All Chapters of พิษรักมาเฟียร้าย: Chapter 41 - Chapter 50

รถยนต์คันหรูสีดำเงาขับเคลื่อนเข้ามาภายในโรงแรมหรูของตระกูลแคสเซียสที่มีเพนท์เฮาส์ของมาร์วินอยู่ชั้นบนสุดของโรงแรม รถคันหรูสีดำเงาจอดสนิทลงตรงลานจอดรถในเวลาต่อมาระหว่างทางร่างกำยำโอบกอดร่างเล็กที่เอาแต่นั่งเหม่อลอยร้องไห้อยู่ตลอดเวลาจนกระทั่งมาถึงโรงแรม โจฮันรีบลงมาเปิดประตูรถให้ชายหนุ่มอย่างรู้หน้าที่ จากนั้นมาร์วินก็ก้าวลงจากรถและหันกลับมาช้อนอุ้มร่างเล็กขึ้นมาแนบชิดแผงอกแกร่งโจฮันรีบเดินนำเจ้านายไปที่ลิฟต์ก่อนเพื่อกดเปิดลิฟต์ให้เจ้านาย ร่างกำยำที่มีร่างเล็กอยู่ในอ้อมแขนเดินเข้าไปในลิฟต์ทันทีลิฟต์หรูค่อยๆ ขึ้นมาเรื่อยๆ จนถึงชั้นบนสุดของโรงแรม มาร์วินก้าวเดินออกจากลิฟต์ในขณะเดียวกันกับที่ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นมา“มึงไปพักเลย พรุ่งนี้กูน่าจะไม่ได้ไปไหน”“ครับนาย” โจฮันตอบรับคำสั่งของเจ้านายจากนั้นมาร์วินรีบย่างกรายไปยังหน้าห้องของตัวเองอย่างรวดเร็ว ถึงแม้จะมีร่างเล็กอยู่ในอ้อมแขนแต่มือหนาก็สามารถเอื้อมไปกดรหัสผ่านประตูห้องและเปิดประตูเข้าไปได้อย่างง่ายดาย ชายหนุ่มรีบพาร่างเล็กตรงมายังห้องนอนทันทีชายหนุ่มวางพราวมุกลงบนเตียงนุ่มนิ่มอย่างแผ่วเบาก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงข้างๆ หญิงสาว“มุก..เป็นไง

มาร์วินพาพราวมุกกลับมาที่เพนท์เฮาส์ช่วงตีสองและพาหญิงสาวเข้านอนอย่างรวดเร็ว จนกระทั่งมาร์วินตื่นมาในเช้าวันใหม่ นัยน์ตาคมกริบมองร่างเล็กในชุดนอนแขนยาวขายาวสีขาวกำลังนอนขดตัวใบหน้าซบอยู่กับอกแกร่งของชายหนุ่ม มือหนาเอื้อมไปปัดป่ายเส้นผมของคนตัวเล็กที่ลงมาคลอเคลียบนใบหน้าหวาน ริมฝีปากหยักหนาโน้มไปจูบลงบนหน้าผากมนอย่างแผ่วเบา ก่อนที่ชายหนุ่มจะค่อยๆ ดึงวงแขนแกร่งใต้ลำคอระหงออกอย่างแผ่วเบา ชายหนุ่มท่อนบนเปลือยเปล่าส่วนท่อนล่างใส่เพียงกางเกงนอนผ้าเบาสบายสีดำเพียงตัวเดียวบนร่างกำยำ เขาผละออกจากร่างเล็กอย่างช้าๆ มือหนาคว้าผ้าห่มสีดำเทาขึ้นมาห่มร่างแบบบางไว้จนถึงหัวไหล่ จากนั้นมาร์วินก็ค่อยๆ ลุกขึ้นมาจากเตียงใหญ่ มือสากเอื้อมไปเปิดลิ้นชักข้างหัวเตียงและหยิบซองบุหรี่ขึ้นมาถือไว้ในมือ มาร์วินปรายตามองร่างเล็กอยู่ชั่วครู่ในขณะที่เขากำลังจะเดินออกไปตรงระเบียงของห้องนอนชายหนุ่มเดินออกมาตรงริมระเบียงพร้อมกับหันไปเลื่อนประตูกระจกปิดลงเพราะเขาจะสูบบุหรี่ เขาไม่อยากให้ควันบุหรี่ลอยเข้าไปรบกวนหญิงสาวที่กำลังนอนหลับอยู่ มือสากดึงบุหรี่ออกมาจากซองหนึ่งมวนพร้อมกับจุดมันขึ้นมาสูบอย่างรวดเร็ว ชายหนุ่มครุ่

