All Chapters of ทวงรักท่านประธานมาเฟีย LoveSick (NC25+): Chapter 11 - Chapter 20

บทที่ 5.1 ลูกค้าคนแรกและคนสุดท้าย จารวีตื่นขึ้นมาอีกครั้งในช่วงบ่ายของอีกวัน สิ่งแรกที่หล่อนรู้สึกคืออาการปวดหัวจากการแฮงค์ด้วยดื่มเหล้ามากจนเกินไป หญิงสาวยังจับต้นชนปลายไม่ถูก เธอยกมือขึ้นกุมศีรษะเพราะรู้สึกปวดหัวเล็กน้อยไปโดนรถสิบล้อชนมาหรืออย่างไรนะ ทำไมหัวถึงได้ปวดมากขนาดนี้ คนตัวเล็กยันตัวลุกขึ้นมานั่งแล้วเริ่มมองไปรอบ ๆ ในหัวกำลังประมวลถึงเรื่องราวทั้งหมด มันคลับคล้ายคลับคลาว่าจะจำได้แต่ก็ยังไม่มั่นใจนัก“ตื่นแล้วเหรอ ผมนึกว่าคุณจะสลบจนถึงเย็นเสียอีก”เสียงทุ้มดังขึ้นจากทางขวามือของหล่อน เมื่อหันไปมองก็พบกับเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาในชุดสูทราคาแพงระยับความทรงจำมากมายแล่นปราดเข้ามาในความคิด ไม่เว้นแม้กระทั่งเรื่องราวตอนที่เธอกลายร่างเป็นนางแมวยั่วสวาทหลังจากกินเหล้าเข้าไปตามคำแนะนำของสาวิตรี“คะ…คุณ!”จารวีมองหน้าเขาด้วยความตกใจระคนเขินอาย ภาพที่เธอยั่วยวนเขายังชัดเจนอยู่ในความคิด หล่อนอยากจะเขกหัวตัวเองเหลือเกิน หลงคิดมาตลอดว่าเวลาเมาเธอจะหลับไม่รู้เรื่อง แต่ดูจากคราวนี้คงไม่ใช่อย่างที่คิด…ให้ตายสิ อยากจะวาร์ปหายตัวไปเลยจริง ๆ“อย่ามาเล่นมุกจำอะไรไม่ได้เด็ดขาดเลยนะ เมื่อคืนเราส

บทที่ 6.1 สวยแต่จืดชืด จารวีรีบเอาเงินที่ได้ไปจ่ายค่าเทอมก่อนจะหมดเวลา การมาของเควินทำให้ชีวิตของหล่อนเปลี่ยนไปในช่วงข้ามคืน เธอใจจดใจจ่อรอให้อีกฝ่ายติดต่อกลับมา ถึงแม้จะมีเบอร์ติดต่อเขาก็ตาม หากแต่ความกล้ากลับมีอยู่เพียงน้อยนิด จะให้เป็นฝ่ายเริ่มก่อนนั้นจารวีไม่กล้าจะทำมันจริงๆ จึงต้องรอให้เขาเป็นฝ่ายเปิดฉากเท่านั้น“เรียบร้อยดีมั้ยแก”สาวิตรีตรงเข้ามาถามเพื่อนรักด้วยความเป็นห่วง หลังจากหล่อนหายเข้าไปในห้องการเงินของมหาวิทยาลัยเป็นนานสองนาน“เรียบร้อยดี เกือบจะไม่ได้เรียนจบพร้อมกันแล้วมั้ยล่ะ หวุดหวิดชะมัด”สีหน้าหญิงสาวทั้งเหนื่อยทั้งโล่งอกในเวลาเดียวกัน“แล้วเรื่องนั้นแกตัดสินใจหรือยัง ถ้าเป็นเด็กเลี้ยงของเขาคงจะสบายไปทั้งชาติ ไม่ต้องมากังวลเรื่องเงินอีก”อีกฝ่ายสนับสนุนให้หญิงสาวรับข้อเสนอของเควิน มันไม่ง่ายเลยกับการจะได้เจอลูกค้ากระเป๋าหนักแบบนี้ หลุดจากเขาไปชาตินี้อาจจะไม่เจออีกแล้วก็เป็นไปได้“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน อีกอย่างตอนนี้ก็ไม่ได้มีปัญหาเรื่องค่าเทอมแล้ว ถ้าฉันเริ่มหางานทำแล้วเก็บเงินคงพอจะทันจ่ายค่าเทอมครั้งหน้า”“แต่ถ้ามันเกิดปัญหาอย่างในรอบนี้อีกแกจะทำยังไง การหาเงินเ

