All Chapters of เพื่อนรักอย่ามาร้าย FWB: Chapter 111 - Chapter 120

ต้นข้าว & วิคเตอร์ - 5 อย่าเล่นกับระบบ ให้ตายเถอะฉันนั่งหมดสภาพอยู่บนโถชักโครก ร่างกายเจ้ากรรมรู้สึกร้อน ๆ หนาว ๆ ชอบกล ใครจะไปคิดล่ะว่าปริมจะเล่นวางยาฉันแบบนี้ ยาปลุกเซ็กส์คือตัวยาอันตรายที่ทำให้คนขาดสติได้ เพราะร่างกายมันร้อนรุ่มต้องการจนแทบจะทนไม่ไหวใช่แล้วฉันกำลังจะทนไม่ไหว…ฉันเริ่มหายใจหอบถี่ขณะเดินออกจากห้องน้ำหญิง หวังว่าปริมจะกลับออกไปแล้วนะ“ต้นข้าว เธอเป็นอะไรหรือเปล่า” ปริมยืนรอฉันอยู่ด้านหน้าและเขาก็รีบเข้ามาพยุงฉันทันที“มะ…ไม่เป็นไรเลย” ฉันผลักไสเขาออกแต่เขาก็ยังดั้นด้นที่จะโอบเอวฉันเอาไว้ ยิ่งผลักไสเขาก็ยิ่งตื้อฉันเข้าไปทุกที“ฉันไปส่งที่ห้องนะ เธอดูไม่ปกติเลย”“มะ…ไม่ต้องฉันไม่ไป”“ไปเถอะ ไม่ต้องเกรงใจ” ปริมเอ่ยพลางจับมือฉันเอาไว้ไม่ให้ผลักอกของเขา“ฉันไม่ได้เกรงใจ…” ฉันพยายามผลักดันเขาออก ก่อนจะมีเสียงเข้มของใครบางคนที่แสนจะคุ้นหูเอ่ยแทรกขึ้น“ทำอะไรของมึงอยู่อีก เซ้าซี้จริงผู้หญิงเขาก็บอกอยู่ว่าไม่ไป” ฉันหันขวับไปตามเจ้าของเสียงนั่นมันนายวิคเตอร์ไม่ใช่เหรอ เขากำลังยืนพิงผนังห้องน้ำมองมาที่พวกฉันสองคนด้วยแววตาที่แสนจะว่างเปล่าฉันรู้สึกเหมือนกับว่าสวรรค์ทรงโปรดที่

ต้นข้าว & วิคเตอร์ - 7 หลบยังไงพ้นกริ๊งงงง~นาฬิกาปลุกไก่ชนสองตัวชวนปลูกฉันให้ลุกขึ้นจากที่นอน แต่วันนี้มันคือวันหยุดของฉันนี่นา ฉันตบป๊าบปิดนาฬิกาปลุกพลางหลับต่ออย่างสบายอารมณ์ใบหน้าของวิคเตอร์กำลังคลี่ยิ้มกว้างขณะห่มผ้าให้ฉัน ภาพนั่นทำให้ฉันลืมตาขึ้นเฮือกใหญ่ก่อนจะเด้งตัวลุกขึ้นจากเตียงเมื่อคืนนี้เหมือนว่าฉันจะเจอยาปลุกเซ็กส์เล่นงานเข้าเต็มเปาจนสุดท้ายก็ต้องลงเอยกับวิคเตอร์ ก่อนที่จะไปเที่ยวฉันไม่เคยลืมที่จะกินยาแก้แฮงค์ และดูแลตัวเองเป็นอย่างดีแต่ทำไมถึงได้พลาดท่าให้ปริมได้ ศักดิ์ศรีที่ค้ำคอทำให้ฉันรอดพ้นจากปริมมาได้แต่ดันไปสะดุดขอนายคนนั้นมีอะไรด้วยเนี่ยนะ!?ฉันไม่มีอาการมึนเมา ปวดหัวหรืออยากอาเจียนความทรงจำทุกอย่างยังอยู่ภายในเซลล์สมองครบถ้วน มันทำให้ฉันอดที่จะฉุกคิดขึ้นมาไม่ได้เลยว่าความสัมพันธ์ของฉันกับวิคเตอร์จะถลำลึกลงไปมากกว่านี้ ถ้านายคนนั้นมาหาฉันตื้อฉันอีกล่ะ ทีนี้จะทำยังไงกันดีจากวันหยุดอันแสนสงบสุขของฉันกลายเป็นวันที่วุ่นวายขึ้นมาทันควัน ฉันสวมใส่เสื้อผ้าที่ดูดีที่สุดเพื่อเข้าไปเลือกรถยนต์คันใหม่ฉันจัดการถอยรถสปอร์ตหรูป้ายแดงออกมาทันทีโดยที่ไม่รอฤกษ์งามยามดีหรือรถส

