All Chapters of Unchosen เงารักกลางลวงใจ : Chapter 41 - Chapter 50

52 Chapters

บทที่ 42 ความเจ็บปวดของแม่

ฝุ่นบาง ๆ เกาะตามขอบหน้าต่างไม้ที่ปิดสนิท แสงแดดยามสายลอดผ่านช่องไม้กระทบฝุ่นผงที่ลอยวนอยู่ในอากาศ ราวกับทุกอย่างในบ้านหลังนี้ได้หยุดนิ่งไปพร้อมกับกาลเวลาดนุยืนอยู่หน้าบ้านไม้สองชั้นที่แฝงตัวอยู่ในป่าไผ่ลึก ห่างไกลจากความวุ่นวายของเมืองใหญ่ ประตูไม้สีซีดถูกเปิดออกช้า ๆ โดยธนากรที่เดินนำเข้าไปด้านใน เขาไม่พูดอะไร เพียงส่งสายตาเป็นเชิงบอกให้ดนุก้าวตามเสียงไม้ลั่นเอี๊ยดอ๊าดใต้ฝ่าเท้าของดนุในทุกย่างก้าว ไม่ใช่เสียงที่น่ากลัว แต่เป็นเสียงที่คล้ายกับกำลังบอกเขาว่า สถานที่แห่งนี้ยังมีบางสิ่งรอให้เขาเข้าไปค้นพบภายในบ้านยังคงถูกรักษาไว้อย่างดี ทุกอย่างดูเหมือนเพิ่งถูกทิ้งไว้เมื่อวาน โต๊ะไม้กลางห้องยังวางถ้วยชาบางใบ หนังสือเปิดค้างไว้ในหน้าใดหน้าหนึ่ง ผ้าคลุมโซฟามีรอยยับจาง ๆ จากการใช้งาน"ที่นี่... คือบ้านหลังสุดท้ายที่ชลธิชาอยู่ก่อนจะหายไป" ธนากรพูดเบา ๆ ขณะยืนพิงกรอบประตู สายตาทอดมองรอบห้องด้วยแววคิดถึงดนุไม่ตอบ เขาเดินช้า ๆ ไปแตะขอบโต๊ะ ลูบผิวไม้ที่เย็นเฉียบ ปลายนิ้วไล้ผ่านรอยขีดข่วนเล็ก ๆ ที่ฝังแน่นอยู่กับพื้นผิว ร่องรอยของชีวิตที่ครั้งหนึ่งเคยเกิดขึ้นตรงนี้"เธอเคยนั่งเขียนจดหมายตรงนี
last updateLast Updated : 2025-06-13
Read more

ตอนที่ 43 สัญญาเลือด

ลมเย็นยามเช้าพัดผ่านผืนป่าอย่างเงียบงัน ราวกับธรรมชาติกำลังเฝ้าสังเกตบางสิ่งบางอย่าง... ที่กำลังจะเริ่มต้นดนุนั่งอยู่บนระเบียงไม้ของบ้านพักกลางป่า สมุดบันทึกของชลธิชายังคงอยู่ในมือ แม้เขาจะปิดเล่มไปแล้ว แต่แววตายังทอดมองไกลออกไปเบื้องหน้า คล้ายว่ายังไม่อาจถอนตัวจากถ้อยคำของแม่ ที่ยังฝังแน่นอยู่ในหัวใจเสียงฝีเท้าหนักแน่นของใครบางคนดังขึ้นจากด้านหลัง"พร้อมหรือยัง"ธนากรเอ่ยเบา ๆ ขณะเดินเข้ามา ดวงตาคมทอดมองเขาแน่วแน่ดนุพยักหน้าเบา ๆ เขาวางสมุดลงบนตัก แล้วเงยหน้าขึ้นสบตาชายตรงหน้าธนากรสอดมือเข้าไปในเสื้อคลุม หยิบกล่องไม้เล็ก ๆ ออกมาหนึ่งกล่อง แล้ววางมันลงบนโต๊ะไม้ระหว่างทั้งสองคน"ของชิ้นสุดท้ายที่เหลือมาจากโรงพยาบาลในวันนั้น... ฉันตามหามานานมากกว่าจะได้มันคืน"ดนุมองกล่องไม้ด้วยสายตาเปี่ยมความสงสัย ก่อนจะเอื้อมมือไปเปิดออกอย่างช้า ๆภายในมีกำไลป้ายชื่อทารกเก่า ๆ วางอยู่ สีของมันซีดจางด้วยกาลเวลา แต่ตัวอักษรเล็ก ๆ ที่จารึกไว้... ยังสามารถอ่านได้ชัดเจนชื่อ: ธันวาเขานิ่งงันไปชั่วขณะ ปลายนิ้วแตะลงบนโลหะเย็นเฉียบอย่างเบามือ ลมหายใจสะดุดเล็กน้อย"ธันวา..."เขาทวนชื่อออกมาช้า ๆ เบา ๆ เหม
last updateLast Updated : 2025-06-14
Read more