บทที่ 7.1 หลอกล่อ เควินพาเธอมายังร้านอาหารสุดหรูภายในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง ห้างนี้เต็มไปด้วยเซเลบคนดังมากมายไปจนถึงนักธุรกิจที่มีเงินถุงเงินถังในการช้อปปิ้ง เป็นห้างฯ เกรดพรีเมี่ยมที่คนระดับธรรมดาอย่างหล่อนไม่มีวันเหยียบย่างเข้ามาได้“ตามสบายเลยนะครับ อยากกินอะไรสั่งได้เลย”“ขอบคุณค่ะ”หญิงสาวค่อนข้างเกรงใจหลังจากเปิดเมนูดูแล้ว เพราะว่าราคาของอาหารแต่ละจานค่อนข้างแพงไปจนถึงแพงมาก ขนาดราคาต่ำที่สุดยังประมาณสามสิบเปอร์เซ็นต์ของค่าเทอมเธอได้เลย“ร้านนี้เป็นร้านดังเลยนะครับ อาหารอร่อยมาก คนทำเป็นเชฟจากฝรั่งเศสโดยตรง ปกติแล้วถ้าไม่จองคิวล่วงหน้าจะไม่ค่อยมีโต๊ะว่างหรอก”“แต่ว่าตอนนี้…”เธอมองไปรอบ ๆ อย่างแปลกใจ ด้วยไม่มีใครนั่งอยู่เลยสักโต๊ะเดียว ทั้งที่เข้ามาได้สักพักหนึ่งแล้วแต่กลับยังไม่เห็นมีลูกค้าเข้ามาเพิ่ม“เพราะผมเหมาทั้งร้านเอาไว้ แล้วจะมีลูกค้าได้อย่างไรล่ะครับ”“เหมาร้าน!”คนฟังถึงกับเสียงดังด้วยความตกใจ ไม่ใช่เหมาลูกชิ้นหรือเหมาผักตามแผงขายในตลาด แต่เป็นการเหมาโต๊ะในร้านอาหารสุดหรูเพื่อที่จะได้นั่งกินข้าวกับเธอสองคนจารวีชักเริ่มหวาดหวั่นในอำนาจและความรวยของเขา ว่ามันจะไปสิ้

บทที่ 8.1 ออกทริป จารวีมายืนรอเขาอยู่ที่หน้าหอพักหลังจากตัดสินใจแล้วว่าจะไปพัทยากับเควิน เธออยากจะลองทำความรู้จักกับเขาดูอีกสักนิดเพื่อคิดทบทวนเรื่องข้อเสนอที่เขาเคยบอกเอาไว้การเป็นเด็กเลี้ยง…หรือเป็นผู้หญิงที่มีคนคอยอุปถัมภ์ อาจจะมีอยู่ทั่วไป แต่สิ่งหนึ่งที่หญิงสาวจะแปลกไปจากคนอื่น คือเธอ…ตกลงรับข้อเสนอนี้เพราะชื่นชอบในตัวของชายหนุ่มเท่านั้นยืนรอไม่นานรถของอีกฝ่ายก็เข้ามาจอดเทียบฟุตบาท กระจกรถถูกลดลงก่อนเขาจะโบกมือทักทาย คนขับรถตรงเข้ามาเอากระเป๋าของเธอไปเก็บให้ จากนั้นจารวีก็ขึ้นรถไปหาเขา“รอนานหรือเปล่าครับ”“ไม่หรอกค่ะ คุณมาเร็วจะตายไป”เธอยิ้มแย้มพูดคุยกับเขา เควินยื่นหน้าเข้ามาหอมแก้มหญิงสาวเป็นอย่างแรก คนถูกรุกตกใจไม่น้อย แต่ก็ไม่ได้รังเกียจสัมผัสจากเขาเลย“หอมจัง”“คุณก็…”หล่อนดันเขาออกห่าง รถเริ่มเคลื่อนตัวไปข้างหน้า เควินเอื้อมมือมาโอบเอวหญิงสาวเอาไว้ ทั้งสองนั่งใกล้แนบชิดกัน จนได้ถึงกลิ่นหอมเย้ายวนของจารวี“คุณเคยไปเที่ยวพัทยามาก่อนหรือเปล่า”“เคยไปเมื่อตอนเด็ก ๆ ค่ะ แต่ก็นานมากเสียจนจำไม่ได้แล้ว”เสียงหวานตอบเศร้าสร้อย นึกถึงเรื่องราวในอดีตสมัยที่บิดามารดาของเธอยังมีชี

บทที่ 9.1 มอมตัวเอง NCเควินกลับเข้ามาอีกครั้งในกลางดึกหลังจากที่จารวีหลับไปแล้ว ชายหนุ่มถอดชุดสูทก่อนจะคลายเนกไทออกแล้วไปนั่งอยู่ข้าง ๆ หญิงสาวบนเตียง เธอสวมชุดนอนบางเบารอเขาตั้งแต่หัวค่ำสายตาก็เหลือบไปเห็นขวดเหล้าถูกเปิดทิ้งเอาไว้ ปริมาณของมันลดน้อยลงไปจนเกือบหมด ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเธอดื่มมันระหว่างรอเขาจนผล็อยหลับไป รอยยิ้มผุดขึ้นบนใบหน้าของเขามือใหญ่จับเข้าที่แก้มนวล ลูบไล้เบา ๆ จนเจ้าตัวสะดุ้งตื่น เมื่อลืมตามาแล้วเห็นว่าชายหนุ่มกลับมาแล้ว จารวีก็รีบดีดตัวลุกขึ้นมานั่ง“กลับมาแล้วหรือคะ”“ผมคงกลับมาดึกมากเลยสินะ ถ้าคุณเพลีย นอนก่อนก็ได้นะครับ”จารวีรีบส่ายหน้า เธอมาที่นี่ก็เพื่อจะใช้เวลาอยู่กับเขา ถ้ามัวเอาแต่นอน แบบนี้คงไม่ต่างอะไรกับตอนอยู่บ้าน“กลับมาเหนื่อย ๆ ไปอาบน้ำอาบท่าให้สบายตัวก่อนมั้ยคะ”“ก็ดีนะครับ ถ้าอย่างนั้น…”มือของเขาเลื่อนมาจับที่หัวไหล่ของหญิงสาว แล้วปลดสายเดี่ยวของชุดนอนออกจากไหล่มน เผยให้เห็นผิวขาวเนียนที่ซ่อนอยู่ภายใน“อาบด้วยกันนะครับ”คนถูกชวนเขินอายจนหน้าแดง แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธ หล่อนพยักหน้าพร้อมทำตามที่ชายหนุ่มต้องการทุกอย่าง เธอลุกขึ้นจากเตียง เดินเข้าห้อ