Semua Bab จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด: Bab 61 - Bab 70

เช้าวันต่อมา..หลังจากคำถามเมื่อคืนนี้ที่เขาตอบไม่ได้ในทันทีแค่นี้ก็ทำให้เธอมั่นใจในตัวเขาไม่ได้แล้ว พันฤทธิ์ก็เลยถูกไล่ออกมานอกห้องอีก"พี่ครับพวกผมทำงานข้าราชการนะ จะหยุดพร่ำเพรื่อแบบนี้ไม่ได้" พายุเตรียมตัวจะออกไปทำงานแล้วแต่อยู่ดีๆ พี่ชายบอกวันนี้ให้อยู่บ้าน"โทรไปลางานทั้งสองนั่นแหละ" พันฤทธิ์ยังคงยืนยันคำเดิม บอกให้น้องชายและน้องสะใภ้ลางานก่อนที่พายุยังไม่อยากลาเพราะสัปดาห์หน้าคุณหมอก็นัดตรวจครรภ์ของภรรยาอีกแล้ว ก็เลยไม่อยากลาราชการบ่อยๆส่วนคะน้าไม่รู้หรอกว่าพี่ชายของสามี และอีกตำแหน่งหนึ่งคือน้องเขยจะให้หยุดงานทำไม แต่คะน้าก็ยอมทำตามและบอกให้สามีโทรไปลาด้วยจนเวลาผ่านไปตอนนี้วันจันทร์ก็ยังไม่ออกมาจากห้องนอน เพราะเห็นว่าพันฤทธิ์ยังคงอยู่บ้านหลังนี้แต่พอหญิงสาวได้ยินเสียงรถวิ่งเข้ามาจอดหน้าบ้านเธอก็รีบเดินไปแหวกผ้าม่านดู"รถใคร" คำถามประโยคนี้ไม่ได้มีแค่วันจันทร์..คะน้าและพายุก็สงสัยเหมือนกันว่ารถของใคร"เชิญข้างในเลยครับ" เชี่ยวชาญที่ได้รับคำสั่งให้ออกไปทำงานนี้ให้แต่เช้า ก็ได้พา ผู้ชายที่ดูภูมิฐานเดินเข้ามาในบ้าน"สวัสดีครับท่าน" พายุและคะน้าจำบุคคลท่านนี้ได้ในทันที เพราะตอน

"ไม่ค่ะ!" หญิงสาวปฏิเสธทันที เมื่อเขาขอให้จุ๊บแก้มอีกครั้ง"ไม่ก็ไม่ครับ" จากดวงตาที่เปิดกว้างอยู่เมื่อสักครู่ ค่อยๆ หลับลงเหมือนคนหมดเรี่ยวแรง ถ้าไม่ได้สัญญากับเธอไว้ สาบานได้เลยว่าจะไม่ปล่อยไปวันจันทร์เห็นว่าเขาปลอดภัยดีแล้ว เธอก็เลยกลับมาห้องที่เคยอาศัยอยู่ก๊อก ก๊อก พอออกมาจากห้องนั้นไม่นานก็ได้ยินเสียงเคาะประตู วันจันทร์อดไม่ได้ที่จะแง้มประตูออกไปดูว่าใครมาเคาะห้องของเขาแกร็ก.."พี่ใหญ่คะ" พะเพื่อนลองเปิดดูว่าห้องล็อกไหมพอไม่ล็อกก็เลยเข้ามา"อย่ามากวนพี่จะนอน""ตื่นเลยนะ พี่ลุกมาเล่าให้เพื่อนฟังก่อนว่ามันคืออะไรกันแน่" พะเพื่อนไม่ได้ปิดประตูห้องเสียงนี้ก็เลยดังแว่วมาถึงห้องวันจันทร์"จะถามอะไร""ลูกที่อยู่ในท้องของผู้หญิงคนนั้นใครเป็นพ่อ""ถ้าจะมาถามแค่นี้ก็ออกไปพี่จะนอน""บอกเพื่อนมาก่อนว่าไม่ใช่ลูกของพี่""ถ้าไม่ใช่ลูกของพี่แล้วจะลูกใครล่ะ""พี่ใหญ่ทำไมเป็นคนแบบนี้""ออกไปพี่จะนอน"พะเพื่อนเดินกระแทกเท้าออกมาจากห้องของพันฤทธิ์ พอออกมาก็เห็นวันจันทร์อยู่อีกห้องหนึ่งพอดีแปะ แปะ ไม่รู้จะพูดอะไรก็เลยปรบมือให้ในความเก่งกาจเพิ่งมาแค่ไม่กี่เดือนก็สามารถท้องกับพี่ใหญ่ได้แล้ว"พะเพื่

