หลังจากคุยโทรศัพท์กับเมลินเสร็จมาเฟียหนุ่มเตรียมจะลุกออกไปจากห้องเพื่อระบายความต้องการที่มันอัดอั้นอยู่ แต่ทว่าก็โดนนักรบเอ่ยถามอย่างสงสัย
“จะรีบไปไหนของมึงวะ แล้วบอกอยากแดกเหล้า”
“ก็แดกแล้ว” เคแลนตอบสั้นๆ เขากินเหล้าแล้วถึงจะแค่แก้วเดียวก็เถอะ เขาทำงานหนักก็ต้องผ่อนคลายบ้าง
“จะรีบไป เอา หรอไอ้นี่” มาร์วินเอ่ยอย่างรู้ทันเพื่อน
“เออ” เคแลนตอบสั้นๆ แต่ได้ใจความ
มาเฟียหนุ่มลุกขึ้นจากโซฟาก้าวเดินออกจากห้องไป เขาเดินตามทางมาเรื่อยๆ จนใกล้จะถึงห้องวีไอพีที่นัดกับเมลินเอาไว้ แต่อยู่ดีๆ ก็มีร่างผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาชนเขาอย่างแรง แต่เขาไม่ได้เป็นอะไรไม่รู้สึกอะไรด้วยซ้ำ มีแต่เธอนั่นแหละที่ล้มไปกองกับพื้นแข็ง
ตุบ!
“โอ๊ย! เจ็บ”
เพลงขวัญเดินชนกับชายหนุ่มอย่างแรงจนเธอล้มลงมันเป็นทางเลี้ยวพอดีเธอจึงไม่ทันได้สังเกตว่ามีคนเดินมา
“ขะ..ขอโทษนะคะ”
หญิงสาวที่ก้มหน้าอยู่เอ่ยขอโทษทันทีเพราะตัวเองเป็นคนผิดที่เดินไม่ดูตาม้าตาเรือถึงอีกคนจะไม่สะทกสะท้านยืนนิ่งเป็นหินเหมือนไม่มีอะไรเกินขึ้นเลยก็เถอะ
เพลงขวัญเงยหน้าขึ้นมา ก็พบว่าเป็นชายหนุ่มลูกครึ่งนัยน์ตาสีเทานั้น เธอยังจำมันได้ดี อีกทั้งร่างกายกำยำสมบูรณ์นั้นอีก เสียดายที่ความสมบูรณ์ทั้งหน้าตาและร่างกายแบบนี้ไปอยู่บนตัวคนนิสัยไม่ดีคนนี้
เคแลน ไอ้คนโรคจิต
“นี่ตามมาหาเรื่องกันถึงที่นี่เลยหรอ” เพลงขวัญยันตัวลุกขึ้นถามออกไปเสียงดัง สายตาหญิงสาวมองคนที่กำลังเอาสองมือล้วงกระเป๋าด้วยท่าทางสบายๆ
“ตามหรอ หึ..เธอสำคัญตัวเองผิดไปไหม” เสียงทุ้มทรงพลังของมาเฟียเอ่ยอย่างนิ่งเรียบแต่แฝงไปด้วยความดุดัน
“แล้วคุณจะมาที่นี่ทำไมถ้าไม่ได้คิดจะมาหาเรื่องกัน”
“หึ ฉันว่าเธอควรรู้ไว้อีกอย่างนะ” เคแลนเอ่ยพลางยกยิ้มมุมปาก
“รู้อะไร” เพลงขวัญเอ่ยถามอย่างสงสัย
“ฉันไม่ใช่แค่เจ้าหนี้และผัวคนแรกของเธอนะ แต่ฉันยังเป็นเจ้านายเธอด้วย”
“เจ้านาย?” เพลงขวัญเอ่ยอย่างสงสัย
“ใช่ เพราะที่นี่คือผับของฉัน”
“งั้นฉันจะไปลาออกเดี๋ยวนี้เลย”
เพลงขวัญเอ่ยพร้อมมองมาเฟียหนุ่มด้วยสายตาที่แข็งกร้าวไม่ได้อ่อนหวานเหมือนหน้าตาของเธอ
เพลงขวัญพูดจบก็เตรียมจะเดินหนีไป แต่คนตัวใหญ่ก็คว้าข้อมือเธอไว้ก่อน ส่วนมืออีกข้างก็ยังคงล้วงกระเป๋าด้วยท่าทางสบายๆ ชายหนุ่มบีบข้อมือเพลงขวัญอย่างแรง
“นี่ ปล่อยนะ ไอ้บ้า!”
