Semua Bab เสน่หาอาญารัก: Bab 81 - Bab 90

ตอนที่ 81.“และผมก็จะไม่ปล่อยให้คุณได้พักผ่อนแม้แต่นาทีเดียว คนสวย คุณต้องได้รับโทษอย่างสาสม กับคำโกหกที่แสนร้ายกาจของคุณ” ปลายจมูกชนเบาๆ ที่แก้มนวล หญิงสาวพยายามเบี่ยงหน้าหนี“คุณมันปีศาจร้าย... คนไม่มีหัวใจ”“อย่างนั้นหรือ”เขาถามเสียงกระด้าง ขณะรั้งร่างอรชรให้แนบชิดเข้ามาเป็นทวีคูณ ทรวงอกอวบแทบจะแหลกเหลวกลายเป็นเนื้อเดียวกันกับแผงอกแกร่ง และที่หน้าขา... เขาพร้อมพรั่งสำหรับการกระชากหล่อนขึ้นเตียง คิดแค่นั้นความชุ่มฉ่ำ รัญจวนใจก็โถมทวีเข้าใส่ไม่ยั้งหล่อนจะปฏิเสธเขาได้ยังไงกัน ในเมื่อเขาคือคนๆ เดียวที่หล่อนถวิลหามาตลอดหนึ่งเดือน เขาคือคนๆ เดียวที่จะสามารถทำให้หล่อนยิ้มได้ยามที่มีทุกข์ หล่อนรักเขา รักทุกอย่างที่เป็นเขา รักเส้นผม รักเรือนร่างกำยำ รักริมฝีปากที่มักแต่จะพ่นวาจาว่าร้ายออกมา รักนิ้วมือที่มักจะแตะต้องสัมผัสหล่อนไปในทุกๆ ทุกที่ และสุดท้าย หล่อนรักสายตาของเขาที่มักจะมองมาด้วยความหิวกระหายแบบสุดๆ“แล้วคุณมีหัวใจหรือเปล่าล่ะ แม่นักขุดทองผู้ยิ่งใหญ่”หญิงสาวเบิกตากว้าง เงยหน้าขึ้นมองเขา “ฉันไม่ใช่นักขุดทองนะ และก็ไม่เคยอยากได้เงินทองของคุณ”เสียงหัวเราะร่วนที่เต็มไปด้วยความชิงชั

ตอนที่ 83.“โอ้... ใช่... ยอดรัก คุณยังคับแน่นเหมือนเดิม”เมื่อร่างงามดูดกลืนเขาไว้ทั้งหมด ชายหนุ่มถึงกับต้องสูดปากออกมาด้วยความเสียวซ่าน ความคับแน่น อบอุ่นของตยาคีย์ทำให้เขาคลั่ง ไฟปรารถนากระหน่ำใส่ชีพจรจนแทบขาดวิ่นชายหนุ่มเริ่มขยับสะโพกเข้าหาภรรยาสาวช้าๆ ก่อนจะแรงขึ้น เร็วขึ้นด้วยอารมณ์พิศวาสเต็มหัวใจ สาวน้อยแหงนเงยหน้าไปด้านหลัง เสียงร้องครวญครางดังระงมออกมาจากเรียวปากอิ่ม“มาร์ค...”“ทูนหัว...”มือหนากอบกุมสะโพกผายไว้ ก่อนจะดึงรั้งเข้ามาหาตัวเองเป็นจังหวะ ขณะก้มศีรษะต่ำลงดูดกลืนทรวงอกอวบไว้ในอุ้งปาก ปลายลิ้นหนาไล้เลียอย่างดุเดือด ตยาคีย์ปล่อยตัวปล่อยใจให้ล่องลอยไปกับเกมส์รักของเขา เกมส์รักที่ร้อนแรงราวกับถูกสุมด้วยไฟ มันทำให้หล่อนมีความสุขเหลือเกิน ความสุขที่มีแต่เขาคนเดียวที่จะให้หล่อนได้“คุณน่ารักเหลือเกิน...”ชายหนุ่มดันร่างบางที่สนิทแนบแน่นอยู่กับเขาให้นอนลงกับที่นอน พร้อมๆ กับการจ้วงโจนเข้าหาอีกครั้ง รุนแรง ป่าเถื่อน นี่คือนิยามประจำตัวของมาร์โคเขาดุเดือด เลือดพล่าน และก็ต้องการแบบสุดๆ บนเตียงยิ่งเขากระแทกกระทั้นเข้าใส่เท่าไหร่ ยิ่งเขาบีบขย้ำหน้าอกมากเท่าไหร่ หล่อนก็ยิ่ง