ตอนที่ 40 เส้นบางระหว่างสายเลือด

 แสงจันทร์เย็นเฉียบสาดแสงลงบนโต๊ะไม้ในห้องประชุมลับของฐานธนากร แผนผังขนาดใหญ่ถูกปูออกกลางโต๊ะ รายชื่อ บุคคล ภาพถ่าย เอกสาร และเส้นโยงที่เชื่อมต่อกันราวใยแมงมุม กำลังเผยแผนการที่ไม่มีใครกล้าคาดคิด ดนุนั่งก้มหน้าอยู่เงียบ ๆ ดวงตาจ้องนิ่งไปยังภาพถ่ายของณภัทรที่อยู่ตรงกลางแผนผัง มือข้างหนึ่งกำแน่นบนเข่าราวกับจะบีบอารมณ์ที่พลุ่งพล่านเอาไว้ให้แน่นที่สุด “เริ่มจากที่นี่... เปิดแผลแรกให้เขาเสียศูนย์จากข้างในเอง” เสียงของเขาเรียบเย็นเหมือนน้ำแข็ง แต่ในแววตานั้นเต็มไปด้วยเปลวเพลิงของความแค้นที่ลุกโชน ก่อนจะเลื่อนซองเอกสารซองหนึ่งไปให้ธนากร ธนากรเปิดซองเอกสารอย่างระมัดระวัง นิ้วไล้ผ่านหน้ากระดาษเหมือนสัมผัสร่องรอยของอดีตที่ยากลบเลือน เขาหยุดที่หน้าเอกสารฉบับหนึ่ง ดวงตาเรียบนิ่ง แต่สะท้อนความร้อนรนที่เก็บงำอยู่ลึกในใจ “หลักฐานการสลับเด็กพวกนี้... ถ้าถูกเปิดเผยต่อหน้าทุกคนในการประชุมใหญ่ของตระกูล มันจะเหมือนเข็มแทงเข้าไปตรงกลางหัวใจ ไม่มีใครกล้าเพิกเฉยได้อีกต่อไป..” เสียงของเขาเรียบ แต่หนักแน่นและเด็ดขาด ดวงตาไม่ละจากเอกสารตรงหน้า “แต่ต้องทำให้มันดูเหมือนหลุดออกมาเอง ไม่ใช่มีใครตั้งใจปล่อย”
last updateLast Updated : 2025-06-15
Read more

ตอนที่ 45 ใบหน้าหลังหน้ากาก

ในยามราตรีที่ปกคลุม สนามบินสุวรรณภูมิ เสียงล้อเครื่องบินดังครืนกระทบผืนรันเวย์ ดนุยืนนิ่งอยู่ในเงามืดที่ทอดยาวจากประตูขาออก เขาสวมสูทเข้ารูปสีเข้มประหนึ่งเงาที่ถูกตัดออกจากความมืด ใบหน้าครึ่งล่างถูกบดบังด้วยหน้ากากอนามัยทางการแพทย์ และแม้แต่แว่นตาสีชาเลนส์บาง ๆ ก็ไม่อาจซ่อนแววตาอันเฉียบคมของเขาได้มิดชิดนักในพาสปอร์ตของเขาปรากฏนาม "วศิน เศรษฐสกุล" ชายผู้มีประวัติการลงทุนในต่างประเทศอันน่าจับตา และเพิ่งดำเนินการโอนหุ้นบริษัทขนาดยักษ์ในยุโรปเข้าสู่ตลาดเอเชียอย่างเงียบเชียบ ไม่มีผู้ใดล่วงรู้เลยว่าภายใต้ชื่อปลอมและโปรไฟล์ที่ถูกรังสรรค์ขึ้นอย่างแนบเนียนนั้นคือ "ดนุ" ลูกชายผู้หายสาบสูญไปจากตระกูลพัชรลักษณ์การประชุมผู้ถือหุ้นประจำไตรมาสของบริษัทพัชรลักษณ์ถูกจัดขึ้นในห้องประชุมใหญ่ของโรงแรมหรูใจกลางกรุงเทพฯ ภายในห้องถูกตกแต่งอย่างเรียบหรู หากแต่กลับอบอวลไปด้วยบรรยากาศอันตึงเครียด ดนุนั่งประจำอยู่ท้ายห้องในมุมอับสายตา ชื่อของเขาปรากฏในรายนามผู้ถือหุ้นหน้าใหม่ที่เพิ่งเข้าซื้อหุ้นด้วยสัดส่วนมากพอจนได้รับสิทธิ์ในการเข้าร่วมการประชุมครั้งนี้เมื่อณภัทรก้าวเข้าสู่ห้อง เสียงซุบซิบกระเพื่อมขึ้นเป็นร
last updateLast Updated : 2025-06-16
Read more

