Semua Bab รวมเรื่องสั้นสุดสยิว SS2 (NC25+): Bab 131 - Bab 140

ตอนที่ 2 ของผัวเข้าไปในตัวเมียแล้วเสียงหอบหายใจของขวัญตรีสั่นระรัว ร่างบางแน่นิ่งอยู่ใต้ร่างสูงใหญ่ของแสนเหนือที่ยังกดเธอแนบเตียงอย่างไม่ให้หนี แทบจะไม่มีเวลาให้คิด ทำไมเขาถึงได้เปลี่ยนไปไวขนาดนี้ จากที่เมื่อครู่ยังดูไม่สมประกอบ พูดจาเหมือนเด็กแต่ตอนนี้เขาดูดุดันราวมัจจุราช“อึ่ก…!”ขวัญสะดุ้งเฮือก ร่างทั้งร่างกระตุกเมื่อปลายแข็งขึงร้อนจัดของเขาทิ่มพรวดเข้ามาภายในช่องทางแคบชื้นของเธออย่างจัง“แน่นฉิบหาย…ซี้ดด” แสนเหนือคำรามเสียงพร่า กัดฟันแน่น มือข้างหนึ่งบีบสะโพกเธออย่างหยาบกระด้าง ขณะที่เขายังคงฝังแก่นกายลึกเข้าไปเรื่อย ๆ ทีละนิด ทีละนิด จนมิดลำ“อ๊ะ…! พี่แสน…! อื้อออ…!”เสียงครางของขวัญตรีหลุดลอดออกมาพร้อมน้ำตา ร่างบางเกร็งแน่นอย่างไม่อาจต้านทาน ลำร้อนท่อนใหญ่และความร้อนแรงที่เข้ามาอย่างไม่มีการเตรียมตัว“หึ… ของผัวเข้าไปในตัวเมียแล้ว”เขากระซิบเสียงต่ำตรงข้างหู กัดติ่งหูเธอเบา ๆ ก่อนจะกระแทกลำแข็งขึงเข้าไปอีกที คราวนี้สุดลึก จนเธอกรีดร้องด้วยความจุกและเสียววูบแสนเหนือไม่รอให้ร่างเล็กได้ปรับสภาพ เขาขยับเอวตอกกระแทกทันที ขวัญตรีใบหน้าบิดเบี้ยว ร่องของเธอตรึงแน่นไปหมดมันทั้งจุก

ตอนที่ 4 อยู่ห่างๆ อาภพเอาไว้แสนเหนือซบใบหน้าลงบนแผ่นอกอุ่นนุ่มของขวัญตรี มือแกร่งยังคงโอบเอวเธอไว้แน่นราวกับต้องการยึดเหนี่ยวทุกสิ่งในโลกนี้ไว้กับตัว ปลายนิ้วเรียวยาวของเขาลูบไล้กลุ่มผมของเธออย่างอ่อนโยน สัมผัสที่ปลอบโยนในยามที่ลมหายใจของเธอพร่าจางลง คอหอยของเธอขยับขึ้นลงเป็นจังหวะเชื่องช้า เสียงของเขาดังขึ้นพร้อมกับสายตาที่เหม่อมองออกไปยังบานหน้าต่างที่เปิดค้างไว้ ปล่อยให้สายลมยามบ่ายพัดโชยเข้ามาในห้องอย่างแผ่วเบา“ฟังพี่นะ…อยู่ห่างๆ อาภพเอาไว้” เสียงของเขาไม่ได้หนักแน่นเฉกเช่นที่เคยเป็น กลับกัน มันนิ่งขรึมและแฝงไว้ด้วยความกังวลจนเธอต้องเงยหน้าขึ้นมา ดวงตาของเขาประสานกับดวงตาของเธอ ก่อนที่เขาจะเอ่ยถ้อยคำออกมาอย่างชัดถ้อยชัดคำขวัญตรีขมวดคิ้วมุ่น ความสงสัยฉายชัดในแววตา “ทำไมล่ะคะ”“เพราะพี่ไม่เชื่อว่าเขาจะหวังดีกับพี่…เขาอาจจะเป็นผู้อยู่เบื้องหลังอุบัติเหตุครั้งนั้น” แสนเหนือหยุดไปชั่วครู่ เหมือนกำลังเรียบเรียงความคิดและคำพูด “เขาอ้างกับคนอื่นว่าคอยดูแลพี่ที่ ‘ไม่สมประกอบ’ แต่จริงๆ แล้วเขาหวังผลประโยชน์”ความเงียบเข้าปกคลุมชั่วขณะ ขวัญตรีนิ่งงันไป ก่อนจะค่อยๆ ผละออกจากอ้อมแขนของเขา

