All Chapters of BAD GUY ล่ารักเดิมพัน: Chapter 11 - Chapter 20

275 Chapters

บทที่ 11 ไล่ต้อน

เฟอร์รารี่รถคันหรูหักเลี้ยวเข้าจอดในช่องที่จองไว้โดยเฉพาะสำหรับวีไอพี ภายในตัวตึกของคอนโดหรูย่านใจกลางเมือง ก่อนที่เสียงเครื่องยนต์จะดับลงทิ้งไว้เพียงความเงียบและบรรยากาศเย็นเฉียบคนขับปลดเข็มขัดนิรภัยด้วยท่าทางสบายๆ ตรงกันข้ามกับเจียร์ที่ยังคงนั่งนิ่ง สายตามองไปตรงหน้า ราวกับยังไม่ทันตั้งตัวกับสถานที่ที่ถูกพามา“ลงจากรถ” เสียงทุ้มต่ำของร่างหนาบนเบาะคนขับดังขึ้นเจียร์กลืนน้ำลายลงคอ เธอสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะค่อยๆ เอื้อมมือที่สั่นระริกปลดเข็มขัดนิรภัยและเปิดประตูลงจากรถ“พา….พาเจียร์มาที่นี่ทำไมคะ” เสียงหวานสั่นเล็กน้อยและแผ่วเบา ราวกับไม่แน่ใจว่าควรจะถามหรือไม่ร่างสูงที่เดินนำหน้าไม่ได้หยุดรอ ทำเพียงแค่เหลือบสายตาหันมามองเพียงครู่เดียว แววตานิ่งและเย็นชาจนเจียร์อ่านความคิดไม่ออกเขาไม่ได้พูด ปล่อยให้ความเงียบเป็นคำตอบแทน เจียร์เม้มริมฝีปากแน่น เธอไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงต้องพามาที่นี่เจียร์ได้แต่ก้มหน้าเดินตามไปอย่างเงียบๆ กระทั่งเข้าลิฟต์บรรยากาศระหว่างเธอและเขายิ่งชวนให้อึดอัดกระอักกระอ่วน เรียวนิ้วที่จิ้มไปยังตัวอักษร vip เหนือปุ่มตัวเลขทั้งหมด ดวงตาคู่สวยจ้องมองตัวเลขดิจิตอลที่ปรา
last updateLast Updated : 2025-05-22
Read more

บทที่ 12 ไร้ทางเลือก

กลับมาที่ห้องเช่าราคาถูกร่างเล็กนอนนิ่งอยู่บนเตียง แขนข้างหนึ่งยกขึ้นก่ายหน้าผาก ดวงตาจ้องเพดานขณะที่ความคิดมากมายถาโถมเข้ามาไม่หยุดทั้งเรื่องที่ต้องลาออกจากงาน ทั้งเรื่องที่ต้องย้ายไปอยู่คอนโดของล่าและที่หนักใจที่สุด คือคำถามจากเพื่อนที่เธอไม่รู้เลยว่าจะหาข้ออ้างอะไรหากถูกถามว่าทำไมจู่ๆ ถึงย้ายไปอยู่คอนโดหรูราคาแพงขนาดนั้นทุกอย่างดูยุ่งเหยิงไปหมด เจียร์พยายามเรียบเรียงความคิด แต่ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกหนักอึ้งจนแทบหายใจไม่ออกชีวิตของเธอกำลังถูกตีกรอบ….ราวกับนกตัวน้อยที่ติดอยู่ในกรงเจียร์ถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะพยุงตัวเองลุกขึ้นเดินไปหยิบกระเป๋าขนาดไม่เล็กและไม่ใหญ่จนเกินไปมาเปิดออก ตั้งใจจะเก็บเสื้อผ้าและของใช้จำเป็น แต่เธอกลับเอาแต่นั่งนิ่งเหม่อเป็นเวลานาน หัวใจดวงน้อยเต้นเป็นจังหวะที่ช้าลง ผ่านไปครู่ใหญ่ถึงไล่ความคิดมากมายออกจากหัว แล้วเอื้อมมือไปหยิบเสื้อผ้ามาพับใส่กระเป๋าทีละตัวมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่เธอจะต้องยอมรับกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นในอนาคตที่ใกล้จะถึงนี้เก็บของใช้และเสื้อผ้าเตรียมใส่กระเป๋าเอาไว้เพียงจำนวนหนึ่งเท่านั้น เพราะยังไม่พร้อมจะย้ายไปเร็วๆ นี้ หากมีเวลาหนึ่งอาทิตย
last updateLast Updated : 2025-05-22
Read more

