All Chapters of หนี้รักมาเฟียจอมคลั่ง: Chapter 1 - Chapter 10

หนี้รักมาเฟียจอมคลั่ง เคแลน & เพลงขวัญถ้าไม่มีปัญญาใช้หนี้ก็เอาลูกสาวแกมาขัดดอกไปก่อนแล้วกัน พอดีฉันทำธุรกิจไม่ได้ทำการกุศล…พิมลรัตน์ วรกานต์กุล (เพลงขวัญ) นางเอกสาวน้อยช่างฝันอายุ 23 ปี เพิ่งเรียนจบมามาดๆ เธอจบคณะอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวและบริการ พ่อแม่ของเธอเป็นเจ้าของไร่องุ่นขนาดใหญ่ ด้วยหน้าตาที่สละสลวย ผิวขาวเนียน รูปร่างหุ่นนาฬิกาทราย หญิงสาวทั้งเรียนเก่งและหน้าตาดีจึงเป็นที่หมายปองของชายหนุ่มมากมายเคแลน แคสเซียส (เคแลน) พระเอกลูกชายคนโตของ ควินตัน แคสเซียส และ กนกรดา แคสเซียส อายุ 30 ปี ชายหนุ่มผู้มีหน้าตาหล่อเหลาเหมือนผู้เป็นพ่อ แต่นิสัยช่างต่างกันมาก ชายหนุ่มอารมณ์ร้อน และพร้อมทำลายล้างทุกอย่างที่เขาไม่ชอบใจ เคแลนได้รับช่วงต่อกิจการจากบิดามาตั้งแต่อายุ 20 ปี จึงทำให้เขาต้องเป็นคนที่เด็ดขาดกับทุกเรื่อง!!คำเตือน!!นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม รุนแรง ใช้คำหยาบคาย เพศและการใช้ภาษา โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ25ปีขึ้นไปนิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นตามจินตนาการเท่านั้น ทั้งสถานที่และตัวละคร แต่งเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาพาดพิงถึงบุคคลหรืออาช

“ปล่อยนะ ฉันบอกให้ปล่อยไง โอ๊ย!”เพลงขวัญโดนมาเฟียหนุ่มลากถูมา จนถึงรถยนต์สีดำเงาคันหรู ชายหนุ่มไม่รอช้าเปิดประตูด้วยมือเพียงข้างเดียวแล้วโยนเพลงขวัญขึ้นรถอย่างแรงเคแลนขึ้นรถมานั่งลงข้างหญิงสาว เพลงขวัญหันไปอีกฝั่งพยายามจะเปิดประตูออก แต่เคแลนไวกว่ากดล็อกประตูทุกฝั่งไว้หมดแล้ว เคแลนเริ่มหมดความอดทนกับหญิงสาวตรงหน้า ชายหนุ่มปลดเข็มขัดตัวเองออกมา เพลงขวัญตาโตด้วยความหวาดระแวง"หยุดนะ จะทำอะไร ปล่อยฉัน" เคแลนไม่ตอบกลับชายหนุ่มจับมือเล็กรวบไว้ แล้วเอาเข็มขัดมัดข้อมือเรียวเล็กของเธอ“จำไว้นะ เธอทำฉันเจ็บ เธอจะต้องเจ็บมากกว่าฉันเป็นร้อยเท่า “พูดจบเคแลนก็หยิบกล่องสีดำออกมา มือใหญ่เปิดกล่องดำออก เพลงขวัญมองจ้องมันตาไม่กะพริบ ก็พบว่ามันคือ ‘เข็มฉีดยา’ จากนั้นเคแลนก็หยิบเข็มฉีดยามาฉีดใส่แขนคนตัวเล็กทันที“อะ..อะไร มันคืออะไร” เพลงขวัญถามเสียงสั่นด้วยความหวาดกลัว“หึ..” เคแลนไม่ตอบ แต่กลับยกยิ้มขึ้นมาอย่างน่ากลัวเวลาผ่านไปไม่นานรถยนต์คันหรูก็เคลื่อนตัวออกมาจากไร่องุ่นโดยมีเมสัน บอดี้การ์ดคนสนิทประจำตำแหน่งคนขับ และตามมาด้วยรถสปอร์ตของเหล่าลูกน้องที่คอยอารักขาเขาอีกสี่คัน“เมสัน แวะโรงแรมของกู

เพลงขวัญลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยร่างกายที่เจ็บปวดไปทั้งตัวและจุดกลางกายสาว สมองเริ่มประมวลผลถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้“หึ ไอ้เลว” เพลงขวัญไม่ได้ร้องไห้เหมือนนางเอกในละคร อะไรที่เสียไปแล้วก็ให้มันเสียไป เธอต้องช่วยพ่อแม่ของเธอหาทางออกเรื่องนี้จะดีกว่ามานั่งเสียใจให้กับเรื่องโง่ๆ นี้หญิงสาวยันตัวลุกขึ้นนั่ง ความเจ็บปวดถาโถมเข้ามาจนเธอต้องนิ่วหน้าข่มความเจ็บปวดไว้ เพลงขวัญก้มลงมองไปที่ระหว่างขาของเธอก็พบกับเลือดสีแดงสดแห้งกรังเต็มขา เธอฝืนลุกขึ้นยืนอย่างช้าๆ ในใจยังคงแค้นเคืองผู้ชายคนนั้นอยู่ไม่หายหลังจากที่เพลงขวัญลุกขึ้นยืนได้ เธอหยิบผ้าห่มผืนใหญ่มาห่อกายไว้แล้วเดินไปห้องน้ำอย่างย่องเบาที่สุด พอถึงห้องน้ำเธอก็รีบล้างคราบเลือดออกจากจุดสงวนและระหว่างขาของเธอ เพลงขวัญขัดถูตามเนื้อตัวอย่างแรงเพื่ออยากให้รอยจ้ำแดงน่าเกลียดพวกนี้หายไป ถึงเธอจะรู้ว่าต่อให้ถูให้ตายยังไงมันก็ไม่หายไป แต่แค่เธอได้ระบายความโกรธออกไปบ้างสักนิดก็ยังดีหญิงสาวอาบน้ำชำระร่างกายเสร็จ เธอก็หยิบผ้าขนหนูผืนสีขาวในห้องน้ำมาห่อหุ้มปกปิดร่างกายเธอไว้ ไม่ลืมที่จะหยิบผ้าห่มผืนใหญ่ที่เธอหอบเอาเข้ามาด้วย เธอเดินออกจากห้อง

