All Chapters of The Billionaire's Blind Son: Chapter 1 - Chapter 10

Nineveh's POV "Hindi maaari. Sa biyernes na lamang," hinatak ko siya at dinala sa kanyang kwarto. Magarbo ang kwarto niya. May klasikong musika na tumutugtog sa gramophone. Maswerte na lamang siya na hindi naging bingi. "M-may ibang babae bukas?" nagkumot siya at kumurap-kurap, "Oo, kaya matulog ka na," iniwan kong bukas ang ilaw at isinarado ang pinto. Muntik na akong matumba nang makita si Don Rioflorido, "Anong ginagawa mo sa silid ng anak ko?" nakapang-tulog na ito at napasandal ako sa pader. "Nakasalubong ko lamang po siya at inihatid sa kanyang silid. Hindi ko pa siya ginagalaw," depensa kong sagot. Mukhang mahalay ang nasabi ko kaya napagat ako sa aking labi. "Mabuti. Ayusin mo ang iyong sarili sa gabi ng biyernes kung ayaw mong bumalik sa kulungan," banta niya at nilampasan ako. **** Lumipas ang ilang araw at puro reklamo ang naririnig ko sa opisina ng aking amo. "Mr. Rioflorido, paano magkakalaman ang tiyan ko kung tamad gumalaw ang anak niyo?" angal ni Ilmas. Naalal

Nineveh's POV Sinimulan namin ang naisip na gawain. Hindi ako madadaya rito ni Rimo dahil bulag naman talaga siya. Hindi niya kayang magkunwaring pikit na pikit pero kita naman talaga ang hinahawakan. "Ano 'to?" ipinahawak ko sa kanya ang aking pisngi. Baka kasi mabigla siya kapag kung saan ko kaagad dinala ang kamay niya. "M-malambot...at nasa taas. P-pisngi mo ba ito?" ngumiti ako, "Tama! Ikaw naman ang magpahula at pipikit ako," diin na diin pa ang pagpikit ko para patas ang laro. "Tuhod mo ito, ano?" tanong ko, "O-Oo. Tama na at nakikiliti ako," sabi niya. Minasahe ko na lamang nang kaunti ang balikat niya at tiningnan ang kanyang reaksyon. Nasarapan naman si Rimo at napakapit pa nga binti kong nasa may unahan. Pumuwesto kasi ako sa likuran niya at umupo. Mukhang madali lang mahulaan kung ano ang parte ng katawan kahit na bulag siya kaya nakaisip ako ng mas pilya. "Ganito na lang, magtatago ako ng limang piso, tapos hahanapin mo sa buong katawan ko," pag-iiba ko at m

Inimbitahan kami ni Don Rioflorido na magbakasyon sa kanyang isa pang mansion doon sa San Cristobal. Nakapagdala naman ako ng gin bilog para sa ipinangako kong inuman namin ni Rimo.Biyernes kasi itinakda ng aming amo ang pag-alis at hanggang lunes kami roon. Dahil araw ko ngayon ay sa akin nakabuntot ang unico hijo. Panay ang silay sa amin ng apat. Wala akong ginagawang masama, ngunit parang kabado sila. Mukha bang kaya naming gumawa ng kababalaghan sa byahe? "N-nandito na ba tayo?" mapungay ang mata ni Rimo nang tanungin niya ako. Nakasandal kasi ang kanyang ulo sa balikat ko buong byahe. Ginawang unan ba."Oo, eksakto ang pag-gising mo," sinuklay ko ang kanyang buhok gamit ang mga daliri ko dahil nagulo ang buhok niya. Inabot na kami ng lubog ng araw nang makarating sa lugar na ito. Abala ang iba sa paghahanda ng hapunan, habang ang iba ay nagpapaganda sa hindi ko malamang dahilan.Hindi naman nila araw ngayon, ngunit panay ang pa-charming. Balak yatang magpapansin kay Gabo. Pan

Nineveh's POV Sabado nang gabi nang ipatawag ako ni Don Rioflorido at pinapunta sa pinakailalim na parte ng tinutuluyan naming mansion. Narito pa rin kami sa San Cristobal. Kabog nang kabog ang dibdib ko nang makarating dahil sa kaba. Sumobra ba ako sa aking ginawa sa kanyang anak? Pumayag naman si Rimo, e. Ilang beses ko rin siya tinanong, ngunit puro pagsang-ayon ang aking natanggap. "Hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa," bungad ng mayamang matanda. Tinipin niya kaming lima at patay ang lahat ng ilaw, maliban sa lampara na nakapatong sa kanyang lamesa. "Naririto kayo ngayon upang hanapin ang dalawang pinakaimportante para sa akin sa loob ng tatlong oras," paliwanag niya. Isa-isa niya kaming pinasadahan ng tingin bago nagpatuloy, "Matapos maubos ng oras na inilaan ko para sa inyo ay pupuntahan ninyo ako sa aking opisina." Tumaas ng kamay si Ranine, "Kailangan pa po ba naming intayin ang isa't-isa bago tumungo sa inyo?" mukhang gusto niyang matapos agad ang pagsubok na ito, "

Nineveh's POV ⚠️ Medyo MaharoThings ahead. Gumalaw ang kamay niya at hindi pumayag na hindi ako mahuhuli, "N-nueve," tiyak ang kanyang pagtawag nang mahawakan ng hinlalaki niya ang labi ko. Ito siguro ang batayan niya upang makilala ako. Kumuha siya ng bula gamit ang dalawang kamay at ipinahid sa dalawa kong pisngi, "Bakit ang saya mo?" abot-tainga ang ngiti niya habang pinagtitripan ako, "A-alam ko naman na m-may tao rito sa banyo," pag-amin niya at tinotoo ko ang plano kong sabuyan siya ng tubig sa mukha. "Alam mo naman pala pero bakit may pagpasok na nalalaman?" pataray kong tanong. Magiging tatay na nga siya, ganito pa rin umasta. Hindi na ako natutuwa. Pinaglaruan niya ang mga piraso ng bulaklak, "S-sinigurado ko lang na walang magnanakaw," hindi katanggap-tanggap ang dahilan niya. Mukha bang may mayaman na magtatago ng ari-arian sa banyo? Kalokohan. Natauhan siya sa kanyang sinabi kaya naisipan sigurong bumawi, "H-hiniling ko rin sa kawalan na sana...ikaw ang nasa loob