Все главы เสน่หาอาญารัก: Глава 41 - Глава 50

ตอนที่ 41. มาร์โคขบกรามแน่นแทบระเบิด เขารีบก้าวยาวๆ ไปหยุดที่ขอบหน้าต่าง ก่อนจะกดปุ่มบังคับให้ผ้าม่านแยกออกจากกัน และเขาก็ได้เห็นร่างบอบบางของตยาคีย์กำลังเดินออกไปยังประตูรั้วหน้าคฤหาสน์ยังทัน! หากเขารีบตามไปตอนนี้...ชายหนุ่มรีบวิ่งไปที่ตู้เสื้อผ้า ก่อนจะหยิบเสื้อผ้าออกมาสวมใส่ด้วยความรีบร้อน หัวใจของเขากำลังเต้นระรัวแทบจะกระโดดออกมานอกอก หากเขาไม่รีบตามหล่อนไปตอนนี้ คงไม่มีโอกาสอีกแล้ว…ตยาคีย์งดงามและไร้เดียงสาอย่างที่เขาไม่เคยพบเห็นมาก่อน... แต่เขาก็กระชากเจ้าความไร้เดียงสานั้นให้ขาดวิ่นด้วยความป่าเถื่อน ความรู้สึกที่ไม่เคยก่อกำเนิดขึ้นในหัวใจมาก่อนเลย มันทะยานขึ้นติดฝาเพดาน และมันก็ทำให้เขานึกสมเพชตัวเองเป็นที่สุด ที่ไม่อาจจะต้านทานเสน่ห์ของแม่สาวน้อยจอมมายานั้นได้แม้จะรู้อยู่เต็มอกว่าหล่อนต้องการอะไร... แต่หากมันแลกเพื่อที่จะมีหล่อนอยู่เคียงข้าง เขาก็ยินดีจะยกให้หล่อนหมดทุกอย่าง...“อย่าพึ่งไปไหนนะ...”การร้องขอ ช่างเป็นความรู้สึกที่แปลกใหม่สำหรับเขาจริงๆ ตั้งแต่เกิดมาในชีวิตไม่เคยเลยสักครั้งที่เขาจะรู้สึกเวทนาตัวเองเยี่ยงนี้...ต้องรีบแต่งตัวมือไม้สั่น เพียงเพื่อจะรีบตามแม่เ

ตอนที่ 43.เพราะความสาวที่ตยาคีย์อุตส่าห์เสียสละเพื่อชีวิตของน้องชาย มันหาได้มีค่าใดๆ ไม่ เพราะเงินสามแสนที่ทางโรงพยาบาลเรียกนั้น น้องสาวของตยาคีย์ได้นำมาจ่ายให้เรียบร้อยแล้ว“มีนเอาเงินมาจ่ายค่ารักษาของภาคเรียบร้อยแล้ว...”คำพูดของกานติมา ทำให้ตยาคีย์รู้สึกเหมือนมีของหนักๆ ตกใส่ศีรษะเต็มแรง เนื้อตัวชาดิกราวกับถูกฉีดด้วยยาชาหลายสิบเข็ม“มีนหรือคะพี่กาน มีนเอาเงินมาจากไหนกัน...”ตยาคีย์แทบไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน นทิชานี่นะเอาเงินสามแสนมาจ่ายให้หมอ... น้องสาวของหล่อนไปหาเงินมาจากที่ไหนกันเร็วได้ขนาดนี้ เร็วกว่าหล่อนที่ขายตัวแลกเงินเสียอีกคงไม่ใช่... เมื่อคิดว่าน้องสาวจะหาเงินในทางที่ผิดเหมือนกับตัวเอง ตยาคีย์ก็แทบจะเป็นลม ร่างอรชรในชุดนอนของผู้ชายตัวใหญ่ยักษ์ทำท่าจะล้มลงกองกับพื้นมาร์โคซึ่งแอบอยู่มุมเสาตรงบันไดหนีไฟผวาจะวิ่งมารับร่างบางที่ทำท่าจะล้ม แต่ก็ช้าว่ากานติมาที่รีบวิ่งเข้าไปประคองตยาคีย์เอาไว้เสียก่อน ชายหนุ่มเป่าปากออกมาอย่างโล่งอก ก่อนจะขยับตัวเข้าไปที่เดิม จ้องมองและตั้งใจฟังคำสนทนาของผู้หญิงทั้งคู่ แม้จะไม่ได้ยินนัก แต่ก็พอจะปะติดปะต่อได้บ้าง“มาย... เป็นอะไร” กานติ