ตอนที่ 46: คำสาบานใต้เงาศพ

คืนหนึ่งที่ฟ้าหม่นไร้แสงจันทร์ ไร้แม้กระทั่งเสียงจิ้งหรีดที่คุ้นเคย ดนุก้าวเท้าลงจากรถยนต์คันสีดำที่จอดห่างจากสุสานของชลธิชาเพียงไม่กี่เมตร แสงไฟจากเสาไฟสลัวๆ ทำให้ร่างของเขาถูกกลืนหายไปกับความมืดมิดโดยรอบ เสื้อคลุมยาวสีดำปิดบังรูปร่าง และเขายังสวมหน้ากากอนามัยเช่นเคย ร่างสูงเดินทอดน่องช้าๆ ไปตามทางเดินกรวดที่ทอดยาวสู่หลุมศพของผู้หญิงคนหนึ่งที่เขาไม่เคยแม้แต่จะได้เรียกว่า "แม่" ต่อหน้าลูกน้องของธนากรที่คอยคุมพื้นที่บริเวณรอบสุสานได้ถอดกล้องวงจรปิดออกตั้งแต่ช่วงบ่าย ทุกอย่างถูกเตรียมพร้อมไว้แล้ว — เพราะคืนนี้ไม่ควรมีใครเห็น หรือรู้ว่าเขามาเยือนดนุยืนอยู่เบื้องหน้าหลุมศพ หินสลักหน้าหลุมจารึกชื่อ "ชลธิชา พัชรลักษณ์" พร้อมวันเดือนปีเกิดและวันเสียชีวิตที่ถูกกัดเซาะลึกด้วยอักษรสีซีดจางไปตามกาลเวลาเขาคุกเข่าลงช้าๆ มือหนึ่งควักธูปออกมาจากกระเป๋าเสื้อโค้ต จุดไฟด้วยไฟแช็กอันเล็ก เสียงเปลวไฟแตะกับปลายธูปดังแผ่วเบา ก่อนที่ควันสีขาวจะลอยเอื่อยขึ้นสู่ท้องฟ้าสีดำสนิท"แม่..." เสียงของเขาแทบเป็นเพียงกระซิบ "...ผมไม่รู้ว่าแม่ต้องร้องไห้กี่ครั้ง ต้องเจ็บปวดเพียงใด ถึงได้เขียนคำนั้นลงในสมุดเล่มสุดท้า
last updateLast Updated : 2025-06-17
Read more

