สุดที่รักยืนคิดวนเวียนอยู่แบบนั้น“โอ้ย เลิกคิด!” ก่อนที่ไม่นานศีรษะทุยจะสะบัดซ้ายขวาแรงๆเพื่อสลัดความคิดไร้สาระออกไปจากหัว จนเรือนผมที่ม้วนลอนมาอย่างดีกวัดไกวดวงตาสวยละไปจากกระจกบานใหญ่ เธอยืนทำใจอยู่อีกชั่วครู่ ไม่นานมือขาวก็เอื้อมไปเปิดประตูบานใหญ่ เท้าเล็กก้าวเดินออกไปด้านนอกห้องน้ำเข้าสู่เขตห้องนอนของชายหนุ่มในความคิดเด็กสาวก้าวเท้าเดินไปหาเจ้าของห้อง ซึ่งกึ่งนั่งกึ่งนอนเล่นโทรศัพท์รออยู่บนเตียงอย่างเชื่องช้า ดวงตาสวยจับจ้องใบหน้าคมดุที่เพิ่งเงยขึ้นมาดูเหมือนคุณเสือจะอาบน้ำเรียบร้อยแล้ว เพราะตอนนี้เขาเปลี่ยนจากชุดทำงานมาสวมเพียงกางเกงวอร์มตัวเดียว ท่อนบนเปลือยเปล่าอวดรอยสักรูปเสือที่กินพื้นที่ตั้งแผ่นอก และแขนด้านขวาลงมาจนถึงหลังมือแม้จะเคยมีอะไรกับเขามาแล้ว แต่คราวนั้นเธอไม่ได้มีเวลาสำรวจร่างกายของเขามากนักเพราะเป็นวันเปิดบริสุทธิ์ เวลาทุกนาทีหมดไปกับความกลัว และความพยายามที่จะเรียนรู้ให้ได้เร็วที่สุด เพื่อให้ลูกค้ากระเป๋าหนักอย่างเขาพอใจ“พี่เสือขา” เสียงหวานเอ่ยเรียกเบาหวิว เรียกรอยยิ้มมุมปากของชายหนุ่มอาอายุมากกว่าได้เป็นอย่างดี“ขา มานี่สิคะ” เขาขานรับพลางกวักมือเรียกเธอ
“ไม่เป็นไรค่ะ” เขาตอบสั้นๆ ก่อนจะทำหน้าที่ขับรถต่อไปอีกระยะ ด้านสุดที่รักเองเห็นว่าเขาตอบแบบนั้นแล้วก็เธอไม่ได้พูดอะไรอีก เธอเองไม่ใช่คนเข้าใจอะไรยาก ในเมื่อเขาบอกว่ามีเรื่องให้คิดจึงปล่อยให้เขาได้ใช้ความคิดเงียบๆ นิ้วเล็กลูบไล้เล่นกับนิ้วเรียวยาวของเขาเบาๆให้คุณเสือรู้ว่าเธอยังอยู่ตรงนี้ แต่ไม่เซ้าซี้ให้เขาเล่าอะไรกระทั่งตัวเขาถามขึ้นอีกครั้ง ใบหน้าสวยที่หันไปมองทิวทัศน์ข้างทางจึงได้หันกลับมา“เป็นยังไงบ้างคะ สบายดีไหม”“สบายดีค่ะ พี่เสือล่ะคะ” เธอถามกลับแม้เขาจะเพิ่งบอกอยู่เมื่อครู่ว่ามีเรื่องให้ต้องคิด คุณเสือหัวเราะขึ้นจมูกก่อนจะกระชับมือขาวเอาไว้“ไม่ค่อยสบายเท่าไหร่ค่ะ สองวันมานี้ค่อนข้างเครียด วันนี้หนูคลายเครียดให้ผมหน่อยได้ไหม” ดวงตาคมยังคงมองถนนเบื้องหน้าทว่าน้ำเสียงของเขานั้นเว้าวอนจนเด็กสาวรู้สึกได้ที่จริงไม่จำเป็นต้องขอเลยด้วยซ้ำ เขาจ่ายเงินซื้อตัวเธอออกมาจากแชงกรีล่าอย่างไรเธอก็ต้องเอาอกเอาใจเขาอยู่แล้ว แต่ในเมื่อคุณเสือเมตตากันมากพอที่จะเอ่ยปากร้องขอดีๆ มีหรือเธอจะไม่อยากทำให้ต่อให้ไม่ขอเธอก็อยากทำให้เขาอยู่แล้ว“ได้สิคะ เดี๋ยวหนูดูแลพี่เสือเองค่ะ” สุดที่รักตอบพลางก
