Semua Bab ทะลุมิติสวมรอยเป็นแม่เลี้ยง: Bab 21 - Bab 24

24 Bab

เจ้าคิดจะทำสิ่งใด

หลี่เหมยหยุนนั่งคิดถึงอาหารแสนอร่อยในยุคที่นางจากมา ไม่ว่าจะเป็นหม้อไฟรสจัดจ้าน เป็ดย่างหนังกรอบ หรือแม้แต่ขนมหวานที่ทำให้นางน้ำลายสอเพียงแค่จินตนาการ"หากได้กินคงดีไม่น้อย…" นางพึมพำเบา ๆทันใดนั้น นางลุกขึ้นจากเก้าอี้ด้วยดวงตาเป็นประกาย นางตัดสินใจว่าจะเข้าไปในครัวเพื่อทำอาหารเอง!แต่ก่อนที่นางจะก้าวออกจากห้อง ลู่เหรินเจ๋อกลับขวางทางไว้ ดวงตาของเขามองนางด้วยความสงสัย"เจ้าคิดจะทำสิ่งใด?" เขาถามเสียงเรียบ"ข้าคิดจะทำอาหาร" หลี่เหมยหยุนยืดตัวขึ้น "ข้ารู้สึกอยากกินอาหารที่ข้าทำเอง""มิได้!" ลู่เหรินเจ๋อตอบทันควัน สีหน้าของเขาดูจริงจัง"เหตุใดกัน? ข้าทำอาหารเองได้ ไม่ต้องกังวลหรอก""เจ้าเพิ่งฟื้นตัวได้ไม่นาน ยังมีอาการอ่อนเพลีย หากเข้าไปในครัวแล้วเป็นลมไปข้าจะทำเช่นไร?""ข้าจะไม่เป็นลมหรอก!" นางเถียงเสียงแผ่ว ดวงตาฉายแววไม่พอใจลู่เหรินเจ๋อมองดูใบหน้างอน ๆ ของภรรยา พลันถอนหายใจยาวก่อนจะยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย "เช่นนั้น ข้าจะยอมให้เจ้าเข้าครัว แต่มีข้อแม้"หลี่เหมยหยุนรีบเงยหน้าขึ้นทันที "ว่ามา""ข้าจะเป็นผู้เตรียมวัตถุดิบให้เจ้า ขอเพียงเจ้าบอกว่าต้องการสิ่งใด ข้าจะให้บ่าวไปนำมาให้ทั้งหมด"
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-20
Baca selengkapnya

บ่น

กว่าจะได้อาหารดีๆ สภาพร่างกายท่านอ๋องก็เพลี่ยงพล้ำไปด้วยแป้งทำอาหาร หนำซ้ำท่านอ๋องยังโดนควันไฟเปื้อนเต็มหน้าเช้ามืดในตำหนักของลู่เหรินเจ๋อ เริ่มต้นด้วยความเงียบสงบ สายลมโชยผ่านมาทำให้ทุกอย่างดูเรียบง่าย แต่นั่นกลับไม่ใช่บรรยากาศภายในครัวที่กำลังวุ่นวายอยู่ตอนนี้ พระเอกของเรากำลังพยายามอย่างหนักในการทำอาหารให้ภรรยาของเขาได้ชิมอาหารฝีมือของเขาเอง ความพยายามครั้งนี้ดูเหมือนจะไม่ง่ายนักพระเอกยืนอยู่ข้างกระทะพร้อมมือที่เต็มไปด้วยแป้งและน้ำมันที่กระเด็นไปทั่วร่าง เขาพยายามแหงนหน้าไปข้างหน้าเพื่อสั่งสมความสงบ ก่อนจะหยิบวัตถุดิบในมือเพื่อทำอาหารให้เสร็จสมบูรณ์ แต่เมื่อเขาหยิบขวดเกลือที่ตั้งอยู่ข้างๆ ขวดที่อยู่ในมือกลับพลิกคว่ำและเทแป้งลงไปบนพื้นในครัวจนเต็มตัว"โอ๊ย..." พระเอกบ่นกับตัวเองด้วยเสียงที่ฟังดูเหนื่อยหน่ายและหงุดหงิด ความพยายามที่ดูจะเป็นธรรมชาติกลับถูกขัดขวางไปหมด เขาถูกแป้งขาวๆ ที่ลอยอยู่ในอากาศปกคลุมไปทั้งตัวในขณะเดียวกัน เสียงของคนรับใช้ที่ยืนดูอยู่ในมุมหนึ่งของครัวก็แอบขำเบาๆ หญิงสาวยิ้มขำเพราะคงไม่เคยเห็นท่านอ๋องที่เคยทำอะไรได้คล่องแคล่วในทุกๆ ด้าน ถึงกับพลาดพลั้งในสิ่งที่
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-20
Baca selengkapnya

