All Chapters of แพทย์เทวดาสะท้านภพ: Chapter 11 - Chapter 20

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเหล่านั้นเข้ามาล้อมเยี่ยชิว พร้อมถกแขนเสื้อขึ้น ท่าทางพร้อมจะลงมือตลอดเวลาไป๋ปิงพูดอย่างร้อนรนว่า “รองผู้อำนวยการกัว เยี่ยชิวเป็นคนของแผนกศัลยกรรม คุณช่วยเห็นแก่หน้าฉันหน่อยได้ไหมคะ?”กัวต้านู่ปรายตามองไป๋ปิงอย่างเย็นชา “ลูกชายผมก็เป็นคนจากแผนกศัลยกรรมเหมือนกัน ทำไมคุณถึงไม่ปกป้องลูกชายของผมบ้างล่ะ?”ไป๋ปิงพูดอะไรไม่ออกชั่วขณะ“หัวหน้าแผนกไป๋ วันนี้ผมจะต้องทวงถามความรับผิดชอบจากไอ้เด็กนี้ให้ได้ หวังว่าคุณจะไม่เข้ามาขัดขวางนะ ไม่งั้นอย่าหาว่าผมไม่ไว้หน้าคุณก็แล้วกัน” กัวต้านู่หันไปสั่งเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพวกนั้น “กระทืบมันให้จมดินเลย”“เดี๋ยวก่อน!” ไป๋ปิงรีบเอ่ยอย่างเร็วรี่ “รองผู้อำนวยการกัว เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพวกนี้เป็นคนของโรงพยาบาล ไม่ใช่ลูกน้องส่วนตัวของคุณนะคะ คุณไม่มีสิทธิ์สั่งให้พวกเขาทำร้ายคน”“น่าขำชะมัด! ผมเป็นรองผู้อำนวยการประจำโรงพยาบาล นอกจากผู้อำนวยการโรงพยาบาลแล้วผมก็ออกคำสั่งได้ทุกคนนั่นแหละ รวมถึงคุณด้วย!”“ตามกฎการบริหารจัดการของโรงพยาบาล ผู้บริหารของโรงพยาบาลไม่มีสิทธิ์ใช้อำนาจตามอำเภอใจ”“เลือกเอาเรื่องไร้สาระพวกนั้

เยี่ยชิวตกใจอย่างมาก เขาแหงนหน้ามองสบตาราชามังกรใบหน้าของราชามังกรมีสีแดงระเรื่อ ลมปราณส่วนกลางปกติดี ไม่มีท่าทีของคนที่ใกล้จะตายเลยสักนิด จึงรีบบอกว่า “ราชามังกร คุณล้อผมเล่นแล้ว ผมเห็นว่าร่างกายคุณแข็งแรงมากเลยนะ”“ฉันไม่ได้พูดเล่นนะ ฉันใกล้จะตายแล้วจริงๆ” ราชามังกรเอ่ยอย่างเคร่งขรึม“ผมเป็นแค่แพทย์ฝึกหัดตัวเล็กๆ คนหนึ่ง ที่ยังอยู่ในระหว่างช่วงพิจารณาผลงาน ถึงคุณจะมีโรคร้ายแรงอยู่จริงๆ ผมก็รักษาไม่ไหวหรอกครับ!”เยี่ยชิวรู้สึกเสียใจแทบบ้าถ้ารู้ว่าเรื่องมันจะเป็นแบบนี้ ให้ตายเขาก็ไม่มีทางมาที่นี่หรอกคุณปู่ที่อยู่ตรงหน้านี่เป็นถึงบอสใหญ่ของโลกใต้ดินแห่งเจียงโจวเชียวนะ เกิดเขารักษาไม่หายขึ้นมา มีหวังได้โดนฆ่าตายกันพอดี“ฉันเชื่อว่านายจะรักษาฉันได้” ราชามังกรกล่าวเยี่ยชิวยิ้มเจื่อนๆ “พูดไปคุณก็คงจะไม่เชื่อ แต่ขนาดตัวผมเองยังไม่เชื่อมั่นใจฝีมือของตัวเองเลย”“เสี่ยวเยี่ย นายเป็นวัยรุ่นหนุ่มแน่น คนหนุ่มอย่างนายต้องมั่นใจในตัวเองเข้าไว้สิ” ราชามังกรกล่าวยิ้มๆ ว่า “รู้ไหมทำไหมฉันถึงเชิญนายมา?”เยี่ยชิวส่ายหน้าเขาก็สงสัยเรื่องนี้มากเหมือนกัน หมอมีชื่อเสียงตั้งมากมายไม่ยอมเชิญ ทำ

