลืมตัว มันเจ็บเหมือนร่างโดนฉีกเป็นสองท่อน
“อืมมม อ่าส์ ชูว แน่นอะไรอย่างนี้ อ่าส์ ผมเสียวหัวไปหมด” เขาครางเสียงต่ำอย่างพอใจ ที่ตัวเองได้เป็นคนแรกของเธอ
ร่องสาวตอดตุบๆ จนคาร์ลอสแทบระเบิดเขาขบกรามแน่น
เขาส่งจูบเร่าร้อน อัญญาผ่อนคลาย อาการเสียวซ่านก็เข้ามาแทนที่
ชายหนุ่มค่อยๆ ขยับเข้าออกอย่างยากลำบาก อัญญาหายใจถี่ ร่างกายตอบสนองจังหวะรักที่เร่าร้อนนั้นด้วยความเต็มใจ ท่อนเอ็นถูกรัดด้วยร่องสาวรุนแรงขึ้น เขาขับจังหวะให้เร็วขึ้น จนคนใต้ร่างกรีดร้องด้วยความสุขสม
“คาร์ลอส อ๊ะ อ่าส์ โอ่ว อืม”
ชายหนุ่มรู้สึกถึงความอุ่นชื้นที่รินลดแท่งร้อน เขาแทงเข้าออกปรนเปรอร่างสาวอย่างเต็มรัก
"อ๊ะ อ่าส์"
“ดีไหม เสียวไหม” เสียงกระซิบแหบพร่า
เธอไม่ตอบแต่เขาก็พอรู้คำตอบ
“รู้มั้ย ผมจะขาดใจอยู่แล้ว” เขาไม่อาจควบคุมความต้องการของตนเองได้อีกต่อไป มือใหญ่บีบบั้นท้ายอวบตึง เขาช้อนมันขึ้นเพื่อรองรับแรงกระแทกจากท่อนเอ็นใหญ่ ปากก็บดขยี้กลีบปากอย่างร้อนรุ่ม
“คาร์ลอส อ่า คาร์ลอส โอ๊ โอ่ว “เธอเรียกชื่อเขาไม่ขาดปาก เสียงเธอกระเส่า กระตุ้นให้เขาเร่งจังหวะให้เร็ว แรง สลับกับบดขยี้ ร่องสาวที่แอ่นร่างขึ้นรองรับแรงกระแทกเป็นจังหวะรับกันได้อย่างดี
“อืม อ่าส์ ตอดแน่นจริงๆ มันวิเศษมาก ผมจะแตกอยู่แล้ว” เขาวนสะโพกบดขยี้ร่องเสียวอย่างเมามัน
มือใหญ่ก็บีบ ขยี้สองเต้าสลับกันหญิงสาวตอบรับมือหน้าด้วยการแอ่นเต้าให้เขาได้บีบเคล้นอย่างเต็มที่
อัญญาเหมือนหลุดไปอังอีกโลก โลกที่มีแต่ความหฤหรรษ์ โลกที่เต็มไปด้วยความเร่าร้อน ทุกครั้งที่เขาดันท่อนเอ็นเข้ามาเธอเหมือนใจแทบขาด แต่ก็ไม่อยากให้เขาหยุด
คาร์ลอสทำให้เธอหลงมัวเมาไปกับรสสวาทที่ไม่เคยพบเจอ หญิงสาวปล่อยตัวปล่อยใจให้ลอยไปกับท่วงทำนองที่เป็นคนชักนำ
เธอยกเรียวขาขึ้นเกี่ยวกับร่างหนา รองรับการเข้าออกของเขาอย่างคนไร้สติ เธอกลายเป็นสาวร้อนรักที่ชายหนุ่มหลงใหล
“คุณน่ารักจริง” ทุกการตอบสนองของเธอทำให้คาร์ลอสต้องทึ่ง เธอไม่เคยผ่านมือชาย แต่ในสนามแห่งราคะครั้งนี้เธอคือผู้ชนะ
เสียงครางกระเส่าด้วยความสุขดังไปทั่วห้อง
