Semua Bab ทวงรักท่านประธานมาเฟีย LoveSick (NC25+): Bab 71 - Bab 80

บทที่ 35.1 ให้รางวัล ‘ตอนนี้ที่บ้านใกล้ล้มละลายแล้วล่ะค่ะ ตัวของน้าเองก็ตั้งใจว่าจะกลับบ้านนอกเพราะคุณผู้หญิงคงไม่มีเงินจ่ายเงินเดือนให้น้าแล้ว ข้าวของในบ้านก็มีเจ้าหนี้มาเตรียมยึดทรัพย์เอาไปทั้งหมด มีทั้งหนี้ในระบบ นอกระบบ อีกไม่นานบ้านหลังนี้ก็คงถูกธนาคารยึดแล้วขายทอดตลาดแล้วล่ะค่ะ’ น้าแจ่มเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟังด้วยสีหน้าถอดใจ อาจเป็นเพราะรักและผูกพันกับบ้านหลังนี้ด้วยทำงานกับบิดามารดาของหญิงสาวมานาน แต่เมื่อรู้ว่าบ้านจะต้องถูกยึดก็เลยอดรู้สึกเศร้าใจไม่ได้‘แล้วทำไมน้าแจ่มถึงไม่ลาออกไปตั้งนานแล้วล่ะคะ ทนอยู่ทำไม’‘น้าทนอยู่เพื่อรอคุณหนูค่ะ ได้แต่หวังว่าสักวันคุณหนูจะกลับมาแล้วบอกน้าว่าคุณหนูยังสบายดี ขอแค่ไม่ต้องมีห่วงเรื่องของคุณหนูอีกน้าก็ไปจากที่นี่ได้อย่างหมดห่วง’ จารวีมองคนตรงหน้าทั้งน้ำตา ไม่เคยรู้เลยว่าเหตุผลที่ทำให้น้าแจ่มยังคงทนอยู่กับลุงและป้าจะเป็นเพราะเธอ ‘หนูขอโทษนะคะ ที่คิดถึงแต่ตัวเองจนลืมไปเลยว่าในบ้านหลังนี้ยังมีน้าแจ่มที่รักและเป็นห่วงหนูจริง ๆ อยู่ ขอโทษนะคะที่ทำให้ต้องอดทนรอหนูมาตั้งหลายปี’ เธอยกมือไหว้แล้วก้มลงกราบแทบตักของน้าแจ่ม การที่ได้รู้ว่ายังมีใค

บทที่ 36.1 อาหารเช้า จานร้อน NCหญิงสาวในชุดนอนตัวบางคลุมทับด้วยผ้ากันเปื้อนอีกที หลังจากนอนหลับสนิทไปนานจนกระทั่งเช้าก็ได้เวลาตื่น เธอคิดจะทำอาหารง่าย ๆ ให้เควินทานก่อนไปทำงาน การกระทำของหญิงสาวไม่ได้ต่างไปจากเมื่อก่อนเลยสักนิด ความทรงจำวันเก่า ๆ หวนคืนไม่รู้จบกลิ่นหอมโชยเข้าจมูกคนตัวโตที่ยังคงนอนหลับอยู่ในห้อง เมื่อลืมตาตื่นขึ้นก็ไม่เจอคนตัวเล็กที่นอนกอดทั้งคืนเสียแล้ว เควินก้าวลงจากเตียงเดินตามกลิ่นหอมมายังห้องครัว ก่อนจะใช้สองแขนกอดจารวีจากทางด้านหลัง“ว้าย!”เธอตกใจเล็กน้อยด้วยอีกฝ่ายมาแบบไม่ให้สุ้มให้เสียง“เห็นมั้ยคะว่าในมือฉันถืออะไรอยู่ อยากโดนตะหลิวเคาะหัวหรือไง”เธอบ่นเขาไปหนึ่งกรุบโทษฐานมาทำให้ตกใจคนถูกดุไม่ได้สะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย แต่กลับใช้จมูกโด่งฝังลงที่ซอกคอสวย สูดดมกลิ่นที่หอมกว่ากลิ่นอาหารไปมาพลางพูดเสียงเซ็กซี่“หิวแล้ว…แต่เป็นอย่างอื่นที่ไม่ใช่ข้าวนะ”มือแกร่งเอื้อมไปปิดแก๊ส แล้วจับตัวเธอให้หันมารับจูบก่อนอุ้มเธอขึ้นไปนั่งบนเคาน์เตอร์ครัว“คุณ! นี่มันยังเช้าอยู่เลยนะคะ”เธอร้องขึ้นมาเสียงดัง แต่ก็หน้าแดงซ่าน เมื่อมองเห็นส่วนที่โป่งนูนผ่านกางเกงบ๊อกเซอร์ของท่าน

บทที่ 37.1 แผ่อำนาจ“รีบเซ็นเอกสารเดี๋ยวนี้เลยนะคะ ฝ่ายอื่นเขารออนุมัติจากคุณอยู่นะ”จารวีเดินเข้ามาบ่นหลังจากเพิ่งเดินออกไปได้ไม่กี่นาทีแล้วเจอกับพนักงานจากฝ่ายอื่นที่มาเพื่อรอเอกสารจากเควินเขายังเอาแต่เรียกหล่อนเข้ามาเพื่อแทะโลมจนไม่เป็นอันทำการทำงาน ขืนปล่อยไว้แบบนี้เคกรุ๊ปได้ล่มจมกันหมดแน่ นิ้วเรียวจิ้มลงไปบนกองเอกสารตรงหน้าเขา ประธานหนุ่มถอนหายใจแต่ก็ยอมทำตามที่หล่อนบอก นับวันจารวีจะยิ่งแผ่ขยายอำนาจจนเควินไม่กล้าโต้แย้งหากเถียงก็อดสิ...“เรียบร้อยครับ”งานทั้งหมดเสร็จอย่างรวดเร็ว เธอมองค้อนเขาเล็กน้อย รวบเอาแฟ้มทั้งหมดมาถือไว้ในอ้อมแขนแล้วถือเดินออกมาให้กับคนที่รออยู่“เรียบร้อยแล้วค่ะ ขอโทษนะคะที่ทำให้ต้องรอ”“ไม่เป็นไรเลยค่ะคุณวี ขอบคุณนะคะที่ช่วย”แต่ละคนต่างเข้ามาหยิบแฟ้มของตนเองแล้วไปทำงานต่อ อีกไม่นานก็จะถึงวันประมูลแล้ว เธอยังตรวจสอบไม่เจอเลยว่าผู้เป็นป้าและสามีเอาเงินจากไหนมาใช้สำหรับงานนี้จารวีกลับเข้ามาในห้องท่านประธานอีกครั้ง อีกฝ่ายเพิ่งวางสายจากใครบางคนพอดีหันมายิ้มหวาน สายตาของเธอที่มองมาทำเอาเควินต้องขมวดคิ้วด้วยความสงสัย“คุณมีอะไรจะพูดกับผมหรือเปล่าครับ”“มอง

