All Chapters of Contract Marriage With My Billionaire Ninong: Chapter 61 - Chapter 70

CHAPTER 61Sumubok akong aliwin ang sarili, pinilit na balewalain ang bigat sa dibdib. Sa veranda ako nanatili, ang mga oras ay unti-unting lumilipas habang hawak-hawak ang librong tila walang buhay sa aking mga kamay. Nagpapahatid lang ako ng pagkain sa kwarto dahil tinatamad akong bumaba. Ang mga mata ko ay nakatuon lang sa cellphone na nasa aking tabi, naghihintay, umaasa sa isang mensahe mula kay Ninong. Limang oras na ang nakalipas mula nang sila'y umalis. Text ko kaya sila?“Hi, Ninong! Kumusta kayo d’yan? Pasensya na at nakak-istorbo ako sa’yo. Nag-aalala lang kasi ako. Anyways, don’t forget to eat your lunch!” Tiningnan ko ng maigi ang aking mensahe bago sinend sa kanya. Ilang minuto ang nakalipas at wala akong sagot na nakuha. Busy lang ata siya kaya hindi nakapag-reply agad. Baka nagkaroon ng problema sa kumpanya ni Ninong. I should not overthink. Trabaho ang ipinunta nila doon. At hindi ako pwedeng sumama sa kanila dahil delikado sa labas. Nang sumapit ang gabi ay hi

CHAPTER 63Kinabukasan ay maaga akong nagising. Mahimbing pa ang tulog ni Ninong sa aking tabi nang iwan ko siya. Nagpasiya akong maglakad-lakad na muna habang maaga pa. Nagsuot lang ako ng simpleng dress na kulay puti bago bumaba ng kwarto namin. Nagpasiya akong maglakad sa garden papunta sa basketball court. Ang mga tauhan ni Ninong ay nakatayo pa rin sa kanya-kanya nilang mga pwesto. Nagkalat ang iba at tila hindi uso sa kanila ang pagtulog. Sa bawat nadadaanan ko ay napapayuko sila. Kung nag-uusap man ay tumatahimik ito upang batiin ako. Nakita ko si Mikee na tumatakbo na naman. Hindi niya ako napansin dahil nakayuko siya at may airpods sa tainga niya.Kinausap ko na siya ng isang beses. Kung hindi niya pa kayang intindihin 'yon ay wala na akong magagawa. Kaya lang naman ng konsensiya niya ang pumatol sa may asawa. Pilit kong pinakalma ang sarili ko. Iniwas ko ang tingin ko sa kanya at hindi ito pinansin. Ibang daan din ang tinahak ko para lang hindi kami magkasalubong.Nak

CHAPTER 65Nawala na ang sigla ko, pero nagpatuloy pa rin ako sa pag-alis. Umalis pa rin ako para aliwin ang sarili ko. Mabuti na 'to at nakakalabas na ako. Jules was beside me in the car. Tahimik lang siya at nakatuon ang paningin sa daan. Bukod sa driver, may kasama pa kaming isang tauhan sa tabi nito. I tried to talk to Jules.“Matagal mo na bang kakilala si Ninong?” tanong ko sa kanya. Lumingon siya ng tatlong segundo sa akin bago dahan-dahang tumango.“Matagal na rin ba silang magkakilala ni...” nag-alilangan pa ako kung itatanong ko iyon. Pero hindi niya naman siguro mahahalata. “Matagal na ba silang magkakilala ni Mikee?” Nakita kong kumunot ang noo niya saglit.Wala akong nakuhang sagot mula sa kanya.Masyado ba akong naging halata? Dapat pala ay tinanong ko muna siya ng mga ilang bagay. Parang ang awkward naman at ganoon agad ang sinabi ko. “I'm sorry. I was just curious. Anyway, how old are you na pala? I think you are younger than Ninong,” saglit lang niya ako sinulyapan

CHAPTER 67I don’t know what to say. Hawak niya ng mahigpit ang aking kamay. Ramdam ko kung gaano siya nag-aapoy sa init. Ewan ko kung matutuwa ba ako dahil ako ang gusto niyang makasama ngayong may sakit siya. Magiging martyr na naman ba ako? Ano ang kaya nating gawin para sa taong mahal natin? Hindi natin alam kung ano ang nagagawa natin dahil sa pag-ibig.Siguro ganoon na nga. Hininaan ko muna ang aircon. Nilalagnat na nga ang lakas-lakas pa ng aircon sa kwarto namin. Kaya siya nanginginig sa lamig, e. Nakita ko na lang ang sarili kong nakahiga na sa kanyang tabi habang yakap-yakap niya ako sa kanyang bisig. Nandito na naman ako, isang alipin sa kanyang pag-ibig. Napapasunod niya agad.Binigyan ko muna siya ng ilang minuto. Nang bumibigat na ang paghinga nito ay dahan-dahan kong tinanggal ang kamay niya para sana makaalis na ako. Kukuha lang ako ng gamot niya sa baba at pamunas na rin. Mukhang mahimbing naman na ang tulog niya. Pero hindi ako nagtagumpay dahil mas lalo lang humig

CHAPTER 69“Kambal ang anak natin? Tapos babae at lalaki pa?” hindi makapaniwalang sabi ko.Palabas pa lang kami ng clinic at hindi pa rin ako makapaniwala sa mga sinabi ng doctor sa amin. Hindi lang isang tao ang nasa loob ng tiyan ko. Dalawa sila! Kaya pala ang takaw ko na sa pagkain at obsessed ako sa mga bagay-bagay na magdikit. Kaya pala malaki ang tiyan ko. “We have to adjust our nursery room, baby. ‘Yong katabing kwarto ay ipaayos na rin natin,” Tumango ako. Maliit nga ang isang kwarto lang para sa kambal. Kailangan naming mag-extend dahil hindi naman namin inaasahan na kambal ang magiging anak naming dalawa.Hindi ako makapaniwala na kambal ang anak naming dalawa. Wala naman kaming lahing kambal. Wala rin naman daw si Ninong nung tinanong siya kanina ng doctor. Kaya sobrang unexpected nitong pangyayari na ‘to.“Bumili na tayo ng crib!” masayang sabi ko. Matagal ko ng gustong bumili ng crib. Ngayon dalawa ang bibilhin ko, isang blue at isang pink dahil girl at boy naman silan