ตั่บ ตั่บ ตั่บ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังไม่ขาดสาย
เขาจู่โจมดุเดือดขึ้น เขาหิวกระหายอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน คาร์ลอสฝากท่อนเอ็นร้อนเข้าร่องเสียวที่ทั้งแน่น ทั้งคับอย่างเต็มแรง ครั้งแล้วครั้งเล่า ทั้งสองประสานจังหวะรักได้อย่างลงตัว ร่างบางของอัญญาทะยานขึ้นสู่ความสุขสมอีกครั้ง ในหัวว่างเปล่า ขาวโพลน ความสุขสมอย่างที่เธอไม่เคยได้รับมาก่อน
เสียงกรีดร้องดังไปทั่วห้อง
“ผมจะไม่ไหวแล้ว อัญญาที่รัก คุณร้อนแรงมากรู้มั้ย” เขาพูดแทบไม่เป็นประโยคเมื่อร่องสวาททั้งตอด ทั้งบีบรัดเป็นจังหวะ เขาเกร็งสะท้าน เร่งจังหวะสอดแทรกถี่ระรัว ถอดออกจนเกือบหมดแล้วดันท่อนเอ็นอันใหญ่เข้าไปจนสุด ซ้ำไปซ้ำมาทั้งแรงและดุดัน ร่างกายเกร็งสุดขีด ความเสียวซ่านพุ่งทะยานชายหนุ่มเร่งจังหวะรักกระแทกใส่ร่างที่ส่ายสะโพกเย้ายวนทั้งแรงและเร็วขึ้น ส่ายวน บดขยี้ จนอัญญาจวนจะถึงที่หมายอีกครั้ง
“ไม่ไหวแล้วเมียจ๋า อ่าส์ โอวส์” เขาแหงนหน้าคำรามอย่างกับสัตว์ป่า เสียงแหบพร่ากับเสียงกรีดร้องด้วยความสุขสมประสานดังสนั่น
ธารลาวาร้อนพวยพุ่งจนหญิงรู้สึกถึงความอุ่นวาบในท้องน้อย ร่องสาวตอดรัดแท่งร้อนกระตุกถี่ๆ น้ำหวานไหลเยิ้มบนกับลาวาร้อนจนทะลักออกร่องสวาท ปรายเท้าเกร็งสั่นเทิ้ม
“เมียจ๋า เมียเก่งที่สุด” เขากระซิบแผ่วเบา
อัญญาอายจนหน้าแดงกับสรรพนามที่เขาเรียก เธอหายใจหอบเหนื่อยเหมือนออกกำลังกายอย่างหนัก
ร่างหนาพยุงตัวเองให้คร่อมอยู่ในท่าเดิม เขายังไม่ถอนท่อนเหล็กออกในทันที
อัญญามองหน้าเขาด้วยแววตาเป็นประกายเปี่ยมล้นไปด้วยสุข
“คุณเป็นของผมแล้วนะ เป็นเมียผม” เขากระซิบข้างหูเสียงแหบพร่า
“ปล่อยฉันก่อนได้ไหมคะ”
“ปล่อยแน่ แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้นะที่รัก”
“อ๊ะ” อัญญาเสียวซ่านเมื่อรับรู้ว่าท่อนเอ็นที่อยู่ในร่องเสียวที่เหมือนจะสงบนิ่งไปนั่นค่อยพองตัวขึ้นเรื่อยๆ