เกิดความโกลาหลอยู่พอสมควรหลังจากที่มีนาได้ยินคำพูดหาเรื่องระยะเผาขน หากสุดที่รักจับเอาไว้ไม่ทันเชื่อว่าเพื่อนคนสวยของเธอน่าจะถึงตัวสามคนนั้นไปแล้ว“มีน ช่างมันเถอะ อย่ามีเรื่องกันในที่ทำงานเลย” สุดที่รักพูดห้ามเสียงเบาขณะที่มือขาวจับแขนคนข้างตัวเอาไว้แน่น ด้านมีนาเองเมื่อได้ฟังคำพูดนั้นก็พลันยั้งฝีเท้าตัวเองเอาไว้ส่วนหนึ่งเป็นเพราะหญิงสาวนึกขึ้นมาได้ว่าตัวเองเคยมีเรื่องทะเลาะวิวาทในที่ทำงานจนโดนเจ๊นภาคาดโทษกลายๆ ไปแล้ว และไม่ใช่มีกับใครที่ไหน ก็กับรายเดิมที่เพิ่งปากเปราะเอ่ยแซะเพื่อนเธอไปเมื่อครู่นั่นแหละถ้าไม่ได้ความสวยและความที่มีแต่ลูกค้ารวยๆ มาติด ป่านนี้อาจจะโดนเตะจนกระเด็นออกไปถึงไหนต่อไหนแล้วก็ได้“ปากหมานักอีนี่” แต่ถึงแม้จะคิดอย่างนั้นมีนาก็ยังเอ่ยลอดไรฟัน ดวงตาสวยเบิกกว้างอย่างโมโหจับจ้องนังสามคนนั้นเขม็ง“มีน ฉันโอเค” สุดที่รักทอดถอนหายใจออกมาเมื่อเห็นว่าผู้หญิงที่ชื่อชมพู่และเพื่อนไม่ได้เอ่ยปากท้าทายอะไรหลังจากเห็นท่าทางของมีนา เพราะแบบนั้นจึงจูงมือเพื่อนสาวมานั่งที่เก้าอี้ตัวเดิมคบกันมาตั้งแต่ปีหนึ่งเธอรู้ดีว่ามีไม่กี่คนที่มีนาจะซอฟด้วย นอกจากพี่สาวเพียงคนเดียวที่เพิ่ง
“อ่ะ คิดมากเลย เฮ้อ…รักเอ้ย ทำไมชีวิตแกมันต้องยากทุกจังหวะด้วยวะ”“นั่นน่ะสิมีน”“แต่ต่อให้จะโอเคหรือไม่โอเค ฉันก็ยังคิดว่ามันเป็นโอกาสที่แกควรคว้าเอาไว้นะรัก ไม่ใช่ว่าทุกคนที่มาทำงานนี้จะโชคดีแบบแก บางคนขายไปจนปลดระวางไม่เคยเจอคนอุปการะเลยก็มี”“อย่างน้อยถ้าเป็นเด็กประจำของคุณสิงห์ มันก็จะทำให้ชีวิตต่อจากนี้ของแกไม่ลำบากเหมือนเมื่อก่อน ได้มีเงินช่วยเหลือป้า ที่เหลือเอามาเป็นต้นทุนชีวิตต่อ การมีเงินมากขึ้นมันก็จะทำให้เรามีทางเลือกมากขึ้นนะ แกดูอย่างฉันสิ”“ส่วนเรื่องคุณพยัคฆ์น่ะ ถ้าเขาบอกว่าไม่อะไรแกก็ไม่ต้องเก็บมาคิดหรอก ปล่อยให้มันเป็นเรื่องของผู้ชายไป เราเอาแค่เงินก็พอ ให้พี่น้องเขาคุยกันเอง”“แต่ถ้าฉันทนอึดอัดไม่ไหวล่ะมีน” พูดน่ะมันง่าย แต่พอต้องมามองหน้าเขาจริงๆเธอจะทำได้เหรอ ที่ว่าจะไม่คิดอะไร“มันก็พอจะมีทางออกนะฉันว่า” มีนามองท่าทีกังวลของสุดที่รักอย่างเห็นใจ มือสวยยกขึ้นแตะบ่าเพื่อนอีกครั้ง“อยู่ที่แกว่าจะทำให้คุณสิงห์เขาชอบได้มาแค่ไหน ถ้าเขาชอบแกถึงขั้นอยากขยับไปรับเลี้ยงได้ แกอาจจะสามารถขอให้คุณเขาหาคอนโดให้แกอยู่สักที่ แล้วก็ให้เขาเป็นฝ่ายมาหาแกเองจะได้ไม่ต้องเจอกับน้องชาย
หนึ่งวันผ่านไปณ ตึกแชงกรีล่า"ป้าเย็นเป็นยังไงบ้างรัก""ดีขึ้นแล้วล่ะมีน การผ่าตัดผ่านไปได้ด้วยดี" สิ้นเสียงถามสุดที่รักก็หันมาตอบเพื่อนด้วยรอยยิ้มที่เต็มแก้มกว่าทุกวัน ตั้งแต่เกิดเรื่องอุบัติเหตุของป้า เธอเพิ่งจะได้มาเบาใจจริงๆ ก็วันนี้"ดีจัง แล้วนี่เรื่องค่าใช้จ่ายแกเคลียร์หมดแล้วเหรอวะ ถ้าไม่พอยืมฉันก่อนได้นะรัก ฉันเองก็พอมีอยู่" มีนานั่งลงบนเก้าอี้ตัวข้างๆ กัน ก่อนจะเอ่ยถามอย่างเป็นห่วงเนื่องจากรู้มาตั้งแต่แรกเกี่ยวกับค่าใช้จ่ายที่เพื่อนต้องแบกรับตั้งแต่ตัดสินใจมาทำงานนี้สุดที่รักก็ไม่ปริปากบอกเธอเลยว่าจัดการเรื่องนี้ยังไงบ้าง ขนาดเรื่องของลูกค้าฝาแฝดที่มาพากลับบ้านทั้งคู่เธอก็ยังรู้พร้อมคนอื่นเพราะยัยเพื่อนตัวดีไม่เล่าอะไรเลยเอาแต่เก็บเรื่องทุกอย่างเอาไว้คนเดียว ไม่รู้ว่าตัวแค่นี้จะแบกอะไรมากนัก"เคลียร์หมดแล้วแหละมีน ขอบใจแกมากนะที่ช่วยชี้ทางให้ฉัน ถ้าไม่มีแกตอนนี้ฉันคงไม่รู้ว่าจะต้องแก้ปัญหาพวกนี้ยังไง""เงินตั้งเยอะไม่ใช่เหรอ ผ่าตัดแต่ละครั้งต่อให้เป็นโรงพยาบาลรัฐก็เถอะ" มีนาเอ่ยถามขึ้นอีกอย่างไม่เข้าใจแต่พอถามจบแล้วนึกขึ้นได้ว่าเมื่อคืนวานเพื่อนตัวเองกลับกับใครก็เหมือนจะ
หลังจากที่พายุแห่งความต้องการอันล้นเหลือของสิงหราชพัดผ่านพ้นไปแล้ว ผู้ที่ต้องรับมือกับมันมาตลอดชั่วโมงเต็มๆ ก็ทิ้งตัวลงบนไซฟา ทว่าไม่กล้าขยับมากนักด้วยกลัวว่าน้ำอะไรต่อมิอะไรของเขาจะเปื้อนลงบนโซฟาหนังราคาแพงโชคดีที่เขาพอจะเห็นใจเธออยู่บ้าง หลังจัดการเก็บลูกชายลำเขื่องกลับเข้ากางเกงเสร็จแล้ว จึงได้หันมาช่วยเอาทิชชู่เช็ดคราบเลอะเทอะที่เพิ่งปลดปล่อยลงบนหน้าอกของเธอจนสะอาดเช็ดไปดวงตาคมก็ไล่มองเรือนกายขาวสว่างไปด้วย