หลี่เหมยหยุนนั่งคิดถึงอาหารแสนอร่อยในยุคที่นางจากมา ไม่ว่าจะเป็นหม้อไฟรสจัดจ้าน เป็ดย่างหนังกรอบ หรือแม้แต่ขนมหวานที่ทำให้นางน้ำลายสอเพียงแค่จินตนาการ"หากได้กินคงดีไม่น้อย…" นางพึมพำเบา ๆทันใดนั้น นางลุกขึ้นจากเก้าอี้ด้วยดวงตาเป็นประกาย นางตัดสินใจว่าจะเข้าไปในครัวเพื่อทำอาหารเอง!แต่ก่อนที่นางจะก้าวออกจากห้อง ลู่เหรินเจ๋อกลับขวางทางไว้ ดวงตาของเขามองนางด้วยความสงสัย"เจ้าคิดจะทำสิ่งใด?" เขาถามเสียงเรียบ"ข้าคิดจะทำอาหาร" หลี่เหมยหยุนยืดตัวขึ้น "ข้ารู้สึกอยากกินอาหารที่ข้าทำเอง""มิได้!" ลู่เหรินเจ๋อตอบทันควัน สีหน้าของเขาดูจริงจัง"เหตุใดกัน? ข้าทำอาหารเองได้ ไม่ต้องกังวลหรอก""เจ้าเพิ่งฟื้นตัวได้ไม่นาน ยังมีอาการอ่อนเพลีย หากเข้าไปในครัวแล้วเป็นลมไปข้าจะทำเช่นไร?""ข้าจะไม่เป็นลมหรอก!" นางเถียงเสียงแผ่ว ดวงตาฉายแววไม่พอใจลู่เหรินเจ๋อมองดูใบหน้างอน ๆ ของภรรยา พลันถอนหายใจยาวก่อนจะยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย "เช่นนั้น ข้าจะยอมให้เจ้าเข้าครัว แต่มีข้อแม้"หลี่เหมยหยุนรีบเงยหน้าขึ้นทันที "ว่ามา""ข้าจะเป็นผู้เตรียมวัตถุดิบให้เจ้า ขอเพียงเจ้าบอกว่าต้องการสิ่งใด ข้าจะให้บ่าวไปนำมาให้ทั้งหมด"
Terakhir Diperbarui : 2025-05-20 Baca selengkapnya