“อย่าปากดีให้มันมากนักนะ” มาเฟียหนุ่มเริ่มกดเสียงต่ำ เขาไม่ได้มีความอดทนขนาดนั้น
“ก็ปล่อยฉันสิ เป็นบ้าอะไรต้องมาจับ”
ตั้งแต่เกิดมามาเฟียหนุ่มไม่เคยโดนผู้หญิงด่าขนาดนี้ เขาคงต้องสั่งสอนผู้หญิงพยศคนนี้ให้หลาบจำว่าไม่ควรมาทำตัวแบบนี้ใส่เขา แล้วตอนนี้ก็มีอยู่เรื่องเดียวเท่านั้นที่เขาจะเอามาต่อรองกับเธอได้
“พ่อเธอ นัดจะมาคุยกับฉันเรื่องไร่บ้านนอกนั้น แต่ฉันคิดว่าในเมื่อเจอลูกแล้วก็คุยกับลูกสาวแล้วดีกว่า”
“คุณจะเอาไง” เพลงขวัญถามอย่างตรงไปตรงมา
“พรุ่งนี้มาหาฉันที่กาสิโนก่อนเที่ยง ถ้าไม่มาฉันจะคนไปไล่พ่อแม่เธอออกจากที่นั่นสะ”
เพลงขวัญกำหมัดแน่นข่มอารมณ์ที่กำลังเดือดดาลเอาไว้ สายตาคนตัวเล็กยังคงมองเขาด้วยสายตาแข็งกร้าวอยู่ตลอดเวลา
“ได้ค่ะคุณเจ้านาย!” เพลงขวัญกระแทกเสียงใส่เคแลน
มาเฟียหนุ่มยกยิ้มชอบใจ มือหนาปล่อยข้อมือเล็กออกจากการเกาะกุม
“อีกเรื่องนะ ฉันไม่อนุญาตให้เธอลาออก ไม่ว่าจะกรณีใดๆ ทั้งสิ้น”
“หมดเรื่องแล้วใช่ไหมคะ ขอตัวค่ะ!”
เพลงขวัญเอ่ยอย่างกระแทกกระทั้นแล้วเดินปึงปังออกมาจากตรงนั้นอย่างรวดเร็ว นี่เธอกำลังเจอคนแบบไหนอยู่เนี่ย
เคแลนปรายตามองเพลงขวัญที่เดินอารมณ์เสียออกไป เขาไม่สนใจหรอกว่าเธอจะรู้สึกยังไง เขาแค่ต้องได้ในสิ่งที่เขาต้องการก็พอ เธอท้าทายเขาเองเธอจะต้องได้รับบทเรียนที่สาสม
มาเฟียหนุ่มยืนครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ ไม่นานเขาก็เดินตรงเข้าไปในห้องวีไอพีที่นัดกับสาวสวยเอาไว้
เมลิน เป็นคู่ควงที่ถือว่าใช้ได้ เธอทำตัวไม่ให้เขาปวดหัวเหมือนผู้หญิงคนอื่น หญิงสาวอยู่เป็นไม่ก้าวก่าย รูปร่างหน้าตาดี และเซ็กส์ เขาก็ถูกใจในการมีเซ็กส์กับเธอ
“มาแล้วหรอคะ คิดถึงจังเลย”
หลังจากที่เมลินเห็นมาเฟียหนุ่มเข้ามาในห้องเธอก็รีบเดินมากอดแขนแกร่งพร้อมกับใช้อกอวบอิ่มเบียดเสียดไปที่แขนชายหนุ่มทันที เคแลนไม่ตอบกลับแล้วเดินไปนั่งลงบนโซฟาหรู
“เคแลนคะ เมอยากได้เครื่องเพชรคอลเลคชั่นใหม่ที่เพิ่งเปิดตัวจังเลยค่ะ คุณพ่อเมท่านจะเอาให้แล้วนะคะแต่มันไม่ทันนะคะ” เมลินคลอเคลียอยู่ข้างกายชายหนุ่ม ปากก็เอ่ยแต่มือก็ลูบไล้ทั่วอกแกร่งไม่หยุด