ช่วงปิดเทอมแบบนี้ห้องสมุดค่อนข้างเงียบเหงา ป้ายที่หน้าห้องแจ้งว่าปิด แต่อัญญากับเพื่อนร่วมงานก็ยังจัดหนังสือเข้าชั้นอยู่ข้างใน ตั้งแต่วันนี้ห้องสมุดที่นี่จะปิดประมาณ 2 สัปดาห์แต่อัญญาก็ต้องไปทำงานที่หอสมุดของมหาวิทยาลัย ซึ่งก็พอดีกับที่แฟนหนุ่มของเธอจะไปอังกฤษการที่ไม่ต้องมาทำงานที่ตึกนี้คงพอช่วยให้เธอไม่ต้องคิดถึงเขามา เพราะที่หอสมุดงานค่อนข้างยุ่ง การทำงานคงจะช่วยให้วันเวลาผ่านไปโดยเร็ว“ไปกินข้าวกันไหมพี่อัญ” กานพลูเริ่มหิวเพราะนี่ก็ถึงเวลาอาหารแล้ว“ไปก่อนเลยจ้ะ พี่จะจัดต่ออีกหน่อยเดี๋ยวก็เสร็จแล้ว ตอนบ่ายกานไม่ต้องเข้ามานะ ไปที่หอสมุดเลย”“ได้ค่ะพี่อัญ กุญแจอยู่ในลิ้นชักนะคะ” กานพลูหอบหิ้วของใช้ส่วนตัวพะรุงพะรังไปหมด เพราะกะว่าทานข้าวเสร็จแล้วจะได้ไม่ต้องกลับมาเอาของอีกรอบรุ่นน้องออกไปแล้วตอนนี้ทั้งห้องมีเพียงหญิงสาวกำลังจัดหนังสือเล่มสุดท้ายเข้าชั้นวางหนังสือที่มุมด้านในสุดของห้องสมุดอัญญาดึงทิชชูเปียกออกมาเช็ดฝุ่นในมือจนสะอาด พอหมุนตัวจะเดินออกมาจากมุมอับก็ต้องดีใจปนตกใจที่เห็นว่าตอนนี้มีใครยืนอยู่“ทำไมทำหน้าตกใจแบบนั้นล่ะที่รัก”“อัญคิดว่าตอนนี้คุณน่าจะกำลังจัดกระเป๋าเตรีย
คาร์ลอสพรมจูบไปทั้งหลังขาวเนียนอย่างแผ่วเบา ริมฝีปากร้อนแตะไปตรงไหน ร่างสาวก็แทบละลาย“โอ้วว” เสียงแหบต่ำของคาร์ลอสที่พยายามควบคุมตัวเองอย่างที่สุดสะโพกงอนงามลอยเด่นอยู่ตรงหน้า ร่องเสียวยังมีน้ำไหลซึม กลีบกุหลาบที่เคยปิดตอนนี้มันแย้มออกเพราะบทรักที่ผ่านมาเมื่อครู่ไม่มีจุดไหนบนร่างกายเธอที่เขาไม่เคยเห็น และเมื่อได้เห็นมากเท่าไหร่เขาก็รู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้ชายที่โชคดีที่สุดอัญญาทั้งบริสุทธิ์ สะอาดแต่ก็เร่าร้อนไปในตัว เธอพร้อมรับกับบทรักที่เขามอบให้อย่างไม่มีเขินอาย เธอเรียนรู้ได้เร็วและเขาเองก็ชอบที่เธอมอบความสุขให้เขาทุกครั้งนิ้วหัวแม่มือลูบไล้วนติ่งเกสรวนเป็นวงกลม ก่อนที่ลิ้นร้อนจะก้มลงดูดเลียด้วยความหื่นกระหาย อัญญาสะดุ้งเฮือก สองมือกอดหมอนแน่น เสียงครางอยู่ในลำคอเพราะความเสียวที่เขามอบให้“เมียจ๋า ของเมียทั้งหวานทั้งหอม” เขาปาดเลียลิ้นไปทั่วทำเอาคนที่กึ่งนอนกึ่งคุกเข่าอยู่สั่นสะท้านเขาสอดปลายลิ้นเขาไปดูดกลืนกินน้ำรักของเธอที่ตอนนี้มันไหลรินออกมาตามแรงปรารถนานิ้วยาวเรียวสอดเข้าเปิดทางรัก ร่องสาวตอดรัดแน่น คาร์ลอสรัวนิ้วเข้าออกเป็นจังหวะอย่างคนชำนาญในเกมส์แห่งรัก เขารู้วิธีปรนเป