ต้นข้าว & วิคเตอร์ - 9 เป็นชู้ไม่รู้ตัว@ตึกวิศวกรรมผมนั่งฟังไอ้เอกกำลังโม้ถึงการไปจีบสาวคณะแพทย์เมื่อหลายวันก่อน ผมนั่งฟังไปก็แอบสมเพชมันไปเพราะดันถูกหลอกให้ทำอย่างนั้นทำอย่างนี้ แต่สุดท้ายดันกลายเป็นว่าไม่ได้อะไรกลับมาเลยเพราะเรื่องฐานะและความรู้ที่ถูกคุณหมอสาวคนนั้นเอาแต่ถามว่าระบบย่อยอาหารคืออะไร หรือเซลล์เม็ดเลือดแดงใหญ่เป็นแบบไหนไหลเวียนยังไง โอ้โห…เหมือนว่ามันจะได้ครูเพิ่มอีกหนึ่งคนมากกว่านะ“ฮ่าฮ่าฮ่า” มีคุณหัวเราะลั่น“แบบนี้ไอ้วิคเตอร์มันก็โชคดีดิวะ ที่ไม่ได้จีบต่อ” วายุมันพูด“เออ เหมือนว่ากูจะเห็นคืนนั้นมันทำห้องน้ำผับกูเสียด้วยแม่งรีบร้อนฉิบหาย กูก็นึกว่าตามสาวคณะแพทย์ไปซะอีก” มีคุณเสริม“สรุปวันนั้นมึงกลับตอนไหน” เต้ถามจี้ผม“จะอยากรู้ไปทำไมวะเออ” ผมตอบปัด และหันไปสนใจหนังสือขึ้นมาทันที“เฮ้ย มีความลับว่ะ สรุปไม่ได้จีบสาวคณะแพทย์แล้ว?”“เออ” ผมตอบไอ้เต้“งั้นเป้าหมายต่อไป…” ไอ้วายุมันกำลังจะหาเป้าหมายใหม่ให้ผมได้ลอง หลังจากที่ผมห่างเรื่องพวกนี้ไปหลายวัน“เฮ้ย ๆ นั่นใครวะ” ไอ้มีคุณสะกิดพวกผมเบา ๆ ให้มองไปยังสาวสวยคนหนึ่งที่รวบมัดผมหางม้า สวมใส่แว่นกรองแสงเดินตรงมาหาพวกผม