“เดี๋ยวคนของผมจัดการให้ แล้วเอาไปส่งที่บ้านให้ภายในวันพรุ่งนี้” เคแลนเอ่ยเสียงราบเรียบ
“จริงหรอคะ ขอบคุณนะคะ คุณน่ารักที่สุดเลยย”
สิ้นเสียงเมลินก็เริ่มทำตัวเป็นแม่เสือสาวทันที มือเล็กค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของเคแลนออกทีละเม็ด มือบางลูบไล้ไปที่กล้ามเนื้อหน้าท้องแน่นที่เป็นลอนสวย
“อมมันสะ”
เมลินรู้ว่าชายหนุ่มต้องการอะไร หญิงสาวนั่งย่อตัวลงที่พื้น เคแลนนั่งเอนไปกับโซฟากางสองแขนออกพาดไปกับโซฟาด้วยท่าทางสบายๆ
มือเล็กค่อยๆ ปลดเข็มขัดออก หลังจากที่เข็มขัดหลุดออกไปแล้ว เธอก็มาจัดการกับกางเกงเนื้อดีของชายหนุ่มต่อ
เมลินถอดกางเกงออกจากเอวสอบ เคแลนยกสะโพกขึ้นให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี กางเกงเนื้อดีถูกถอดออกไปจากร่างกำยำ เผยให้เห็นท่อนเอ็นใหญ่ร้อนที่กระตุกหงึกๆ อยู่ตรงหน้าเธอ
หญิงสาวไม่รอช้าใช้ริมฝีปากเล็กดูดเลียปลายหัวหยัก ลากไล้เลียไปทั่วส่วนหัวแล้วมาต่อที่ท่อนเอ็นใหญ่ ปากเล็กของเธอครอบลงไปแต่ไม่สุดโคนเพราะความใหญ่โตของชายหนุ่ม เธอใช้ปากชักท่อนเอ็นขึ้นลงอยู่นานสองนานจนชายหนุ่มเสร็จสมคาปากของเธอไป
หลังจากนั้นพายุสวาทร้อนแรงและเสียงครวญครางก็ดังลั่นไปทั่วห้องวีไอพี ทั้งสองร่างที่มีความต้องการสูงเหมือนกัน ต่างก็รู้ว่าอีกคนต้องการอะไร
เคแลนต้องการแค่เซ็กส์ที่ถึงใจและไม่ผูกมัด ส่วนเมลินต้องการเซ็กส์และเงินทอง ก็แฟร์ๆ ทั้งสองฝ่าย
เวลาผ่านไปจวบจนงานเลี้ยงหรูได้จบลง เคแลนพาเพลงขวัญกลับมายังเพนท์เฮาส์ใหญ่ของเขา จับคนตัวเล็กอาบน้ำเหมือนอย่างที่เคยทำอยู่ทุกวันจนเป็นกิจวัตรประจำวันของเขาไปแล้วสองร่างนอนกอดกันอยู่บนเตียงใหญ่เมื่ออาบน้ำเสร็จสรรพแล้ว ร่างกำยำนอนตะแคงมองหน้าภรรยาคนสวยที่กำลังอวบอิ่มมีน้ำมีนวลอยู่ตอนนี้ มือสากลูบหน้าท้องนูนเด่นอย่างเเผ่วเบา“เพลง” เสียงทุ้มเอ่ยเรียกเพลงขวัญเบาๆ“คะ?”“ถ้าคลอดคนนี้แล้ว พี่ขอมีคนที่สองต่อเลยนะ”“เอาอีกคนหรอคะ”“ใช่พี่อยากมีหลายๆ คน บ้านของเรามันคงน่าอยู่มากๆ เลยนะ”“ค่ะ เพลงตามใจคุณค่ะ”“ขอบคุณนะเพลงที่ให้โอกาสผู้ชายเลวๆ คนนี้”มือหนาเกลี่ยปัดปอยผมที่มาคลอเคลียกับใบหน้าหวานออกไป“เพลงก็ขอบคุณนะคะ ที่ทำให้ผู้หญิงธรรมดาแบบเพลงรู้สึกว่าตัวเองโชคดีได้ขนาดนี้”สองร่างนอนกกกอดกันตั้งแต่เมื่อคืนยันเช้าของอีกวัน เพลงขวัญสวมชุดนอนสายเดี่ยวกระโปรงสีดำผ้าซาตินตื่นมาในอ้อมแขนคนตัวโต ดวงตากลมโตมองใบหน้าหล่อเหลาที่กำลังหลับใหล มือเล็กลูบคางที่มีขนขึ้นรำไรวนไปมาจนร่างกำยำค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้นมามองใบหน้าสวยสดด้วยสายตาหวานเยิ้มเคแลนกระชับวงแขนแกร่งกอดรัดคนตัวเล็กแน่นขึ้น พร้อมกับมือหนาลูบไ
สามเดือนผ่านไป…@โรงพยาบาลเพลงขวัญสวมชุดเดรสสายเดี่ยวสีครีมยาวเหนือเข่า ท้องเริ่มนูนเด่นขึ้นมาเล็กน้อย แต่กระนั้นหญิงสาวก็ยังดูสวยสดและดูอวบอิ่มมีน้ำมีนวลมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม“เดี๋ยวเรามาดูเพศน้องกันนะคะคุณพ่อคุณแม่”เสียงคุณหมอสาวเอ่ยขึ้นในขณะที่กำลังอัลตร้าซาวด์ครรภ์ให้คุณแม่คนสวยอยู่ มาเฟียหนุ่มยืนอยู่ข้างๆ เตียงจับมือหญิงสาวไว้แน่น“น้องเป็นผู้ชายนะคะคุณพ่อคุณแม่”“ลูกชายของพ่อ”เคแลนเอ่ยเสียงแผ่วเบาพลางมองจ้องไปที่หน้าจอสลับกับมองหน้าภรรยาคนสวยที่นอนอยู่“ดีใจไหมคะ”“ดีใจมากครับ”หญิงสาวจับอังใบหน้าหล่อเหลา นัยน์ตาสีเทาเริ่มมีน้ำตาเอ่อล้นขึ้นมาเล็กน้อย มันเป็นความรู้สึกที่เขาก็ไม่สามารถอธิบายได้เหมือนกันแต่เขารู้แค่ว่าเขาดีใจและตื้นตันมากหลังจากที่สองสามีภรรยาได้พบปะคุณหมอเรียบร้อยแล้ว เคแลนรีบพาภรรยาสุดที่รักมาเดินห้างของเพื่อนเขาทันทีเพื่อที่จะซื้อของให้เตรียมไว้ให้ลูกชายของเขานอกจากนั้นเคแลนยังริเริ่มทำคฤหาสน์แถวชานเมืองสไตล์นีโอเรอเนสซองส์ เป็นสถาปัตยกรรมคลาสสิกอิตาลีโทนสีครีมขาวโดยมีพื้นที่สีเขียวรอบคฤหาสน์ใหญ่“เพลง ดูของเด็กพวกนี้สิ พี่ซื้อไปหมดเลยได้ไหม”เคแลนดึงรั้งภรร
พิธีวิวาห์สุดอลังการของเคแลนและเพลงขวัญถูกจัดขึ้นภายในสามอาทิตย์ต่อมาอย่างยิ่งใหญ่ในโบสถ์ใหญ่ ทั้งไฮโซ นักธุรกิจ ดารานักแสดง และนักข่าวมากมายต่างพากันมางานแต่งของเคแลนและเพลงขวัญ ผู้คนต่างจับตามองเมื่อลูกชายคนโตของตระกูลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประเทศได้เข้าสู่พิธีวิวาห์อย่างสายฟ้าแลบเพลงขวัญสวมชุดเจ้าสาวกระโปรงยาวรัดรูปสีขาวสะอาดตาพอดีตัว ดีไซน์เกาะอกเปิดไหล่เผยให้เห็นไหล่ขาวผ่อง