ท่ามกลางแสงแบบนี้ผิวที่ไม่ได้เรียบเนียนนักเพราะไม่ได้รับการดูแลที่ดีกลับดูดีมากในสายตาของเขา“คืนนี้หนูกลับกับผมนะคะ คอนโดที่คุณเสือพาไปนั่นแหละ แต่คืนนี้ไปนอนห้องผม” เขาว่าโดยใช่คำลงท้ายแบบเดียวกับตอนทำเรื่องอย่างว่าขณะที่โยนซากทิชชู่ทิ้งถังขยะไป คล้ายกับจะใช้คำว่าค่ะเหมือนคุณเสือแทนคำว่าครับไปแล้วทว่าหลังพูดจบเด็กสาวกลับส่ายหน้าเบาๆ เป็นเชิงปฏิเสธ เธอลุกขึ้นไปหยิบชุดที่ไม่ได้ปิดอะไรมากนักขึ้นมาแล้วเริ่มแต่งตัว เพื่อที่จะได้ไม่ต้องสบตากับกับคุณสิงหราช“หนูไปไม่ได้จริงๆ ค่ะ น้องเพิ่งส่งข้อความมาว่าป้าเพิ่งเข้าผ่าตัดซ้ำอีกรอบ ตอนนี้ไม่มีใครอยู่กับน้องเลยหนูอยากไปอยู่เป็นเพื่อ
“อ่ะ อื้อ…” เพราะคิดแบบนั้นสะโพกสวยจึงค่อยๆทิ้งลงบนแก่นกายลำเขื่องอย่างทุลักทุเล เสียงครางหวานหูหลุดรอดออกจากปากทว่าเด็กสาวก็ยังเก็บกลั้นเอาไว้แม้จะเริ่มเสียวจนแทบทำต่อไม่ไหวแต่เธอก็ยังอดทน แม้จะตัวสั่นระริกแต่ก็ยังกัดฟันรับของเขาเข้าไปจนสุด เมื่อสุดแล้วร่างเล็กจึงซบเข้าที่อกของเขา ตั้งใจจะพักสักครู่เพื่อปรับตัวและลมหายใจทุกอย่างอยู่ในสายตาของสิงหราชหมดทุกอย่าง เดิมเมื่อเช้าเขาเองก็สัมผัสได้อยู่แล้วว่าเธอเป็นผู้หญิงประเภทที่ร่างกายลามกอ่อนไหวไปหมดทุกส่วนจนน่าแกล้งให้หงี่ยิ่งกว่าเดิมคิดได้อย่างนั้นชายหนุ่มก็พลันกอดล็อคเอวคอดเอาไว้แน่น ก่อนที่เอวสอบจะเริ่มขยับกระเด้าหนักไม่ให้หญิงสาวบนตักได้ตั้งตัว“อ๊า!! อ๊ะๆๆๆ คุณสิงห์ คุณ อ๊ายย!” สุดที่รักร้องจนเสียงหลง ดวงตาสวยเบิกกว้างอ้าปากค้างด้วยความจุก คิดไม่ถึงว่าเขาจะทำไม่บอกไม่กล่าวแบบนี้ด้านชายหนุ่มพอได้กระแทกเองแล้วก็พลันหยุดไม่ได้ ช่องทางของเธอมันทั้งคับทั้งแน่นเกินกว่าจะบรรยายออกมาได้หมด ขนาดเมื่อคืนโดนน้องชายของเขาเอาไปแล้วแต่ก็ยังแน่นมากพอเสียวทีก็ตอดของเขาจนแทบขาดติดรูไม่แปลกใจที่ไอ้เสือมันพาเข้าไปนอนในห้อง เพราะตัวเขาเองก็อยากพ