ต้นข้าว & วิคเตอร์ - 11 เอาตัวรอดเป็นยอดดีผมที่กำหมัดแน่นอยู่นานก็วิ่งเข้าไปชกไอ้พี่เสือเพื่อที่จะเรียกสติของมัน ผู้หญิงเขาไม่ยินยอมไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ไม่มีสิทธิ์จะทำแบบนี้ มันบ้าไปแล้ว ผมไม่อยากจะเชื่อเลย“วิคเตอร์มึงต่อยกูเหรอ!”“กรี๊ดด!...หยุดนะ!”ผมกับพี่เสือค่อยตีกันไม่มีใครยอมใคร และเหมือนจะได้ยินเสียงห้ามของต้นข้าวอยู่ไม่ไกลก่อนที่ผมจะถูกพวกไอ้เต้จับแยกออก“มึงทำอะไรวิคเตอร์” เอกมันถามผม“พอเลยพี่ พอก่อน” ไอ้วายุล็อคตัวพี่เสือเอาไว้ แถมพี่เสือก็ดูจะโมโหมากมันจ้องผมอย่างกินเลือดกินเนื้อ“มึงเป็นบ้าอะไรไอ้สัส! กูจะพาต้นข้าวกลับบ้านมึงมาเสือxไร”“มึงก็น่าตัวเมียเกิ้นไอ้พี่เสือ ผู้หญิงเขาบอกไม่ไปพี่ไม่ได้ยินเหรอวะ!”“ปากส้นตีนไอ้นี่!” พี่เสือสบถมองผมตาลุกวาว“เฮ้ย ๆๆ พี่…เย็นนน” ทุกคนร้องห้ามเสียงหลง เพราะพี่เสือมันพยายามที่จะเข้ามาจัดการผมก็มาดิ! พร้อมเหมือนกันล่ะวะ“พอเลยทั้งคู่!!” เสียงแหลมเหมือนจะปรี๊ดแตกแทรกขึ้นเธอวิ่งเข้ามาชี้หน้าผมและพี่เสือสลับกันซ้ายขวา แต่มองยังไงเวลายังนี่โกรธก็ยังดูน่ารักอยู่ดี แถมเธอยังไม่ได้สวมใส่แว่นอยู่อีก“เธอยอมได้ไงเนี่ย มันโกหกเธอนะเว้ย!

ต้นข้าว & วิคเตอร์ - 13 ยิ่งกว่านักโทษวิคเตอร์ Talk…@ตึกวิศวกรรม“อ้าว สรุปพี่เป็นพี่น้องกันเหรอวะเนี่ยฮ่าฮ่าฮ่า!” ไอ้เต้มันหัวเราะร่า หลังจากนั่งนินทากันเรื่องของผมอยู่ ซึ่งตัวเปิดก็ไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นไอ้พี่เสือที่มันติดรถผมมาด้วยและยังเคียดแค้นผมไม่หาย“เออ กูต้องถามพวกมึงมากกว่าว่ารู้จักน้องสาวกูได้ยังไง” พี่เสือมันถามกลับ ผมอยากจะเดินหนีไปจากตรงนี้เสียเหลือเกิน“เรื่องนี้วายุมันเลยพี่ มันยุให้ไอ้วิคเตอร์ไปตามจีบอยู่ แต่ก็กินแห้วกลับมาว่ะ” พวกมันหัวเราะเยาะผมกันใหญ่ ทุกวันนี้ผมแทบจะเป็นตัวตลกในกลุ่มไปซะแล้วผมอยากจะพูดออกไปซะจริงว่า ไอ้พวกโง่กูได้ไปถึงไหนต่อไหนกันแล้วเว้ยย!!“นี่เมื่อคืนมึงบอกกูไม่หมดนะวิคเตอร์!” พี่เสือหันมาจ้องผมเขม็งอีกครั้ง“เออน่าพี่ แม่งแทบจะไม่ได้จีบเลยด้วยซ้ำ ดุฉิบหาย”“ฮ่าฮ่าฮ่า!”พวกมันหัวเราะกันสนุกสนาน เพราะผมถูกไอ้พี่เสือมันเผายับ ว่าผมทำตัวยังไงบ้างตอนที่ไปบ้านต้นข้าว ผมเหมือนลูกหมาตัวเล็ก ๆ ที่ได้แต่นั่งเอ๋อไม่รู้เรื่องอะไร แถมยังต้องไปรับกรรมต่อที่ห้องของพี่ชายอีกต่อไปนี้ผมจะเลิกยุ่งเรื่องของยัยจืดชืดแล้วล่ะ…. โว้ยยยย!!! ...ต้นข้าว Talk…ฉัน