ถูกปาก

เมื่ออาหารทุกจานถูกจัดวางลงบนโต๊ะ กลิ่นหอมของเครื่องปรุงและรสชาติที่แปลกใหม่ลอยคลุ้งไปทั่วห้อง เหล่ากำนัลที่ยืนรออยู่ข้าง ๆ ต่างพากันมองอาหารที่ไม่เคยพบเห็นมาก่อนด้วยความสงสัย ขณะเดียวกัน พระเอกก็มองอาหารตรงหน้าด้วยสายตาครุ่นคิด"นี่คือสิ่งใดกัน?" พระเอกเอ่ยถามขณะมองสำรับอาหารที่ไม่คุ้นตา สีสันของอาหารดูแปลกใหม่ กลิ่นก็หอมแตกต่างไปจากอาหารที่เคยลิ้มลอง"เป็นอาหารที่ข้าคิดค้นขึ้นมาเจ้าค่ะ" นางเอกตอบด้วยรอยยิ้ม "ท่านอ๋องลองชิมดูก่อนเถิด"พระเอกหยิบตะเกียบขึ้นมาอย่างลังเล ก่อนจะคีบอาหารคำหนึ่งเข้าปาก เมื่อรสชาติสัมผัสปลายลิ้น ดวงตาคมกริบก็เบิกขึ้นเล็กน้อย"รสชาติแปลกใหม่...แต่กลับอร่อยมาก" พระเอกพึมพำเบา ๆเหล่ากำนัลที่ยืนอยู่รอบ ๆ ได้ยินดังนั้นก็ยิ่งรู้สึกอยากลองชิมด้วย นางเอกเห็นเช่นนั้นจึงยิ้มบาง ๆ"ข้าทำไว้เยอะเจ้าค่ะ ไม่ต้องเกรงใจ ช่วยกันลองชิมเถิด"ทันทีที่ได้รับอนุญาต เหล่ากำนัล นางกำนัล และทหารที่เฝ้าตำหนักต่างก็เข้ามาตักอาหารลองชิมกันด้วยความอยากรู้อยากเห็น พอได้ลองลิ้มรส ทุกคนต่างพากันอุทานด้วยความประหลาดใจ"อร่อยเหลือเกินเจ้าค่ะ/ขอรับ!""ข้าไม่เคยกินอะไรเช่นนี้มาก่อนเลย!""คุณ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-20
Baca selengkapnya

ตำหนัก

ช่วงเย็น ณ ตำหนักของคุณหนูซ่งพระเอกได้รับคำเชิญจาก คุณหนูซ่ง ให้มาร่วมมื้ออาหาร นางอ้างว่ามีเรื่องสำคัญจะปรึกษาเกี่ยวกับสถานการณ์ทางการเมือง และเพื่อเป็นการแสดงน้ำใจ นางจึงจัดเตรียมอาหารชั้นเลิศพร้อมสุราหอมกรุ่นไว้ต้อนรับทว่า...ในดวงตาของคุณหนูซ่งกลับแฝงความเจ้าเล่ห์ที่ยากจะสังเกตเห็น นางแอบสั่งให้บ่าวลับของตนใส่ ยาปลุกอารมณ์ ลงในสุราของพระเอกโดยไม่ให้ใครล่วงรู้"หากคืนนี้ทุกอย่างเป็นไปตามแผน ข้ากับท่านอ๋องจะมีสัมพันธ์กัน และเมื่อนั้นเขาจะต้องรับข้าเป็นภรรยา!"คุณหนูซ่งแอบยิ้มพึงพอใจ นางวางแผนทุกอย่างไว้อย่างรอบคอบ แม้แต่บ่าวไพร่ในตำหนักของนางก็ถูกกำชับให้ไม่มีใครเข้ามายุ่งเกี่ยวในค่ำคืนนี้เมื่อพระเอกมาถึง นางรีบออกมาต้อนรับด้วยท่าทีอ่อนหวาน"ท่านอ๋องเชิญด้านในเพคะ อาหารมื้อนี้บ่าวตั้งใจทำขึ้นเพื่อท่านโดยเฉพาะ"พระเอกไม่ได้ระแวงสิ่งใด เพียงมองนางอย่างเย็นชาแล้วพยักหน้าเล็กน้อย นั่งลงที่โต๊ะอาหาร นางรินสุราให้พระเอกด้วยมือตัวเอง ก่อนจะคอยเฝ้ามองด้วยสายตาเฝ้ารอไม่นานนัก ยาก็เริ่มออกฤทธิ์พระเอกเริ่มรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั่วร่าง ดวงตาพร่าเลือน ความคิดเริ่มสับสน ร่างกายเหมือนถูกโซ่ตรวนที
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-20
Baca selengkapnya
Sebelumnya
123
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status