All Chapters of FROM OLD MAID TO BILLIONAIRE'S WIFE: Chapter 81 - Chapter 90

PAGKAALIS ng ama na bitbit si Dos ay pumanhik na rin silang mag-asawa para puntahan ang kuwartong inilaan para sa kanila ni Elorda. Sa pagbukas palang ng pinto ay bumungad ang maluwang na silid na may king-sized bed, makapal na kurtina at mga kasangkapang halatang mamahalin. Napahinto si Elorda, pinakiramdaman ang paligid bago dahan-dahang pumasok. “Grabe, ano? Parang hotel talaga dito," bulong niya habang sinusuyod ng tingin ang buong silid. Lumapit si Jav kay Elorda at niyakap ang asawa mula sa likuran. Kinintalan ng isang halik sa balikat. “Kung gusto mong gawin nating mas komportable pa ang kuwarto natin. Kung mayroong kang gustong idagdag o ipabago, sabihin mo lang sa akin. Gusto ko maramdaman mong bahay din natin ito,” sabi ni Jav habang idinidikit ang labi sa batok ni Elorda. Ngumiti si Elorda at huminga nang malalim. “Ang ganda na nga ng kuwarto. Ang laki-laki para sa atin. Parang puwede la nga tayong maghabulan dito. Ano pa ang puwede kong idagdag ko kung sobra-sobra na

MALAKAS na nahampas ni Jason ang lamesa. Nakatiim-bagang napatingin sa kanyang mag-ina. "Walang aalis sa pamamahay ko! Hindi kayo aalis, Jav. Dito lang kayo, kasama ang mga apo!" Bulyaw niya. Hindi na niya napigilan ang 'di sumigaw. Kanina pa siya nagtitimpi ng kanyang galit. Parang walang saysay ang pagiging ama niya kung hindi sila marunong makinig sa kanya. Napatayo si Jav at sinikap na kumalma kahit kumukulo ang dugo niya. “Dad, hindi n’yo po akoi maiintindihan kung palaging ganito. May sarili na akong isip, desisyon at mga gusto. Hindi ko na mapipilit ang sarili ko na gustuhin pa si Dindi. Mahal na mahal ko ang asawa at mga anak ko. Sila na ngayon ang nagpapatakbo ng buhay ko. Kuntento ako sa kung anong meron kami ngayon. Kahit nga maghirap kami o mawala man ang lahat ng yaman sa akin, wala pong kaso 'yon. Ang mahalaga ay kasama ko ang mag-iina ko. Kaya kong magsikap para sa magiging buhay namin, para sa magandang kinabukasan ng mga anak ko. At hindi ako hihingi ng kahit na

“JAV,” tawag ni Elorda ng mahina ngunit matatag ang boses sa asawa. “Kahit kalaban pa natin ang mundo, pipiliin at pipiliin pa rin kita. Hinding-hindi kita iiwan, kahit na sinuman ang humadlang sa’tin.” Napayakap si Jav sa kanya, mahigpit na tila ayaw nang pakawalan. “Huwag mo akong iiwan, Elorda… Ikaw na lang ang natitirang lakas ko,” bulong niya, halos pumatak ang luha sa leeg ng asawa. Tahimik lang si Honeylet na nakamasid sa kanilang dalawa. Sa kabila ng galit at takot sa kinabukasan ng anak, may kumurot sa puso niya. Kitang-kita niya ang pag-iyak ni Jav, hindi ito ang batang kilala niyang palaging matapang. At sa higpit ng yakap ng dalawa, parang unti-unting bumigat ang dibdib niya, na para bang naiintindihan na niya kung gaano kahalaga si Elorda sa buhay ng anak. “Kahit anong sabihin niyong dalawa, hindi ko matatanggap na siya ang piliin mo, Jav. Hindi ko hahayaang masira ang buhay mo dahil lang sa pagmamahal na ‘yan," sabi ni Honeylet na pinanatili ang matigas ang ekspresyon

NAKATITIG lang si Elorda sa asawa habang tulog na tulog ito. Hindi na niya alam ngayon ang mangyayari. Naguguluhan siya, mananatili pa ba siya sa mansyon o aalis na sila? Pero, kung lalayo sila at aalis parang sinabi na rin niyang sumusuko na siya. Marahan niyang hinaplos ang buhok ng asawa. Hinalikan niya ito sa pisngi at humiga sabi ni Jav saka niyakap. Nagising si Jav na masakit ang ulo. Bumangon siya, hahawak ang sintido na kumirot. Natigilan siya nang makita si Elorda. "Mahal ko, sorry. Hindi ko na alam paano ako nakauwo kagabi..." hingi niya ng paumanhin sa asawa. "Hinatid ka ng mga kaibigan mo." Napakamot si Jav sa ulo, halatang nahihiya. "Sorry talaga, Mahal. Hindi ko na kaya ang gulong ito. Palagi na lang akong nakakaramdam na hindi ng takot." Hinawakan niya ang kamay ng asawa ng mahigpit. "Umalis na lang tayo. Bumalik tayo sa dating bahay natin. Mas payapa doon, malayo sa gulo. Malayo kina Mommy at Daddy." Umiling si Elorda, ramdam ang bigat ng bawat salita niya. "Hind

"SIR, ipinapatawag na po kayo sa conference room. Magsisimula na po ang meeting," anunsyong sabi ni Annie pagkapasok sa loob ng opisina ng kanyang amo. Itinigil ni Jav ang ginagawa at napatunghay sa sekretarya. "Okay, Annie. I’m coming. Thanks," sagot niya. Pero pansin niyang hindi gumagalaw ang sekretarya sa kinakatayuan nito. "Bakit, may iba pa bang sasabihin?" tanong niya na nakakunot ang noo. "Sir, andito po si Sir Jason at ang Ninong Dindo Augustos n’yo." Nag-aalangang balita ni Annie. "What? Bakit nandito sila? I’m already here, ‘di ba? Ano pa bang kailangan nila?" Napataas ang boses ni Jav, sabay tayo at marahas na itinukod ang mga kamay sa mesa. Bahagyang napaatras si Annie at nabakasan ng takot sa mukha dahil sa pagsigaw ni Jav. "H-Hindi ko rin po alam, Sir. Pero narinig ko pong paparating na rin po dito si Ma’am Dindi." Sandaling natahimik si Jav, parang natigilan. Malalim siyang napabuntong-hininga at napahagod ng kamay sa buhok. "D*mn it!" mahina niyang b