All Chapters of The Fine Print of Falling in Love: Chapter 61 - Chapter 70

Lumipas ang mga linggo matapos ang pagkawala ng inaasam nilang anak, at bagama’t muling kumikilos si Alexis, hindi maikakaila ni Ralph na may lamat pa rin sa ngiti nito. Bumalik na siya sa kanyang mga routine—nagluluto, nag-aalaga kay Ayesha, nagme-makeup ulit kahit papaano, pero may bigat pa rin sa kanyang mga mata. Para bang may tinatago siyang pagod na hindi kayang pahingahin ng kahit anong tulog.Sa umaga, nakikita ni Ralph na nakangiti si Alexis habang sinusubuan si Ayesha ng mashed banana, pero minsan, nahuhuli niya itong tahimik na nakatitig sa maliit na high chair habang pinupunasan ang labi ng anak—na para bang iniisip kung anong itsura sana ng pangalawang anak nila. Hindi siya umiiyak. Hindi siya nagrereklamo. Pero si Ralph, ramdam ang kulang sa kilos ng kanyang asawa.Kaya kahit abala sa trabaho, sinisigurado niyang may sandaling makapagpapagaan sa loob ni Alexis.Isang araw, dumating si Ralph na may dalang isang bouquet ng peonies—ang paboritong bulaklak ni Alexis. “Wala l

Maaliwalas ang araw, pero may bigat pa rin sa dibdib ni Alexis habang pinagmamasdan ang ulap sa labas ng bintana. Nasa veranda siya ng bahay nila ni Ralph, tahimik, may hawak na tasa ng tsaa na malamig na. Hindi niya namalayang pinipisil-pisil niya ang maliit na stuffed bunny na dapat ay para sa baby nila. Isang regalong inihanda ni Ralph noong nalaman nilang buntis siya. Pero hindi na ito naibigay sa totoong may-ari.“Kamusta ka?” mahinang tanong ni Ralph habang lumalapit, may dalang shawl at iniikot ito sa balikat ni Alexis. Nakaupo siya sa tabi ng asawa, hindi nagsalita agad. Sandali silang nanahimik, pero hindi iyon alanganing katahimikan—kundi yung uri ng katahimikan na may kasamang unawa.“Naalala ko siya,” bulong ni Alexis.whisper.“Kung lalaki siya… gusto kong tawagin siyang Alex. Short for Alexis. A little part of me.” Her lips trembled.Ralph slowly walked over, crouched in front of her, and placed his hand on hers. “Then we’ll call him that. Alex.”Ralph closed his eyes fo

Sa ikalawang pagkakataon, muling nagbihis ng puti si Alexis. Ngunit ngayon, walang kasamang kaba o pag-aalinlangan. Wala nang kontrata, wala nang dahilan para magpanggap. Ang kasal na ito, sa wakas, ay bunga ng pagmamahal ng totoo, buo, at sinubok ng panahon.Isang garden ang pinili nilang pagdausan ng intimate wedding. Isang lugar sa Tagaytay kung saan tanaw ang kabundukan at dama ang presensya ng kalikasan. Simoy ng hangin, huni ng mga ibon, at kalmadong bulungan ng mga panauhin ang nagsilbing musika sa umagang iyon.Ang mga bisita ay piling-pili lang. Pamilya. Ilang malalapit na kaibigan. Ang anak nilang si Ayesha, suot ang puting damit at flower crown, ang pinaka-adorable na flower girl sa kasaysayan ng mga kasalan, kung tatanungin si Ralph.Si Ralph, nakasuot ng classic na itim na tuxedo, ngunit sa kanyang ngiti hindi maikakaila na siya ang pinakamasaya. Nakatingin siya sa altar, tahimik na hinihintay ang pagdating ng babaeng araw-araw niyang pinipiling mahalin.At si Alexis, hab

Sa paglipas ng mga buwan, unti-unting lumalaki si Ayesha — mas nagiging malikot, mas matanong, at mas malapit sa kanyang Daddy Ralph. Bagamat abala sa mga kaso at hearings, hindi kailanman pinalampas ni Ralph ang pagiging ama. Sa katunayan, tila ba iyon na ang pinakapaborito niyang papel.Tuwing wala siyang court appearance o client meeting, siya ang personal na nagsusundo kay Ayesha sa playschool. Makikita sa kanyang mukha ang kakaibang saya tuwing makikitang nakatayo sa pinto ang anak, bitbit ang backpack, may bahid pa ng glue at crayon sa mga daliri. Sa loob ng sasakyan, paulit-ulit na ikinukuwento ni Ayesha ang mga ginawa nila sa klase.“Daddy, I made a blue elephant today!”“Wow! I can’t wait to see it. Is it flying like Dumbo?”Pag-uwi sa bahay, inilalatag nila sa dining table ang mga ginuhit ni Ayesha. Kumukuha pa si Ralph ng folder para maipon ang lahat — “Daddy’s Pride Portfolio,” tawag niya rito. Nang makitaan niya ang interes ng bata sa alphabet at pagkulay, nagsimula siyan

Noong Linggo ng umaga, sa likod-bahay ay kitang-kita ang sigla ni Ayesha habang hawak ang maliit niyang bisikleta. “Ready ka na matutong magbalanse, anak?” tanong niya. “Opo!” sagot ng bata, sabik pero halatang may konting kaba. Hinawakan ni Ralph ang likod ng bike habang tinuturuan si Ayesha. “Hindi kita bibitawan hangga’t hindi mo sinasabi na kaya mo na, ha?” “Promise?” “Pinky swear,” sabay ngiti ni Ralph na humawak sa maliit na daliri ng anak. “Pinky swear,” ulit naman ni Ayesha. Habang nagsasanay sila, lumapit si Alexis, may dalang juice at tuwalya. “Naku, magpapawis na naman ‘tong mag-ama ko,” sabi niya, pero hindi maitago ang saya sa tono. “Daddy, kaya ko na ‘to! Tingnan mo ‘ko!” sigaw ni Ayesha, punung-puno ng excitement. “Slow down muna, anak. Remember, balance muna bago speed,” nakangiting paalala ni Ralph habang nakatalikod, nag-aayos ng helmet ni Ayesha. Matapos isuot ang helmet, lumuhod si Ralph sa tabi ng anak. “Alam mo ba, noong una akong matutong mag-