Semua Bab Doctor Calyx: Touch Me Gently : Bab 1 - Bab 4

Sahara’s POV Dalawang kumpanya na ang pinasukan ko ngayong linggo, pero pareho lang din ang naging sagot sa akin—"Pasensya na, Miss Villareal. Hindi ka namin matatanggap sa ngayon." Paulit-ulit. Parehong linyang halos butas na ang tenga ko sa kakarinig. Lumabas ako ng building ng huling kumpanya na inaplayan ko, dala-dala ang maruruming papel ng resume na ilang beses ko nang binasa sa pag-asang baka sa susunod, may pag-asa. Ramdam ko na ang pagod sa katawan ko, pero hindi pa rin ako sumusuko. Bumuntong-hininga ako at muling pinunasan ang pawis sa noo habang nilingon ang maliit na papel sa aking kamay—isang listahan ng mga gamot ni Daddy na kailangan ko nang bilhin bago pa lumala ang kanyang lagay. "Sahara, kailangan mong bilhin ang gamot. Hindi pwedeng magpahinga si Papa ngayon," bulong ko sa sarili, pilit na pinapalakas ang loob. Mabilis akong sumakay ng jeep patungo sa pinakamalapit na pharmacy. Kahit kapos sa pera, wala akong pakialam. Kahit magkanda-utang ako, ang mahalaga ay

Napatingin si Sahara sa address na ibinigay sa kanya ni Aling Merly. Napakunot ang noo niya at napanguso. "Medyo malayo-layo rin pala ito..." Pero wala siyang pagpipilian. Kailangan niyang kumayod. Inayos niya ang bitbit na mga tahi, saka tinawag ang paborito niyang pedicab driver para dalhin siya sa sakayan ng cab. Gamit niya ang cab tuwing may malalayong delivery — isang bagay na pinag-iipunan niya rin para lang di mapagod si Daddy sa pag-aalala. Pagkaupo sa loob ng cab, muling sinipat ni Sahara ang address. "Buti na lang, kahit malayo, dagdag kita naman ‘to." Habang nasa biyahe, napansin niyang unti-unting sumisikip ang dibdib niya. Pakiramdam niya kasi, bumababa na ang natitirang lakas niya. Pero pinilit niyang iwaksi ang pagod. "Hindi pwede. Kailangan ko 'to matapos." Matapos ang tatlumpung minutong biyahe, narating din niya ang destinasyon. Napataas ang kilay niya nang makita ang bahay — medyo may kalakihan ito. "Mukhang may kaya rin ang mga ito..." Bumaba siya ng cab, k