ผมยาวสลวยสีดกดำถูกดัดลอนปลายสวย ผ้าคลุมหน้าสีขาวปกคลุมทั้งใบหน้า เดินตามทางเดินที่เป็นดอกสแตติสสีม่วงอ่อนปนสีขาวสองข้างโดยมีบิดาของเธอที่เดินคล้องแขนเธอมาเพื่อส่งตัวเจ้าสาวให้กับเจ้าบ่าวสุดหล่อเหลาในวันนี้เคแลนในชุดสูทสีเทาเข้มกับเนกไทสีเทาอ่อนเข้าคู่กัน ยืนรอหญิงสาวอยู่หน้าแท่นพิธีข้างบาทหลวง โดยถัดจากบาทหลวงก็คือสามหนุ่มหน้าตาดีและมีอิทธิพลที่สุดในประเทศสวมชุดสูทสีม่วงอ่อนเข้าตรีมของงาน คาเดน นักรบ และมาร์วิน ซึ่งคาเดนรับหน้าที่ถือแหวนเพชรเม็ดใหญ่ให้กับพี่ชายของตนเองส่วนทางฝั่งเจ้าสาวมีหญิงสาวในชุดเดรสยาวสีม่วงอ่อนหน้าตาสละสลวยทั้งสามคนที่เพลงขวัญไม่ได้รู้จักเนื่องจากเพลงขวัญไม่ค่อยสุงสิงกับใคร เธอจึงไม่ค่อยม
มื้อค่ำในบ้านไม้กลางไร่องุ่นผ่านพ้นไปด้วยเสียงพูดคุยและเสียงหัวเราะที่เพลงขวัญไม่คาดคิดว่าชีวิตนี้เธอจะได้สัมผัสกับบรรยากาศพวกนี้เลย เมื่อก่อนเธอเคยรู้สึกว่าเธอคือคนที่โชคร้ายที่สุดที่ได้เจอคนใจร้ายอย่างเคแลน แต่ตอนนี้เคแลนกลับทำให้เธอรู้สึกว่าเธอโชคดีที่สุดที่ได้เขาเป็นสามีเพลงขวัญเดินขึ้นมาบนชั้นสองของบ้านตรงไปยังห้องนอนของเธออย่างรวดเร็วหลังทานมื้อค่ำกันเสร็จสรรพ ส่วนเคแลนขอออกไปคุยกับลูกน้องชั่วครู่หญิงสาวเปิดประตูห้องนอนเข้ามาก็พบว่าข้าวของทุกอย่างของเธอยังคงเหมือนเดิมและถึงห้องนี้จะไม่มีคนอยู่มานานแต่ก็ยังคงสะอาดเพราะพรทิพย์คอยเข้ามาทำความสะอาดตลอด สองเท้าเล็กก้าวเดินไปยังระเบียงดวงตากลมโตกวาดสายตามองรอบๆไร่องุ่นของเธออย่างภูมิใจที่เธอสามารถรักษาที่แห่งนี้ไว้ได้แถมยังได้เจ้าหนี้สุดหล่อมาเป็นสามีอีกต่างหากแอดดด“ไปอาบน้ำได้แล้วเพลงขวัญ อากาศมันเริ่มเย็นแล้วเดี๋ยวไม่สบาย” เคแลนเอ่ยขึ้นทันทีที่เปิดประตูเข้ามาในห้องนอน“เข้ามาในห้องเลย ไม่ต้องไปยืนตรงระเบียงแล้ว”ชายหนุ่มเสียงเข้มเอ่ยต่อ“เพลงขอรับลมอีกสักหน่อยได้ไหมคะ”“ไม่ได้ เดี๋ยวไม่สบาย”พูดจบชายหนุ่มรีบก้าวยาวๆไปดึงรั้งเพลงข