ตอนที่ 85.มาร์โคแสยะยิ้มออกมา ผละออกห่างทันที มองหล่อนอย่างปวดร้าว “ตอบไม่ได้อย่างนั้นหรือ...” แววตาของเขาเย็นชา“แพศยา! ผมไม่น่าใจอ่อนกับคุณเลย...” เขากลิ้งตัวลงจากเตียง ยืนจังก้ามองหล่อนด้วยสายตาคั่งแค้นความจริงใจ ความซื่อสัตย์มันหาในตัวของผู้หญิงไม่ได้ฉันท์ใด ตยาคีย์ก็ไร้ซึ่งมันฉันท์นั้น หรือบางทีอาจจะร้ายแรงกว่าเสียด้วยซ้ำเขาคงทำใจให้ยอมรับหล่อน ผู้หญิงที่เขาไม่อาจจะมองเห็นได้ทุกด้านอีกต่อไป ทั้งที่ก่อนหน้านี้คิดจะเชิดชู แต่ขณะนี้ แค่คำตอบของหล่อน มันก็ทำให้เขาปวดร้าวหนักหน่วง หล่อนเลือกที่จะปิดบัง ดังนั้นคงไม่ใช่เรื่องที่ผิดอะไร หากเขาจะกักขังหล่อนไว้บนเตียงในฐานะนางบำเรอ...“มาร์ค... เชื่อมายเถอะ...” หญิงสาวมองเขาทั้งน้ำตา ท่าทางที่เต็มไปด้วยความรังเกียจของเขาช่างเหมือนกับมีดปลายแหลมที่ปักลงมากลางหัวใจดีๆ นี่เองมาร์โคเหยียดยิ้ม “โอกาสของคุณหมดแล้วตยาคีย์ และมันก็จะไม่มีวันมีอีก เชิญคุณจมอยู่กับไอ้ความลับบ้าบอนี้ต่อไปเถอะ ผมไม่อยากจะรู้มันแล้ว...”ชายหนุ่มก้มลงหยิบผ้าขนหนูที่กองอยู่บนพื้นข้างเตียงขึ้นมาพันรอบตัว ดวงตาคมกล้าเต็มไปด้วยความชิงชัง ความรักความพิศวาสที่เกิดขึ้นเมื่

ตอนที่ 87. “ผมขอโทษ มาย... ผมขอโทษ...” ชายหนุ่มขบกรามแน่น รู้สึกปวดร้าวไปทั่วทั้งกาย ความรู้สึกผิดกระแทกกระทั้นเข้าใส่หัวใจจนเลือดอาบ คำพูดที่เขาใช้สาดใส่หน้าตยาคีย์ดังก้องอยู่ในหู ภาพที่เมียของเขานั่งร้องไห้สะอึกสะอื้นเจ็บปวดกับสิ่งที่เขาด่าทอออกไป ภาพที่เขาแสดงกริยาต่ำช้าใส่หล่อน ทุกอย่างที่เขา มันช่างไม่แตกต่างจากความอำมหิตแม้แต่น้อย “คุณจะมีวันให้อภัยผมได้หรือเปล่า...”มาร์โคก้าวยาวออกไปจากตรงนั้นทันที ทุกย่างก้าวราวกับเหยียบลงบนหนามที่แหลมคม หัวใจปวดร้าวราวกับถูกเหยียบย่ำด้วยฝ่าเท้าของยักษา เขาจะต้องทำอะไรสักอย่าง... ไม่ใช่สิต้องทุกอย่างเลยต่างหาก เพื่อที่จะชดเชยในความเลวร้ายของตนเอง “คุณจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น ผมไม่ยอม” มาร์โคตวาดลั่น รู้สึกขอบคุณพระเจ้าไม่น้อยที่ดลจิตดลใจให้เขารีบขึ้นมาที่ห้อง และทันเห็นตยาคีย์กำลังจะจากเขาไป ชายหนุ่มปรี่เข้าไปดึงร่างบางเข้ามากอดแน่น จ้องมองหล่อนอย่างอ้อนวอน “ผมไม่ให้คุณไปไหน คุณเป็นเมียผมนะ” ตยาคีย์เบือนหน้าหนี พยายามดิ้นรนให้พ้นจากกรงรักของเขา แต่มาร์โคก็แข็งแกร่งเกินกว่าที่หล่อนจะต้านทานได

ตอนที่ 89.ชายหนุ่มยิ้มกว้างออกมา ดวงตาคมกล้าเต็มไปด้วยไฟปรารถนา ความรู้สึกที่มีอยู่ในหัวใจถูกถ่ายทอดออกมาทางสายตาจนหมดสิ้นเขาไม่คิดจะปิดบังอีกแล้ว... เพราะยิ่งเก็บไว้ เขาก็ยิ่งเจ็บปวด“ผมมันโง่เองที่ไม่ยอมรับความจริง ดันทุรังจนตัวเองต้องปวดร้าวไปหมด แต่สุดท้ายผมก็ไม่อาจปฏิเสธความสิเน่หาที่มีต่อคุณได้ ผมรักคุณ... ยอดรัก ผมรักคุณ...”“มายรักคุณค่ะมาร์ค... ยอดรักของมาย...”หญิงสาวกอดเขาแน่น พร้อมๆ กับครางออกมาแผ่วเบา เมื่อเขาสัมผัสกับกลีบเนื้อสาวของหล่อน ร่างงามบิดเร้าด้วยความเสียวซ่าน“อีกครั้งนะครับ...คนสวย”หญิงสาวยิ้มหวานให้กับเขา พร้อมๆ กับการพลิกกายให้เขาลงไปนอนด้านล่าง มาร์โคจ้องมองใบหน้าของภรรยาสาวด้วยความประหลาดใจ และยิ่งเห็นรอยยิ้มแกมเจ้าเล่ห์ที่เจ้าหล่อนพึ่งจะทำให้ดูเป็นครั้งแรกด้วยแล้วเนื้อตัวของเขาก็แทบแตกระเบิด... ร่างกายตื่นตัวด้วยความหิวกระหาย หิวทั้งๆ ที่พึ่งได้กินไปเมื่อครู่นี้“มายจะทำให้คุณมีความสุขค่ะ...”พูดกับเขาด้วยหัวใจที่รักใคร่ ขณะคุกเข่าลงข้างๆ ลำตัวหนาสีอำพันที่ช่างตัดกับที่นอนสีขาวนัก หญิงสาวอมยิ้มยั่วยวนให้กับดวงตาที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจของเขา“คุณจะท