Semua Bab สองสามีของข้าคือท่านอ๋องจอมโหด: Bab 111 - Bab 120

ไม่ว่าเมื่อไหร่หนานอิงก็คือบุตรสาวที่ไร้ค่าของท่านหนานไปแล้วอาโจวรู้ว่าหนานอิงกำลังถูกจับรวมทั้งอาฉีด้วย นางร้องไห้จนสิ้นสติเหตุการณ์นั้นกลับมาสะเทือนใจของนางอีกครั้ง ในยามนี้คนที่คอยดูแลนางกลับเป็นคนจากเรือนซักล้างที่รับปากหนานอิงเอาไว้ทุกคนต่างรอคอยให้หนานอิงแต่งเข้าจวนอ๋องเพื่อคนทั้งหมดนี้จะได้กลายเป็นสินเดิมติดตามนางออกไป หลังจากนั้นหนานอิงคิดจะปล่อยคนทั้งหมดนี้จากการเป็นทาสยังสัญญาว่าจะให้เงินก้อนหนึ่งทั้งที่ดินผืนหนึ่งเพื่อให้พวกเขาดำรงชีพต่อไปบ่าวในจวนกั๋วกงมีมากนัก หนานอิงรวบรวมคนได้จำนวนหนึ่งแทรกซึมเป็นสายลับให้นางกระทั่งในโรงครัวก็มีคนของนางอยู่หลายคนแผนต่อไปของนางหลังจากนี้จึงพร้อมแล้วหนานอิงที่แสร้งป่วย นางถูกลากมาทั้ง ๆ ที่สภาพมิใคร่ดีเท่าไหร่นางนั่งอยู่ในตำหนักของพระชายารัชทายาท เบื้องหน้าคือหนานหงที่ใช้ผ้าโปร่งปกคลุมใบหน้ายังถือแส้ยาวในมือเอาไว้ "ยาถอนพิษนำมาให้ข้า"หใบหน้าอิดโรยของหนานอิงกลับทำให้หนานหงลำพองใจ ทั้งน้ำเสียงของหนานอิงค่อนข้างแหบแห้งประดุจคนที่ได้รับพิษจริง ๆ"เห็นหรือไม่ภายในสองสามวันนี้ท่านก็เรียกพบข้าเสียแล้ว"หนานหงเดินเข้ามานางสั่งคนออกไปให้หมด

เรื่องในราชสำนักวันนี้จึงกลายเป็นเรื่องของหนานอิงไปแล้ว"ราชครูกล่าวเช่นนั้นก็ไม่ถูก ยามนี้แม่นางหนานถูกสอบสวนโดยกรมสอบสวนอันยุติธรรม หากไม่ได้ทำผิดย่อมได้รับความยุติธรรม หากท่านเอ่ยเช่นนี้หมายความว่าท่านกำลังสงสัยการทำงานของกรมยุติธรรมหรือ"รัชทายาทหลวนเซี่ยชี้หน้าเขา หวังเหยียนเองเป็นถึงราชครูแม้จะขลาดเขลาไปบ้างแต่เขาก็มิได้โง่ เพื่อช่วยหนานอิงหวังเหยียนจึงออกหน้าโดยมิได้สนใจว่าคนที่เขากำลังโต้เถียงคือองค์รัชทายาท"ที่กระหม่อมเอ่ยเช่นนี้เพราะทราบมาว่าหลักฐานที่ทางกรมสอบสวนได้รับเป็นชาที่มียาพิษปะปนอยู่ด้วย กระหม่อมรู้ว่าชานั้นเป็นชาพระราชทานจากฝ่าบาทที่มอบให้ท่านอ๋องซู่มิใช่หรือพ่ะย่ะค่ะ"ฝ่าบาทหันไปหาลู่หนิงหวังตรัสถามสุรเสียงคล้ายจะตกใจเล็กน้อย"ชาของเราที่มอบให้เจ้าหรือ เจ้าส่งให้แม่หนานอิงเพื่อมอบให้แก่พระชายารัชทายาทหรอกหรือ"ลู่หนิงหวังพยักหน้ารับ"พ่ะย่ะค่ะ เป็นของดีที่ฝ่าบาทประทานเหมาะแล้วที่จะส่งต่อให้พระชายารัชทายาทเพื่อบำรุงร่างกายมีครรภ์โดยเร็ว กระหม่อมจึงได้ให้หนานอิงมอบให้พระชายาไป ท่านราชครูท่านบอกว่าในชามียาพิษหรือเมื่อได้รับจากฝ่าบาทข้าก็ส่งมอบให้หนานอิงทันทีและมั่น