หลังจากคุยโทรศัพท์กับเมลินเสร็จมาเฟียหนุ่มเตรียมจะลุกออกไปจากห้องเพื่อระบายความต้องการที่มันอัดอั้นอยู่ แต่ทว่าก็โดนนักรบเอ่ยถามอย่างสงสัย“จะรีบไปไหนของมึงวะ แล้วบอกอยากแดกเหล้า”“ก็แดกแล้ว” เคแลนตอบสั้นๆ เขากินเหล้าแล้วถึงจะแค่แก้วเดียวก็เถอะ เขาทำงานหนักก็ต้องผ่อนคลายบ้าง“จะรีบไป เอา หรอไอ้นี่” มาร์วินเอ่ยอย่างรู้ทันเพื่อน“เออ” เคแลนตอบสั้นๆ แต่ได้ใจความมาเฟียหนุ่มลุกขึ้นจากโซฟาก้าวเดินออกจากห้องไป เขาเดินตามทางมาเรื่อยๆ จนใกล้จะถึงห้องวีไอพีที่นัดกับเมลินเอาไว้ แต่อยู่ดีๆ ก็มีร่างผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาชนเขาอย่างแรง แต่เขาไม่ได้เป็นอะไรไม่รู้สึกอะไรด้วยซ้ำ มีแต่เธอนั่นแหละที่ล้มไปกองกับพื้นแข็งตุบ!“โอ๊ย! เจ็บ”เพลงขวัญเดินชนกับชายหนุ่มอย่างแรงจนเธอล้มลงมันเป็นทางเลี้ยวพอดีเธอจึงไม่ทันได้สังเกตว่ามีคนเดินมา“ขะ..ขอโทษนะคะ”หญิงสาวที่ก้มหน้าอยู่เอ่ยขอโทษทันทีเพราะตัวเองเป็นคนผิดที่เดินไม่ดูตาม้าตาเรือถึงอีกคนจะไม่สะทกสะท้านยืนนิ่งเป็นหินเหมือนไม่มีอะไรเกินขึ้นเลยก็เถอะเพลงขวัญเงยหน้าขึ้นมา ก็พบว่าเป็นชายหนุ่มลูกครึ่งนัยน์ตาสีเทานั้น เธอยังจำมันได้ดี อีกทั้งร่างกายกำยำสมบูรณ์นั้นอ

คำพูดนั้นของเคแลนทำให้เพลงขวัญจุกในอก เธอรู้ว่าเขาเลวและมีความคิดสกปรกอยู่แต่หัว แต่ไม่คิดว่าเขาจะเลวได้ขนาดนี้มาเฟียหนุ่มกดหน้าลงไปซุกไซ้ลำคอระหง สูดดมกลิ่นกายสาวประจำตัวของเธอที่ปราศจากน้ำหอม มือใหญ่เลื่อนมาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของเธอออกทีละเม็ด ถึงแม้ในใจเขาอยากจะกระชากให้มันหลุดทีเดียวก็ตามเถอะ แต่เขาไม่มีชุดให้เธอใส่ออกไปตอนเขาเอาเสร็จแล้วหลังจากปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของเธอออกจนหมด ชายหนุ่มยืดตัวขึ้นพละออกจากลำคอระหง เขาเลื่อนมาถอดกางเกงร่างบางออกอย่างง่ายดาย จนเผยให้เห็นร่างเปลือยเปล่าไร้อาภรณ์ปกปิด หุ่นนาฬิกาทรายกับอกอวบอิ่มนั้น มันทำให้เขาหยุดจ้องมองมันอยู่ชั่วครู่ชายหนุ่มยืดตัวขึ้นถอดเสื้อสูทของตัวเองออก ตามมาด้วยเสื้อเชิ้ตกับกางเกงเนื้อดี ท่อนเอ็นใหญ่ร้อนแข็งขันชูชันขึ้นมาทันทีเพลงขวัญหลับตาลงปล่อยให้ทุกอย่างมันเกิดขึ้นไปเรื่อยๆ อยู่อย่างนั้น แต่แค่เธอไม่อยากเห็นภาพพวกนี้“อย่าหลับตา ลืมตาขึ้นมาแล้วมองหน้าฉันไว้”“…” เพลงขวัญยังคงหลับตาอยู่เหมือนเดิม“ฉันบอกให้ลืมตาไง!!” เคแลนตะโกนใส่เธอเสียงดัง“โรคจิตหรือไงถึงชอบบังคับคนอื่นตลอดเวลา!!”เพลงขวัญลืมตาขึ้นมาก็ตะโกนเสียงดังกลับ