บทที่ 13 หยุดยื้อเวลา

เจ้าของร่างเล็กกำลังนอนหลับอยู่บนเตียงขนาดคิงไซซ์ อาจเพราะแปลกที่หรือความคิดมากที่วนเวียนในหัว ทำให้เธอนอนไม่หลับ กว่าจะข่มตาได้ก็กินเวลาไปเกือบตีสอง โชคดีที่วันนี้มีเรียนช่วงสิบโมงเช้ามือเล็กเอื้อมไปหยิบรีโมตที่วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียง ก่อนจะกดปุ่มควบคุม ผ้าม่านเคลื่อนตัวเปิดออกช้าๆ เผยให้เห็นแสงแดดยามเช้าที่ค่อยๆ สาดส่องเข้ามาภายในห้อง เจียร์หรี่ตาเล็กน้อยปรับสายตาให้ชินกับแสง ก่อนจะลุกจากเตียงยกแขนขึ้นเหนือศีรษะแล้วบิดตัวไปมาช้าๆคืนแรกสำหรับการนอนในคอนโดหรู เจียร์หลับไม่สนิทเพราะเกิดความกังวลอยู่ตลอดเวลา ดวงตาคู่สวยที่ว่างเปล่ามองออกไปด้านนอกกระจกใสบานใหญ่ เธอยืนนิ่งอยู่อย่างนั้นพร้อมถามบางอย่างกับตัวเองซ้ำไปซ้ำมาหลังจากอาบน้ำเตรียมตัวเสร็จร่างเล็กในชุดนักศึกษาเปิดประตูออกจากห้องนอน ขณะเดินไปได้เพียงแค่ไม่กี่ก้าวเรียวขาก็ต้องหยุดชะงักกะทันหัน พร้อมหัวใจที่วูบไหว เมื่อเจอกับล่าที่นั่งเอนหลังด้วยท่าทางสบายๆ อยู่บนโซฟาตัวใหญ่ สายตาคู่เย็นชาจ้องมองมาที่เธอ“เมื่อคืนหลับสบายดีไหม” หัวคิ้วหนายกขึ้นเป็นคำถาม ในตาคู่คมชวนให้คนที่ถูกมองรู้สึกเย็นเฉียบไปทั้งตัว“ค่ะ” ถึงแม้จะแปลกใจกับคำถามท
last updateLast Updated : 2025-05-22
Read more

บทที่ 16 อย่าอ้อนวอนNc20+ (1)