คาร์ลอสรู้สึกว่าการทานอาหารร่วมกับคณบดีและเพื่อนอาจารย์วันนี้มันช่างยาวนานเป็นที่สุด เขาอยากกลับไปหาอัญญาใจแทบขาด แต่ก็ไม่อาจเสียทำมารยาทแบบที่คิดได้“อาจารย์คาร์ลอสเป็นคนพูดน้อยแบบนี้ตลอดหรือเปล่าคะ” วิรัณดาหรือดาหวันลูกสาวท่านคณบดีอดที่จะถามไม่ได้ เพราะเกือบ 2 ชั่วโมงบนโต๊ะอาหารนั้น เธอแทบไม่ได้ยินเสียงของเขาเลย“ครับ”“ผมเองก็ได้ยินชื่อเสียงคุณมานาน เห็นว่าพูดน้อย แต่เรื่องสอนนั้นถือว่าใช้ได้เลยทีเดียว”“ขอบคุณครับ” เขากล่าวของคุณอย่างเกรงใจอาจารย์อรรถสิทธิ์รู้ดีว่าตอนนี้อาจารย์หนุ่มรุ่นน้องของเขานั้นอึดอัดแค่ไหน เขาจึงรีบชวนท่านคณบดีคุยเรื่องอื่นคาร์ลอสมาถึงคอนโดก็เกือบห้าทุ่ม อัญญาปิดไฟเข้านอนแล้ว เขาจึงรีบอาบน้ำในห้องนอนเล็กเพราะกลัวว่าจะรบกวนเธออัญญานอนหดตัวตะแคงอยู่ใต้ผ้าห่มสีเทาผืนหนา โดยไม่รู้ว่าตอนนี้แฟนหนุ่มของเธอนั้นกลับมาแล้วและเขากำลังจะปลุกเธอขึ้นมาเพราะแรงคิดถึงอย่างล้นเหลือคาร์ลอสดึงห่มออกจากร่างบางที่นอนหลับปุ๋ยอย่างเบามือ เขาคิดถึงเธอจนรอให้ตื่นไม่ไหว ร่างบางของอัญญาอยู่ในชุดนอนผ้าซาตินสีครีมเนื้อบางเบาจนแนบไปกับทุกสัดส่วน“คาร์ลอส กลับมาแล้วเหรอคะ” เธอถามพลิกต
เช้าวันจันทร์คาร์ลอสมาส่งอัญญาที่ทำงานแต่เช้าหลังจากส่งเธอเขาก็กลับไปที่คอนโดของตัวเอง วันนี้เขามีสอนแค่ช่วงบ่ายแม้ว่าวันหยุดที่ผ่านมาเขาไม่ได้พักอย่างเต็มที่แต่ก็ไม่ทำให้รู้สึกเหนื่อยเลยสักนิด เขาดูแลเธอด้วยความเต็มใจ ไม่มีเรื่องเซ็กส์เข้ามาเกี่ยวข้องเลยแม้แต่น้อย แต่มันก็มีความสุขในอีกรูปแบบหนึ่ง ความสุขในแบบที่เรียบง่ายแต่อบอุ่นไปทั้งหัวใจกลางวันทานข้าวด้วยกันนะครับ เดี๋ยวผมซื้ออาหารเข้าไปเองเขาส่งข้อความให้เธอจากนั้นก็ล้มตัวลงนอนโดยไม่ลืมตั้งเวลาปลุกคาร์ลอสถือชุดเบนโต๊ะที่เขาซื้อระหว่างทาง ชายหนุ่มแวะที่ห้องสมุดกะให้ถึงเวลาพักของอัญญาพอดี แล้วก็พาเธอเดินขึ้นไปทานอาหารที่ห้องทำงานของตัวเอง เขาไม่สนใจว่าจะมีสายตาอีกกี่คู่ที่มองเขากับเธอที่เดินหายเข้าไปด้วยกัน“อร่อยไหมครับ”“ค่ะ คุณจะลองหน่อยไหม” เธอเลื่อนเซ็ตอาหารของเธอให้เขาเพราะคาร์ลอสซื้อมาแค่อย่างละเซ็ต“ป้อนผมหน่อยได้ไหม”เพราะเห็นว่านี่เป็นห้องทำงานส่วนตัวของเขาอัญญาจึงไม่ต้องคอยระวังว่าจะมีใครเปิดเข้ามา เธอใช้ตะเกียบคีบแซลมอนจิ้มโชยุกับวาซาบิเพียงเล็กน้อยก่อนส่งเข้าปากเขาอย่างว่าง่าย“อืม อร่อยจัง” คาร์ลอสเคี้ยวตุ้ยๆ เหม
อัญญาเดินออกมาจากหอสมุดพร้อมกับเพื่อนร่วมงานอีก 2 คน พอเดินถึงที่จอดรถก็เห็นรถของเขาจอดรออยู่แล้วติ๊ง...เดี๋ยวผมขับตามไปนะ เอารถไปเก็บก่อนแล้วค่อยไปกินข้าวกันนะเมื่ออ่านข้อความจบเธอก็หันมายิ้มให้เขาก่อนจะขับรถตรงยังที่พักของเธออัญญาขับรถไปจอดยังที่ประจำแล้วก็นั่งรถเขาออกไป“ทำไมวันนี้ถึงต้องทำงานเลิกค่ำแบบนี้ เหนื่อยไหมครับ” เขาถามขณะที่รออาหาร“ไม่หรอกค่ะ อัญชินแล้วแต่ก่อนก็เลิกงานเวลานี้ประจำ แต่พอไปทำที่ห้องสมุดคณะก็ได้เลิกงานเร็ว แต่ก็ยังต้องมาช่วยงานที่นี่บ้างเพราะช่วงเย็นคนจะค่อนข้างเยอะ”“คุณล่ะคะ เป็นยังไงบ้าง”“ผมก็เรื่อย ๆ ตอนนี้ก็ใกล้จะปิดคอร์สแล้ว งานก็จะเยอะหน่อยทั้งเตรียมข้อสอบแล้วไหนจะยังตรวจวิทยานิพนธ์อีก”“แบบนี้ต้องกินเยอะๆ นะคะจะได้มีแรงทำงาน” เธอตักกุ้งตัวโตในจานผัดบล็อคโคลี่ให้เขาทานเสร็จเขาก็ขับรถไปส่งเธอ“ไม่ต้องขึ้นไปส่งหรอกค่ะ เหนื่อยมาทั้งวันแล้วนะคะ คุณรีบกลับไปพักเถอะค่ะ แล้วก็อย่านอนดึกนะคะเดี๋ยวจะไม่สบาย”เขาจับมือเธอขึ้นมาจูบไปที่หลังมือเบาๆ ก่อนจะยอมให้เธอลงจากรถ“ถึงแล้วผมจะไลน์มาบอกนะครับ คุณก็รีบอาบน้ำเข้านอนนะครับ”“บ๊าย บายค่ะ ขับรถดี ๆ นะคะ”
บ่ายวันอาทิตย์อัญญาตื่นขึ้นมาด้วยความสดชื่น หลังจากนอนพักไปนานหลายชั่วโมงเมื่อคืนหลังจากคาร์ลอสพาเธอไปอาบน้ำซึ่งดูเหมือนว่าจะไม่ใช่แค่การอาบน้ำปกติอย่างที่เธอคิด ไม่รู้ว่าเขาไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน กว่าเขาจะยอมปล่อยให้เธอได้พักก็เกือบหลับคาห้องน้ำข้างกายว่างเปล่าเจ้าของห้องคงตื่นไปนานแล้วเพราะพื้นที่นอนข้างเธอเย็นเฉียบ ประตูห้องนอนปิดสนิท หญิงสาวเดินผ่านห้องแต่งตัวก็เห็นกระเป๋าเดินทางของตัวเองวางอยู่ เธอค้นหาเสื้อผ้าที่ยังไม่ได้ใส่ก่อนเดินหายเข้าไปในห้องน้ำแล้วกลับออกมาด้วยชุดใหม่ เดรสสีฟ้าแขนกุดคอวีเนื้อผ้าบางเบายาวคลุมเข่าเล็กน้อยพอเปิดประตูออกมาก็ไม่เห็นคนตัวโตที่เป็นเจ้าของห้อง เธอได้ยินเสียงคุยโทรศัพท์จึงเดินตามเสียงนั้นไป“เดี๋ยวผมลงไปรับครับ” เขาวางสายแล้วหันมาพอดี“ตื่นแล้วเหรอที่รัก หลับสบายไหม”“ค่ะ คุณตื่นนานแล้วเหรอ”“ก็ก่อนหน้าคุณสักพัก หิวหรือเปล่า ผมสั่งอาหารมาแล้ว รอแป๊บนะครับเดี๋ยวผมลงไปเอา”“ฉันรบกวนคุณหรือเปล่า”“โอ้ว ที่รัก อย่าคิดอย่างนั้น เดี๋ยวผมมานะ” เขาก้มลงจูบแก้มเนียนก่อนคว้ากระเป๋าเงินเดินออกจากห้องไปหลังทานอาหารเธอเป็นคนล้างจานจากนั่นก็มานั่งดูเขาทำงาน
คาร์ลอสปลุกเร้าอารมณ์อย่างช้าๆ อัญญาแอ่นอกสะท้านเมื่อเขาเขี่ยนิ้ววนไล้ยอดเต้าทั้งสอง ร่างกายเสียวสะท้านเขาโน้มคอลงมาจูบเธอจากด้านหลัง ปากเขาร้อนผ่าว เธอเผยอปากรับ เบี่ยงตัวออกเล็กน้อยเพื่อให้เขาจูบได้ถนัดขึ้นลิ้นร้อนเข้ามากวาดไล้ดูดความหวานอย่างหิวโหย ความซ่านสยิวแล่นไปทั่ว ท้องน้อยปั่นป่วน แขนเกาะเกี่ยวไหล่กว้างยึดเกาะไว้แน่น“อืม” คาร์ลอสพอใจกับการตอบสนองจูบวาบหวามเนิ่นนาน“ที่รัก ผมอยากเห็นคุณชัดๆ” เขาบอกเมื่อถอนจูบออกแล้วดันตัวเธอออกจากอกแกร่ง“คาร์ลอส” อัญญารีบยกมือปิดเต้างามเขาค่อยๆแกะมือเธอออกจากสองเต้าด้วยมือที่สั่นเทา เขาเคยเห็นของเธอมาแล้วแต่ก็ยังอยากเห็นโดยเฉพาะในห้องของเขาที่เปิดไฟสว่างจ้า“โอ้ว มันสวยมากเลยที่รัก”เพียงแค่เขามองสองเต้าก็เหมือนจะขยายใหญ่ ปลายยอดรัดตึง กระตุ้นสัญชาตญาณในตัวของหญิงสาวโดยไม่ต้องพึ่งฤทธิ์ของแอลกอฮอล์เลยสักนิดสองมือแกร่งโอบใต้เต้างาม ร่างเธอสั่นสะท้าน เมื่อนิ้วหัวแม่มือของเขาไล้ไปตามยอดที่แข็งเป็นไต เขาสะกิดเบาๆ“อ่า” อัญญาเผยอปากกว้างเพราะความเสียวชายหนุ่มอดใจแทบไม่ไหว รั้งร่างเธอเข้าใกล้แล้วซุกใบหน้าเข้ากลางร่องอกคู่งามสูดกลิ่นสาว สองมือ