ร่างอรชรของพราวมุกทรุดฮวบลงบนโซฟาตัวใหญ่กลางห้องนั่งเล่นด้วยหัวใจที่แหลกสลายบวกกับอารมณ์ที่แปรปรวนในช่วงของการเป็นประจำเดือนยิ่งทำให้ความน้อยเนื้อต่ำใจเข้ามากัดกินภายในใจของหญิงสาว ดวงตากลมโตค่อยๆ มีน้ำใสๆ รินไหลออกมาอาบสองแก้มขาวเนียนพราวมุกครุ่นคิดฟุ้งซ่านไปต่างๆ นานา จนกระทั่งเสียงกดออดหน้าประตูห้องดังขึ้นอีกครั้ง มือบางจึงยกขึ้นมาปาดน้ำตาลวกๆ ก่อนที่เธอจะค่อยๆ เดินตรงไปยังหน้าประตูดวงตากลมโตที่มีหยดน้ำสีใสเกาะอยู่บริเวณขนตาล่างมองจ้องไปที่หน้าจอตรงประตูก็พบว่าเป็นสาวแก่ในชุดแม่บ้านสีดำมาพร้อมกับรถเข็นอุปกรณ์ทำความสะอาด มือบางจึงเอื้อมไปเปิดประตูทันที“สวัสดีค่ะ พอดีว่าป้าขึ้นมาทำความสะอาดห้องให้ค่ะ” สาวแก่เอ่ยขึ้น“ค่ะ เชิญเลยค่ะ” พราวมุกฝืนส่งยิ้มให้แม่บ้านก่อนจะเปิดประตูออกกว้างเพื่อให้สาวแก่เข็นรถเข้ามาภายในห้องแม่บ้านส่งยิ้มหวานกลับมาให้พราวมุก ในขณะเดียวกันเธอก็เข็นรถอุปกรณ์ทำความสะอาดเข้ามาในห้องอย่างช้าๆ “อันนี้เป็นรหัสพนักงานและชื่อของป้าค่ะ หากมีข้าวของเสียหายหรือของมีค่าหายไปในขณะที่ป้าปฏิบัติงานอยู่ คุณหนูสามารถแจ้งเคาน์เตอร์ล็อบบี้ด้านล่างได้เลยนะคะ” สาวแก่ยื่นบัตร

เช้าวันใหม่แสงแดดลอดผ่านช่องว่างผ้าม่านสีดำสนิทเข้ามาภายในห้องนอนทำให้ร่างบางค่อยๆ ขยับเปลือกตาเปิดออกทีละนิด พราวมุกรู้สึกได้ถึงวงแขนแกร่งที่สอดอยู่ใต้ลำคอของเธอและอีกข้างหนึ่งก็กอดรัดเอวบางของเธอเอาไว้แน่น หญิงสาวค่อยๆ ขยับกายหันหลังกลับไปมองใบหน้าหล่อเหลาดั่งเทพบุตรที่กำลังหลับตาพริ้มอยู่ในตอนนี้ พราวมุกไล่สายตาสำรวจไปทั้งใบหน้าของมาร์วิน ตั้งแต่คิ้วดวงตา จมูกและไล่ลงมาจนถึงริมฝีปากหยักหนาที่ชอบดูดเลียไปทั่วร่างกายของเธอ มาร์วินร่างกายเปลือยเปล่าอยู่ใต้ผ้าห่มผืนใหญ่เพราะเขาไม่ค่อยชอบใส่เสื้อผ้านอนแบบนี้มาตั้งนานแล้วพราวมุกมองจ้องมาร์วินอยู่สักพักก่อนที่เธอจะหันไปมองยังนาฬิกาตรงกำแพงห้องเพื่อดูเวลาและพบว่าตอนนี้เป็นเวลาเกือบแปดโมงแล้ว หญิงสาวจึงค่อยๆ ผละตัวออกจากวงแขนแกร่งอย่างช้าๆ และเบาที่สุด แต่ทว่าก็โดนร่างกำยำกอดรัดแน่นมากขึ้น“จะไปไหน” เสียงทุ้มเอ่ยถามออกมาในขณะเดียวกันดวงตาคมเข้มดุดันก็ลืมตาขึ้นมาทันที“ปะ..เปล่าค่ะ” พราวมุกชะงักไปเล็กน้อย “ไปอาบน้ำ วันนี้มุกต้องไปกับพี่ เราจะไปสะสางปัญหาที่ทำให้เมียของพี่ไม่สบายใจด้วยกัน” สิ้นเสียงของชายหนุ่ม พราวมุกจึงพยักหน้าให้มาร์วิ

“พ่อ! แม่!” เสียงทุ้มของมาร์วินเอ่ยขึ้นเสียงดังด้วยความตกใจตื่นตกใจเมื่อบิดาและมารดาของเขามาปรากฏอยู่ตรงหน้าแบบนี้ จากนั้นร่างบอดี้การ์ดหลายชีวิตก็เดินตามหลังนายท่านและมาดามทั้งสองคนมาติดๆ“นี่มันอะไรกันมาร์วิน!” มาร์คอส บิดาของมาร์วินผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในตระกูลวอล์กเกอร์ตะโกนใส่พวกเขาทั้งสองคนด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว“ทำไมถึงทำกับน้องแบบนี้” ตามมาด้วยเสียงของดารินทร์ที่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิดหวังในตัวของลูกชายมาร์คอสและดารินทร์มองภาพของลูกชายและลูกสาวทั้งสองคนที่กำลังยืนโอบไหล่กันอย่างใกล้ชิด ไหนจะมือหนาของมาร์วินที่กำลังปัดป่ายเส้นผมให้พราวมุกอยู่อีกอย่างนั้น คนอาบน้ำร้อนมาก่อนอย่างพวกเขาทำไมจะไม่รู้ว่าความสนิทสนมใกล้ชิดแบบนี้มันคืออะไร“มาร์วิน” ดารินทร์เอ่ยเรียกชื่อลูกชายด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทา เธออุตส่าห์เฝ้าเลี้ยงดูพราวมุกมาเป็นอย่างดี แต่ทว่าในตอนนี้ลูกชายที่เห็นผู้หญิงเป็นเพียงที่ระบายความใคร่ของเธอนั้นกลับทำแบบนี้กับเด็กสาวที่เธอรักและเอ็นดูเหมือนลูกในไส้ ซึ่งในใจของดารินทร์ในตอนนี้ทั้งรู้สึกผิดหวัง เสียใจและห่วงความรู้สึกเด็กสาวคนนี้เหลือเกิน เธอเลี้ยงพราวมุกมาตั้งแต่เด็ก ทำไมเธ