All Chapters of The CEO's Discarded Wife: Chapter 1 - Chapter 9

Kakaiba ang katahimikang bumabalot sa tahanan nina Isabelle. Pati ang tunog na nagmumula sa antigong wall clock sa hallway ay hindi mapakalma ang bagyong humahagupit sa loob niya habang sinasaraduhan ang kaniyang maleta. Mabilis ang kaniyang mga galaw—pinagtutupi niya ang ilang piraso ng damit na sa tingin niya ay sasapat para sa ilang araw ng kaniyang pagkawala. Ang tanging laman ng maleta ay ang mga mahahalagang bagay tulad ng personal hygiene kit. Iniwasan niyang magdagdag ng mga gamit na may sentimental value. Ayaw niyang matunaw ang determinasyong nabuo sa kaniyang puso.Sa tokador, kumikinang sa ilalim ng liwanag ng bedside lamp sa gilid ng kama, naroon ang itim na credit card na ibinigay sa kaniya ni Lucas ilang taon na ang nakalipas. Para sa iba, simbolo iyon ng tiwala—unlimited credit with no questions asked. Ganoon din ang akala ni Isabelle noong una. Ngunit kalaunan, napagtanto niyang para itong taling nakapalibot sa leeg niya. Isang paraan para mapanatili siyang nakaasa kay

Madilim ang bar sa BGC at may komportableng ingay—hindi malakas, hindi rin ganoon kaingay. Sapat lang para magbigay ng kaunting privacy pero hindi rin sobrang lakas para malunod ang mabibigat na usapan ng mga guest.Nakaupo si Isabelle sa isang booth. Hindi man siya masyadong naghanda para sa gabing ito, nangingibabaw pa rin ang ganda niya. Hindi siya santo, at bar iyon—kaya natural lang na uminom. Nakapulupot ang mga daliri niya sa isang baso ng mojito. Kumakalansing ang yelo habang dahan-dahan niyang iniikot iyon bago humigop ng kaunti.Sa tapat niya ay si Nina. Taliwas sa pagiging kalmado ni Isabelle, tila may unos na pilit pinipigilan ito. Sumakto ang suot na pulang bestida sa nararamdaman niya, parang apoy na galit na galit at nagliliyab ang mga mata. Ibinagsak niya ang cellphone sa mesa, kung saan malinaw na nakikita ang balitang umuugong na sa social media sa loob ng tatlong oras.Nakahi-highlight ng pula ang headline, talagang eye-catching:Just in! Itinalaga si Karina Sison bi

Parang nakikisabay ang panahon sa eksena. Nagsimulang umambon habang mabilis na pumasok sina Isabelle at Nina sa nakaparadang kotse sa parking lot. Kay Isabelle ang kotseng gamit nila ngayon. Sa labas, kumikislap ang mga ilaw ng Makati at nag-iiwan ng madidilim na guhit ng pula at ginto sa salamin. Tunay na nakakabighani ang tanawin kung tutuusin. Pero iba ang ambiance sa loob ng kotse. Ramdam nila ang kuryenteng dala ng tensyon na tinakasan nila. Malakas na isinara ni Nina ang pinto sa passenger seat. Halatang galit pa rin ito. “Bwisit. Nakita mo ba ’yung mukha niya? Ang kapal ng mukha ng bodyguard na ’yon. Who does he think he is? Binantaan ako na para bang intern lang ako? Kung wala lang akong self-control—” “Nina,” kalmadong putol ni Isabelle habang binubuhay ang makina para lumamig ang loob ng sasakyan. “Calm down. Huwag mo nang patulan. Tingnan mo.” 

 Agad na hinanap ni Isabelle ang light switch at binuksan ang ilaw sa loob ng kaniyang atelier. Saglit pa siyang nasilaw dahil sa liwanag. Nang unti-unting nakapag-adjust ang kaniyang paningin ay muli niyang nasilayan ang kabuuan ng kaniyang itinuturing na sanctuary. Ang lugar kung saan nagagawa niya ang tunay na gusto niya—ang magluto. Simula umalis siya sa bahay ni Lucas ay dito na siya naglalagi. Hindi niya na kailangan pang mag-rent ng ibang titirhan sapagkat kompleto naman na ang gamit niya rito sa kaniyang studio. At isa pa, hindi niya naman kailangan ng malawak na espasyo. Nais niya lang ng matutulugan, maliliguan, at espasyo kung saan malaya siyang makakapagluto.  Kumuha siya ng tubig sa ref at saka umupo sa countertop. Ilang saglit siyang natulala. Nabalik na lamang siya sa ulirat nang tumunog ang kan