"แม่ก็รู้ว่าพ่ออยู่ที่โรงงาน ทำไมถึงปล่อยให้เธอไปทำงานที่นั่น""ถ้าลูกเป็นห่วง ลูกก็ตามไปที่โรงงานสิ""ทำไมผมต้องตามไปด้วย แล้วทำไมผมต้องเป็นห่วง""แน่ใจนะว่าไม่เป็นห่วง""แม่กำลังเล่นสงครามประสาทกับผมอยู่ใช่ไหม""ก็ไม่รู้สินะ คนเราจะอยู่ได้ยังไงถ้าไม่มีเงินใช้ หนูวันจันทร์ก็คงคิดแบบนั้น""ถ้าอยากได้เงินก็ขอมาสิครับ" ที่เขาไม่ได้เอาเงินให้เธอใช้เพราะเห็นว่าแม่พาไปซื้อของตลอด แถมบ้านในปางไม้ก็ไม่มีอะไรให้ซื้อ ถ้าออกไปก็ต้องออกไปกับแม่ ยังไงแม่ก็ต้องให้เงินเธออยู่แล้ว"ไม่มีใครเขาอยากจะขอเงินคนอื่นใช้ตลอดไปหรอกนะลูก ยิ่งคนที่ไม่มีสถานะแล้วด้วย" ทำไมนางจะไม่รู้ว่าลูกชายคิดอะไรอยู่"แม่หมายความว่ายังไง""อย่าบอกนะว่าลืมคำพูดตัวเองแล้ว""ก็ตอนนั้นแม่ถามผมไงผมก็ต้องบอกไป""บอกไปโดยไม่คิดถึงความรู้สึกของคนอื่นเลยเนี่ยนะ""เรื่องนั้นมันผ่านไปแล้วครับ ใครเขาจะเก็บมาคิดล่ะ" ความหมายของพันฤทธิ์คิดว่าเธอคงไม่เก็บมาใส่ใจแล้ว"แม่ขี้เกียจพูดกับเราแล้วล่ะ หนูวันจันทร์อยากทำงานก็ปล่อยให้ทำไปเถอะ ถ้ามีคนที่ถูกใจอยากจะสร้างครอบครัว..""อะไรนะครับแม่?" แม่ยังพูดไม่จบเลยด้วยซ้ำเขาก็รีบพูดแทรกขึ้นมาก่อนก
Terakhir Diperbarui : 2025-05-13
Masuk