ตอนที่ 6 ปีนขึ้นเตียงคนไข้ NC30++แสงไฟสีขาวสลัวและกลิ่นยาฉุนกึกเป็นสิ่งแรกที่เขาสัมผัสได้ เมื่อลืมตาขึ้น ภาพแรกที่เห็นคือใบหน้าของขวัญตรีที่ฟุบหลับอยู่ข้างเตียง มือเรียวเล็กของเธอกุมมือของเขาไว้แน่น น้ำตาที่แห้งกรังติดอยู่บนแก้มเป็นหลักฐานว่าเธอเฝ้าอยู่ไม่ห่างตลอดเวลาเขาพยายามขยับตัวเล็กน้อย เสียงเตียงดังเอี๊ยดเบาๆ ทำให้ขวัญตรีสะดุ้งตื่น เธอเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยดวงตาที่บวมช้ำแต่เต็มไปด้วยความโล่งใจ เมื่อเห็นว่าเขาลืมตาแล้ว เธอก็ยิ้มออกมาทั้งน้ำตา“พี่แสน ฟื้นแล้ว” เสียงของเธอแหบพร่าด้วยความดีใจ เธอรีบกดปุ่มเรียกพยาบาลทันทีแสนเหนือพยายามจะพูด แต่ลำคอกลับแห้งผาก ขวัญตรีรีบรินน้ำใส่แก้วแล้วยื่นให้เขาอย่างอ่อนโยน เขาดื่มน้ำช้าๆ ก่อนจะมองไปที่เธอด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยคำถาม“ขวัญ… ขวัญไม่เป็นไรใช่ไหม” เขาถามเสียงแหบพร่าขวัญตรีพยักหน้า “ขวัญไม่เป็นไรค่ะ… แต่พี่…” เธอพูดไม่ออก น้ำตาคลอเบ้าอีกครั้ง“พี่ไม่เป็นไร” แสนเหนือพยายามยิ้ม “ตรงที่โดนยิงไม่โดนจุดสำค พยาบาลเข้ามาตรวจอาการของแสนเหนือ และแจ้งว่าอาการของเขาพ้นขีดอันตรายแล้ว สามารถพักฟื้นที่โรงพยาบาลอีกสักพักก็กลับบ้านได้หลังจากพยาบ

ตอนที่ 8 ผู้ชายที่สมบูรณ์แบบเสียงลิฟต์ดังขึ้นเมื่อประตูเปิดออก เผยให้เห็นลานจอดรถชั้นใต้ดินที่มืดสลัว แสงไฟนีออนบางดวงกะพริบติดๆ ดับๆ สร้างบรรยากาศวังเวงและน่าขนลุก รถยนต์จอดอยู่ห่างๆ กันอย่างโดดเดี่ยว มีเพียงไม่กี่คันที่จอดใกล้ทางออก บ่งบอกว่าที่นี่แทบจะไม่มีผู้คนพลุกพล่านในยามค่ำคืนขวัญตรีเดินออกมาจากลิฟต์อย่างระมัดระวัง สายตาของเธอกวาดมองไปรอบๆ อย่างไม่สบายใจ ความรู้สึกบางอย่างบอกเธอว่าที่นี่ไม่ปลอดภัย แต่ความหิวก็ทำให้เธอต้องก้าวเดินต่อไป เธอเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น มุ่งตรงไปยังทางออกที่ใกล้ที่สุดเสียงฝีเท้าของเธอดังก้องสะท้อนไปมาในความเงียบงันของลานจอดรถ มันเป็นเสียงเดียวที่เธอได้ยิน นอกจากเสียงหัวใจของตัวเองที่เต้นระรัวอย่างผิดปกติทันใดนั้น…ฟุ่บ!เงาร่างหนึ่งพุ่งพรวดออกมาจากเสาต้นใหญ่ที่อยู่ใกล้ที่สุด รวดเร็วเสียจนขวัญตรีไม่ทันได้ตั้งตัว มือปริศนาที่สวมถุงมือสีดำตะครุบเข้าที่ปากของเธออย่างแรง พร้อมกับแขนอีกข้างที่รวบร่างของเธอจากด้านหลังอย่างรวดเร็วและรุนแรงขวัญตรีเบิกตากว้างด้วยความตกใจสุดขีด เธอพยายามดิ้นรนสุดกำลัง ส่งเสียงอู้อี้ในลำคอ แต่ก็ไร้ประโยชน์ แรงของอีกฝ่ายแข็งแ

ตอนที่ 2 ถอดเสื้อผ้าของเธอออกซะ“ถอดเสื้อผ้าออก”เธอหันขวับไปสบตาเขา ดวงตาของเขาเรียบนิ่งจนอ่านไม่ออกว่าเขารู้สึกอะไร“ที่นี่...เลยหรือคะ” เสียวของเธอสั่น จนตัวเองรู้สึกได้“หรือเธอคิดว่าเราจะไปเดทกันก่อน”เธอกัดริมฝีปาก ลมหายใจติดขัด มือของเธอสั่นขณะถอดเสื้อเชิ้ตที่ใส่อยู่ ร่างกายของเธอสั่นเล็กน้อย ไม่ใช่เพราะความหนาว...แต่เพราะความกลัวเสื้อของเธอค่อย ๆ หล่นลงไปกองอยู่ที่พื้นหัวใจเธอเต้นเร็วขึ้น ความร้อนในตัวเธอถูกแย่งชิงด้วยความเย็นจากสายตาของเขาลีโอยกมือขึ้นแล้ววางมันเบา ๆ บนคางของเธอ ก่อนที่จะบังคับให้เงยหน้าขึ้นสบตากับเขาและเขาก็ไม่ให้เวลาเธอได้ตั้งตัว หรือแม้แต่จะตอบคำถามใด ๆ เขาผลักเธอลงบนเตียงนุ่ม ๆ โดยใช้แรงเพียงเล็กน้อย ทำให้ร่างกายของเธอล้มลงข้างหลัง บนผ้าปูที่นอนสีขาวที่ดูคมกริบเหมือนเขา“เธอจะต้องรับมันให้ได้…” เขาเอ่ยเสียงต่ำอย่างกดดันพิมพ์ชนกลมหายใจติดขัด ความกลัวเริ่มกัดกิน เธอรู้ว่ามันจะเกิดมาในไม่ช้า แต่กลับไม่สามารถหนีไปได้จากสายตาของเขามือของเขากดที่เอวของเธอ ลีโอเริ่มถอดกระโปรงของเธอออก ช้าๆ โดยไม่รีบร้อน ร่างกายของเธอสะท้านกับสัมผัสที่ไม่ต้องการแต่กลับไม่สาม