@โรงพยาบาล“คนไข้ไม่เป็นอะไรมากค่ะ แต่ช่วงนี้ต้องระวังให้มากกว่าเดิมนะคะกำลังท้องอ่อนๆ อยู่ เสี่ยงแท้งได้ง่ายค่ะ คุณแม่จะเดินเหินต้องระวังมากกว่าเดิมนะคะ” คุณหมอคนสวยเอ่ยพลางมองไปที่คนไข้คนสวยที่กำลังนั่งอยู่บนเตียงพร้อมกับชายหนุ่มหน้าโหดยืนจับมือเธออยู่ข้างเตียงไว้ไม่ห่าง“หมอเช็คละเอียดแล้วใช่ไหม ลูกกับเมียผมปลอดภัยใช่ไหม” เคแลนเอ่ยถามเสียงเข้ม“หมอเช็คอย่างละเอียดแล้วค่ะ งั้นถ้าไม่มีอะไรแล้วหมอขอตัวนะคะ”“ขอบคุณค่ะ” เสียงหวานของเพลงขวัญเอ่ยขอบคุณคุณหมอคนสวยหมอสาวยิ้มหวานให้เพลงขวัญและเคแลนก่อนจะหันหลังก้าวเดินออกจากห้องไปทันที“เพลง แน่ใจใช่ไหมว่าไม่เจ็บตรงไหน” มาเฟียหนุ่มเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงเป็นใย มือหนาสั่นเทาจับมือบางไว้แน่น“ค่ะ เพลงไม่ได้เจ็บตรงไหนเลยค่ะ หมอก็บอกแล้วว่าไม่เป็นอะไรมาก” เพลงขวัญส่งยิ้มหวานให้มาเฟียหนุ่มพลางเอื้อมมืออีกข้างไปจับอังแก้มสาก นัยน์ตาสีเทามีเสน่ห์สั่นไหวอย่างเห็นได้ชัด“พี่ขอโทษนะเพลงที่ทำให้เพลงกับลูกต้องมาเจออะไรแบบนี้”“คุณเคแลน มันเป็นอุบัติเหตุค่ะ ไม่ได้มีใครตั้งใจให้มันเกิดขึ้นหรอกค่ะ เพลงไม่ได้โทษคุณเลยนะคะ”“ยังไงพี่ก็เป็นต้นเหตุอยู่ดี
งานประมูลเครื่องเพชรหรูดำเนินการไปเรื่อยๆ จนจบงาน เคแลนเอาแต่นั่งมองหน้าเพลงขวัญไม่วางตา เขาสามารถนั่งมองหน้าเธอได้ทั้งวันอย่างไม่รู้สึกเบื่อเลย“อยากกลับหรือยังเพลง” เคแลนเอ่ยถามหญิงที่นั่งอยู่ข้างๆ เขา“ค่ะ” เพลงขวัญตอบกลับพร้อมกับหันไปยิ้มอ่อนๆ ให้เขา“งั้นกลับกัน”“เพลงขอไปเข้าห้องน้ำก่อนได้ไหมคะ”“พี่ไปด้วย”“ไม่เป็นไรค่ะ เพลงไปคนเดียวได้” หญิงสาวไม่อยากให้เคแลนต้องไปยืนรอเธอเข้าห้องน้ำ“ไทก้า ตามไปเฝ้าเพลงขวัญไว้อย่าให้ใครมาเข้าใกล้และอย่าให้คาดสายตาเด็ดขาด” เคแลนสั่งลูกน้องที่ยืนอยู่ข้างหลังเสียงเข้ม“ครับนาย” ไทก้าตอบรับเสียงนิ่งเรียบ“เดี๋ยวพี่ออกไปรอข้างนอกหน้างานนะเพลง” เคแลนเอ่ยขึ้นเพราะเขาอยากจะเดินหาพ่อของเมลินและคุยกับเขาให้รู้เรื่องเกี่ยวกับเรื่องหุ้นต่างๆ ที่เขามีอยู่ในบริษัทของพ่อเธอ ถึงเขาจะตัดความสัมพันธ์กับเธอแต่เรื่องงานก็คืองาน“ค่ะ”สิ้นเสียงเพลงขวัญค่อยๆ ลุกขึ้นแล้วก้าวเดินตรงไปยังห้องน้ำอย่างช้าๆ โดยมีไทก้าตามประกบหลังไปติดๆเวลาผ่านไปไม่นานเพลงขวัญทำธุระส่วนตัวเสร็จสรรพ เธอออกมาจากห้องน้ำมา ไทก้าที่ยืนหน้านิ่งรออยู่ตรงหน้าห้องน้ำเอ่ยขึ้นทันทีที่เพลงขวัญออกมา