All Chapters of อุ้มรักสัญญาเถื่อน His Hidden Bride: Chapter 31 - Chapter 40

"ธัญ...สรุปว่าผุ้ชายคนนั้นเป็นใคร แฟนลูกอย่างนั้นหรือ" ธงชัยพยายามตั้งสติถามออกไปทั้งที่รู้ว่าความเป็นไปได้แทบไม่มี เพราะแฟนหนุ่มนักเรียนนอกของลูกสาวกลับไปอเมริกาตั้งหลายเดือนแล้ว หากหมอนั่นคือคนที่ทำให้ลูกสาวเขาท้องไส้ขึ้นมา เรื่องก็น่าจะแดงขึ้นมาตั้งหลายเดือนแล้ว แต่นี่ธัญญาบอกเองว่าเธอน่าจะท้องได้สักสองเดือนเท่านั้น "ไม่ใช่แฟนธัญค่ะ เป็นรุ่นพี่ที่มหาลัย" "แล้วทำไมไม่บอกเขา หรือลูกกลัวว่าผู้ชายคนนั้นจะไม่รับผิดชอบ" "ไม่ใช่หรอกค่ะ เพราะหนูกลัวเขาจะมารับผิดชอบต่างหาก เลยไม่อยากให้รู้" "นี่แกพูดอะไรของแก ยัยธัญ พูดจาให้มันรู้เรื่องหน่อยได้ไหม เรื่องใหญ่ขนาดนี้ยังลอยหน้าลอยตาทำเหมือนไม่เป็นอะไร ฉันล่ะอยากจะตีให้ตายนัก" วิไลวรรณพูดปนสะอื้น ธงชัยยังบีบมือภรรยาไว้เป็นระยะ กลัวว่านางจะเป็นลมเป็นแล้งไปเสียก่อน "แม่จะตีธัญก็ได้ ธัญยอมรับผิด แต่มันเกิดขึ้นไปแล้ว ธัญเองก็ไม่ได้ตั้งใจ... รุ่นพี่คนนีัเขาก็ไม่ได้ตั้งใจเหมือนกัน ธัญเลยไม่อยากบอกเขาเพราะถึงอย่างไร ธัญก็ไม่ได้คิดจะคบเขาอยู่แล้ว" "แต่แกท้องกับมันไม่ใช่หรือไง ไม่ว่าไอ้ผู้ชายคนนั้นมันจะเป็นใครก็เถอะ" "แล้วยังไงล่ะคะแม่ ก็บอกแล้ว

"แล้วธามล่ะ ลูกคิดเห็นว่าอย่างไร"ธัญญาโยนคำถามกลับมาที่ลูกชาย ธามตอบด้วยสีหน้าราบเรียบ"ผมก็คิดว่า...ระหว่างผมกับเพิร์ล...เราคืนอิสระให้กันก็น่าจะดีเหมือนกันครับ"ไข่มุกกัดริมฝีปาก ความรู้สึกเสียใจวูบขึ้นจนแสดงชัดบนสีหน้า คุณหญิงธัญญาที่นั่งตรงข้ามย่อมสังเกตเห็น และนางหัวเราะให้กับคำตอบของลูกชาย"ใครสั่งใครสอนให้ตอบอะไรสำบัดสำนวนแบบนั้น หรือนี่ลูกก็ฝันอยากเป็นนักการเมืองกับเขาด้วย"คนเป็นแม่ยิ้มเย็น แต่แววตาเริ่มทำให้คนถูกมองเหน็บหนาว"ไหน ๆ แม่ก็ชวนเธอทั้งคู่มากินข้าวถึงที่นี่ ก็คงไม่จำเป็นต้องพูดอะไรอ้อมค้อมอีกแล้ว แม่จะบอกว่า ไม่ว่าสิ่งใด ๆ ก็ตามที่เธอสองคนคิดว่าปิดบังอยู่ คิดว่ายัยแก่คนนี้ไม่รู้ไม่เห็น ความจริงคือฉันรู้ เหมือนที่เธอสองคนก็รู้จักกันและกันดีพอ ไก่เห็นตีนงู งูก็เห็นนมไก่ ส่วนฉันเป็นเจ้าของทั้งงูและไก่ ไม่มีอะไรหลุดรอดสายตาฉันไปได้หรอก"ธามไม่แปลกใจเพราะแม่ของเขาเคยเอ่ยทำนองนี้มาครั้งหนึ่งแล้วแต่สำหรับไข่มุก นี่เป็นครั้งแรกที่แม่สามีบอกออกมาตรง ๆ หญิงสาวถึงกับวางหน้าไม่ถูก ต้องยกแก้วชาขึ้นจิบกลบเกลื่อนความระส่ำ"ถ้าคุณแม่ทราบดีทุกอย่าง แล้วทำไมถึงยังยืนยันให้ผมกับเพ

