All Chapters of เพื่อนรักอย่ามาร้าย FWB: Chapter 131 - Chapter 135

ต้นข้าว & วิคเตอร์ - 24 เห็นแก่ความกระวนกระวาย@ตึกวิศวกรรม“ต้นข้าว~ มาหาใครจ๊ะคนสวย” วายุนั่งพ่นควันบุหรี่ออกมาถี่ขณะที่เห็นฉันเดินเข้ามาพอดี เขาเลยได้โอกาสแซวสาวสวยอย่างฉันใหญ่“มาหาพี่เสือน่ะ ฉันซื้อเค้กลอดช่องมาฝาก”“ฉันล่ะอยากเป็นพี่ชายเธอจริง ๆ เลยว่ะ ช่วงนี้แวะมาบ่อยจังเลยนะ”“ก็นิดหน่อยแหละ แล้ววิคเตอร์อยู่ไหนอะ”“อ๋อ ไอ้วิคเตอร์อยู่ยิม”“อือ งั้นฉันขอตัวก่อนนะ”“ครับ” วายุยิ้มกรุ้มกริ่มเบา ๆ เพราะว่าช่วงนี้ฉันทำทีซื้อของมาฝากพี่เสือบ่อยจนผิดสังเกตแน่นอนว่าเป้าหมายของฉันไม่ใช่พี่เสือแต่คือการซื้อของมาฝากวิคเตอร์ ฉันได้เข้าไปอ่านข้อมูลเพิ่มเติมจากแหล่งต่าง ๆ ในนั้นแนะนำว่าแฟนกันมักจะเติมความหวานให้กันผ่านของฝาก ฉันจึงอยากจะรู้ว่ามันสามารถเติมความหวานได้จริงไหมก็เท่านั้นแหละ“เอาอะไรมาฝากอีกล่ะวันนี้” พี่เสือเดินออกมาทักทายฉันด้วยหน้าตาที่เบื่อหน่าย แน่ล่ะเพราะพี่ชายของฉันไม่ได้ชอบกินอะไรแบบนี้นี่นา“นี่ไง” ฉันยื่นเค้กให้ก่อนจะเดินตรงไปยังยิม ไม่ได้สนใจว่าพี่เสือจะชอบหรือไม่ชอบพอมาถึงยิมฉันก็เห็นเขาวุ่นอยู่กับเพื่อน ๆ มีคุณเหลือบมองเห็นฉันเข้าเลยสะกิดวิคเตอร์เบา ๆ“ต้นข้าวมาห

ต้นข้าว & วิคเตอร์ - 26 ไม่ไหวแล้ว“ไม่อยากจะพอนั่นแหละปัญหา”ผมล้วงเข้าไปสัมผัสผิวกายนุ่มนิ่มของต้นข้าวใต้กระโปรงทรงเอที่รัดแน่นจนน่าหงุดหงิด ผมเลยถกมันขึ้นสูงอยู่บนเอวคอดเสียเลย“ไม่ได้นะวิคเตอร์ นายต้องหยุดได้แล้ว”“อืม…” ผมส่งเสียงตอบรับเธอในลำคอ เพราะตอนนี้ปากของผมมันยังไม่ว่างผมปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาออกอย่างง่ายดาย แน่ล่ะนั่นมันงานถนัดผมเลย ลูกแตงโมทั้งสองตั้งล่อตาล่อใจผมอยู่ ผมจึงต้องละทิ้งลำคอระหงที่แสนหอมหวานลงมาดื่มด่ำกับทรวงอกด้านล่างต้นข้าวเองถึงแม้จะห้าม ทว่าร่างกายเธอกลับอ้อนแอ้นไปมาอย่างมีความสุข ผมไม่รอช้ารีบเปลื้องบราโครงเหล็กของเธอออกจนเห็นยอดปทุมถันสีชมพูอ่อน ผมรีบงับลงบนยอดที่มันล่อตาล่อใจผมอยู่นานก่อนจะตวัดวนรอบตุ่มเล็กด้วยความอ่อนโยนเธอลูบคลำท้ายทอยของผมอย่างทนไม่ไหว ผมก็ยิ่งชอบและสนใจยอดปทุมถันยิ่งกว่าเดิม เบาะรถยนต์ไม่ใช่ปัญหาของผมเลยสักนิดผมทำการปรับนอนราบทันที“พอแล้ว…ฉันไม่เคยทำบนรถนะเดี๋ยวก็มีคนมาเห็นหรอก”ใบหน้าอรชรอ้อนแอ้นกำลังขอร้องผม ต้นข้าวมีพวงแก้มแดงก่ำน่าเอ็นดูไม่น้อย ผมจะปล่อยไปได้ยังไงกันเมื่อเช้าก็อดทนมาทั้งวันแล้ว“รถเธอมิดชิดที่สุดแล้ว” ผมตอบ

ต้นข้าว & วิคเตอร์ - 28 ง้อแฟนครั้งแรก (NC)ฉันไล่วิคเตอร์ออกจากห้อง พร้อมกับเบือนหน้าหนี ฉันรับความจริงที่เขากำลังจะพูดไม่ได้หรอก นั่นเป็นเพราะว่าฉันหวั่นไหวกับเขามาโดยตลอด ฉันรู้ว่าตัวเองต้องการเขาและพยายามจะพิสูจน์เวลาผ่านไปฉันคิดว่าเขามีความรู้สึกดี ๆ กับฉัน ฉันถึงได้ยอมเกินเลยกับเขา แต่ทั้งหมดนั่นฉันคิดไปเองคนเดียว!ฉันไม่โทษวิคเตอร์หรอกนะ เขาไม่ผิดอะไรเลยแต่ตอนนี้ฉันแค่อยากอยู่คนเดียวเงียบ ๆฉันเปิดประตูออกมาเจอเขาอยู่หน้าห้องพร้อมกับช่อดอกกุหลาบสีแดงสด บ่งบอกถึงความรักที่แสนจะร้อนแรงอย่างนั้นเหรอที่เขาอยากจะสื่อ ฉันจึงถอยให้เขาเข้ามาในห้องด้วยความไม่เต็มใจเท่าไหร่นัก“ขอโทษนะถ้าเมื่อคืนนี้ฉันพูดอะไรผิดไปน่ะ ฉันไม่เคยง้อแฟนมาก่อนไม่รู้ว่าคำพูดแบบนี้พอจะทำให้เธอหายโกรธได้หรือเปล่า” วิคเตอร์ยิ้มอ่อนพลางยื่นช่อดอกไม้ให้กับฉัน“….” ฉันไม่ตอบแต่ก็ยอมรับช่อดอกไม้แสนสวยนั้นมาด้วยใบหน้าที่บึ้งตึง“นี่เราดีกันแล้วใช่ไหม เมื่อคืนเธอทำฉันนอนไม่หลับทั้งคืนเลยนะนั่น หายโกรธได้แล้ว” วิคเตอร์คงจะง้อใครไม่เป็นจริง ๆ นั่นแหละ‘ฉันหายโกรธแล้ว แต่แค่อยากอยู่คนเดียว’เชอะ ฉันได้แต่คิดในใจอย่างอวดด