"วันพุธ""วันพุธ???" ผู้ชายทั้งสามที่อยู่ในห้องโถงนั้นทวนคำพูดของวันจันทร์พร้อมกันแบบไม่ได้นัดกันเลย"พี่วันจันทร์" วันพุธเดินเข้ามากอดพี่สาวไว้ แต่สายตานั้นกรอกมองไปดูผู้ชายที่เปิดประตูห้องน้ำของเธอ"พี่เพิ่งรู้ว่าเรามาถึง""แล้วนี่พี่ไปไหนมารู้ไหมว่า.." วันพุธกำลังจะฟ้องพี่สาว แต่ตอนนี้มีสายตาของหลายคู่มองมาใครจะกล้าพูดล่ะว่ามีคนมายืนมองเธออาบน้ำ"พี่มาจากที่ทำงาน เราเป็นยังไงบ้าง""มานั่งก่อนดีกว่า" พันฤทธิ์ก็เลยชวนทั้งสองมานั่งก่อน"เดี๋ยวพี่จะแนะนำให้เรารู้จักนะ" พอนั่งลงวันจันทร์ก็เลยพูดกับน้องสาวเบาๆ "คนนี้คุณใหญ่สามีพี่เอง""สวัสดีค่ะ" วันพุธพอจะรู้เรื่องคร่าวๆ แล้ว ตอนที่ลูกน้องของพี่เขยไปรับมา ก็เลยดูไม่ค่อยแปลกใจ แต่ตอนนั้นก็ตื่นเต้นมากที่รู้ว่าพี่สาวได้เป็นสะใภ้พ่อเลี้ยงปางไม้"ส่วนคนนี้คือคุณเล็ก""เล็ก.." วันพุธเอ่ยออกมาเบาๆ พร้อมกับปรายตามองต่ำลงไปดูจุดนั้นของผู้ชายหลายคนก็เลยมองตามสายตาของวันพุธไป"หึหึหึ" พันฤทธิ์อดขำไม่ได้ มองแบบนี้ใครก็รู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่"ถ้าจะมองแบบนี้ตัวต่อตัวเลยดีกว่าไหม..บอกไว้ก่อนนะว่าเล็กแต่ชื่อ"วันจันทร์แปลกใจทำไมเพธาถึงพูดแบบนั้น เพ