เพียงแต่ว่าฉันต้องเปิดเนตรทิพย์ให้ได้!เยี่ยชิวตอบในใจในคัมภีร์คาถาเหมาซาน มีเคล็ดวิชาลับอัศจรรย์อย่างหนึ่ง เรียกว่าวิชาเปิดเนตรทิพย์กล่าวกันว่า เหนือจุดหว่างคิ้วของคนเราขึ้นไปสองนิ้ว จะมีดวงตาซ่อนอยู่หนึ่งดวง ซึ่งเรียกกันว่าเนตรทิพย์เมื่อเนตรทิพย์ถูกเปิดออกแล้ว นอกจากจะมองทะลุทุกสิ่งได้ ยังสามารถมองเห็นของที่ในยามปกติทั่วไปมองไม่เห็นด้วย อย่างเช่น...ภูตผีวิญญาณ!พลังงานชั่วร้าย!ปีศาจและมาร!ถึงขั้นที่ว่าหากฝึกฝนเนตรทิพย์จนถึงจุดสูงสุดแล้ว ยังสามารถรับรู้อนาคตและลางร้ายได้ล่วงหน้า มองโชคชะตาของคนและทราบเหตุการณ์บ้านเมืองได้โดยสรุปแล้ว มีประโยชน์ครอบจักรวาลแต่ว่า ไม่ใช่ทุกคนจะสามารถเปิดเนตรทิพย์ได้การเปิดเนตรทิพย์ แบ่งออกเป็นพรสวรรค์ติดตัวแต่กำเนิดกับการฝึกฝนเพื่อให้ได้มาบางคนแค่เกิดมาบนโลกก็สามารถใช้งานเนตรทิพย์ได้เลย อย่างเช่นหวงตี้ เสินหนง ฝูซี หนี่ว์วา บุคคลที่ปรากฏชื่อตามตำนานเล่าขานเหล่านี้เป็นต้นคนอีกประเภทหนึ่งสามารถเปิดเนตรทิพย์ได้หลังจากเพียรพยายามฝึกฝน อย่างเช่นจู่เก่อเหลียง(ขงเบ้ง) หลี่ฉุนเฟิง หยวนเทียนกังและหลิวป๋อเวินเป็นต้นทุกคนที่สามารถเปิดเนตรทิ

##บทที่ 0017##“เสี่ยวเยี่ย ยังมีอะไรอีกเหรอ?”เมื่อเห็นเยี่ยชิวเดินกลับมา ราชามังกรก็รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย จึงเอ่ยถามด้วยความสงสัยเยี่ยชิวบอกว่า “เมื่อกี๊นี้ผมคิดขึ้นมาได้วิธีหนึ่งน่ะครับ บางทีมันอาจจะใช้ได้ผลกับอาการป่วยของคุณ”“อ้อ?” ราชามังกรในตาเป็นประกาย รีบถามว่า “วิธีการแบบไหนล่ะ?”“ใช้การฝังเข็ม!”พอได้ยินแบบนั้น ประกายเจิดจ้าในแววตาของราชามังกรก็ดับลงทันที“เสี่ยวเยี่ย ขอบคุณนายมากนะ แต่สภาพร่างกายของฉันในตอนนี้ การฝังเข็มคงไม่มีประโยชน์อะไรหรอก”หลายปีมานี้ ราชามังกรไปตรวจรักษากับหมอชื่อดังมามากมาย พวกเขาเหล่านั้นเคยทดลองใช้การฝังเข็มรักษาพิษกู่แล้ว แต่ไม่เคยได้ผลเลยสักนิดเยี่ยชิวพูดว่า “ราชามังกร ถึงทักษะการฝังเข็มของผมจะไม่สามารถขจัดพิษกู่ในร่างกายคุณ และไม่สามารถฟื้นฟูร่างกายให้ดีกว่าเดิมได้ แต่ว่า มันสามารถช่วยยืดอายุขัยให้คุณได้”“ฉันกำลังจะตายอยู่แล้ว นายอย่าเปลืองแรงเปล่าจะดีกว่านะ...เมื่อกี๊นายพูดว่าไงนะ? ยืดอายุขัย?”ราชามังกรได้สติกลับมาอย่างฉับพลัน มองหน้าเยี่ยชิวด้วยความตกตะลึง“ใช่ครับ มันช่วยยืดอายุขัยได้” เยี่ยชิวบอก“นายไม่ได้ล้อเล่นกับฉันใช่ไหม

เยี่ยชิวล้วงโทรศัพท์ออกมาดู พบว่าหมายเลขที่ปรากฏบนหน้าจอเป็นเลขแปลก จึงกดรับสายแล้วบอกว่า “สวัสดีครับ เยี่ยชิวรับสาย”“หนุ่มน้อย นายไปหาของกินมาให้ฉันไม่ใช่เหรอ? ทำไมป่านนี้แล้วยังไม่กลับมาอีกล่ะ?” เสียงเย้ายวนของหลินจิงจื้อดังมาจากปลายสายเยี่ยชิวถึงนึกขึ้นได้ว่า หลินจิงจื้อยังนอนรอเขาอยู่ที่ห้องผู้ป่วยชิบหายแล้ว!ผู้หญิงคนนั้นอารมณ์แปรปรวนเดาใจยากซะด้วย ถ้าเกิดโมโหขึ้นมา ตนเองคงจะจบไม่สวยแน่นอน“พี่หลินครับ ขอโทษทีนะครับ เมื่อกี๊นี้แม่ผมไปหาที่โรงพยาบาลพอดี ผมก็เลยมาส่งแม่กลับบ้าน ผมจะรีบกลับไปที่โรงพยาบาลเดี๋ยวนี้แหละครับ”เยี่ยชิวโกหกแบบหน้าด้านๆ“อย่างนั้นเหรอ งั้นนายก็รีบกลับมาเถอะ ฉันอยู่คนเดียวเบื่อมากเลย” หลินจิงจื้อบอก“อืม ผมจะรีบกลับเดี๋ยวนี้แหละ” เยี่ยชิวกดวางสายแล้วเก็บโทรศัพท์ หันไปบอกราชามังกรว่า “ราชามังกร มีคนไข้รอผมอยู่ที่โรงพยาบาล ผมต้องรีบกลับไปแล้วครับ”“จ้าวอวิ๋น ส่งเสี่ยวเยี่ยกลับโรงพยาบาล”“ครับ!”จ้าวอวิ๋นรีบขับรถพาเยี่ยชิวไปส่งที่โรงพยาบาลทันทีระหว่างทางจ้าวอวิ๋นถามว่า “เยี่ยชิว นายบอกความจริงกับฉันมาเถอะ ราชามังกรจะอยู่ได้อีกหนึ่งเดือนจริงเหร