ตอนที่ 47 บ่วงเชือกของพัชรลักษณ์

ท้องฟ้ายามเช้าถูกปกคลุมด้วยม่านหมอกบางๆ ราวกับภาพที่ยังไม่ชัดเจนของเรื่องราวในอดีตที่กำลังจะถูกเปิดโปง ดนุนั่งสงบนิ่งอยู่ ณ โต๊ะประชุมภายในสำนักงานลับของธนากร รายล้อมไปด้วยแฟ้มเอกสารกฎหมายจำนวนหนึ่งที่วางซ้อนกันสูงตระหง่าน ราวกับแต่ละเล่มคือความผิดที่รอการสะสางอย่างเงียบงันนักกฎหมายชายวัยกลางคน สวมแว่นสายตาและใบหน้าเคร่งขรึม พลิกหน้ากระดาษสำเนาการรับรองบุตรปลอมที่เพิ่งจัดทำเสร็จสิ้น เขาเงยหน้ามองดนุด้วยสายตาแน่วแน่และจริงจัง"เอกสารทั้งหมดพร้อมแล้วครับ สามารถส่งเข้าสู่ระบบสารบบได้ทันทีในนามกลุ่มผู้เปิดเผยหลักฐาน"ดนุพยักหน้าช้าๆ โดยไม่เอ่ยสิ่งใด เขายกมือขึ้นดันแว่นสายตาปลอมเล็กน้อย บดบังความรู้สึกแท้จริงไว้ภายใต้หน้ากากของนักลงทุนเลือดเย็นที่สวมใส่อย่างแนบเนียน"ขอบคุณ... จากนี้ไป จะไม่มีการถอยอีกแล้ว" เสียงของเขาเรียบง่าย หากแต่กลับแฝงไว้ด้วยความเด็ดเดี่ยวที่แม้แต่คนฟังยังสัมผัสได้ถึงแรงกดดันอันมหาศาลนักกฎหมายมองหน้าเขาอย่างเคร่งขรึม "เรากำลังจะเผชิญหน้ากับองค์กรที่มีอำนาจมากที่สุดแห่งหนึ่งในประเทศ คุณมั่นใจใช่ไหมว่าจะไม่เปลี่ยนใจ?"ดนุไม่ตอบในทันที เขาเพียงแค่ปรายตามองแฟ้มบนโต๊ะ ก
last updateLast Updated : 2025-06-19
Read more

ตอนที่ 48 ความทรงจำในกรงขัง

ห้องพักในปีกหลังของคฤหาสน์พัชรลักษณ์เงียบสงัดเสียจนได้ยินแม้กระทั่งเสียงลมหายใจของตัวเอง มีนานั่งขดตัวอยู่บนเตียง ผ้าห่มคลุมถึงคาง แต่ร่างกายยังสั่นสะท้านเล็กน้อย ความหนาวเย็นที่แทรกซึมไม่ใช่มาจากอากาศ แต่เป็นความรู้สึกโดดเดี่ยวที่เกาะกินอยู่ภายในประตูห้องถูกลั่นกลอนจากด้านนอกตั้งแต่เมื่อคืน ฝีมือของอำภา“เธอต้องอยู่เงียบ ๆ จนกว่าทุกอย่างจะเรียบร้อย"ประโยคนั้นยังวนเวียนอยู่ในหัว ราวกับบ่วงที่มัดแน่นรอบลำคอตอนนั้นมีนาไม่ได้พูดตอบแม้สักคำ เธอเพียงเบือนหน้าหนีไปทางหน้าต่าง มองทะลุลูกกรงเหล็กบาง ๆ ที่ขวางกั้นโลกภายนอกไว้กลางดึก... เธอฝันอีกแล้วในความฝัน มีนาเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง ใบหน้าเลือนรางเต็มไปด้วยน้ำตา ร่างนั้นถูกลากออกจากห้อง ห้องที่มีเสียงร้องไห้ของเด็กเล็ก ๆ ดังก้องระงม และในนั้น... เธอก็เป็นหนึ่งในเด็กคนนั้น“อย่าเอาลูกฉันไป!”เสียงร้องสั่นสะท้าน เจ็บปวดราวกับจะฉีกหัวใจออกเป็นชิ้น ๆเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ถูกกระชากจากอ้อมแขนของใครบางคน ก่อนที่ภาพทั้งหมดจะดับวูบลงสู่ความมืด เธอสะดุ้งตื่นพร้อมเหงื่อเย็นที่ชื้นเต็มหน้าผาก และน้ำตาไหลอาบสองแก้ม“แม่...”เสียงแผ่วพึมพำลอดออกจากริมฝีปากท
last updateLast Updated : 2025-06-19
Read more

ตอนที่ 49 เงื่อนไขของสายเลือด

ห้องทำงานชั้นใต้ดินของธนากรถูกดัดแปลงให้กลายเป็นศูนย์บัญชาการลับ ผนังแน่นขนัดไปด้วยแผนที่ เส้นเชื่อมโยงของบุคคลสำคัญ และเอกสารลับจำนวนมากที่จัดวางเรียงรายอย่างเป็นระเบียบ แสงไฟสีขาวเย็นเฉียบส่องลงบนแฟ้มเอกสารเก่าแก่ที่ตั้งอยู่อย่างนิ่งสงบกลางโต๊ะ ราวกับมันคือศูนย์กลางของความลับทั้งมวลธนากรนั่งนิ่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ ข้างกายคือสมุนคนสนิทที่เพิ่งเดินทางกลับจากโรงพยาบาลในต่างจังหวัด สถานที่ซึ่งชลธิชาเคยให้กำเนิดลูกชายเมื่อหลายปีก่อน“นี่คือทั้งหมดที่คุณต้องการครับ... รวมถึงลายเซ็นของผู้ที่รับรองเอกสารในวันนั้นด้วย” ลูกน้องรายงาน พร้อมกับยื่นแฟ้มหนาให้ธนากรเปิดแฟ้ม มือที่เคยมั่นคงกลับสั่นไหวเล็กน้อย เมื่อสายตาสะดุดเข้ากับชื่อผู้ลงนาม“อำภา...” เขาพึมพำ ดวงตาเย็นชาฉับพลันกลับเปล่งแววกร้าว ก่อนจะยื่นแฟ้มต่อให้ดนุที่ยืนเงียบอยู่เบื้องหลัง
last updateLast Updated : 2025-06-20
Read more