ขณะกำลังใช้ความคิดสติของเจียร์ก็กระเจิดกระเจิงหายไป เมื่อฝ่ามือเย็นเฉียบวางลงบนหน้าท้องแบนราบ สัมผัสที่ลูบไล้ไปมาชวนให้วูบวาบ ริมฝีปากบางสั่นระริกพร้อมหัวใจเต้นรัว แต่ร่างกายยังคงแข็งทื่อราวกับไร้ชีวิตบรรยากาศรอบตัวหนักอึ้ง กลับอบอวลไปด้วยความร้อนผ่าวก่อตัวขึ้นทุกสัมผัสที่มือหนาเลื่อนผ่าน อุณหภูมิจากร่างกายของล่าทำให้เจียร์รู้สึกเหมือนตกอยู่ในภวังค์ที่ไม่อาจหลีกหนีได้เรียวขาถูกจับให้แยกออกจากกันเพื่อเปิดทางให้ร่างหนาแทรกมาอยู่ตรงกลาง สายตาคมจ้องกลีบปากอวบอิ่มสีสวยก่อนจะโน้มตัวลง ริมฝีปากร้อนผ่าวบดเบียดขยี้อย่างจงใจ สัมผัสที่รวดเร็วทำให้เจียร์สะดุ้งเฮือกพร้อมตาที่ค่อยๆ ปิดลงเธอถูกจูบที่บ้าคลั่งตรึงเอาไว้ไม่ให้เบือนหน้าหนีไปไหน ร่างเล็กสั่นไหวไปตามแรงบดขยี้ที่หนักหน่วงเพิ่มขึ้นกว่าเดิมมือหนาไม่อยู่นิ่งเลื่อนขึ้นบีบเคล้นไปตามแนวสะโพกบาง ทำให้เจียร์สั่นสะท้านราวกับจะจมหายไปกับแรงบีบนั้น ทุกสัมผัส ทุกการเคลื่อนไหวที่เนิบนาบแต่หนักหน่วง กำลังตอกย้ำว่าเธอไม่มีสิทธิ์ร้องขอให้เขาหยุดลิ้นสากกวาดสำรวจในโพรงปากนุ่ม ไล่ต้อนให้เธอจนมุม ปลายลิ้นตวัดเกี่ยวกับลิ้นเล็กไม่เป็นงาน แรงบดขยี้ดิบเถื่อน
last updateLast Updated : 2025-05-22
Read more

บทที่ 17 อย่าอ้อนวอน Nc20+ (2)

ระหว่างที่ปลายนิ้วขยับหยอกล้ออยู่ภายใน เจียร์หายใจติดขัด พยายามเก็บซ่อนความรู้สึกที่แตกซ่านและความทรมานปะปนกันอย่างควบคุมไม่ได้“เธอตอบสนองนิ้วของฉันได้ดีกว่าที่คิดอีกนะ” ล่าก้มลงกระซิบพูดเสียงเบาใกล้กับหูของร่างบางที่นอนหายใจโรยรินเขาหยัดตัวนั่ง ค่อยๆ ถอดนิ้วออกมา เผยให้เห็นคราบน้ำหนืดสีใสเปอะติดปนเลือดจางๆ แววตาคู่คมมองดูของเหลวเหนียวหนืดบนนิ้วอย่างพึงพอใจ ก่อนจะแสยะยิ้มมุมปากแล้วพูด “มาดูกันว่าถ้าเอาของฉันใส่เข้าไป เธอจะตอบสนองได้ดีขนาดไหน”แท่งเนื้อสีเข้มถูกจับไปถูบนกลีบอ่อนนุ่มอีกครั้ง ล่าเหลือบมองใบหน้าสวยของร่างเล็กที่กำลังนอนอ้าขาให้อย่างไม่เต็มใจเขาสลัดความคิดชั่ววูบออกจากหัว ก่อนจะค่อยๆ จับแก่นกายแข็งขืนกดลงที่ปากทางนุ่มชื้น แล้วออกแรงดันเข้าไปทีละน้อยทันทีที่ส่วนปลายสัมผัสกับร่องแคบ ความชื้นอุ่นภายในตอดรัดแน่นจนแทบเคลื่อนตัวขยับไม่ได้ ล่าขมวดคิ้ว ผ่อนลมหายใจออกแรงๆ พยายามคุมสติขณะเดียวกันร่างกายของเขาก็เรียกร้องให้กดเข้าไปให้ลึกกว่านี้“อืม~ ซี๊ด~” เสียงทุ้มครางแหบพร่าในลำคอ เขาพยายามกดส่วนแข็งขืนสีเข้มเข้าไปข้างในช่องทางที่คับแน่นช้าๆ อย่างยากลำบาก ในตาคู่คมเหลือบมองสีหน
last updateLast Updated : 2025-05-22
Read more
PREV
123456
...
28
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status