Kinabukasan, maaga akong nagising kahit puyat pa. Mabigat ang ulo ko, parang binugbog ng mga iniisip kagabi. Napatingin ako sa gilid ng kama, pero wala na si Romulus. Ang kumot lang na ginamit namin ang naiwan, magulo pa, at may amoy niya pa rin. Yung amoy ng sabon na mahal at pamilyar, halong konting amoy ng kape.Napahawak ako sa dibdib ko. Parang may kulang. Hindi ko alam kung dahil ba wala siya rito, o dahil alam kong darating din ang araw na kailangan kong umalis.Bumangon ako at naglakad papunta sa kusina. Tahimik ang buong bahay, tanging tunog lang ng pusa kong si Luna ang naririnig habang naglalakad sa sahig. Habang nagtitimpla ako ng kape, napansin kong may sticky note sa mesa. Nakasulat sa maayos niyang sulat-kamay.Good morning, sleepyhead. May meeting ako sa city hall, pero gusto kong makita ka mamaya. Magpahinga ka muna, Jacinta. Don’t skip breakfast. —R.Napangiti ako kahit gusto kong mainis. Siya lang talaga ang kayang gumawa ng ganitong bagay, yung iiwan ka pero sabay
Last Updated : 2025-10-29 Read more