หลายวันต่อมา.."มันจะดีเหรอ" วันพุธขอพี่สาวไปพักที่ห้องพักคนงาน เพราะได้คุยกับพี่ๆ ที่ทำงาน พี่เขาบอกว่าในโรงงานมีห้องให้คนงานพักด้วย แถมไม่ต้องจ่ายค่าห้องค่าน้ำค่าไฟฟรีทุกอย่าง"แล้วพี่จะให้ฉันไปกลับทำไม..รู้ไหมว่ามันไกล""เดี๋ยวพี่ไปดูห้องให้แล้วกัน" วันจันทร์ไม่แน่ใจว่าห้องของเธอมีคนเข้าอยู่ไปหรือยัง ดีเหมือนกันจะได้ไปฝากน้องให้กับพี่อรอุมาได้ดูแลให้ด้วยกนกจันทร์ก็เลยให้คนรถพาทั้งสองไปโรงงาน ที่นางไม่ห้ามก็เพราะว่าชีวิตของแต่ละคนมันไม่ได้มีอยู่แค่นี้ ทุกคนต้องรู้จักการใช้ชีวิตของตัวเอง เพราะคงไม่มีใครยื่นมือเข้ามาช่วยได้บ่อยๆห้องพักของโรงงานอิทธิพลค้าไม้.."ช่วงนี้ห้องไม่ว่างเลย ห้องของวันจันทร์พี่ก็ให้คนอื่นเข้าอยู่ไปแล้ว" เพราะวันจันทร์เป็นถึงภรรยาของลูกชายเจ้าของโรงงานคงไม่กลับมาพักห้องแบบนี้"ถ้างั้นก็ไม่เป็นไรค่ะ""จะพักกับพี่ไหมล่ะ" อรอุมาก็เลยชวนให้น้องสาวของวันจันทร์พักด้วยกันเลย"ไม่เป็นไรหรอกค่ะไม่รบกวนพี่หรอก""ถ้างั้นถ้าห้องว่างเดี๋ยวพี่จะโทรไปหานะ""ขอบคุณพี่มากเลยนะคะ""ไม่ต้องขอบคุณหรอกพี่เองต่างหากที่ต้องขอบใจเรา" เจอวันจันทร์ก็ดีเหมือนกันอรอุมาก็เลยถือโอกาสขอบคุณ

เพธาเดินไปมุมไหนก็มีแต่คนมอง รวมถึงผู้หญิงที่เคยเข้าหา แบบให้ท่าตอนนี้ก็ไม่ค่อยมีเหมือนเดิมแล้ว แต่เขากลับชอบแบบนี้นะ จะได้ไม่ต้องคอยระแวงว่าจะมีผู้หญิงที่ไหนเดินมาเสียดสีร่างกาย บางครั้งทำงานอยู่ถึงกับตกใจ อยู่ดีๆ พวกคุณเธอมาล้มลงต่อหน้าถ้าจะไม่รับร่างไว้ก็เหมือนไม่ใช่ลูกผู้ชาย"ทำอะไรกัน" พอเดินมาถึงจุดที่ต้องเช็ค Number ก่อนยกสินค้าขึ้นรถ ก็เห็นว่ามีหลายคนอยู่จุดนั้น"พอดีว่าพวกเรามาช่วยคุณวันพุธยกไม้ที่มันหนักครับ""แล้วงานของตัวเองไม่ทำกันหรือไง""ทะ..ทำครับ" คนที่มาช่วยวันพุธยกต่างก็รีบเดินหนีไป เพราะคิดว่าหัวหน้าคงจะหึงแฟน ทีแรกว่าจะทำเอาหน้า แต่ที่ไหนได้เกือบคอขาดแล้วไหมล่ะ"หึหึ" วันพุธรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ก็เลยนึกขำ ถึงแม้ว่าพ่อเลี้ยงจะว่าให้เธอโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ แต่นั่นหมายถึงว่าพ่อเลี้ยงแนะนำเธอในฐานะผู้หญิงของเขาเลยนะ"มีความสุขมากหรือไง เช็คงานเร็วๆ ด้วยรถเขาจอดรออยู่""ค่ะเจ้านาย.."พอชายหนุ่มหันหน้าไปมองคนงานคนอื่นก็ชักจะแปลกใจ หรือว่าเราลืมรูดซิปกางเกง? สายตาคมอดมองต่ำลงไปดูเป้ากางเกงตัวเองไม่ได้ เพราะเขาไม่ได้ใส่เสื้อสูททับ ..เสื้อเชิ้ตที่ใส่อยู่ก็เหน็บเข้าไปด้าน