บทที่ 38.1 แฟนเก่าของวี“รถคันนั้นเลี้ยวเข้าโรงแรมไปแล้วนะวี”“ตามเข้าไปเลยจ้ะ”ตะวันเลี้ยวรถตามเข้าไป แน่นอนว่าเขาถูกรปภ. ด้านหน้าดักเอาไว้ ด้วยโรงแรมขนาดนี้จำเป็นต้องคัดเกรดลูกค้า การขับมอเตอร์ไซค์ธรรมดาเข้ามาอย่าหวังจะได้เล็ดลอดไปด้านในได้“ไม่เป็นไร เดี๋ยววีลงตรงนี้ ตะวันไปหาที่จอดรถด้านนอกก่อนแล้วค่อยตามเข้ามา”“จะดีเหรอ รอไปพร้อมกันดีกว่ามั้ย”เขาเป็นห่วงเธอเพราะไม่รู้ว่าข้างในมีอะไรรออยู่บ้าง ยิ่งไปกว่านั้นลุงกับป้าของหล่อนร้ายมากแค่ไหน เขาเองก็รู้ดี“ไม่ได้หรอก ถ้าคลาดกันขึ้นมาที่ทำมาทั้งหมดก็สูญเปล่าสิ ไปหาที่จอดแล้วตามเข้าไปนะ”จารวีลงจากรถ เธอเดินเอานามบัตรในฐานะเลขาของท่านประธานเคกรุ๊ปไปยื่นให้กับรปภ.ดู“ฉันมาติดต่อหาห้องพักให้ท่านประธานค่ะ เคกรุ๊ป รู้จักใช่มั้ยคะ?”“อ๋อ ครับ ๆ เชิญเลยครับ”รปภ.ต้อนรับขับสู้เป็นอย่างดี เชื้อเชิญให้จารวีเข้าไปด้านใน คนตัวเล็กหันมาขยิบตาให้ตะวันเพื่อส่งสัญญาณให้ชายหนุ่มทำตามแผน แม้จะเป็นห่วงมากแค่ไหนแต่ก็รู้นิสัยอีกฝ่ายดีว่า..บทจะดื้อ...เอาช้างมาฉุดก็ไม่อยู่!จารวีเข้ามาจนถึงล็อบบี้ เธอเห็นอรวรรณกำลังคุยกับพนักงานต้อนรับอยู่ตรงฟรอนต์จึงทำเน

บทที่ 39.1 ถูกจับจนได้ 1ตะวันเลือกกดวางสายของสาวิตรีเหลือเพียงสายของจารวีเอาไว้ มองเควินด้วยความตกตะลึงและคาดไม่ถึง นอกจากจะตกใจที่ได้เจอเจ้าของเงินเดือนทุกเดือนของตนเองแล้ว ยังตกใจที่เขาก็คือแฟนเก่าของหญิงสาวที่เขาแอบหลงรักมานานหลายปี แล้วยังพ่วงมาด้วยแฟนคนปัจจุบัน...เพราะเพิ่งคืนดีกันอีก!“คุณคงเป็นคุณตะวัน เพื่อนของวีสินะครับ”“เอ่อ...ครับท่านประธาน คือว่าผม...”สาบานได้เลยว่าตะวันไม่เคยรู้สึกเสียหน้ามากขนาดนี้มาก่อน ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมหญิงสาวถึงไม่เลือกเขา เพราะหากเป็นเขาเอง...ก็คงเลือกเควินเหมือนกันตัวจริงหล่อวัวตายความล้มกว่าที่เคย และมากกว่าที่เคยได้ยินพวกพนักงานหญิงพูดถึงเสียอีก ผู้ชายด้วยกันยังอายเลย“มาทำอะไรที่นี่เหรอครับ รู้มาว่าคุณเป็นนักดนตรีของผับเคไนท์ หรือว่ามารับจ๊อบครับ ?”“ไม่ใช่นะครับ ผมทำงานที่เคไนท์ที่เดียวเท่านั้น เพียงแต่ว่าวี...”แค่หลุดพูดชื่อหล่อนออกไปเท่านั้น สีหน้าและแววตาของประธานหนุ่มก็เปลี่ยนไปทันที“วีทำไมครับ เกิดอะไรขึ้นกับเธอ วันนี้เธอบอกผมว่านัดเพื่อนเอาไว้”“เอ่อ...คือ...”ไม่รู้จะอธิบายอย่างไรจึงกดเปิดสปีกเกอร์โฟนให้อีกฝ่ายได้ยินเสียงของหล่อนไ