พลอยสีทำในสิ่งที่ไม่เคยทำกับใครมาก่อนเลยในชีวิต นั่นคือตบหน้าลูกสาวเต็มแรงไข่มุกชาไปทั้งแก้ม น้ำตาร่วงพรู ในใจเจ็บร้าวยิ่งกว่า"ถ้าแกยังอยากเป็นลูกสาวฉัน แกต้องลืมให้หมดว่าเคยทำตัวเหลวแหลก เคยแร่ดจนท้องกับไอ้ฝรั่งชั้นต่ำที่ฉันจะไม่มีวันเกี่ยวดองด้วย...แล้วฉันจะช่วยสร้างชีวิตใหม่ให้แกเอง เพราะยังไงแกก็เป็นลูกที่ฉันเบ่งมา อย่าทำให้แม่แกต้องกระอักไปมากกว่านี้เลย ยัยเพิร์ล ...ฉันตั้งชื่อไข่มุกเพราะแกจะได้เลอค่า ไม่ใช่ทำตัวเป็นกรวดทรายราคาต่ำจำใส่หัวเอาไว้"ธามยังนั่งนิ่งอึ้งฟังไข่มุกเล่าเรื่องราวแต่หนหลังให้ฟัง มือบางยกปาดน้ำตาเป็นระยะ ดวงตาแดงก่ำ เธอสบตาเขาแล้วฝืนยิ้ม"เหมือนละครเลยใช่ไหมเรื่องของเพิร์ล..."ธามพยักหน้ายอมรับ จับมือเธอมาบีบให้กำลังใจ"แต่คุณคงไม่โกหกผมด้วยเรื่องพวกนี้... เพิร์ล แล้วเกิดอะไรกับลูกของคุณ"ไข่มุกขบริมฝีปาก กลั้นสะอื้นอีกรอบเมื่อเอ่ยถึงเรื่องที่สะเทือนใจเธอมากที่สุด"ถ้ามันยาก ไม่ต้องเล่าให้ผมฟังทั้งหมดก็ได้นะเพิร์ล ผมเข้าใจ""ไม่เป็นไรค่ะ ฉันก็อยากพูดถึงเขาเหมือนกัน ฉันเก็บลูกไว้ในความทรงจำมานานเกินไปแล้ว ตอนนี้ฉันอยากพูดถึงเขา อยากกอดอยากหอมเขา อยากรู้ว่าเข

