ตอนที่ 21. ประตูไม้แกะสลักถูกเปิดออกจากกันช้าๆ มัลลิกาเบิกตากว้างมองร่างของแขกแปลกหน้าที่ก้าวเข้ามาด้วยท่าทางหวั่นเกรง ไม่ใช่เขา... อินทรายุธ ผู้หญิงวัยเกินห้าสิบปี ตัวเล็ก ผมสีดอกเลาเกือบทั่วทั้งศีรษะ ใบหน้าที่หย่อนคล้อยตามกาลเวลานั้นยิ้มแย้มและมีไมตรีจิต กว่าคนใจร้ายแบบอินทรายุธนัก “ไม่ต้องกลัวแม่หนู ฉันไม่คิดร้ายกับเธอหรอก...”เมื่อเห็นสตรีสาวที่นั่งคดคู้อยู่บนเตียงเบื้องหน้าถอยกรูดหนีอย่างลนลาน แก้วล่าจึงเอ่ยขึ้นอย่างมีเมตตา แม้จะไม่ชอบกับการกระทำของเจ้าน้อยนัก แต่หล่อนก็ต่ำต้อยเกินกว่าจะตักเตือนใดๆ“มะลิกลัว...” มัลลิกาพูดเสียงไม่ต่างจากกระซิบ น้ำตาไหลหล่นลงมาตามร่องแก้ม“ไม่ต้องกลัว เจ้าน้อยให้ฉันมาดูแลเธอ...” แก้วล่าเดินเข้าไปหาช้าๆ“เจ้าน้อย?” หญิงสาวทวนคำด้วยความประหลาดใจแก้วล่าระบายยิ้ม “เจ้าน้อยก็คือเจ้าอินทรายุธ นี่เธอไม่รู้หรอกหรือ ไหนเจ้าน้อยบอกว่าเธอเป็นทาสที่ขายตัวให้ท่านยังไงล่ะ”“ทาสหรือ? เขาบอกว่ามะลิเป็นอย่างนั้นหรือคะ...” ความเจ็บปวดก่อตะกอนร้ายภายในอกจนแทบกระอักออกมาเป็นเลือด“ใช่ เจ้าน้อยบอกว่าเธอคือทาสที่ขโมยของสำคัญของท่านแ
Terakhir Diperbarui : 2025-07-30