เพราะฮูหยินใหญ่อัปลักษณ์ไม่ช่วนมองเช่นเดิมยิ่งทำให้ท่านหนานยิ่งห่างเหินกับนางมากขึ้นทุกวัน กระทั่งหลายวันให้หลังเขาไม่เคยโผล่มาเยี่ยมนางเลยสักครั้งในขณะที่ท่านหนานเองก็มีความทุกข์ระทมไม่สามารถพูดคุยกับผู้ใดได้อีกความกลัดกลุ้มของเขานั้นเกิดขึ้นตั้งแต่หนานอิงกลับมาจนทำให้เขาไรหนวดกระดิกด้วยแค้นจนปากสั่นไปหลายคราทั้งเรื่องหนานหงที่สร้างเรื่องกับหนานอิงจนไม่ได้รับความโปรดปรานดังเดิมไหนจะเรื่องงานขององค์รัชทายาทที่ทำเอาเขาหวาดผวาด้วยกลัวผิดพลาดในทุกวันยังมีลู่หนิงหวังและหานเซียวสองสามีของหนานอิงที่กำลังกดดันเขาเพราะความกังวลที่เข้ามารอบด้านทำให้ท่านหนานที่แต่เดิมเป็นบุรุษเจ้าสำราญที่มีอนุมากมายล้อมหน้าล้อมหลังไม่ขาดกลับกลายเป็นคนไร้สมรรถภาพไปโดยไม่รู้ตัวเรื่องผิดปกตินี้เกิดขึ้นกับเขาเพียงไม่กี่วันก็ทำให้เขาเกิดอาการหวาดวิตกกินไม่ได้นอนไม่หลับ กระทั่งพ่อบ้านคนใหม่ที่ถูกแต่งตั้งขึ้นมาแทนคนของฮูหยินใหญ่ผู้นั้นได้กล่าวกับเขาในเชิงชี้แนะ"นายท่านหรือว่าสตรีในจวนทำให้ท่านเบื่อหน่ายจึงได้เป็นเช่นนี้ขอรับ"พ่อบ้านผู้นี้เป็นคนเก่าแก่ผู้หนึ่งในจวน รู้งานดีเป็นอย่างยิ่งเดิมทีเป็นคนของมารดาของหนา

"ท่านพี่จะมีผู้ใดขัดขวางตำแหน่งทางราชการของนายท่านกันหรือ หากเราสวดภาวนาตามนี้จะได้ผลจริงหรือไม่ ซินแสผู้นั้นอาจจะเป็นนักต้มตุ๋นก็เป็นได้"หนานมิ่งเอ่ยขึ้นหนานเมิ่งดึงเทวรูปออกจากมือของหนานเมิ่งแล้วเอ่ยว่า“หากอยากพิสูจน์ก็ต้องลองดู เราแค่สวดภาวนาทั้งเขาก็ไม่ได้เรียกร้องเงินทองแม้แต่น้อย ท่าทางน่าเลื่อมใสทั้งยังทำนายทายทักผู้อื่นแม่นยำนัก ไม่แน่ว่าเขาอาจเป็นเทพลงมาจุติจริง เราแค่สวดภาวนาไม่ได้มีเรื่องใดที่เสียหายเลย”ถึงแม้ว่าจะเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งด้วยเป็นเรื่องการเลื่อนตำแหน่งของสามีหนานมิ่งและหนานเมิ่งจึงตั้งใจสวดภาวนาในทุกวันเพื่อขอพรกับเทวรูปหยกหยาบชิ้นนี้เพียงสามวันหลังจากนั้นหวังเหยียนก็ได้รับตำแหน่งที่สูงขึ้นด้วยความดีความชอบเรื่องช่วยรัชทายาทแก้ไขปัญหาทุจริตขุนนางที่ฝ่าบาททรงมอบหมาย ทั้งนี้เป็นเพราะเบื้องหลังมีลู่หนิงหวังให้การสนับสนุนอย่างเต็มที่จนฝ่าบาทต้องปูนบำเหน็จให้เขาเลื่อนขั้นจากราชครูขั้นสามขึ้นมาเป็นราชครูขั้นหนึ่ง ที่มีอำนาจถวายคำแนะนำเป็นการส่วนพระองค์แก่ฮ่องเต้เพราะตำแหน่งอันสูงส่งที่ได้รับ นอกจากพระราชโองการแล้วยังมีที่ดินและไร่นาพร้อมแพรพรรณล้ำค่าอีกจำนวน

ท่านหนานถอนหายใจออกมา ท่าทางยิ่งเป็นกังวลมากกว่าเดิม“ข้าไม่อยากหย่ากับเจ้า”ซินแสเห็นท่านหนานแล้วก็พอประเมินออกว่าคนผู้นี้ต้องการให้เขาร่วมแสดงจึงต้องออกโรงอีกครา"ดวงของท่านกั๋วกงบัดนี้กำลังกัดกินดวงของฮูหยินอยู่ ต้องทำการหย่าขาดจากกันเพื่อแก้เคล็ดนี้ให้ฮูหยินใหญ่รอดพ้นจากความตายที่รออยู่ การหย่าครานี้ต้องประกาศให้คนทั้งเมืองรู้เพื่อให้สวรรค์รับทราบ ท่านต้องตัดสินใจแล้วข้าเองก็ช่วยได้แค่นี้"ฮูหยินใหญ่ยังคิดว่าสามีของตนเองยังรักใคร่ไม่ยอมหย่า หาได้รู้ว่าตนเองกำลังตกลงไปในกลลวงของท่านหนานแล้วจึงเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ดีขึ้นเล็กน้อย“ท่านพี่แค่หย่าแก้เคล็ดมิได้หย่ากันจริง ข้าออกจากจวนไม่นานเมื่อหายแล้วจะกลับมา”ท่านหนานแสร้งตีหน้าเศร้า พยักหน้าทั้งยังจับมืออันเหี่ยวเฉาของฮูหยินใหญ่เอาไว้ แม้ภายในใจนึกรังเกียจแต่กลับสวมบทบาทสามีที่ดีจนบุตรสาวทั้งสองต้องหลั่งน้ำตา“ได้ ข้าจะรอเจ้าในเมื่อเจ้าต้องการหย่าเช่นนั้นก็เพื่อให้เจ้าได้กลับมาเร็วขึ้น รีบเขียนหนังสือหย่าเถิด”วันต่อมาจวนสกุลหนานได้ประกาศออกไป ฮูหยินใหญ่ต้องการไปปฏิบัติธรรมในบั้นปลายจึงขอหย่าขาดจากท่านหนานเพื่ออุทิศตัวให้ศาสนา เป็นอันร