ไข่มุกไม่ได้เหยียบย่างมาที่โรงแรมเมทราแกรนด์อีกเลยนับตั้งแต่พิธีฉลองแต่งงานของเธอกับธามเหมือนที่เธอไม่เคยสนว่าธุรกิจของสามีจะดำเนินไปได้ดีหรือไม่อย่างไรขอแค่เธอยังมีเงินใช้ทุกเดือนตามที่ตกลงกันไว้ก่อนแต่ง เธอก็จะไม่ไปยุ่งวุ่นวายกับการงานอะไรของเขาทั้งนั้น"คุณธามมาหรือยัง"หญิงสาวถามผู้จัดการที่ออกมารอรับถึงหน้าประตูด้วยน้ำเสียงไว้ตัว รู้อยู่แล้วว่าธามมารอล่วงหน้า แต่ก็ถามไปอย่างนั้น เพื่อแสดงอำนาจเล็ก ๆ ของคนเป็นภรรยาผู้จัดการตอบคำถามอย่างยิ้มแย้มและกระตือรือร้น"คุณธามรออยู่ข้างบนแล้วครับ ท่านสั่งไว้ว่าถ้าคุณไข่มุกมาถึง ให้เชิญไปด้านบนได้เลยครับ"ไข่มุกยังคงไม่ถอดแว่นกันแดดและเดินตรงเข้าไปที่ลิฟต์โดยไม่ได้ปรายตามองใครรอบข้างเลย แต่กำลังจะเดินถึงลิฟต์อยู่แล้ว ก็มีไอ้บ้าที่ไหนไม่รู้เดินทะเล่อทะล่ามาเฉี่ยวกับเธอที่จนได้"เอ๊ะ! ระวังหน่อยสิ"หญิงสาวแหวใส่ทันที แต่เมื่อเห็นชัด ๆ ว่าคนที่เดินชนเธอนั้นตัวสูงจนคอแทบตั้งบ่าแถมยังหน้าตาไม่ใช่คนไทย เสียงปิ๊งก็ดังในหัวของเธอทันทีไข่มุกค่อย ๆ ถอดแว่นออก จ้องมองเด็กหนุ่มตรงหน้า เนื้อตัวของเขาหอมสะอาดมาถึงนี่ และที่เธอเฉี่ยวตัวเขาเบา ๆ เมื่อคร

รถที่พุ่งไปทางหน้าผานั้นทะลุแผงกั้นออกไปแต่เดชะบุญที่ด้านล่างเพียงสามเมตรมีกิ่งไม้ใหญ่หลายกิ่งรองรับไว้ กระนั้นรถก็ยังพังยับเยิน ทั้งคู่บาดเจ็บ ทิพย์ลาวัณย์แขนหัก กระดูกซี่โครงหัก หัวแตกปากแตกและเจ็บตามร่างกายอีกหลายแผลแม้จะรอดตายราวปาฏิหาริย์ แต่เด็กสาวคนน้องก็เอาแต่นอนร้องไห้กรีดร้องอย่างตื่นตระหนกจนหมอต้องฉีดยาให้นอนหลับไปแต่คนที่สาหัสกว่าคือคนพี่ ธัญญาถูกพบหมดสติ เลือดท่วม และถูกส่งเข้าห้องผ่าตัดอยู่นับสิบชั่วโมงสามเดือนต่อมา ธัญญาจึงออกจากโรงพยาบาล และร่างกายก็ค่อย ๆ ฟื้นฟูขึ้นตามลำดับแต่สิ่งหนึ่งที่เป็นผลกระทบจากอุบัติเหตุในครั้งนั้นก็คือ... มดลูกของเธอเสียหายจากแรงกระแทก หมอต้องตัดทิ้งเพื่อไม่ให้ส่งผลเสียต่ออวัยวะอื่น ๆ...พูดอีกอย่างก็คือ ธัญญาจะตั้งครรภ์ไม่ได้อีกแล้วในชีวิตนี้* * * * * อาหารเย็นวันนี้ ธัญญาสั่งให้ลูกชายลูกสะใภ้มาร่วมโต๊ะกันที่ภัตตาคารอาหารตะวันตกย่านฝั่งธน เมื่อเป็นการนัดกินข้าวนอกบ้านอีกครั้ง ธามและไข่มุกก็รู้แล้วว่าหนนี้มารดาจะต้องพูดเรื่องที่ไข่มุกจะต้องตั้งท้องอย่างเด็ดขาดเพราะวันก่อน ปีขาลเพิ่งโทรมา เขาบอกว่าคนจากสำนักงานใหญ่ของธามเอนเตอร์ไพรซ์ต้อ