ตอนที่ 45.มาร์โคจ้องมองผู้หญิงสาวที่ได้ชื่อว่าภรรยาด้วยสายตาคาดคั้น ความหึงหวงแล่นขึ้นมาคับอกตยาคีย์เงยหน้าขึ้นจ้องมองเขาด้วยความไม่พอใจ มาร์โคไม่ได้เป็นอะไรกับหล่อนสักนิด... อย่างน้อยเขาก็ไม่เคยคิดว่าหล่อนเป็นอะไรกับเขา... มีแค่ความสัมพันธ์ที่เร่าร้อนร่วมกันหนึ่งคืนเท่านั้นหญิงสาวยังจำคำด่าทอที่เขาสาดซัดเข้าใส่หล่อนไม่ลบเลือน แม้จะรักหมดหัวใจ แต่พอเขามางอนง้อ ไอ้เจ้าความน้อยใจที่มันแอบอยู่ในหลืบของหัวใจก็กำเริบขึ้นมาทันที“มายไม่จำเป็นต้องบอกคุณ... เชิญคุณกลับไปเถอะค่ะ โสเภณีแบบมายไม่คู่ควรแม้แต่จะอยู่ในอ้อมกอดของคุณหรอกค่ะ ปล่อยได้แล้ว”น้ำเสียงที่พยายามบังคับให้มั่นคง แสนจะสั่นเทาจนน่าตระหนกอยากอยู่ใกล้เขา อยากอยู่ในอ้อมกอดของเขา แต่ทุกอย่างที่หล่อนต้องการ มันคงไม่มีวันเป็นความจริงขึ้นมาได้มาร์โคเป็นผู้ชายที่เดาใจได้ยากที่สุด และที่เขามาโผล่อยู่ตรงหน้าหล่อนตอนนี้ มากอดหล่อนไว้ในอ้อมแขนขณะนี้ มันก็คงเป็นเพราะเขายังติดใจเซ็กซ์ที่เร่าร้อนของหล่อนต่างหากล่ะ“คิดว่าผมจะปล่อยคุณหรือไง... หากไม่บอกผมจะลากคุณกลับไปกับผมเดี๋ยวนี้...”หล่อนเห็นดวงตาสีนิลของเขาวาววับไปด้วยความเกรี้ยวกราด

ตอนที่ 47.“กลับไปเถอะค่ะ... คุณต้องทำงานแต่เช้าไม่ใช่หรือคะ” น้ำเสียงแผ่วเบาราวกับเสียงของลมหายใจ“จะไล่กันไปถึงไหนไม่ทราบ... ทูนหัว...”ชายหนุ่มประชดประชันออกมาด้วยความไม่พอใจ ขณะเดินเข้ามาหยุดตรงหน้าผู้หญิงที่เขาตัดใจทิ้งไม่ลงสักที“และขอบอกตรงนี้เลยว่า ผมจะกลับก็ต่อเมื่อมีคุณไปกับผมด้วย...”เขาลากเสียงยาว ขณะจ้องลึกเข้าไปในดวงตาคู่สวยที่ฉ่ำไปด้วยคราบน้ำตา“ผมจะไม่ยอมให้คุณคาดสายตาอีกเป็นอันขาด จำเอาไว้ ทูนหัว...”มาร์โคฝังปลายจมูกโด่งลงบนแก้มนวลอีกครั้ง ก่อนจะตัดสินใจดันร่างอรชรที่ช่างหลอกตาเหลือเกินของตยาคีย์ให้นั่งลงบนเก้าอี้หน้าห้อง“แต่มายไม่คิดว่ามันคือความคิดที่ดี...”ยังพูดไม่จบประโยคดี ผู้ชายเจ้าอารมณ์ที่นั่งอยู่ข้างๆ ก็ตัดบทด้วยความรำคาญเต็มทน“หยุดเสียทีเถอะ เลิกต่อต้านสักที และในเมื่อคุณไม่กลับ ผมก็จะอยู่กับคุณที่นี่...”จบคำพูดของเขา ตยาคีย์ก็รีบหันขวับไปจ้องหน้าเขาทันที ก่อนจะร้องห้ามเสียงหลง“ไม่ได้นะคะ คุณจะอยู่ที่นี่ได้ยังไง ยุงเยอะ และมันก็ไม่ได้สะดวกสบายเหมือนบนเตียงของคุณสักนิด” ร้องบอกเขาไปด้วยความเป็นห่วง แต่สิ่งที่ได้กลับมาก็คือรอยยิ้มเจ้าเสน่ห์ที่ทำให้หล่อนต

ตอนที่ 49.มาร์โคไหวไหล่เล็กน้อย ก่อนจะพูดออกมาอย่างไร้ความกังวลใจ“แต่ปกติคุณวินัยจัดจะตายไป ทำไมถึง...” ตยาคีย์พูดออกมาอย่างเหลือเชื่อ“ก็คุณไง คุณทำให้ตารางชีวิตของผมรวนอย่างไม่น่าให้อภัย... แต่รับรองได้ว่า ผมจะลงโทษคุณให้หนักเลยทีเดียว เมื่อเราอยู่บนเตียงด้วยกัน”คำพูดตรงๆ ของผู้ชายตรงหน้ามีผลทำให้แก้มสาวแดงก่ำ ไฟร้อนๆ เริ่มเคลื่อนไหวในกระแสโลหิตอีกครั้ง“มายสำคัญขนาดนั้นที่ไหนกันคะ มายก็แค่ผู้หญิงที่คุณซื้อมาเท่านั้น...”ก้มหน้าซุกลงกับแผงอกกำยำของมาร์โคอย่างขัดเขิน มือบางที่เคยกั้นขวางเนื้อตัวของเขาไว้ ยกขึ้นโอบรอบเอวของเขาด้วยความรักใคร่ ทิฐิในหัวใจค่อยๆ ระเหยกลายเป็นไอจนหมดสิ้น“แต่ผมจริงใจกับคุณ...”น้ำเสียงของเขาอ่อนโยนน่าฟัง และมันก็ทำให้หัวใจดวงน้อยของหล่อนเต้นระส่ำ สมองจอมละโมบฝันล่วงหน้าไปถึงครอบครัวที่เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะของเด็กชาย เด็กหญิงที่ถอดแบบมาจากเขาราวกับแกะลูกๆ ของหล่อนและเขา... ตยาคีย์ยิ้มหวาน เมื่อวาดภาพใบหน้าของเด็กๆ พวกนั้นไว้ในสมองน่ารัก น่าชังเหลือเกิน... ลูกแม่ พึมพำอยู่ในใจด้วยความปลื้มปิติแต่เพียงไม่นานภาพฝันหวานพวกนั้นก็พังทลาย“แม้ผมจะยังให้คำต