"งั้นก็เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า" เขาว่าพลางเปลี่ยนท่าทีดูจริงจังมากขึ้นกว่าเดิม มือยกขึ้นขยับแว่นแล้วลดลงมากอดอก เอนแผ่นหลังกว้างพิงพนักเก้าอี้ด้านหลัง "ผมถูกใจหนู เห็นคุณเสือบอกว่ายังเรียนอยู่ เลยอยากถามว่าคืนนี้หนูไปทำงานไหมครับ ผมจะไปหา"แน่นอนว่าเรื่องนั้นสุดที่รักไม่ได้แปลกใจเลยสักนิดเพราะได้ยินที่เขาพูดหมดแล้ว ถ้าเขาไม่ชอบหรือสนใจเธอก็คงจะไม่ทำแบบนั้น ต่อให้ทำไปตามสันดานผู้ชายก็คงไม่ถึงขั้นมาขอเธอกับคุณเสือแน่เรื่องเดียวที่ติดใจคือเธอเพิ่งนอนกับคุณเสือมาเมื่อคืน คุณเสือที่เป็นน้องชายฝาแฝดของเขา ไม่ได้สงสัยว่าพวกเขาถือไหมหรอกเพราะดูแล้วไม่น่าจะถืออะไร แถมคุณสิงห์ก็ทำแบบนี้มาหลายรอบแล้วจากที่ฟังแต่คืนนี้นอนกับน้องคืนต่อไปจะให้นอนกับพี่เลยมันก็…ยังไงๆอยู่ไหม หรือว่าเธอไม่ควรคิดมากกันคุณเสือเองก็ยังพูดว่าเขาซื้อกินไม่คิดมาก แล้วตัวเธอจะถือให้มันหนักทำไมในเมื่อเป็นแค่ผู้หญิงที่น้องชายเขาซื้อกินชั่วครั้งชั่วคราว เขาอาจจะได้แล้วไม่เอาซ้ำเลยให้พี่ชายมาซื้อต่อก็ได้ในโลกของอาชีพขายเรือนร่างเรื่องพวกนี้คงเป็นเรื่องธรรมดา ได้เงินไปรักษาป้าแล้วก็จบไป มิน่ามีนาถึงบอกให้เธอถอดหัวใจเอาไว้ที่
แน่นอนว่าเธอไม่ได้เถียงเขาออกไปเพราะจำสิ่งที่เจ๊นภาพูดได้ดี คุณสิงหราชใจร้อนกว่าคุณเสือ อย่าขัดใจเขาเพราะแบบนั้นหญิงสาวจึงเริ่มเต้นต่อด้วยจังหวะใหม่เนื่องจากเพลงเปลี่ยนกลับมาเป็นจังหวะสนุกสนาน กายขาวนุ่มนวลยิ่งถูไถไปกับแผงอกหนาๆของเขามากยิ่งขึ้น ต้นขาขาวถูกบีบเคล้นจนเห็นเป็นรอยมือเช่นเดียวกันกับบั้นท้ายสวยที่มีชะตากรรมไม่ต่างกันนักเขามือหนักกว่าคุณเสือมากข้อนี้เธอแจ้งใจเป็นอย่างดีไม่เพียงแค่ขาและก้นเท่านั้นที่โดนมือร้อนผ่าวของเขารังแก แต่ยังรวมไปถึงเต้านมนิ่มที่ถูกคุณสิงห์ซึ่งเพิ่งถอดแว่นออกฟัดแรงๆ"ผมสายตาสั้น หนูมาใกล้ๆหน่อยสิครับ""..."สุดที่รักไม่เข้าใจเลย แค่นี้เราก็ใกล้กันจนนมเต็มหน้าแทบจะสิงร่างกันอยู่แล้ว เขาจะอยากให้ใกล้ขนาดไหนอีก แต่เพราะไม่อยากขัดใจเธอจึงขยับเข้าไปให้มากขึ้น บดเบียดเนื้อตัวเข้ากับร่างกายของเขาอย่างแนบแน่นทำแบบนั้นเพียงครู่เดียวยกทรงที่สวมอยู่ก็ดีดตัวออกจากกัน แบบเดียวกับเมื่อคืนเป๊ะๆหญิงสาวตกใจพอสมควรแต่เพราะเจอมาแล้วครั้งหนึ่งเธอจึงไม่ได้รั้งมันเอาไว้ ทั้งยังปล่อยให้เขาได้ทำตามใจกายขาวบิดเร้าน้อยๆ ยามที่โดนเขาฟัดหน้าอก ทั้งดูดทั้งเลียหัวนมสีอ่อนพลางข