ฝนยังคงตกต่อเนื่อง แม้จะเลยเวลาอาหารกลางวันมาแล้วก็ยังไม่เห็นแสงแดดเลยสักนิดอัญญานอนซุกตัวใต้ผ้าห่มโดยมีร่างหนาของคาร์ลอสโอบเอวอยู่ไม่ห่างเมื่อคืนทั้งคู่ร่วมรักกันอย่างไม่รู้จักเหนื่อยกว่าเขาจะยอมให้เธอได้นอนพักก็ปาไปเกือบตีสี่คาร์ลอสมองร่างสาวด้วยแววตาเปี่ยมสุข รู้สึกหัวใจที่มันตายด้านไปแล้วได้กลับมามีน้ำหล่อเลี้ยงอีกครั้ง ภายนอกเธอก็เป็นแค่คนธรรมดา ออกจะดูจืดชืดเย็นชาสำหรับสายตาคนอื่นด้วยซ้ำ แต่พอได้ใกล้ชิดเขาก็รู้ว่าหญิงสาวคนนี้ซ่อนความเร่าร้อนไว้ภายใน ทุกครั้งที่อยู่ใกล้ เหมือนว่าเธอมีมนตร์เสน่ห์ดึงดูดจนเขาแทบหลอมละลายทุกครั้งอัญญาลืมตาเมื่อรู้สึกว่าคนข้างขยับตัว เธอไม่รู้ว่าหลับไปนานเท่าไหร่ รู้แต่เพียงว่าเมื่อคืนเธอกับเขามีความสุขกันมากแค่ไหน“มอร์นิ่งจ้ะที่รัก” เขากล่าวทักทาย ก่อนจะมอบจูบหวานรับวันใหม่“มอร์นิ่งค่ะ” อัญญาทักทายตอบเมื่อเขาถอนจูบออก“คุณนอนต่อสักหน่อยก็ได้ หิวหรือเปล่า เดี๋ยวผมจะสั่งรูมเซอร์วิสให้ อยากทานอะไรเป็นพิเศษไหม”อัญญาส่ายหน้าแทนคำตอบ เธอรู้สึกประหม่าไม่น้อยที่เห็นเขาร่างเปลือยเปล่านอนอยู่ใกล้ ทั้งๆ ที่เมื่อคืนก็ใกล้ชิดกันจนร่างกายแทบจะหลอมรวม“คุณช่
“คาร์ลอส” น้ำเสียงดีใจทำให้ชายหนุ่มยิ้ม รีบเข้าไปกอดเอวคอดแล้วพากันเดินออกไปเขาพาเธอมายังลิฟต์แล้วกดชั้นที่ต้องการ อัญญามองตามแต่ไม่ได้ถามเพราะตอนนี้ใจเต้นแรงที่เห็นเขาเธอมองอย่างสงสัยที่เขามีคีย์การ์ดของห้องเธอ“เนี่ยเหรอ ขอที่ฟร้อนมาไง” เขาอธิบายเมื่อเห็นเธอเอาแต่จ้อง“เดี๋ยวนี้เขาให้กันง่ายเลยเหรอ โรงแรมนี้ยังไงไม่มีความปลอดภัยเอาซะเลย” เธอบ่น“ก็ไม่ได้ง่ายขนาดนั้น แต่คนอย่างผมลองอยากได้อะไรแล้วก็ต้องได้” คำพูดหยิ่งผยองของเขาทำให้เธอเริ่มไม่พอใจ“ก็คงอย่างนั้น” พูดจบก็ดันประตูเข้าไปคาร์ลอสเอามือดันประตูไว้ไม่ให้เธอ“ส่งแล้วก็กลับได้”“ใครบอกว่าผมมาส่ง คืนนี้ผมจะค้างที่นี่”“ไม่ได้นะ”“ได้สิ ทำไมจะไม่ได้”“คุณมีสิทธิ์อะไร”“จะให้ผมพูดไหมล่ะ ว่าผมมีสิทธิ์อะไร หรือเราจะยืนเถียงกันถึงเรื่องสิทธิ์จนเพื่อนที่คุณไปเที่ยวด้วยที่ผับมาเห็นล่ะ”อัญญาเลยต้องยอมเพราะกลัวว่าจะมีคนเห็นเปรี๊ยง!!!“ว้าย!!!”อัญญากระโดดกอดคนตัวโตทันทีด้วยความตกใจคาร์ลอสโอบกอดเธอกลับทันทีอย่างปลอบโยนพร้อมลูบศีรษะเบาๆ“กลัวเหรอครับ” เขากระซิบข้างหู“ค่ะ” อัญญาพึ่งรู้ตัวว่าตอนนี้อยู่ในอ้อมกอดของเขา“คิดถึงผมไหม” เ