บทที่ 50 สายเลือดเดียวกัน

สวนสาธารณะในย่านเงียบสงบของกรุงเทพฯ ถูกปกคลุมไปด้วยไอเย็นชื้นจากฝนปรอยบางเบา ทางเดินหินทอดยาวใต้แสงไฟสลัวสะท้อนเงาของสองร่างที่ก้าวไปข้างหน้าอย่างเชื่องช้าดนุในเสื้อแจ็กเก็ตสีเข้ม ปลายแขนเปียกชื้นไปด้วยละอองฝน เขาก้มหน้าฟังเสียงฝีเท้าของอีกคนที่เดินอยู่เคียงข้าง แววตานิ่งเฉย แต่ภายในกลับวุ่นวายราวคลื่นลมในใจณภัทรในชุดลำลองธรรมดา ดวงตาคมที่เคยเปี่ยมด้วยความมั่นใจ บัดนี้กลับฉายแววอ่อนล้า เสียงถอนหายใจแผ่วเบาของเขาดังปะปนกับเสียงหยดฝนที่ตกกระทบพื้น“บางที... ฉันก็ไม่แน่ใจแล้ว ว่าสิ่งที่ฉันยืนอยู่ทุกวันนี้ มันเป็นของฉันจริง ๆ หรือเปล่า”ดนุไม่ตอบในทันที เขาเพียงเงยหน้ามองต้นไม้ที่ไหวเอนตามแรงลม ราวกับปล่อยให้ธรรมชาติเป็นพยานของความเงียบที่ห่อหุ้มคำสารภาพนั้นไว้“คนในบ้าน... พวกเขาไม่ได้มองฉันเหมือนเดิมอีกแล้ว ตั้งแต่ข่าวเรื่องสา
last updateLast Updated : 2025-06-21
Read more

ตอนที่ 51 ใบหน้าของผู้ล่า

ห้องประชุมสื่อของบริษัทคู่แข่งรายใหญ่ในเครือธุรกิจพัชรลักษณ์อัดแน่นไปด้วยนักข่าวและผู้บริหารระดับสูง แสงแฟลชวูบวาบทุกครั้งที่มีการขยับตัว เสียงซุบซิบตึงเครียดดังกระเพื่อมทั่วห้อง ราวกับคลื่นลมแรงที่ไม่มีใครอาจควบคุมได้บนเวที ตัวแทนของบริษัทกำลังกล่าวถึงทิศทางใหม่ขององค์กร ทว่าเนื้อหาที่แท้จริงของการแถลงข่าว กลับซ่อนอยู่ในสไลด์ถัดไปในมุมมืดของห้องถ่ายทอดสด ดนุนั่งนิ่งสงบ เสื้อเชิ้ตสีเข้มแนบเนื้อกลมกลืนไปกับเงาสลัว ดวงตาคมเย็นเฉียบ ราวนักล่าที่กำลังเฝ้าจับจังหวะโจมตีเหยื่อเสียงคลิกของรีโมตดังก้องกลางความเงียบ สไลด์ถัดไปปรากฏขึ้นบนจอขนาดใหญ่กลางเวที ภาพใบรับรองการเกิดสองใบฉายขึ้นอย่างชัดเจนชื่อแรกคือ “ธันวา” อีกชื่อคือ “ณภัทร” ทั้งสองเกิดในวันเดียวกัน โรงพยาบาลเดียวกัน ลายเซ็นรับรองจากเจ้าหน้าที่คนเดียวกัน และมีชื่อผู้ปกครองเป็นบุคคลเดียวกัน
last updateLast Updated : 2025-06-22
Read more
PREV
123456
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status